Lukrecja i dziwny świat dorosłych (twarda)

Duże litery, niezbyt długie rozdziały, ilustracje praktycznie na każdej stronie ? to wszystko sprawia, że przygody Lukrecji czyta się całkiem przyjemnie. Głowna bohaterka to typowa nastolatka, z którą mogą utożsamiać się młode czytelniczki, co moim zdaniem sprawi, że stanie się ona ich książkową przyjaciółką i chętnie będą sięgać po kolejne tomy, aby się móc znowu spotkać.
Myślę, że najlepszymi adresatami książki będą dziewczyny z klas 4-8, ale wprawione w czytaniu młodsze dziewczynki też dadzą radę. Moja trzecioklasistka wymagała jeszcze wsparcia podczas czytania, bo te 179 stron trochę ją przerażało, ale poczytałyśmy sobie razem.
Powiem szczerze, że słowa Lukrecji: ?A poza tym muszą się trochę przyzwyczajać do życia bez nas, w końcu nie będziemy z nimi wiecznie!? skierowane w stronę rodziców uświadomiły mnie, że to nie tylko my martwimy się o przyszłość naszych dzieci, ale i one troszczą się o nas.

Lukrecja, czyż już samo imię nie kojarzy się cukierkowo? Faktycznie dziewczynka o tym imieniu jest bardzo sympatyczna i również w taki sposób opowiada nam o swojej codzienności , która bywa dość zaskakująca i niezwykła. Już skład rodziny nie jest typowy i stanowią go mama, Lukrecja jej przyrodni brat Wiktor, ojczym Grzegorz, jedyna w swoim rodzaju niepowtarzalna babcia Scarlett oraz Madonna i Rondel. Książkę czytałam razem z moją 8 letnią córką, która jest nią oczarowana i ciągle chciała więcej i więcej. Uważam, że historie opisane w książce idealnie nadają się dla dziewczynek, które znajdują się gdzieś pośrodku pomiędzy byciem dziewczynką, a nastolatką. To, że Lukrecję spotykają ?przyziemne? przygody jak lekcje wf na basenie, wyjazd z koleżankami lub opieka nad psem znajomych sprawia, że łatwo nam wyobrazić sobie Siebie w roli tytułowej bohaterki. Jesteśmy pod wrażeniem tej ciepłej i przyjemnej w czytaniu książki. I nie będę ukrywać, że moją ulubioną postacią jest babcia Scarlett wszak każdemu do szczęścia potrzeba odrobiny szaleństwa;)