Manipulacja

Klaudia Muniak jest jedną z moich ulubionych polskich autorek. To właśnie dzięki historiom, jakie tworzy, polubiłam się z thrillerami medycznymi i na każdą kolejną książkę czekam z ogromną niecierpliwością.
?Manipulacja? to najnowszy thriller spod pióra Klaudii, w którym porusza niewątpliwie jeden z najtrudniejszym tematów, mianowicie niedonoszenie ciąży i poronienie. To właśnie z tym problemem zmaga się główna bohaterka.

Anna ma trzydzieści trzy lata, pracę, którą uwielbia i wspaniałego męża. Do pełni szczęścia brakuje jej tylko dziecka. Po kolejnym poronieniu kobieta postanawia poszukać pomocy u psychoterapeutki Irminy. Rozpoczyna u niej leczenie, mając nadzieję, że metody, jakie stosuje Irmina w końcu przyniosą rezultaty.
W tym samym czasie zaczyna dostawać niepokojące wiadomości, których nadawca twierdzi, że ma informacje, dzięki którym Anna inaczej spojrzy na swoje dotychczasowe życie.

?Manipulacja? to thriller psychologiczny z prawdziwego zdarzenia. Po raz kolejny dałam się wciągnąć w historię stworzoną przez Klaudię. Fabuła wciąga czytelnika na kilka godzin, sprawiając, że nie możemy oderwać się od lektury nawet na moment. Klaudia, nie tylko umiejętnie nami manipuluje, ale również wodzi nas za nos, tak, że w pewnym momencie już sami nie wiemy, co jest prawdą, a co nie. Z każdą kolejną przeczytaną stroną coraz bardziej zapuszczamy się w najgłębsze zakamarki ludzkiej psychiki, dążymy do poznania prawdy, która niewątpliwie okazuje się być wielkim zaskoczeniem.
Historia Anny ukazuje nam, jak w chwili największego bólu i traumatycznych przeżyć, jesteśmy ufni i podatni na zmanipulowanie przez osobę, która wydawać, by się mogło jest z nami po to, by nam pomóc.
Klaudia ma lekki styl, dzięki temu jej książki czyta się błyskawicznie, a krótkie rozdziały sprawiają, że każda kolejna przeczytana strona coraz bardziej przybliża nas do zakończenia.
?Manipulacja? to z pewnością trudna historia, pełna bólu i cierpienia, to historia ludzi, którzy ze swoim życiu podjęli złe decyzje, często nie z własnej woli. Pewne jest też to, że jest to jeden z lepszych thrillerów psychologicznych, jakie do tej pory czytałam. Polecam.

Długo zbierałam się do napisania opinii na temat "Manipulacji", gdyż wywołała we mnie mieszane uczucia. Chyba najbardziej nie przypadła mi do gustu forma przekazu i główna bohaterka, Anna. Ale od początku...

Ania boryka się z problemami emocjonalnymi wywołanymi cyklicznymi poronieniami. Choć mąż, Olaf, stara się wesprzeć żonę ta zapada się coraz głębiej w depresyjny stan. Szukając stabilizacji poddaje się nowatorskiej terapii u psychoterapeutki, Irminy.

Początkowo pierwszoosobową narratorką jest Anna. Chociaż na kolejnych stronach autorka oddała głos również innym bohaterom, to właśnie Anna jest dominującą postacią, wokół której utkana jest cała historia. Fabuła w znacznej części opiera się na szkicu psychologicznym tej postaci i tylko ona została wnikliwie przedstawiona. Reszta bohaterów jest jedynie sztafażem.

Jak już wspomniałam, główna bohaterka boryka się z problemami, które są skutkiem poronień. Absolutnie nie neguję stanu psychicznego, do którego mogą one doprowadzić, ale z kreacji Anny można wyciągnąć wnioski, że immanentna jest bezradność, niezrównoważenie, irracjonalizm kobiet. Bohaterka jest płaczliwa i paranoidalna. Nie lubię, gdy kreacja psychologiczna postaci polega na jej niezdecydowaniu, gdy nie wie, po której stronie linii chce stanąć, w kółko przeskakuje z lewa na prawo. Anna rozmyśla, rozważa, konstatuje, dywaguje i zmienia zdanie po kilka razy w jednym akapicie. Kocha - nie kocha - kocha - nie kocha, bo zdradza - nie zdradza, bo kocha - nie kocha. Iść do domu - iść do mamy - jednak do domu - ląduje gdzie indziej. I tak na każdy temat. Jej wewnętrzne rozterki trwały tak długo, że nie zostało jej czasu na świadomą reakcję, co doprowadziło, że w finale stała się przypadkowym uczestnikiem wydarzeń.

Sfera emocjonalna Anny wywoływała we mnie irytację, ale nie była jedynym powodem, przez który książka nie przypadła mi do gustu. Chodzi również o formę przekazu, o zbyt górnolotny, poetycki styl opisujący trywialne, przyziemne wydarzenia, o zbyt szczegółowe opisy, z których niemal w całości składa się książka.
"Moje plany jed­nak szyb­ko krzy­żu­je pę­cherz mo­czo­wy. Przez chwi­lę pró­bu­ję go zi­gno­ro­wać, ale wkrót­ce na­cisk staje się tak uciąż­li­wy, że wsta­ję z łóżka i idę do łazienki. (...) Ury­wam ka­wa­łek pa­pie­ru to­a­le­to­we­go, ledwo wi­dząc na oczy, i pod­cie­ram się. Wsta­ję i już mam na­cią­gnąć bie­li­znę, kiedy re­je­stru­ję obraz, któ­re­go nigdy wię­cej nie chcia­łam uj­rzeć."
Szarpanie się ze spodniami, odrywanie kawałka papieru toaletowego, czy opis dokąd bohaterka spuściła majtki nie traktuję jako ukazanie jej stanu psychicznego, a zbędny opis. Powtarzanie po stokroć jednego i tego samego z użyciem nieznacznie zmieniających się słów nadal jest powtarzaniem i zapychaniem stron. Nie lubię też przerywników w formie pytania "prawda?"
Od 70 strony zaczęłam omijać tego typu opisy i okazało się, że historia, choć obdarowana niewiarygodną ilością postaci silnie zaburzonych i chorych psychicznie, jest całkiem znośna. Więcej - była naprawdę wciągająca i intrygująca.

Po kolejną książkę autorki sięgnę, ale kontynuować czytanie będę tylko wtedy, gdy nie znajdę tych zapychaczy stron w postaci nic nieznaczących opisów.

Było to moje pierwsze spotkanie z Klaudią Muniak i uważam, że całkiem udane. Z tego co wiem, na swoim koncie ma już kilka pozycji związanych z medycyną i tutaj również możemy tego zakosztować. 

 


Nietypowa historia, chociaż jestem pewna, że gdzieś znaleźlibyście podobny pomysł - jednakże tutaj z pewnością zaskoczy Was całość. Plot twist, jaki dostajemy. Zderzenie się z obdartym z dumy i wstydu uczuciem kobiety, która jedyne o czym marzy, to ?czysta bielizna?.

Ile zrobisz aby osiągnąć cel?

Dla mnie była to mocno obciążająca emocjonalnie historia. Autorka wykreowała postać Anny - która po raz kolejny traci ciążę. Jej męża, który prawdopodobnie ją zdradza. Psychoterapeutki - która? no właśnie. Kim jest? Co skrywa? 

Czy psychika ludzka może być w prosty sposób zmanipulowana? Czy to może dziać się naprawdę? Czy dzieje się? 

W międzyczasie stalking, jaki widzimy w postępowaniu - obcej osoby, która wysyła wiadomości do głównej bohaterki.

Miałam momenty, że nie do końca byłam pewna, czy TAK zachowałaby się kobieta w danej sytuacji, ale prawda jest taka, że nigdy nie wiem co by było GDYBY. Co sami byśmy zrobili. Co zrobiłby ktoś inny. 

Historię czyta się przy jednym posiedzeniu nad kubkiem herbaty. Szybko, strona za stroną. Skojarzyło mi się to z kryminałami niektórych skandynawskich autorów - to komplement, bo uwielbiam tamten klimat. 

Dla mnie książka na plus na pewno warto po nią sięgnąć, zwłaszcza, że tak mało mówi się i pisze o problemach z jakimi boryka się bohaterka. 

 

Co może do pełni szczęścia brakować trzydziestoletniej Annie- szczęśliwej mężatce i spełnionej zawodowo kobiecie? Rzecz jasna dziecka! Z powodu kolejnych poronień kobiety leczy się za pomocą nowoczesnej metody ukierunkowania inkubacji snów. W tym samym czasie otrzymuje wiele niepokojących wiadomości i zaczyna wierzyć, że padła ofiarą psychopatki, która miała jej pomóc?

?Manipulacja? Klaudii Muniak to kolejny w dorobku autorki thriller psychologiczny, w którym łączy wiedzę medyczną z wątkiem kryminalnym, pisząc tym samym jedną ze swoich najlepszych książek. Powieść wciąga od pierwszej strony, przybliżając niemały problem obsesyjnego wręcz marzenia o posiadaniu potomstwa, z którym boryka się na co dzień wiele par.

Klaudia Muniak wie jak układać słowa, by te docierały do czytelnika z niemałą siłą. Nie boi się poruszać trudnych tematów. Pisze otwarcie nie tylko o wielokrotnych poronieniach, lecz także o przemocy fizycznej oraz psychicznej, o których ciągle moim zdaniem jest za cicho. Manipuluje przy tym czytelnikiem z niezwykłą precyzją, nakłaniając go do ciągłego przeżywania całej gamy uczuć, dręczących go nieustannie w trakcie czytania lektury. Tworzy przy tym bohaterów, z którymi możemy się z łatwością utożsamiać, odczuwając ich przeżycia. Całość stanowi wyjątkowy thriller medyczny, bo o takim trzeba mówić w tym przypadku. ?Manipulacja? to doprawdy bardzo miłe, kolejne spotkanie z piórem autorki. Nie jest to jednak niczym nowym dla każdego, kto chociaż raz miał przyjemność do obcowania ze stylem autorki. Świetna lektura?

Ania to z pozoru szczęśliwa kobieta. Ma kochającego męża i pracę która sprawia jej radość. W jej sercu jest jednak dziura, którą załatać może tylko dziecko. Po kolejnym poronieniu kobieta zaczyna uczęszczać na terapię do Irminy. Terapeutka namawia Anię na nowoczesną sztukę leczenia ? ukierunkowanie inkubacji snów.

W tym samym czasie Ania coraz częściej dostaje dziwne wiadomości na portalach społecznościowych. Nadawca twierdzi, że ma dla niej informację, które mogą odmienić jej dotychczasowe życie. Ukierunkowanie podejrzeń na Irminę, zaczyna niepokoić kobietę. Na jaw wychodzą nowe fakty. Czy terapeutka, która miała pomóc Ani okaże się zwykłą psychopatką?

?Manipulacja? to kolejny thriller psychologiczny spod pióra . Autorka po raz kolejny bardzo sprawnie połączyła wątki medyczne z intrygą kryminalną, serwując nam bardzo ciekawy thriller. Książka wciągnęła mnie od samego początku, przeczytałam ją w dwa wieczory.

Poprzez kreację głównej bohaterki autorka prowadzi nas śladami obsesyjnej potrzeby posiadania dziecka. Ta potrzeba jest fundamentem, na którym cegiełka po cegiełce budowana jest fabuła. Krocząc śladami głównej bohaterki mocno dało się odczuć szalejące w niej emocje. Rzeczywistość miesza się z wyobrażeniami, a my możemy tylko śledzić poczynania przerażonej kobiety.

Ta książka to thriller psychologiczny warty uwagi. Z pozoru klarowne zakończenie nagle zmienia się w coś zupełnie nieoczywistego. Za to należą się ogromne brawa dla autorki. 

?Zawsze myślałam, że jestem morderczynią. Aż w końcu się nią stałam. Z własnego wyboru, na własnych zasadach...?

?Manipulacja? autorstwa Klaudii Muniak, stanowi bardzo dobry thriller psychologiczny, w którego fabułę zostały wplątane elementy wiedzy medycznej. Jeśli chodzi o twórczość tej pisarki to bardzo dużo o niej słyszałam, jednak nie wiem jakim cudem nasze drogi cały czas się mijały, dopiero teraz udało mi się przeczytać jej najnowsza powieść, którą oceniam bardzo pozytywnie.

Cześć jestem Anna, mam trzydzieści trzy lata, pracę, którą uwielbiam, ukochanego męża i własne mieszkanie. Do szczęścia brakuje mi już tylko dziecka. Niestety po kolejnym już poronieniu postanowiłam poszukać pomocy u znanej psychoterapeutki Irminy, która poddaje mnie leczeniu za pomocą nowoczesnej metody - ukierunkowanej inkubacji snów.
Chwilę po rozpoczęciu owej terapii zaczynam dostawać tajemnicze wiadomości na mediach społecznościowych. Tajemniczy nadawca - pacjent twierdzi, że posiada informacje, które sprawią, że inaczej spojrzę na swoje dotychczasowe życie... Czy powinnam odpisać tej osobie? Czy jednak ją zignorować?

Przed chwilą skończyłam czytać ten tytuł i nie wiem co powinnam Wam o niej opowiedzieć - nie potrafię wyjść z szoku, który spowodowała u mnie autorka. Może zacznę od tego, że jest to powieść, w której akcja nie pędzi na łeb na szyję - w niektórych książkach ten element bardzo mi przeszkadza, jednak w tym przypadku nie uważam powolnej fabuły za wadę, czemu? Ponieważ dzięki temu autorka pozwala nam poznać dogłębniej bohaterów swojej powieści.

Tutaj wysuwa się kolejny atut tej pozycji - narracja pierwszoosobowa. Spokojnie, cała książka nie jest tylko i wyłącznie z wizji Anny - nie chcę Wam za dużo zdradzić, dlatego powiem Wam, że blisko połowy narratorzy zaczną się zmieniać. Dzięki takiemu rodzajowi narracji pisarka pozwala swojemu czytelnikowi wejść w umysł poszczególnych bohaterów, co ja osobiście bardzo sobie w thrillerach psychologicznych cenię. No sami powiedźcie czy thrillerem psychologicznym nazwiemy pozycję, w której nie występują portery psychologiczne postaci? No właśnie.

Skoro o bohaterach mowa opowiem o dwójce z nich: Annie i Pacjencie. Jeśli chodzi o pierwszego z nich to główna bohaterka niezmiernie mnie denerwowała. Zdaję sobie sprawę, że nie mam prawa jej oceniać, ponieważ nigdy nie poroniłam i mogę się tylko domyślić jakie piekło ta kobieta przeżyła, to jednak jej postawa w początkowych rozdziałach... Wybaczcie nie lubię bohaterów, którzy na siłę robią z siebie ofiarę oraz którzy odpychają innych, którzy chcą im pomóc - przez takie zachowanie miałam ochotę potrząsnąć Anią. Natomiast jeśli chodzi o naszego tajemniczego nadawcę wiadomości... Na samym początku zamiast strachu jego osoba powodowała u mnie ciekawość - chciałam po prostu dowiedzieć się jak najszybciej co takiego pragnie on przekazać naszej Ani. Jednak kiedy napisał, że sam znajdzie kobietę poczułam ciarki - czytałam ten fragment w nocy i aż musiałam spojrzeć przez okno czy nikt na pewno mnie nie obserwuje...

Klaudia Muniak w swojej najnowszej książce poruszyła dość poważny problem, którym jest temat poronień. Sami dobrze wiemy, że aktualnie staje się on tematem tabu, dlatego mam nadzieję, że ta książka da niektórym trochę do myślenia.

Na koniec chciałabym Was również przed czym przetrzeć. Pamiętacie pewnie, że kilka akapitów wcześniej wspominałam o narracji pierwszoosobowej, która pomoże Wam lepiej poznać bohaterów, jednak ten rodzaj narracji ma również swoje minusy... Jakie? Muniak w dość sprytny sposób wprowadziła mnie w pole - dopiero w drugiej połowie książki zaczęłam zastanawiać się czy wszystkie wydarzenia z wizji niektórych bohaterów wydarzyły się naprawdę czy są jednak przez nich lekko podkoloryzowane. Oczywiście nie zdradzę Wam kto jest tutaj kłamczuszkiem, a kto nie - tego musicie dowiedzieć się sami, jednak radzę Wam być czujnym.

Czy książkę polecam? Tak, Klaudia Muniak stworzyła bardzo dobry thriller psychologiczny - nie powiem, że jest genialny, ponieważ czytałam już kilka lepszych pozycji, jednak nie zaprzeczę, że ?Manipulacja? jest jedną z lepszych premier tego roku. Może początek jest powolny, to ostatnie 50 stron... co tu dużo mówić przygotujcie się na niezłą jazdę bez trzymanki. Do tej pory jestem w szoku jakim cudem nie mogłam domyślić się motywu sprawcy - teraz wydaje mi się to bardzo oczywiste, jednak przez zabawę w kotka i myszkę nie byłam w stanie tego przewidzieć.

Anna ma trzydzieści trzy lata, pracę, którą lubi, i ukochanego męża Olafa. Do szczęścia brakuje jej tylko dziecka. Po kolejnym poronieniu szuka pomocy u znanej psychoterapeutki, Irminy. Kobieta leczy za pomocą nowoczesnej metody ? ukierunkowanej inkubacji snów.
W tym samym czasie Anna zaczyna otrzymywać dziwne wiadomości na Instagramie i Facebooku. Ktoś usilnie próbuje się z nią skontaktować. Nadawca twierdzi, że ma informacje, które sprawią, że kobieta inaczej spojrzy na swoje dotychczasowe życie.
Anna z niepokojem odkrywa, że jej historia łączy się z życiem innych pacjentek leczących się u Irminy. Zaczyna zadawać sobie pytania: czy to możliwe, że terapeutka jest w rzeczywistości psychopatką, która mąci kobietom w głowach, a ostatecznie je niszczy, doprowadzając do śmierci? Czy Anna ma być jej kolejną ofiarą?

To moje drugie spotkanie z twórczością autorki, poprzednim razem czytałam obyczajówkę w wykonaniu Klaudii - "Wszystko, czego nie zrobiliśmy razem", która bardzo mi się podobała, więc postanowiłam w końcu sięgnąć po jej najnowszy thriller psychologiczny, jakim jest właśnie "Manipulacja". W zasadzie jest to thriller medyczny, z którym spotkałam się poraz pierwszy, autorka przedstawia tutaj w bardzo ciekawy i prosty w zrozumieniu sposób wiedzę medyczną/psychologiczną, co ogromnie mnie zaintrygowało. Stylistyka i język jakim autorka się posługuje jest bardzo przyjemny w odbiorze, co sprawia, że książkę czyta się naprawdę w ekspresowym tempie. Od pierwszych stron ogromnie się wciągnęłam w tą powieść i nie było mowy od odłożeniu póki nie poznam zakończenia tej książki. Historia ta przedstawiona jest z perspektywy kilkorga znaczących bohaterów, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą oraz lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Myślę, że w tym przypadku był to świetny zabieg, ponieważ tym sposobem każda z postaci odegrała tutaj istotną rolę, w znaczący sposób mieszkając czytelnikowi w głowie i tym samym dostarczając natłoku skrajnych emocji. Każda z postaci została w bardzo złożony, intrygujący i realistyczny sposób wykreowana, myślę, że z powodzeniem moglibyśmy spotkać takie postaci w rzeczywistości. Autorka w swojej książce porusza wiele ważnych i ponadczasowych tematów, które powinny być zdecydowanie częściej nagłaśniane, mowa o cyklicznych poronieniach, ale również przemocy psychicznej i fizycznej, lękach, obsesji czy stalkingu, wszystko zostało w sposób spójny i dopracowany zaprezentowane. Ja wszystkie emocje towarzyszące bohaterom chłonęłam całą sobą, mocno przeżywając wydarzenia z ich życia, zarówno te mające miejsce w teraźniejszości, jak i te przeszłe, które również odcisnęły piętno na życiu niektórych postaci. Autorka przedstawia złożoność i głębię ludzkiej psychiki, która jak się okazuje ma przed nami jeszcze wiele tajemnic. Kompletnie nie spodziewałam się takiego zakończenia, naprawdę! Jestem pod wrażeniem! "Manipulacja" to poruszająca, wartościowy i skłaniający do refleksji thriller, który z pewnością usatysfakcjonuje fanów autorki. Polecam! Moja ocena 9/10.