Lwowska odyseja Nowy początek

Witajcie. Tym razem zachęcam was do przeczytania trzeciego tomu "Lwowskiej odysei" "Nowy początek". Autorka pokazuje nam obrazy z lat 1944-1947, czyli schyłek wojny i początek powojennych czasów. Czy dla wszystkich będzie to idealny okres?
"BO KTO NIE KOCHAŁ KRAJU ŻADNEGO
I NIE ŻYŁ CHOCIAŻ PRZEZ CHWILĘ JEGO
OGNIA DRŻENIEM,
[...] TO TEMU ŻADNA ZIEMIA NIE BĘDZIE
ZBAWIENIEM"
K.K. Baczyński
Na początku mamy rok 1944 i ciężką sytuację Oresta. Rosjanie znęcają się nad nim fizycznie i psychicznie. Czy chłopak to przeżyje? Cały czas myśli o swojej ukochanej żonie, chociaż czasami jej obraz się zamazuje. Ma nadzieję, że jeszcze kiedyś ją zobaczy.
W tej części będzie dużo załamań nerwowych. Dopadnie to zarówno córkę Lilkę, jak i jej matkę Mariannę. Dlaczego? O tym oczywiście musicie przeczytać sami. Jakub zrobi dużo dla swojej rodziny. Żal mi jest tego bohatera. Łzy lecą ciurkiem. Michaś, to już nie jest Michaś, a Michał. Chłopak musi sobie sam radzić. Zaczyna chodzić własnymi ścieżkami.
Myślałam, że poprzedni tom, czyli "Powrót z piekła" był bardzo ciężki, ale ten go przebija. Czytając "Nowy początek" kilka razy stanęło mi serce. Łzy płynęły mi ciurkiem. Nie mogłam się opanować. Nadal nie mogę pojąć, co wojna potrafi zrobić z człowiekiem. Smutne jest to, do czego posuwały się niektóre osoby.
Uwielbiam powieści związane z drugą wojną światową. Od samego początku polubiłam sagę "Lwowska odyseja". Tym razem mogłam przeczytać, jak zachowywali się Rosjanie i Ukraińcy podczas drugiej wojny światowej i krótko po niej w stosunku do Polaków i innych narodowości. Ta książka uświadomiłam mi, jak kruche jest życie i jaki przewrotny bywa los.
Mam nadzieję, że tak jak ja pokochacie "Lwowską odyseję". Zachęcam was do poznania historii rodziny Lindnerów, ich przyjaciół i wrogów.
Podoba mi się styl pisania Magdaleny Kawki.
Z całego serca polecam "Pora westchnień, pora burz", "Powrót z piekła" i "Nowy początek", mommy_and_books.

?Nowy początek? to trzecia część ?Lwowskiej odysei?.
Jest to przede wszystkim książka z wojną w tle, ale również opowieść o ludziach, ich korzeniach,
tęsknocie za bliskimi i troska o nich.
Los nie oszczędza rodziny Lindnerów. Mimo tego, że nadszedł kres wojny to rzeczywistość, w której
przyszło im żyć, wcale nie jest taka kolorowa i beztroska. Po deportowaniu trafiają do miasteczka
opuszczonego przez Niemców.
Gustaw tęskni za swoją córką z nieprawego łoża, Lilka martwi się losem ukochanego, tym bardziej, że
nie wie czy w ogóle żyje, Marianna zmaga się z chorobą. Wszyscy bardzo tęsknią z Lwowem i
dawnym życiem.
Powojenna rzeczywistość wcale nie będzie dla bohaterów łaskawa, a wręcz przeciwnie.
Autorka bardzo autentycznie przedstawiła wojenną rzeczywistość. Nie raz w oczach czytelnika zakręci
się łza. Historia zawarta w powieści chwyta za serce.
Jestem bardzo ciekawa dalszych losów bohaterów i z niecierpliwością czekam na czwartą część.

Na początku ubiegłego roku zapoznałam się z dwoma pierwszymi tomami Lwowskiej Odysei. Przedwojenne i wojenne dzieje mieszkającej we Lwowie rodziny Lindnerów, ich przyjaciół i sąsiadów całkowicie mnie kupiły i niecierpliwie czekałam na kolejne części.
Wojna dobiegła końca, ale miasto przejęli Rosjanie i polska rodzina nie ma już czego szukać w tym mieście. W obawie przed aresztowaniem, zabierają co się da i jak wielu innych mieszkańców bydlęcymi pociągami jadą na ziemie odzyskane. Podróż trwa niemiłosiernie długo, ale w końcu Lindnerowie docierają do małego miasteczka na Pomorzu Zachodnim. Rodzinie ciężko dostosować się do nowych warunków. Nowe miejsce, dom zajęty po uciekających Niemcach, gdzie wciąż czuje się ducha dawnych mieszkańców, wrażenie tymczasowości, tęsknota za swoim miastem i panująca bieda nie sprzyjają osiągnięciu stabilizacji. Każdy w rodzinie cierpi i nie widać końca problemów, a jakby tego było mało dochodzą kolejne nieszczęścia.
Autorka ponownie wciąga w klimat tych ciężkich czasów i pokazuje życie zwykłych ludzi i ich przeżycia. Jedyne co mam do zarzucenia to to, że ta część jest tak krótka, a na kolejną trzeba ponownie czekać.

Lwowska odyseja

Cześć,
Lubicie tematykę wojenną??

Dziś chciałabym Wam polecić trzecią część z cyklu ?Lwowska odyseja? pt. ?Lwowska odyseja. Nowy początek? ... Jeśli nie czytaliście poprzednich części, żaden problem, można czytać je oddzielnie.

Jest to powieść, która od samego początku bardzo mocno łapie za serce. Opowiada o przesiedleńcach oraz ich podróży na zachód zaraz po wojnie. Tym samym przenosimy się w czasie do czasów powojennych, gdzie samotność i lęk towarzyszył chyba każdemu człowiekowi.
Autorka nie unika trudnych tematów, pokazuje strach i trudną rzeczywistość ludzi. Tęsknotę, za ludźmi, których straciło się podczas wojny. To powieść, które bardzo mocno wpłynęła na mnie emocjonalnie, cały czas zastanawiałam się, jak musieli czuć się Ci ludzie, w jakim stanie musieli być i ile musieli znieść. Tematyka wojenna bardzo mocno mnie zawsze porusza.

Książka opowiada o rodzinie Lindnerów, którzy za namową syna przesiedlając ze Lwowa się na zachód. Marianna i Gustaw oraz ich dzieci poszukują nowego domu. Tam czekają na nich nie tylko dobre momenty, również niemiłe niespodzianki. Wcale nie łatwo odbudować wszystko od nowa.

Magdalena Kawka pokazuje, że koniec wojny nie przynosi ulgi i wytchnienia a życie nie zmienia się od razu. Skłania czytelnika do przemyśleń i docenienia tego co ma. Bardzo polecam Wam tą książkę ja na pewno wrócę do dwóch poprzednich części.

Lwowska odyseja to w tym momencie już 3-tomowa seria, przedstawiająca losy rodziny Lindnerów - Marianny, Gustawa oraz ich trójki dzieci. Pierwszy i drugi tom to opisy przeżyć lwowskich przed i w czasie wojny, natomiast ,,Nowy początek" to już czas po zakończeniu walk i akcji przesiedleńczej. Rodzina znana z twórczości Magdaleny Kawki decyduje się na zachód Polski i Gryfino.

Los mocno doświadczył rodzinę Lindnerów w czasie wojny, jednak trafiali na życzliwych ludzi. I to zarówno, gdy okupantem byli Rosjanie, jak i naziści. Nie inaczej jest w nowym miejscu zamieszkania. Dotarli tutaj, ponieważ ich syn Jakub z Lutką twierdzili, że we Lwowie nie jest bezpiecznie i nigdy nie będą tam tak naprawdę u siebie. Ten tom jest stosunkowo mało objętościowy w porównaniu z poprzednimi, jednak nie brak tutaj nieoczekiwanych zwrotów akcji.

Bliskie lata powojenne przeplatają się z retrospekcjami jednego z bohaterów, który miał duży wpływ na fabułę, a także na losy Lilki. Zakończenie sugeruje, że powstanie kolejna część i bardzo się z tego powodu cieszę, ponieważ zdążyłam już wsiąknąć w lwowski świat i bardzo by mi go brakowało.

,,Nowy początek. Lwowska odyseja" to fascynująca nieśpieszna historia dla fanów twórczości Magdaleny Kawski oraz jej lwowskiej sagi. Nie sposób nie zauważyć, że niezwykle zapada w pamieć. Ja osobiście mogłabym wrócić do bohaterów choćby zaraz.

Macie ochotę liznąć ze mną troszeczkę historii?
Cofniemy się do 1944roku. 
Na ten czas przypada fala przymusowych przesiedleń ludności polskiej ze wschodnich terenów  Rzeczypospolitej, niestety przez propagandę ówczesnych komunistycznych władz Polski, proceder ten był nazywany fałszywie repatriacją, jednak de facto był opuszczaniem ojczyzny, którą Ci ludzie zamieszkiwali od pokoleń.
Już dawno nie czytałam żadnej książki o tematyce wojennej, tudzież w tym przypadku powojennej, dlatego tym bardziej cieszę się, że mogłam poznać rodzinę Lindnerów.
??
Lwowska Odyseja bez dwóch zdań skłania czytelnika do wielu przemyśleń, pokazuje realia lat 30/40, nie jest to cukierkowa sielanka, wręcz przeciwnie prowadzi nas wyboistą drogą, którą muszą podążać główni bohaterowie.

Trzeci tom: Nowy początek opowiada o przesiedleńcach, ich tułaczce, chorobach,tęsknocie i nieustannej walce o szczęście.
Po piekle jakie przyszło im przeżyć, nie nadchodzi wyczekiwany raj, wręcz przeciwnie, bohaterowie zmagają się z dawnymi demonami, ale równocześnie spada na nich trud i konflikty związane z ich nowym domem.
Ta wzruszająca seria nie raz łamała mi serce. Niezmiernie fascynujące są dla mnie tamte czasy, często myślę ile ci ludzie potrafili znieść, jak dużo wyrzeczeń i problemów stawało im na drodze.
Rodzice mojej teściowej również byli przesiedleńcami z Kresów Wschodnich, może dlatego Lindnerowie stają się dla mnie tak bliscy.
Wiedząc, że ci ludzie mimo wszystkich burz i niepowodzeń przetrwali, daje nam siłę i wiarę w lepsze jutro.
Z całym sercem gorąco polecam nie tylko 3 tom, a całą serię Pani Magdaleny. Warto spojrzeć na świat oczami ludzi, którzy to przeżyli, postawić się na ich miejscu, bo szkolne lekcje historii uczą tylko suchych faktów, a czasem trzeba spojrzeć dalej i poczuć głębiej.

"Nowy początek" to trzeci tom sagi Lwowska odyseja. Właśnie w tym momencie poznałam rodzinę Lindnerów. Nie miałam jednak problemu, żeby zrozumieć fabułę książki.

Magdalena Kawka przez losy rodziny bardzo obrazowo pokazuje czytelnikom jak wyglądała rzeczywistość po II wojnie światowej, przede wszystkim wysiedleńców. Przekonywująco opisała długą i ciężką podróż w wagonach bydlęcych i wszystkie przeszkody, z jakimi spotkali się bohaterowie. Zobrazowała tęsknotę i ból bohaterów, próby pogodzenia się z życiem w nowym miejscu.

Magdalena Kawka pokazuje, że koniec wojny stał się punktem zwrotnym, który nie oznacza spektakularnych zmian na dobre. Ludzie odzwyczaili się od życia w pokoju i bezpieczeństwie. Wciąż jest w nich nienawiść, zasady moralne nie obowiązują. Powieść Nowy początek to obraz strat, jakie ponieśli bohaterowie po wojnie: utrata domu, tożsamości, zdrowia, bliskich.

Zazdroszczę czytelnikom Magdaleny Kawki, którzy znają wcześniejsze tomy sagi. Ja poznałam bohaterów dopiero podczas lektury części "Nowy początek". Autorka przybliża losy bohaterów tak, że nie sposób nie czuć się z nimi związanym. Swoimi opisami sprawia, że czytelnik odczuwa strach, ból i trudy, z jakimi spotkali się Lindnerowie.

Jednocześnie Magdalena Kawka nie szokowała na siłę. Jej opisy były bardzo wiarygodne, nie były koloryzowane po to, by przyciągnąć uwagę czytelnika.

"Nowy początek" to nie jest powieść, która niesie za sobą pozytywny przekaz. Magdalena Kawka nie daje tu żadnego światła w tunelu, by czytelnik mógł poczuć swego rodzaju spokój. Książka budzi trudne i intensywne emocje oraz angażuje czytelnika w losy Lindnerów. Pokazanie czasów po II wojnie światowej z perspektywy przeciętnych ludzi, przesiedleńców i Niemców nie jest przeinaczone na korzyść ubarwienia historii.

Powieść została przerwana w zaskakującym momencie, gdy część wątków nie została rozwiązana. Liczę więc na kontynuację tej sagi.

"Nowy początek" to trzecia część cyklu Lwowskiej Odysei. Poprzednich tomów nie czytałam, ale nie przeszkadza to w zrozumieniu i "połapaniu się" w historii. Myślę jednak, że gdybym zaczęła czytać od pierwszej części, byłabym bardziej zżyta z bohaterami i inaczej przeżywała niektóre sytuacje.
__________
Wojna się skończyła i bohaterowie muszą odnaleźć się w nowej rzeczywistości, która nie jest łatwa. Okres wojenny bardzo ich zmienił, nie umieją już żyć tak samo, jak przed wojną. Wyobrażenia o nowym świecie rozminęły się z realiami. Każdy jednak radzi sobie, jak umie.
Książkę mimo ciężkiej tematyki, czyta się dobrze i przyjemnie. Jest jednak bardzo smutna i melancholijna, los nie szczędzi głównych bohaterów, cały czas pojawiają się w ich życiu nowe problemy. Ale wojna nauczyła ich, że zawsze trzeba walczyć, nawet jeśli wydaje nam się, że nie ma już żadnej nadziei. Sami często powtarzają, że jeśli przeżyli wojnę, to przeżyją już wszystko. Śledząc losy rodziny Lindnerów, czułam ogromny smutek i współczucie, zakończenie również nie należy do happy endów.
__________
Podsumowując, "Nowy początek" to dobra powieść historyczna, nie znajdziemy tu jednak ukojenia i pocieszenia, z każdą stroną powieści czujemy się coraz bardziej przytłoczeni, ale dzięki temu możemy poczuć klimat tamtych lat.