Manipulacja

"Pierw­szy raz od dłuż­sze­go czasu czuła się nie­pew­nie, nie miała kon­tro­li nad tym, co się dzie­je, a naj­gor­sza była nie­pew­ność."

Wykłady profesor Katarzyny Wilczyńskiej cieszą się ogromną popularnością. Można powiedzieć, że jest u szczytu swojej zawodowej kariery, prowadząc badania nad rozpoznawaniem kłamstw. Wszystko się zmienia, gdy otrzymuje tajemniczą kopertę od znajomego rektora jednej z krakowskich uczelni. Wśród badań i dokumentów znajduje się karteczka z ostrzeżeniem "Nie ufaj nikomu". Te kilka słów niepokoją tym bardziej, że wkrótce otrzymuje informację o śmierci profesora. Kobieta angażuje się w śledztwo, chcąc odkryć prawdę. Komuś, jednak bardzo zależy, by jej przeszkodzić...

Manipulacja jest literackim debiutem Kate Gibson i trzeba przyznać, że całkiem udanym. Początkowo podeszłam do lektury bez szczególnych oczekiwań, zainteresowana głównie wątkiem medycznym. Wkrótce jednak spostrzegłam, że w skupieniu pochłaniam kolejne rozdziały, próbując rozwiązać kolejne niewiadome. Dostajemy sporą dawkę sensacji, kryminału, a nawet thrillera. Dzieje się wiele, choć czasem miałam wrażenie, że zbyt wiele. Mnogość wątków nie pozwalała na głębszą analizę, a w połączeniu z badaniami naukowymi potrafiła delikatnie przytłoczyć. Sama intryga kryminalna jest rozbudowana i wciągająca, a tytułową manipulację mogłam odczuć na każdym kroku. Kreacje postaci nakreślone wyraziście i barwnie, a pierwszy plan zdecydowanie należy do profesor Wilczyńskiej. Bezkompromisowa i charyzmatyczna zwraca uwagę nie tylko swoim temperamentem, ale i nietypową specjalizacją. Zakończenie sugeruje kontynuację, na którą już teraz czekam.

Profesor Ewa Wilczyńska ma stabilne życie, prowadzi wykłady oraz badania nad rozpoznawaniem kłamstw, do czasu aż w jej ręce wpadają tajemnicze dokumenty od znajomego profesora. Nie długo później dowiaduje się, że ów profesor nie żyje, a ona zostaje oskarżona o zabójstwo. Ktoś zadał sobie dużo trudu, by zmylić tropy. Ewa angażuje się w śledztwo, jednak kiedy już dochodzi do rozwiązania ono jej się wymyka z rąk i wszystko na nowo się komplikuje.

?Manipulacja? to niewątpliwie ciekawy debiut, łączy w sobie kryminał, sensację oraz thriller medyczny. Akcja powieści cały czas jest dynamiczna i prowadzi do zwrotów akcji, których nie sposób przewidzieć. Mamy tu tajnych agentów wywiadu, pościgi, strzelaniny, porwania, międzynarodowe śledztwo, manipulację. Autorka doskonale myli tropy i zwodzi czytelnika za nos. Zagadka kryminalna ciekawa i skomplikowana, w cieniu wielkich pieniędzy. Wątek medyczny, w którym prowadzone są badania nad lekiem na depresję bardzo mnie zaciekawił. Bohaterzy wyraziści i charakterni, dobrze zarysowani. Relacje między bohaterami niestety są płytko opisane i zbyt szybko się zawiązują, a w szczególności wątek romantyczny, który jest gwałtowny i bez cienia chemii. Też nie które wydarzenia zbyt szybko się działy i nie miały logicznego wyjaśnienia. Momentami odczułam przytłoczenie zbyt wieloma wątkami. Zakończenie pozostaje otwarte, możemy liczyć na kolejny tom. Jak na debiut źle nie było, myślę, że autorka się rozwinie, dopracuje pewne elementy i z przyjemnością będzie się czytało. Zachęcam do sięgnięcia po ten tytuł i wyrobienia sobie własnej opinii. Na pewno fani sensacji będą zadowoleni.

Nie wiem, czy to jest debiut, czy nie, wiem tyle, że autorka jest na pewno Polką, ale książkę Manipulacja wydała pod pseudonimem Kate Gibson. Zabieg iście marketingowy, rozumiem, że autorka liczyła na większą sprzedaż swoich egzemplarzy. A fakt jest taki, że z taką powieścią na pewno znajdzie fanów. Ja jestem nim już na pewno i niecierpliwością czekam na kolejne książki.

Tradycyjnie w tym miejscu powinienem wspomnieć coś więcej o autorce, ale już z powyższego wynika, że zbytnio tych informacji nie mam. Z podziękowań na końcu książki wynika, że autorka jest Polką... i tyle. Taka to oto manipulacja ;).

Okładka nie wyróżnia się zbytnio. Jeśli się dobrze przyjrzymy, dostrzeżemy na niej sporą ilość tabletek, leków, które, jak się okaże, będą ważne dla losów powieści. Jak przyjrzymy się jeszcze bardziej uważnie te leki leżą na jakimś stoliku, może na innej płaskiej powierzchni wśród kropel krwi. Lubię na początku pofantazjować, co mnie czeka, czytając daną powieść, analizując wcześniej okładkę. Tym razem książka została wydana bez skrzydełek, więc dla mnie, bibliotekarza, jest to ważne, ponieważ rogi narażone są na niszczenie przy przewożeniu czy czytaniu. I jeszcze jedno. Bałem się szerzej ją otwierać, bo miałem obawy, że klej nie wytrzyma tego. Udało mi się doczytać do końca bez tego niepożądanego efektu.

Przejdźmy teraz do fabuły, bo nie ocenia się książki po okładce, czy nawet po nazwisku autora. Główną bohaterką tego pasjonującej książki sensacyjnej jest Katarzyna Wilczyńska, znana profesor jednej z krakowskich uczelni. Wilczyńska jest psychologiem, która zajmuje się badaniami nad rozpoznawaniem kłamstw, dzięki czemu współpracuje z miejscową policją nad sprawami, które wymagają sprawdzania ewentualności na wiarygodność zeznań.

Krakowska psycholog jest u szczytu swojej kariery zawodowej. Nie spodziewa się, że z dnia na dzień, wpadnie w kłopoty, które mogą doprowadzić do jej śmierci. Okazuje się, że w jej ręce trafiają pewne dokumenty od rektora uczelni, profesora Lucjana Sobczyńskiego, który zajmował się różnymi badaniami nad specyfikami, współpracował z wieloma instytucjami, laboratoriami czy nawet policją. Wilczyńska miała się spotkać z profesorem, ale ten nie przyszedł na spotkanie, a jak się wkrótce okazało, został zamordowany.

Na drodze psycholożki staje komisarz Damian Michalski z Komendy Głównej w Krakowie, który zajmuje się śledztwem w tej sprawie. A to dopiero początek góry lodowej.

Tajne laboratoria, porwania, prace nad niebezpiecznym lekiem, a do tego, co chwila rollercoaster wydarzeń. Czytelnikowi wydaje się, że wszystko jest jasne, że sprawa toczy się tak, że łatwo wskazać winnego, a to tylko... manipulacja.

Powieść czytało mi się bardzo dobrze z kilku powodów. Mimo że jest to książka sklasyfikowana jako sensacyjna, zawiera elementy thrillera medycznego czy kryminału. Postaci dobrze nakreślone i fakt, że... nie jest to koniec przygód niesfornej psycholog, powoduje, że z niecierpliwością czekam na kolejną część, a może nawet części?

Ta historia to taka jedna wielka zmyłka. Jeśli już widzicie, że coś zaczyna was nudzić, wydaje się wtedy, że zaraz nastąpi bum. Nie następuje. Jak tylko pojawia się policjant, od razu jesteśmy pewni, że doszło do jakiegoś morderstwa i to pani psycholog ma w tym swój udział. Ponownie tak nie będzie. I tak jest za każdym razem ilekroć fabuła nakierowana jest w jakąś stronę. Po niej nie pojawia się to, co było sugerowane, co się domyślaliśmy, co przypuszczalnie mogło się wydarzyć. Wtedy po tych niedomówieniach następuje jakby odrębna historia, która dopiero ukazuje swoje drugie dno. Książka niby ciekawa, bo tyczy się badań nad kłamstwem. Jak zgodnie twierdzą bohaterowie, nie ma takiego urządzenia na świecie, które zawsze by to kłamstwo wykryło. Sama znam przypadek, gdzie wariograf twierdził, że ktoś miał prawo jazdy, podczas gdy osoba ich nie miała, a nawet nigdy nie siedziała za kierownicą samochodu. Dlatego zgadzam się z panią psycholog z książki, która chciała udowodnić, że coś takiego idealnie dokładnego nie istnieje. Tutaj byłam pewna, że reszta historii będzie się opierała tylko na podobnym temacie. Jednak jak się okazało, sprawa miała swoje drugie dno. Znaleziono bowiem dokumenty, których same posiadanie groził śmiercią. Są pewne sprawy, których nie należy wywlekać na światło dzienne, zwłaszcza, jeśli dotyczą znanej osoby. Ktoś, ko posiadał je wcześniej został pozbawiony oddychania. Wychodzi bowiem na to, że pani psycholog w swoich rękach ma tykającą bombę. Co zatem takiego ważnego zawierają te dokumenty, że ich posiadacz musi zginąć?
Historia jest ciekawa, jednak momentami napisana z pewną ignorancją i wyższością. Nie przepadam za pysznymi osobowościami, a takie tu się pojawiały. Potrafili patrzeć na innych z góry i osądzać na podstawie kilku słów. Nie pasowało mi to pani psycholog. Każdy był tutaj inny pod każdym względem i mieli wyznaczone swoje priorytety. Niekiedy bohaterzy mówią tutaj zagadkami, jakby chcieli sprawdzić, czy czytelnik potrafi czytać pomiędzy wierszami. Strony książki są białe, druk średniej wielkości i mniejsza ilość dialogów. Nie ukazuje tylko zwykłej historii, ma bardziej wydźwięk psychologiczny, dlatego najbardziej zaciekawi tych, których ten temat zainteresuje.