Lustrzana kraina

Są domy pełne ciepła, miłości i gwaru, niosące cudowne wspomnienia i przyciągające by do nich wrócić. Są jednak domy pełne mroku, tajemnic i bólu, których widok przyprawia o ciarki. Sekrety w nich trzymane, za zamkniętymi drzwiami, niosą ze sobą cierpienie mieszkańców, wpływają na percepcję i zwyczajnie krzywdzą, raz za razem, pomimo upływu lat. I nawet moc fantazji nie jest w stanie przykryć dokładnie tego dramatu, którego świadkiem były nieme ściany. Tylko czy to duchy przeszłości wciąż krzyczą o uwolnienie, a może to wszystko sprawka ludzi, którzy swoim bestialstwem wyzwolili demony, których nie można się pozbyć?
Cat i El to bliźniaczki jednojajowe, będące dosłownie swoim lustrzanym odbiciem. Jako dzieci były nierozłączne, ich identyczny wygląd potęgowały tożsame ubrania. Cały dom był dla nich niczym plac zabaw, ukryte przejścia i pokoje stanowiły pole popisu dla nieokiełznanej wyobraźni. To El, starsza o całe cztery minuty, zawsze była prowodyrem gier, zdawała się tą silniejszą, bardziej nieokiełznaną, gotową czerpać z życia całymi garściami. Lecz potem coś poszło nie tak i nieodstępujące od siebie na krok siostry rozpoczęły swoje egzystencje w pojedynkę. El pozostała w Edynburgu, szczęśliwa, wraz z kochającym ją mężem i rozwijającą się karierą. Cat wyjechała do Los Angeles, zarabiając na życie poprzez pisanie i starając się wyprzeć z pamięci wszystko, co związane z Europą. Po dwunastu latach jednak zmuszona jest wrócić, bowiem jej siostra zaginęła. Czy to samobójstwo, porwanie, morderstwo? Poszlak jest mnóstwo, a jednak sprawa wydaje się nie do rozwiązania.
"Lustrzana kraina" to bez miar wciągająca powieść, utkana tak precyzyjnie, a jednocześnie oryginalnie, że trudno szukać jej podobnych. Tu świat iluzji, dziecięcej fantazji i wypaczonych wspomnień zderza się z teraźniejszością i dramatami dotykającymi Cat. Jednak ona przestaje ufać nawet samej sobie, mając problem z tym, by oddzielić realia od fikcji. Jej pamięć płata jej figle, a reminiscencje dzieciństwa wracają do niej jak bumerang, gdy jest zmuszona przekroczyć próg domu, do którego nie sądziła, że będzie musiała kiedykolwiek wrócić. Większość pojawiających się retrospekcji traktujemy niczym baśń, niewinne dziecięce zabawy, podsycane nieograniczoną pomysłowością. Lecz im bardziej brniemy w zakurzone meandry wspomnień Cat, tym bardziej odkrywamy jak życie jej i siostry było dziwne. Podobnie jak dom, który przyprawia o ciarki swoimi pokojami, ich zawartością, niedostępnymi na pierwszy rzut oka pomieszczeniami. Jednak czy przeszłość ma jakikolwiek związek z toczącym się śledztwem w sprawie zaginięcia El? Przez brak kontaktu z siostrą nie mamy pojęcia o tym, jak wyglądało jej życie, choć wiele wskazuje na udane i pełne szczęścia dni, o czym świadczy chociażby rozpacz męża. Pojawiające się głosy innych osób, znających El, wprowadzają jedynie jeszcze większy zamęt, podobnie jak kolejne wpisy z jej pamiętnika i niepokojące wiadomości. Wraz z Cat, narratorką powieści, błądzimy niczym dzieci we mgle, potykając się o to, co nasuwają retrospekcje, o realną sytuację, której wraz z nią doświadczamy, gubiąc się coraz bardziej. A i tak nikt nie jest przygotowany na misternie utkaną sieć i rozwiązanie całej sprawy, które z jednej strony jest wręcz szalone, a z drugiej genialne. To historia pełna mroku, osobliwego klimatu i bólu, powoli odkrywanych sekretów, wywołująca ogromne napięcie ale i nie dająca się odłożyć. Jak dla mnie to thriller idealny, a dzięki lekkiemu, emocjonalnemu i pełnemu fantazji stylowi pisania Autorki czyta się wręcz wspaniale. Polecam!

Niezły, ciekawie napisany thriller psychologiczny. Opowiada on o siostrach bliźniaczkach, mężczyźnie, którego obie kochają, nawiedzonym domu i mrocznych tajemnicach oraz traumatycznym, gorzkim dzieciństwie.
To tak w skrócie, wielkim skrócie, bo wątków jest sporo i co istotne żaden się nie gubi, nie umyka, nie znika. Wszystkie są konsekwentnie doprowadzone do końca.
O jednym należy pamiętać, to bardzo smutna i dołująca historia. Jednak warto ją przeczytać.
Napisałam, iż opowieść ta jest o traumach z dzieciństwa, bólu bycia dzieckiem w konkretnej rodzinie, mroku i cierpieniu. Autorka opisuje straszne uczucia, niesamowicie smutne i bolesne doznania, coś co w przypadku dziecka nie powinno mieć miejsca. Dzieciństwo to czas szczęścia, śmiechu, zabawy, nauki, miłości. W przypadku naszych bohaterek, bliźniaczek El i Cat, tak nie jest. Jako dzieci doświadczyły bardzo dużo bólu i cierpienia. Nieprzepracowane wydarzenia, mroczne traumy pozostają w umyśle i duszy, a wiele lat póżniej dają o sobie znać.
Alternatywna rzeczywistość stworzona przez skrzywdzone dzieci to miejsce, w którym chronią się one przed złem świata. Do czego taka ucieczka w wyimaginowany świat doprowadzi? Gwarantuję, iż będziecie zaskoczeni. Jednak nie jestem pewna czy każdemu książka szkockiej pisarki przypadnie do gustu. Lustrzana kraina jest dobrze napisana, ciekawie pomyślana, ale ma mocno "pokręconą " fabułę. Autorka prowadzi nas zakamarkami umysłu bohaterów i docieramy do zupełnie nieoczekiwanych miejsc.
Nawet nie jestem do końca pewna, czy jest to w 100% thriller psychologiczny. To także mocna powieść obyczajowo-psychologiczna i studium rozpaczy, szaleństwa i jeszcze czegoś więcej. Bardzo ciekawie pomyślana opowieść, w której pisarka zaskakuje i gdy już jesteśmy pewni, ze wiemy, co jak i dlaczego, udowadnia nam jak bardzo się mylimy. Warto przeczytać, warto zmierzyć się z Lustrzaną krainą.

,, Rumienię się, przechodzą mnie ciarki. Ross mówi o niej w czasie przeszłym. Zastanawiam się, czy to dlatego, że jego zdaniem ona nie żyje, czy może dlatego, że ja i ona nie mamy już wspólnej teraźniejszości ".

Podobno thriller thrillerowi nie równy i teraz całkowicie przyznaję temu rację. No bo jak inaczej wytłumaczyć to napięcie podczas czytania, gdzie wciąż brodzimy między tym, że jednej bliźniaczki nie ma, a jednak jest. Niby wypowiadają się o niej jakby jej nie było, ale inni wiedzą, że jest, tylko podobno zaginęła. Wciąż trwają jej poszukiwania, lecz tak naprawdę długo nie wiemy co się z nią stało. Wiele jest opisanych miejsc, które ją przypominają, my bardzo dokładnie je widzimy. Klimat z każdą kolejną stroną robi się coraz gęściejszy i mroczniejszy. Wielka tajemnica wisi w powietrzu i choć jeszcze jej nie znamy, to bardzo chcemy poznać. Czekamy za nieuniknionym, bo każdy opis na to wskazuje. Piwnica czy spiżarnia zawsze w książkach kryła wiele tajemnic i już na samym wstępie poznamy historię dziecięcej zabawy, gdzie wyobraźnia miesza się z tym, co one tam widzą. Później następuje przejście do czasu ich dorosłości, kiedy właśnie jednej z nich już nie ma. A może jest, tylko nikt nie chce zdradzić gdzie? Siostry miały tutaj wyjątkowego pecha, gdyż obie wyjątkowe pokochały jednego mężczyznę, a on je z wzajemnością. Nie ciekawi was dlaczego jednak na swoją życiową kobietę wybrał tylko jedną? Czym się wyróżniała, skoro była taka sama jak druga? On jest tutaj bardzo podejrzaną postacią, gdyż czujemy jego niechęć do poszukiwania jego wybranki serca. Jest tu dla zmyłki, lub faktycznie coś ukrywa, jak sądzicie?
Ja bardzo lubię motyw listów w książkach, więc i tu byłam tym faktem zachwycona, tym bardziej, że to w nich była zawarta gra, którą tylko druga siostra potrafiła rozwiązać. Zagadki, szyfry i wszystko, by tylko coraz bardziej namieszać nam w głowach. Coś na granicy jawy i snu. Nie wierzcie tej książce, gdyż ma ona swój cel. Ogłupić czytać za na tyle, by uwierzył w jej wersję wydarzeń. Znakomita!

Z czym Wam kojarzy się dzieciństwo?

Dzieciństwo powinno kojarzyć się z brakiem problemów, nieprzejmowaniem się niczym, zabawą z przyjaciółmi, bieganiem po podwórku, jednym słowem mówiąc z beztroską. Niestety nie wszystkim dzieciom ta beztroska jest dana. Czasem to dzieciństwo, jest mroczne, pełne cierpienia i odciska piętno na całym dalszym życiu. Wydaje się to niemożliwe, że ludzie, którzy mają chronić, dbać i kochać stają się katami dla istot najbardziej bezbronnych na świecie. Krzywdzone i nieszczęśliwe dzieci, często tworzą alternatywną rzeczywistość, w której próbują się chronić przed złym traktowaniem. ?Lustrzana kraina? to pokręcony thriller szkockiej autorki o siostrach bliźniaczkach i ich mrocznym dzieciństwie, którego nie mogą porzucić, o mocy wyobraźni i cenie wolności. Thriller trudny w odbiorze i wymagający niezwykłego skupienia podczas czytania. Dobra książka, ale nie dla każdego. Doceniam intencje i ciężką pracę autorki, ale powieść nie do końca jest taka, jak oczekiwałam. Przedstawia skomplikowane relacje rodzinne i wyimaginowany świat, który tak naprawdę istnieje tylko w głowie głównej bohaterki, co w efekcie powoduje, że była dla mnie mało wiarygodnym narratorem. Nie wiedziałam, w którym momencie zdarzenia są prawdziwe, a w którym tylko są wytworem jej wyobraźni. Zakończenie, które zapewne miało uspokoić wszystkie emocje po czytaniu książki, tak naprawdę w ogóle mnie nie obeszło i może lepiej gdyby było zupełnie inne. Chociaż książka do końca nie jest taka, jak oczekiwałam, to warto ją przeczytać i dać jej szansę. Główna bohaterka Cat, opowiada przerażającą, mrożącą krew w żyłach, złożoną historię w gotyckim, klaustrofobicznym klimacie, balansującą na granicy realizmu magicznego i thrillera psychologicznego.

Bliźniaczki El i Cat od dwunastu lat nie utrzymują ze sobą kontaktu. W ich przeszłości zaszło coś, co je skutecznie poróżniło i od tej pory każda z nich żyje oddzielnie po swojemu, chociaż w dzieciństwie były nierozłączne. Cat mieszka w Kalifornii, natomiast El jest żoną Rossa, w którym obie kochały się, jako młode dziewczyny. Cat żyje z dala od siostry i szwagra, a El wraz z mężem mieszka w ich rodzinnym domu, który w pamięci Cat, zapisał się, jako miejsce niczym z horroru. Jako dzieci wymyśliły Lustrzaną krainę, mroczne, wyimaginowane miejsce pod schodami spiżarni, pełne piratów, czarownic i klaunów. Obecnie Cat rzadko myśli o swoim rodzinnym domu i o El mieszkającej tam teraz ze swoim mężem Rossem.


Cat nie chciała tu wracać i zapewne nigdy, by tego nie zrobiła, gdyby jej siostra pewnego dnia nie wypłynęła swoją żaglówką w rejs, z którego nie wróciła. Mimo szeroko zakrojonej akcji poszukiwawczej nie udaje się nic ustalić, bo po żaglówce i kobiecie wszelki ślad zaginął. Śledczy, a także zrozpaczony mąż, zdają sobie sprawę, że upływający czas nie działa na korzyść zaginionej i wątpią, by udało się ją odnaleźć żywą. Cat nie wierzy w śmierć El, bo doskonale zna swoją siostrę i musi dowiedzieć się, gdzie jest naprawdę. Gdy miała dwanaście lat, uciekła od mamy i dziadka, gdy miała dziewiętnaście od Eli i Rossa, lecz tym razem nie zamierza uciekać, zanim nie pozna prawdy.



Gdy tylko Cat pojawia się w domu, bolesne wspomnienia z dzieciństwa zaczynają odżywać w jej pamięci, ale wszystko, co pamięta, wydaje się jej zniekształcone i urojone. Dostaje od kogoś wiadomości, w postaci listów i maili ze wskazówkami do faktów z przeszłości, które tylko siostry znały, więc kobieta sądzi, że siostra jednak żyje i próbuje się z nią w ten sposób skontaktować. Stary dom od dwudziestu lat prawie się nie zmienił, wciąż jest pełen mrocznych zakamarków, gdzie na każdym kroku Cat natyka się na długo skrywane sekrety i przerażające duchy z przeszłości, nie wie, co jest prawdą, a co wytworem wyobraźni, bo jej umysł ledwo odróżnia rzeczywistość od snu.
W końcu uświadamia sobie, że wracając do miejsca, w którym zaczął się jej największy koszmar w życiu, jest najniebezpieczniejszym wyborem, jakiego dokonała i teraz może zapłacić za to życiem.

Wielowarstwowa, mroczna, mądra, ale wyczerpująca historia, która sprawiała, że ??czułam się tak zagubiona w labiryntach mrocznych lęków Cat, z którego wydawało mi się, że nie ma wyjścia. Nie mogłam zdecydować się, czy jej wierzyć, czy wszystko, na co się kobieta natyka, żyje tylko w jej głowie.

Nie była to lektura lekka, łatwa i przyjemna. Musiałam książkę czytać w ciszy i skupieniu, by wyłapać wszystkie szczegóły i ich znaczenie w historii bliźniaczek. Trzeba dać tej książce szansę, bo bardzo trudny i powolny początek, może zniechęcić do dalszego czytania. Gdy się go już przebrnie, można cieszyć się wciągającą historią, w której kolejne elementy układanki, stopniowo trafiają na swoje miejsce.

Kreacja głównej bohaterki wzbudzała we mnie sprzeczne uczucia. Z jednej strony jej współczułam, bo traumatyczne przeżycia z przeszłości sprawiły, że była zagubiona i zawieszona pomiędzy wyobraźnią a rzeczywistością, a z drugiej bardzo irytowała mnie swoją naiwnością. Cat przeżywała istną emocjonalną huśtawkę, która mi się w końcu udzieliła. Myślę, że autorka celowo tak stworzyła tę postać, aby zarazić czytającego nieustannym niepokojem i lękiem, ale przeciąganie tego w czasie, było dla mnie zbyt męczące.

Muszę przyznać, że trudno mi było wgryźć się w tę historię, zwłaszcza na początku. Podobało mi się prowadzone śledztwo, ale kiedy fabuła przeszła do krainy na pograniczu jawy i snu, poczułam się zagubiona i zdezorientowana. Wydawało mi się, że książka zawiera zbyt duży nacisk na realizm magiczny, czyli na to, co tak naprawdę działo się w głowie Cat. Czasem miałam problem z nadążaniem za tym, co chciała przekazać autorka.

Zajęło mi sporo czasu, nim ta historia mnie wciągnęła, ale gdy to nastąpiło, to ostatecznie trudno mi było książkę odłożyć. ?Lustrzana kraina?, to bardzo klimatyczna opowieść, miejscami nawet przerażająca, w której autorka sprawnie łączy fantazje z dzieciństwa z koszmarem współczesności. W tej klaustrofobicznej przestrzeni i dusznej atmosferze, prawda powoli wychodzi na jaw, a niektóre fakty z przeszłości są szokujące i brutalne. Końcowy zwrot akcji jest zaskakujący i w zasadzie pozytywnie kończy książkę, jeśli oczywiście uwierzy się narratorce, bo wątpliwości jednak pozostały.

To powieść o przyczynach dziecięcych fantazji i ich wpływie na dorosłość, o miłości i zdradzie, rodzinnym poświęceniu, oszustwie i o uwolnieniu się z żelaznych kajdan przeszłości. Miejscami porywająca i szokująca, chwilami powodująca, że wątpi się we wszystko, co się wcześniej przeczytało.

To błyskotliwie napisana powieść o przemocy w rodzinie, miłości, zazdrości, zdradzie, zemście i odkupieniu. To historia lustrzanych bliźniaczek El i Kat, które zawierają pakt w dzieciństwie, że ???Ty nie zostawisz mnie, a ja ciebie. Aż po życia kres?. Kręta, mroczna, porywająca historia, w której fantazje i koszmary dzieciństwa dziewczyn, spotykają się z rzeczywistością zafundowaną im przez dorosłych. Ta książka to gratka dla wielbicieli nieoczywistych thrillerów, którzy szukają oryginalnych i kreatywnych fabuł, zamiast tych szablonowych i przewidywalnych. Autorka stworzyła nieoczywisty równoległy świat, w którym osoba, kochana przez dzieci, była potworem, a lustrzane odbicie kłamało.
.

Powiem szczerze, że była to dość niepozorna lektura. Momentami ciężko było stwierdzić, co zaliczało się do prawdy, a co do wymysłów.

Cat wraca do przeszłości, by spróbować zrozumieć, co się stało z jej siostrą bliźniaczką. Dość szybko okazuje się, że wiele rzeczy z przeszłości wyparła. Mało tego ? uważa, że za zniknięciem El stoi ona sama. Cała ta historia to próba zrozumienia przeszłości bohaterek i główkowanie, co tam się wydarzyło.

Fragmenty dotyczące przeszłości i w ogóle wymyślonej Lustrzanej Krainy jakoś nie potrafiły do mnie przemówić. Może dlatego, że próbowałam zrozumieć postępowanie matki dziewczynek. Dlaczego to im robiła? Czemu wszystko sprowadzała do bajek? Z końcem to do nas dociera, co nie zmienia, że wciąż wydaje się to nie na miejscu.

Na jaw wychodzą sekrety przeszłości. Cat podąża za wskazówkami i próbuje zrozumieć to, co obecnie się dzieje. Nowe fakty, czy osoby z zewnątrz z pewnością w tym nie pomagają. Nie brakuje trójkątu miłosnego.

Relacja sióstr również była trudna i według mnie trochę toksyczna. To z kolei uważam, że wpoiła im matka. Wyrządziła im wiele szkód, choć kierowało nią dobro ? w jej ocenie.

Od strony technicznej nie mam do czego się przyczepić. Język i styl ? w porządku. Rozdziały również.

Muszę przyznać, że końcówka mnie zaskoczyła. Ostatnie strony trzymały mnie w napięciu. Tego uczucia zabrakło mi jednak przez większość książki, dlatego też całość oceniam na cztery serduszka. Mimo to polecam samemu się przekonać, bowiem to naprawdę niepozorna lektura.