Macocha

Roma wiedzie spokojne życie. Wyszła za mąż za rozwodnika, żyją sobie spokojnie i szczęśliwie, jednak pewnego dnia w progu drzwi staje Kasia. Katarzyna jest zbuntowaną nastolatką i co najważniejsze córką Bruna z pierwszego małżeństwa. Główna bohaterka ma około trzydziestu lat I nigdy nie przyszło jej do głowy, że będzie musiała wychowywać cudze dziecko. Roma zupełnie nie wie jak sobie z tym wszystkim poradzić, może byłoby łatwiej gdyby nie to, że Kasia jest pyskata i cwana.

Czy obie najważniejsze kobiety Bruna będą potrafiły się dogadać? Czy Kasia będzie utrapieniem Romy? Jakie perypetie czekają całą trójkę?



Muszę przyznać, że po tę książkę sięgnęłam tylko temu, iż na moim regale stoi kontynuacja tej historii. Zdecydowanym plusem tej książki jest to, że jest napisana w formie dziennika. Mamy opisany w niej każdy dzień, co sprawia, że moim zdaniem takie historie czyta się znacznie szybciej.

Co do głównej bohaterki nie będę ukrywać, że troszeczkę mnie drażniła. Wychodząc za mąż za mężczyznę, który ma dziecko z poprzedniego związku, chcąc nie chcąc wiedziała, że od czasu do czasu będzie miała kontakt z jego dzieckiem. No wiadomo, że pojawienie się Kasi z dnia na dzień w drzwiach mogło spowodować u niej zaskoczenie i po części rozdrażnienie. Jednak ja sobie nie umiem wyobrazić sytuacji, w której nie miałabym zupełnie kontaktu z dzieckiem mojego męża. A po drugie nie uważałabym tego dziecka za cudze, chcąc czy nie to jednak rodzina.

Bardzo podobało mi się zachowanie Kasi, może temu, iż nie przepadałam za główną bohaterką i sprawiało mi radość to jak nastolatka sprawia jej kłopoty. Choć nieraz ratowała też Romę z opresji, Więc nie była taka do końca zła.

Historia owszem była momentami zabawna, leczy nie na tyle na ile sobie to wyobrażałam. Pomysł na książkę rewelacyjny jednak czegoś mi tutaj troszeczkę brakowało, a może samo to, że postać Romy mnie drażniła, sprawiło że pozostał u mnie taki trochę niesmak. Jednak też nie uważam, aby ta książka była jakaś tragiczna, bo tak jak już wspominałam wcześniej forma tej książki sprawia, że naprawdę czyta się ją w błyskawicznym tempie. No a ja już niebawem zabieram się za kontynuację.

Po raz kolejny miałam okazję zapoznać się z twórczością autorki, której książek nigdy wcześniej nie czytałam.
Jak wypadło moje pierwsze spotkanie z prozą Nataszy Sochy? Jakie wrażenie wywarła na mnie jej debiutancka powieść pod tytułem ?Macocha??
Zapraszam do zapoznania się z moją opinią?
Powszechnie uważa się, że bycie drugą żoną rozwodnika, nie jest łatwe. Była małżonka, dzieci z poprzedniego związku i wszelkie problemy z tym związane?
Nie dotyczy to jednak bohaterki stworzonej przez Nataszę Sochę-Romy.
Kobieta ma 30 lat, dosyć przyjemną pracę w kafejce internetowej i ogólnie wiedzie sielskie, anielskie życie u boku przystojnego i kochającego męża Bruna. Mężczyzna nie ma problemów z byłą partnerką, a swą nastoletnią córkę pokazał Romie tylko raz i to na zdjęciu.
Roma uważa swe życie za niemal idealne i myśli, że nic nie może zakłócić jej spokoju.
Pewnego dnia w drzwiach domostwa Państwa Lankoczów staje brzydka, przyszczata i pyskata dziewucha. Okazuje się, że to Kasia, córka Bruna. Dziewczę oświadcza, że od tego momentu, będzie mieszkać z ojcem.
I tak Roma staje się ?macochą?, a marzenia o spokojnym życiu może snuć jedynie przed snem.
Krnąbrna, niegrzesząca urodą oni zapałem do nauki pasierbica, dezorganizuje życie małżeństwa, przez co kobieta szczerze jej nie lubi.
Do tego Kasia potrafi idealnie manipulować otoczeniem: Ojcem, babcią, nawet ?babcochą?, czyli matką Romy. Wszyscy ją uwielbiają!
Ale Roma Lankocz nie ulega temu zachwytowi. Ciągle myśli jak pozbyć się tego ?potworka? ze swojego domu i życia.
Zastanawia się nad kilkoma rozwiązaniami: otruciem(zbyt drastyczne), daleką podróżą(zbyt drogie), wysłaniem do klasztoru(niemożliwe), odesłaniem do matki(również niemożliwe).
Hmm? zostaje więc liczyć na los. Ten jednak za nic nie chce się do sfrustrowanej 30-latki uśmiechnąć.
Dodatkowo Roma zaczyna się starzeć? i to w oczach? cóż głównie własnych, ale jednak?
Musi też zmienić pracę?
Wszystkie te problemy zaczęły się gdy zyskała ?córkę?.
Kobieta nie lubi dzieci, ani małych, ani nastoletnich. .. a Kasia tylko utwierdza ją w tym przekonaniu.
Na Gadu-Gadu zaczyna korespondować z bohaterką, ?Amor?. Kim jest i jaki będzie mieć wpływ na życie żony Bruna?
Nagle pojawia się szansa na to żeby marzenie Romy się spełniło? Jaka będzie jej reakcja na dobrą wiadomość?
Aby się o tym dowiedzieć przeczytajcie, koniecznie, ?Macochę?.
Powieść jest pisana w formie dziennika, dzięki czemu dużo szybciej mi się ją czytało.
Nie ukrywam, że lubię lekturę wszelkiego rodzaju dzienników.
Perypetie głównej bohaterki i jej bliskich są opisane w przezabawny sposób. Wielokrotnie podczas lektury chichotałam bądź wręcz wybuchałam śmiechem.
Już nie pamiętam, kiedy ostatnio, równie dobrze bawiłam się, czytając książkę.
Autorce mogę pogratulować umiejętności rozbawienia czytelnika do łez i bólu brzucha. A moim zdaniem, to duża sztuka.
Chętnie sięgnę po inne pozycje napisane przez Nataszę Sochę.
Jeśli są choć w połowie tak dobre jak jej debiutancka powieść, to zdecydowanie, warto poświęcić im czas.
Z całego serca polecam ?Macochę?. Szczególnie jeżeli macie ochotę na dobrą rozrywkę.