Mamy siebie mamy wszystko

?Żyjemy w czasach, kiedy wszyscy wszystko o sobie wiedzą i mają wyrobioną opinie na każdy temat, mimo, że często nie mają ani kompetencji, ani wiedzy.?

Paulina ma trzydzieści pięć lat, jej życie nigdy nie było usłane różami. Jest samotną matką, żyje w biegu, bardzo stara się zapewnić swojemu siedmioletniemu synkowi jak najlepsze warunki. Bardzo go kocha, jest dla niej całym światem, pracuje jako kasjerka w markecie i dorabia sobie wykonywaniem piercingu. Na nic innego w jej życiu nie ma miejsca i czasu.

Dominik jest samotnym ojcem nastoletniej Gabrysi, pracuje jako mechanik samochodowy. Ma bardzo dobre relacje z córką. Do tej pory był cały dla niej, to ona była najważniejsza, nie chciał, nie czuł potrzeby bycia z kimś. Gabrysia zaczyna wkraczać w dorosły świat, ma swoich znajomy, zainteresowania i mniej czasu dla ojca. Okazuje się, że Dominik ma coraz więcej wolnego czasu, zaczyna doskwierać mu samotność.

Drogi tych dwojga w pewnym momencie się przecinają. Ona odgrodziła się grubym murem, a on stopniowo próbuje go skruszyć. Czy mu się uda? Niespodziewanie jej przeszłość daje o sobie znać?

Szczerze przyznam, że kolejny raz zostałam bardzo pozytywnie zaskoczona. Z wnikliwością i empatią Pan Tomasz ukazuje wewnętrzne rozterki, zmagania, porywy serca jakie są udziałem naszych bohaterów. A ci rewelacyjnie ukazani, to złożone, nieidealne, pokomplikowane osobowości. Obydwoje skradli moje serce. Paulina jest bardzo skrytą osobą, nie ma znajomych, rodziny, nikogo do siebie nie dopuszcza, jest niezależna, pozornie bardzo pewna siebie. twarda, bywa impulsywna, bardzo się stara. Dominik to jej zupełne przeciwieństwo, uparty, spokojny, wytrwały, z sercem na dłoni. Bardzo lubi rozmawiać, udowadniać słuszność swoich poglądów, to bardzo inteligentny, do bólu szczery, przyjazny mężczyzna. Czy mają szansę na bycie razem, na miłość? Z całego serca im kibicowałam, w pełni zasłużyli sobie na szczęście. I Emil, były partner Pauliny, ukazany jego tok rozumowania, robi ogromne, nieprzyjemne wrażenie. To zły, wyrachowany, pełen nienawiści, bardzo niebezpieczny człowiek.

Relacja naszej pary rozwija niespiesznie, między nimi jest pełno niedomówień, tajemnic, chwilami bywa niezręcznie. Jednak coś ich do siebie przyciąga, z nieufnością i ostrożnością ? zwłaszcza ona - spędzają ze sobą czas, rozmawiają. Obydwoje mają za sobą jakąś przeszłość, dźwigają bagaż trudnych życiowych doświadczeń. Samotne macierzyństwo, zmaganie się z przeciwnościami losu, walka o byt. Dzieciństwo spędzone w domu dziecka, które naznacza. Różne oblicza miłości, zaufanie, wzajemne wsparcie, dążenie do szczęścia. Przemoc w rodzinie, mechanizm działania organów, które mają nas chronić przed agresją innych. Zemsta, która staje się siłą napędową do działania, niesie wiele zła.

Przez powieść się płynie, a emocje buzują! Klimatyczna, nasycona mądrością, bardzo realna, poruszająca opowieść. Daje do myślenia i niesie nadzieję. Czytanie od początku do końca było ogromną przyjemnością. Zakończenie? uch, nie mogło być innego, iskierka nadziei wyraźnie świeci. Serdecznie polecam, Tatiasza i jej książki:)

"Dwoje zagubionych ludzi. Znaleźli siebie. Znaleźli miłość".
"Mamy siebie, mamy wszystko" to historia dwojga ludzi, którzy chcą zawalczyć o swoje szczęście, jednak ktoś lub coś stanie im na przeszkodzie.
Paulina samotnie wychowuje siedmioletniego syna Bartka. Musi ciężko pracować, żeby utrzymać rodzinę, zwłaszcza, że może liczyć tylko na siebie.
Dominik to ojciec nastoletniej Gabrysi, która wychowuje się bez matki.
Drogi Dominika i Pauliny połączą się i zacznie się między nimi rodzić uczucie. Jednak nie nacieszą się długo tą sytuacją, ponieważ na horyzoncie pojawi się ktoś z przeszłości Pauliny, o kim już dawno chciała zapomnieć.
W tej książce znajdziemy historię rodzącego się uczucia, blaski i cienie samotnego wychowywania dziecka, jak również walkę o siebie, o przetrwanie, a przede wszystkim troska o drugiego człowieka. Nie zabraknie również wątku kryminalnego.
Polecam????

Bagaż doświadczeń. Każdy jakiś ma, a ten tylko powiększa się wraz z nieuchronnym upływem czasu. Co prawda różni ludzie w innej mierze są doświadczani, niemniej jednak w pewnym wieku każdy dźwiga na swoich barkach coś, co wpływa na jego teraźniejszość, wybory i wartości, którymi się kieruje. Gdy spotyka się mężczyzna z przeszłością i kobieta po przejściach nie może być łatwo, a dotarcie na wspólną drogę, by kroczyć nią ramię w ramię okazuje się niemałym wyzwaniem. Niemniej jednak każdy, nawet ludzie, za którymi nieustannie niczym cień podąża przeszłość, mają prawo do szczęścia, a może nawet tym bardziej mają do niego prawo. Bowiem gdy już w końcu je odnajdą, docenią je dużo bardziej i nie wypuszczą tak łatwo z rąk.
Paulina samotnie wychowuje siedmioletniego syna. Pracuje jako kasjerka w osiedlowym markecie, a dorywczo dorabia wykonując piercing. Jej życie to praca i dom i nic ponad to, choć ona do tego trybu już się przyzwyczaiła. Dawno temu zrezygnowała z siebie, a potrzeby Bartka stanowią dla niej priorytet. Nie jest może idealną matką, z pewnością nie jest jej łatwo, a doba zdaje się być za krótka, jednak robi wszystko co w jej mocy, by ich mała rodzina wiodła spokojne i w miarę szczęśliwe życie. Paulina jest bardzo wycofana, nie ma przyjaciół, a nawet bliskich znajomych, rodziny z resztą także. Dość wrogo nastawiona do nawiązywania jakichkolwiek relacji, nieufnie podchodzi do ludzi. Już jako dziecko nauczyła się być samowystarczalna, a dorosłe życie jedynie utwierdziło ją w tym przekonaniu. Ta 35-latka nie szuka jakichkolwiek zmian w swoim życiu, ona chce po prostu przetrwać. Jednak zmiany samej ją znajdują i nie patrzą na to, czy ona przyjmie je z otwartymi rękoma.
Dominik wychowuje nastoletnią córkę. Odkąd pamięta byli tylko on i ona i całe swoje życie podporządkował Gabrysi. Obecnie pracuje jako mechanik, choć kiedyś robił karierę w korporacji, lecz nie był to przyjazny zawód dla samotnego rodzica. Nie w głowie były mu jakiekolwiek związki, całkiem poświęcił się wychowaniu córki i przyzwyczaił do tego stanu rzeczy. Nie spotkał także kobiety, która by go zaintrygowała. Dominik to mężczyzna trochę gwałtowny, bardzo uparty, uwielbiający długie tyrady o słuszności swoich poglądów, lecz przede wszystkim z sercem na dłoni. I to serce zupełnie przypadkowo zaczyna bić w kierunku kasjerki o egzotycznej urodzie, choć kompletnie nie miał tego w planach.
"Mamy siebie, mamy wszystko" to książka, która pozytywnie zaskoczyła mnie swoją autentycznością. Gdy w literaturze podejmowany jest temat samotnego rodzicielstwa, często omija się trudne i niewygodne dla fabuły fakty z nim związane. Tutaj się z tym nie spotkamy i uważam, że to ogromny atut tej powieści. Autor skrupulatnie pokazuje wszystkie cienie takiego życia i skrzętnie punktuje problemy z jakimi muszą się mierzyć Dominik i Paulina. Ponadto główni bohaterowie to zwyczajni ludzie, których można by minąć na ulicy, w sposób zwyczajny zarabiający na życie, borykający się z kłopotami, które mogą być znane wielu czytelnikom. Osobiście uwielbiam takie rzeczywiste opowieści, bowiem z większą mocą uderzają w czytelnika. Autor prowadzi świetną narrację, dialogi nie są sztuczne, wręcz przeciwnie- mamy wrażenie jakbyśmy byli świadkami prawdziwej rozmowy postaci. Również ich rozterki przedstawia w sposób zrozumiały, do czego przyczynia się także przedstawienie perspektywy obojga bohaterów. Ciekawa postacią, której narrację także poznajemy, jest Emil, były partner Pauli. Scharakteryzowany naprawdę genialnie, a jego sposób myślenia przedstawiony jest z jednej strony zatrważająco, a z drugiej wręcz wybitnie. Doceniam także to, że Autor nie idzie na skróty, wręcz przeciwnie, poświęca wiele miejsca na opisy uczuć targających bohaterami, ich wzajemne poznawanie się, nakreślenie ich przeszłości oraz aktualnej sytuacji- to wszystko sprawia, że naprawdę możemy ich poznać, zrozumieć ale też zaangażować się w ich historię. Poruszony zostaje tu także istotny wątek przemocy w rodzinie, a sposób jego przedstawienia może wydawać się niektórym wstrząsający, lecz to ważny głos w tej sprawie i przede wszystkim bardzo rzeczywisty. Ukazuje nie tylko podwójne standardy, którymi kierują się ludzie mający jakąkolwiek władzę ale także ogrom problemów ofiar, w których trauma jawi się na ostatnich miejscach. Zarówno fabuła jak i tematy tu poruszane są zaprezentowane naprawdę na wysokim poziomie, realistycznie, mocno i przekonująco. Powieść daje także nadzieję na drugie szanse od losu i to, że można znaleźć bratnią duszę w zupełnie nieplanowanych okolicznościach i że nigdy nie wolno tracić wiary. W dobrych ludzi, w siebie, w miłość.. Szczerze polecam!

Paulina samotnie wychowuje siedmioletniego Bartka, skupiona jest jedynie na synu i pracy, nie ma zamiaru wpuszczać nikogo do swojego świata. Dominik jest samotnym ojcem nastoletniej Gabrysi, mężczyzna dostrzega, że jego córka dorasta i staje się coraz bardziej samodzielna, dlatego zaczyna myśleć o kimś z kim mógłby dzielić życie. Drogi tych dwojga przecinają się. Jak potoczy się ich relacja? Czy odnajdą w swoich ramionach szczęście?

To moje drugie spotkanie z twórczością autora, poprzednia jego książka bardzo mi się podobała, więc nie wahałam się nawet chwili żeby sięgnąć po najnowszą powieść jaką właśnie jest "Mamy siebie, mamy wszystko". Autor ma niesamowicie przyjemne pióro, co sprawia, że jego książki czyta się naprawdę ekspresowo, to również zaletą fabuły, która została w bardzo ciekawy sposób nakreślona i porusza wiele ważnych i trudnych tematów. Historia ta została przedstawiona z perspektywy tak naprawdę trzech osób - Pauliny, Dominika oraz Emila. Ten podział z pewnością pomaga zdecydowanie lepiej poznać bohaterów, a w szczególności ich myśli, uczucia, problemy i decyzję. To niezwykle realni bohaterowie borykający się z prawdziwymi, życiowymi problemami. Każda z postaci dźwiga na swoich barkach już pewien bagaż doświadczeń, który odcisnął piętno na ich życiu. W szczególności tyczy się to Paulina i jej syna Bartka, nie jestem w stanie nawet wyobrazić sobie jak ciężkie chwile ma za sobą ta kobieta. Jestem z niej ogromnie dumna, ponieważ mimo trudnej przeszłości bardzo się starała, żeby zapewnić wszystko co ważne i najlepsze swojemu synkowi, to jego dobro i bezpieczeństwo stawiała na pierwszym miejscu, zresztą to samo się tyczy Dominika, który również wykazywał się ogromną troską jeśli chodzi o córkę. Bohaterowie będą zmuszeni mierzyć się z wieloma przeciwnościami losu by w końcu zaznać upragnionego spokoju i szczęścia. Książka jest niezwykle emocjonalna i poruszająca, ale również mocno skłania do refleksji nad własnymi wyborami i życiem. Muszę przyznać, że kompletnie nie spodziewałam się takiego zakończenia tej historii, ale po dłuższym zastanowieniu myślę, że było ono wręcz idealne, idealne dla tych właśnie bohaterów. Ja jestem poraz kolejny pod wrażeniem i czekam już na kolejne książki autora! Polecam! Moja ocena to 9/10.