Marcin Świetlicki - Artysta multimedialny

alu 2012. Świetlicki zadeklarował w wywiadzie udzielonym ,,Gazecie Krakowskiej", że nie wystąpi na imprezie, a zamieszanie wynikało z faktu, że koledzy z zespołu usiłowali podjąć decyzję za niego. Rzeczywiście, zespół nie pojawił się w Katowicach, wystąpił za to w tym samym sezonie na znacznie bardziej komercyjnym festiwalu Opener. 91 E. Fischer-Lichte, Estetyka performatywności, s. 30. 92 A. Burzyńska, Zwrot performatyczny, op. cit., s. 247-248. 93 K. Chmielecki, Koncepcja teoretyczna estetyki intermedialności, [w:] idem, Estetyka intermedialności, Kraków 2008, s. 68. 94 Ibidem, s. 54. 95 J. Orska, Terjezjasz i personaliści, op. cit., s. 332. 96 M. Braun, Gry codzienne i o komunikacyjnych aspektach aktorstwa, Kraków 2012, s. 25. 97 A. Dziadek, Krytyka somatyczna, op. cit., s. 21. 98 R. Shusterman, Somatoestetyka, op. cit., s. 73-74. 99 Idem, Pragmatyzm, sztuka i przemoc. Przypadek rapu, [w:] idem, O sztuce i życiu, op. cit., s. 167. 100 Idem, Somatoestetyka, op. cit., s. 75. 101 Ibidem, s. 75. 102 Przeniesienia tej kategorii teatralnej w kontekst zjawisk społecznych dokonuje Dariusz Kosiński. Autor książki Teatra polskie. Rok katastrofy (Warszawa-Kraków 2013) sceną nazywa konsekwentnie miejsca, w których wydarza się coś, co przykuwa uwagę społeczeństwa. Zachowania ludzi, którzy pojawiają się w tych miejscach, choć z pozoru spontaniczne, zaczynają przebiegać według teatralnych konwencji. 103 M. Carlson, Performance: A Critical Introduction, London-New York 1996, s. 4, [cyt. i tłum. za:] M. Braun, Gry codzienne i pozacodzienne, op. cit., s. 33. 104 R. Schechner, Przyszłość rytuału, tłum. T. Kubikowski, Warszawa 2000, s. 9. 105 H. Belting, Faces. Historia twarzy, tłum. T. Zatorski, Gdańsk 2014, s. 26. 106 E. Goffman, Człowiek w teatrze życia codziennego, tłum. H. Datner-Śpiewak, P. Śpiewak, Warszawa 2008. 107 Idem, Rytuał interakcyjny, tłum. A. Szulżycka, Warszawa 2006, s. 1. Spis treści Wstęp 5 Rozdział 1. ,,To jest zupełnie prywatny projekt i nikt nawet nie musi zauważyć, że wbijam gwoździe komórką". Marcin Świetlicki jako artysta multimedialny Co zrobić ze słowem nie-pisanym? Stan badań - przegląd opinii, ewolucja postaw krytycznych Projekt artystyczno-egzystencjalny Rozdział 2. Nierozstrzygalność. Osobowość artystyczna Marcina Świetlickiego ,,Spracowany gospodarz autobiografii". Autentyczność i autobiograficzność w projekcie artystyczno-egzystencjalnym Marcina Świetlickiego Postawa wyznania Postawa świadka Postawa wyzwania ,,Muszę wyjść po to, żeby małe ognisko palić na samym środku rynku" - mityzacja i demityzacja jako strategie autokreacji w tomie Zimne kraje Marcina Świetlickiego Mitolog Mitotwórca Palić ognisko na samym środku miasta Od włodarza do uciekiniera - konstruowana w relacji z miastem tożsamość poetycka Marcina Świetlickiego i jej przemiany Włodarz Rezydent-wyrzutek Uciekinier - epilog Maskarada i pozowanie Maski: Kay, Chrystus, Upiór, Karol Kot Maski pomocnicze: Jonasz, Batman, bałwan, Pinokio, Don Kichot Pozy: wrażliwy twardziel, pijak, wagabunda, błazen Ciało a tekst - strategie somatyczne Inscenizacja percepcji Ciało odurzone: ucieczka/obrona/alienacja Ciało odurzone: rozwój/kreacja Ciało widowiskowe Literatura oralna i przestrzeń dźwiękowa Rozdział 3. Odczytania Fabularyzowane studium autodestrukcji - analiza koncertu zespołu Świetliki Fabularyzowanie Studium autodestrukcji ,,... bo czegoś trzeba się trzymać, bo coś trzeba sobie nucić" - muzyczna intryga w kryminale Dwanaście Marcina Świetlickiego Muzyczne emblematy ,,Nie myślę. Słucham. Ja tylko słuchać potrafię" Konstrukcja muzycznością podszyta Wierszo-piosenki i spektaklo-koncerty - medialne zawirowania w twórczości Marcina Świetlickiego Medialne mieszanki - poezja zapatrzona w nowe media Wierszo-piosenki Spektaklo-koncerty Podziękowania Nota bibliograficzna Bibliografia Indeks nazwisk