Ludzie, którzy nie toną

"Ludzie, którzy nie toną" to debiut prozatorski Jolanty Sak. Autorka dała się wcześniej poznać jako poetka i to zamiłowanie do piękna języka można wyczuć i tutaj, co czyni tę powieść wyjątkową. Tworząc mariaż gatunkowy zgrabnie łączy elementy literatury pięknej, obyczajowej, a nawet kryminału.

Obraz rodziny, który wyłania się z kart powieści budzi ciarki. Na pierwszy rzut oka bohaterowie powieści żyją zwykłym, choć niepozbawionym problemów życiem. Tworząc fasadę normalności, wzbudzają zaufanie i szacunek w lokalnej społeczności. Pod powierzchnią jednak kipi od skrywanych sekretów, hipokryzji, zdrad i manipulacji, a nawet przestępczej działalności perfidnie wykorzystującej zdesperowane kobiety w dramatycznej sytuacji życiowej.

I właśnie to zwykłe życie, które toczy się obok prawdziwego bestialstwa uderza najmocniej. Przeraża, jak łatwo banalna rzeczywistość może stać się przykrywką dla brutalnych zbr0dni. Zagłębiając się w ciemne zakamarki ludzkich relacji pełne skrywanych sekretów i moralnych kompromisów jesteśmy świadkami, jak wyrzuty sumienia tworzą rysy na murze milczenia.

Atmosfera dusznego lata, klaustrofobiczne relacje rodzinne i zagadkowe wydarzenia tworzą intensywny klimat, który wciąga w świat pełen niepokoju i tajemnic. Stopniowe odsłanianie kolejnych warstw intrygi przypomina rozwijanie pajęczej sieci, w której każdy bohater jest uwięziony. Tu nie ma miejsca na współczucie, każdy czyn usprawiedliwia konieczność, a granice ludzkiej podłości są płynnie przekraczane.

Ta powieść obnaża brutalną prawdę o ludzkiej naturze pozostawiając po sobie ślad, bo nie sposób pozostać obojętnym na obraz rodziny przeżartej złem od środka. Która jest przeciwieństwem rodziny, o jakiej marzymy - pełnej miłości, życzliwości i zapewniającej poczucie bezpieczeństwa. Ta opowieść skłania do refleksji nad moralnością i granicami zła i z pewnością zachwyci czytelników, którzy cenią sobie mroczne historie oparte na ludzkich dramatach i niejednoznacznych postaciach.

Ja już się cieszę na lekturę drugiego tomu ?Rozgrzeszyć nawróconych?.

Magda wraz mężem Andrzejem oraz ich dwoma dorosłymi synami, Piotrem i Tomkiem, tworzą nietypową rodzinę, która wzbogaca się na działalności przestępczej. Pewnej nocy Ewa, żona Tomka, obserwuje przez okno dziwną sytuację. Od tego momentu zaczyna mieć pewne podejrzenia. Jednocześnie Piotr, zakochany w Ewie układa plan pozbycia się swojej żony. Niestety dla mężczyzny i całej rodziny, interes przestępczy zaczyna się sypać za sprawą dwóch osób, z najbliższego otoczenia... Prawda krok po kroku o rodzinie Brzezińskich i ich tajemnicach wychodzi na jaw... "Ludzie, którzy nie toną" Jolanty Sak, to rewelacyjna opowieść o rodzinnych relacjach, w których dominuje kłamstwo, budowanie fałszywego wizerunku, skrywana głęboko samotność, a to wszystko utkane na kanwie przestępczego procederu, jakim jest handel żywym towarem. Książka od samego początku wciągnęła mnie z jednej strony lekkością i umiejętnie przemycanym humorem, a z drugiej strony zainteresowała wątkiem kryminalnym i chęcią jak najszybszego poznania efektu końcowego tej całej sprawy. Wspaniale wykreowane postacie, które wzbudzają w czytelniku sympatię, złość, niechęć, czyli nie pozostają obojętne i każda z nich wnosi wiele do tej historii. Szczególnie przypadła mi do gustu dwójka nietypowych pracowników Magdy, takich od brudnej roboty. Ich dialogi i sposób funkcjonowania niejednokrotnie powodował uśmiech na mojej twarzy. Ale niech pozorna lekkość nikogo nie zmyli, bo ta historia ma swoją głębię, demaskuje fałsz i obłudę, pogoń za łatwym pieniądzem i pogubienie z którego ciężko się wyplątać. Autorka bardzo umiejętnie przedstawiła w niej do czego prowadzi życie w zakłamaniu, które na dłuższą metę zniszczy każdą relację, szczególnie rodzinną. Jak fałsz, który prędzej czy później zawsze wypłynie na powierzchnię, zniszczy przede wszystkim tego, kto chciał na nim budować. Książka na jeden wieczór, bo ciężko się od niej oderwać. Bardzo wam polecam!!

Powieść, która pochłonęła mnie od pierwszych stron, pokazując skomplikowany obraz relacji rodzinnych na tle kryminalnej fabuły. Książka stawia ważne pytania o granice, które jesteśmy gotowi przekroczyć na drodze do własnego szczęścia i czy naprawdę są ludzie, którzy nie toną.