Magia triumfuje

?Magia triumfuje? to finał, jakiego nie mogłaby powstydzić się żadna książkowa seria. Choć żal mi rozstawać się z ulubionymi bohaterami, to jestem szczęśliwa, że dane było mi już zapoznać się z tą częścią przygód Kate Daniels i Currana. Akcja trzyma w napięciu już od samego początku, a niebezpieczeństwa z każdą stroną stają się coraz groźniejsze. Kate zmuszona jest szukać sojuszników w walce, która daje duże ryzyko śmierci. Ale to dla niej żadna nowość!
Ilona Andrews prowadzi swoich Czytelników przez tworzony od lat świat, pokazując, że mimo tylu części wciąż ma pomysły na coś nowego. W ?Magia triumfuje? nie brakuje grozy, śmiechu, zaskoczeń i smutku. Skrywający się pod pseudonimem duet serwuje swoim fanom mocny koktajl emocji i wrażeń. Całość czyta się lekko i szybko zmierzając do wielkiego finału i bitwy na śmierć i życie. A jeśli to wciąż nie przekonało Was do sięgnięcia po tę książkę, to może pomoże jedno słowo ? smoki! Tak, tym razem do boju ruszają te stworzenia i nie zawahają się użyć ognia.
Czytajcie serię o Kate Daniels, gdyż naprawdę warto.

Nie zliczę, ile to czasu temu sięgnęłam po pierwszy tom cyklu o przygodach niesamowitej kobiety, jaką jest Kate Daniels. Moją uwagę wtedy przykuła głownie niesamowita okładka, od której nie sposób się było oderwać. Nie wiedziałam wtedy, czy treść będzie równie dobra, jednak postanowiłam przejść przez wszystkie potyczki, podróże, znajomości i wali ramię w ramię z główną bohaterką. Dziwnie się czuję, kiedy pomyślę o tym, że ?Magia tryumfuje? jest ostatnią książką o przygodach Kate Daniels. Wszystko, co dobre, kiedyś się kończy, co tym razem autorzy przygotowali dla nas? Czy ?Magia tryumfuje? jest dobrym zakończeniem?
Kate jest żoną Currana, który przekazał swój tytuł Władcy Bestii Jimowi. Na świat przychodzi ich syn Conlan, bez zwątpienia jest uroczy, jednak nadal nie zaczął zmieniać swojej postaci, co sprawia, że Stado Atlanty się denerwuje. Obserwowanie Kate Daniels w roli matki było świetnym doświadczeniem i bardzo zabawnym. Kobieta stara się chronić dziecko przed każdym możliwym zagrożeniem, a musimy przyznać, że jest tego całkiem sporo, więc jej obawy nie są pozbawione podstaw. Sprawy się komplikują, kiedy żądny władzy ojciec zaczyna mącić, utrudnić jej życie, to było oczywiste, że Roland pomimo spokoju nie usunie się całkiem w cień. W Atlancie nie dzieje się zbyt dobrze, ktoś morduje ludzi, nieznane są powody takich działań, jedno jest pewnie to nie zwiastuje niczego dobrego. Czy Kate uda się wszystkich ocalić, nawet, jeśli przeciwnik okaże się od niej silniejszy?
?Magia triumfuje? to właściwie jedna z moich ulubionych książek z tego cyklu, a zarazem jej świetne zakończenie. Ma zabawną, ekscytującą i złożoną fabułę, od której nie sposób się oderwać. W serii o Kate Daniels nie brakuje odniesień do mitologii z całego świata, Andrews postanowiła zaprezentować fanom elementy także wierzeń słowiańskich, które są nam bliskie. Tym razem zaskakuje nas nawiązaniami do irlandzkiej mitologii. Zarówno techniczne, jak i twórcze wybory dokonane przez autorów miały na celu wydobycie tego, co najlepsze z nadrzędnej narracji, a także powiązanych ze sobą historii bohaterów. Czy po życiu pełnym niebezpieczeństw i przeciwności losu Kate w końcu dostanie szczęśliwy dom, za którym tęskni? Sceny walk były jak zawsze niesamowicie żywe i łatwe do wyobrażenia, a humor, przekomarzania sprawiały, że na mojej twarzy zagościł uśmiech. Jednym słowem to niesamowita seria urban fantasy, jeśli jeszcze jej nie czytaliście, macie szerokie pole do popisu.

Ktoś kto dotarł do 10 tomu musi być już dobrym fanem Kate. Po prostu nie da się inaczej.
Książki z serii Obca Kres po prostu wciągają w świat Atlanty i nie odpuszczają łatwo czytelnikowi - dopóki nie skończy czytać i nie pozna całej historii.

Magia triumfuje połknęłam na raz nie mogłam się powstrzymać. Po tych wszystkich latach historia Kate się kończy, a mnie dopada ogromna nostalgia. Jest to zdecydowanie jedna z moich ulubionych bohaterek, jedna z ukochanszych serii, jeden z lepszych humorów jaki znalazłam w książkach. Po prostu wszystko czego potrzebowałam tu odnajdywalam.

W 10 tomie Kate znowu musi pokonać wroga o wiele silniejszego niż ona sama. Pojawiają się ciekawe sceny walki, emocje których nie dane nam było poznać w poprzednich tomach, ale tez ten znany sarkazm i ironia Kate, na które natrafiamy co kilka stron ??

Może nie jest to najlepsza cześć, ale po prostu ją kocham. Bo podsumowuje kawał mojego życia, który spędziłam z tymi bohaterami, bo przywiązałam się do nich i na pewno nie raz i nie dwa będę wracać. Obca Krew to seria, która będę polecać każdemu - bo naprawdę warto!