Ludzka wolność i jej granice (twarda)

Książkę czyta się dobrze. Jeden z autorów - Mieczysław Krąpiec, już nieżyjący, był jednym z największych filozofów XX wieku, przedstawiciel nurtu neoscholastycznego, neotomistycznego. Mimo, że książkę czyta się dobrze, to jednak dostrzega się że autor szedł na ilość, nie jakość. Wiele myśli ma skrótową postać, aczkolwiek w porównaniu z masą filozofów nie jest źle. To co charakterystyczne dla tej serii książek, czyli Człowiek i .... to to że w każdej z nich zawarty jest element skrótowy pozostałych. Tak że wszystko się uzupełnia. Dlaczego naprawdę warto sięgnąć po tę książki, bowiem filozofia tomistyczna jest tą której ideałów nigdy nie zrealizowano, za to zrealizowano ideały marksistowskie, które okazały się być błędne. A teraz marksizm się odtwarza pod postacią neo czy filozofii postmodernistycznej i jest ponownie wdrażany w życie społeczne. Jednym z największych jego przedstawicieli jest komunista i żyd Zygmunt Bauman. Ta filozofia jest odwróceniem filozofii tomistycznej. Tak więc jeżeli ktoś dostrzega, że jest coś nie tak ze światem, to niech sięga po Krąpca i to studiuję, będzie bardziej rozumiał dlaczego czuje się w tym świecie nieswojo. Oprócz Krąpca poleciłbym Mieczysława Gogacza czy Entiene Gilsona. Ponoć inni przedstawiciele neotomizmu też są świetni, jednakże mi osobiście nigdy nie było dane ich przestudiować. Ta filozofia zasadniczo koncentruje się na problematyce społecznej, jeżeli chodzi o filozofię przyrody to poleciłbym np. jeszcze żyjącego Michała Hallera, jednakże, co warto zaznaczyć, jest on przeciwnikiem tomizm, skłaniając się bardziej do filozofii analitycznej, jak np. ateista Bertrand Russell.