Mali złodzieje

To było kompletnie nie to czego oczekiwałam. Po przeczytaniu "Szkarłatnej ćmy", gdy zobaczyłam kolejną fantastykę to wiedziałam, że muszę poznać tę historię. Dodatkowo wydawało się to takie ciekawe, służąca kradnąca tożsamość księżniczki i będąca złodziejką, której nikt nie może złapać.

Pragnęłam żeby to było cudowne, żeby podbiło mi serce. A z wielkim bólem muszę powiedzieć, że cała ta książka była dla mnie po prostu męczarnią. Pierwszą połowę czytałam chyba z 4 dni, co jak na mnie jest długim okresem. Nie miałam ochoty by sięgać po lekturę i kontynuować czytanie. To mnie nudziło. I piszę wam to z wielkim żalem, ale jak dla mnie było za nudno, za mało się działo, a jeśli już coś nadchodziło to niesamowicie mi się dłużyło.

Nie polubiłam się z główną bohaterką. Irytowała mnie niemiłosiernie. Nawet nie wiem dlaczego. Ale w większości jej wybory mnie denerwowały, jej postawa mnie denerwowała. Inne postacie były okej. Szczególnie polubiłam Emerica! Ich relacja była plusem tej historii. Tak jak wiele rzeczy mi się nie podobało, to wątek romantyczny był uroczy i miło śledziło się wspólne momenty bohaterów - nawet jeśli była to powolnie rozwijająca się znajomość.

Pióro autorki raczej było okej, nie zachwyciło mnie, nie powodowało, że ciągnęło mnie do czytania, ale też moja niechęć nie jest spowodowana stylem pisarskim. Moim zdaniem zmarnowany potencjał:( Plan był fajny, dodatkowo występuje motyw klątwy, co również było ciekawe. Ale wszystko poprowadziłabym inaczej. Niemniej zachęcam do zapoznania się z tym tytułem, może akurat komuś się spodoba, a z tego co widziałam zdania są bardzo podzielone.