Masters of Death (twarda)

Cóż to była za przygoda! Kiedy myślę, że w fantastyce spotkałam już praktycznie wszystko, wchodzi kolejny niesamowicie kreatywny i utalentowany autor i udowadnia, że stworzenie oryginalnej i trzymającej w napięciu historii nadal jest możliwe. Było to moje pierwsze spotkanie z Olivie Blake i zdecydowanie zachęciło mnie do bliższego zapoznania się z jej twórczością. Spodobała mi się dynamika między postaciami, jaką dobrze oddała. To właśnie na tych relacjach opiera się cała historia do tego okraszona cudownym stylem pisania. Autorka co kilka stron raczy nas retrospekcjami lub ironicznymi i zabawnymi wstawkami. Dla niektórych może to powodować poczucie chaosu, jednak ja odnalazłam się z takiej formie.

Pokochałam większość przedstawionych postaci. W moim sercu na zawsze pozostaie chociażby Fox, a także delikatny wątek romantyczny z jego udziałem, ale też dynamika między Violą i duchem willi, którego historia także odgrywa dużą rolę w fabule.

Na kartach powieści pojawia się także wątek gry nieśmiertelnych i o ile jej zasady są dość nieoczywiste, to gdy fabuła skupiła się na rozgrywkach między bohaterami, poczułam tylko jeszcze większe zaangażowanie. Sam koncept, jaki stoi za wygraną i tym, co można zyskać stając do potyczki z samą Śmiercią są naprawdę interesujące i oryginalne.

Myślę, że to jedna z tych książek, która jest na tyle specyficzna i pokręcona, że albo się ją pokocha, albo znienawidzi. Ja zdecydowanie trafiłam do tej pierwszej grupy. Sięgając po nią, spodziewałam się czegoś zupełnie innego, a otrzymałam wielowątkową i rozbudowaną historię, pełną charyzmatycznych postaci, nieoczekiwanych twistów i pięknych cytatów. To było zdecydowanie coś.

Przeskoki fabularne odczuwałam jedynie jako możliwość poszerzenia wiedzy o świecie przedstawionym, któremu nie można zarzucić prostackiej ekspozycji. Dzięki temu lektura cały czas była dynamiczna. I owszem, czasami trzeba było się trochę wysilić, żeby połączyć wszystkie kropki w fabule, ale cudownie było patrzeć, jak w każdą stroną wszystko łączy się w spójną całość. Teraz, znając już zakończenie i powiązania między postaciami mam ogromną ochotę, by przeczytać książkę po raz kolejny i spojrzeć na nią świeżym okiem, a to nie zdarza się często.

"Masters of Death" to nie książka, którą przeczytacie dla odmóżdżenia po ciężkim dniu. Na treści trzeba się skupić, żeby nie pogubić się w natłoku zdarzeń i postaci, ale jak dla mnie było to coś, co książkę właśnie wyróżniało. Jeśli szukacie czegoś absolutnie wyjątkowego i nietuzinkowego na rynku fantastyki koniecznie musicie dodać ją do swojego TBR-u. Ja jestem zachwycona!

503 strony w jeden dzień - to już powinno mówić samo przez siebie.

Kolejny raz musiałam pokazać Wam filmik, bo to wydanie jest tak obłędnie piękne, że aż mam chęć je ciągle przeglądać od nowa i od nowa.

Olivie Blake fanom mrocznych tytułów nie trzeba przedstawiać.
Tym razem wróciła w swojej szczytowej formie!

Masters of death to kapitalna aczkolwiek nietypowa historia o smier*ci, jego chrześniaku i innych nadnaturalnych stworzeniach.
Jednakże ta historia niesie za sobą potężne przesłanie, bardzo życiowe i można wyciągnąć z niej wiele wniosków i lekcji.
Czymże jest wieczność jeśli spędzimy ją samotnie?

Świetnie mi się ją czytało, z wielkim zainteresowaniem i nieustającą ciekawością dotyczącą biegu wydarzeń.

Mimo, że jest także wątek romantyczny to stanowi tylko dodatek, delikatne tło niczym nie zakrywające tego, co autorka chciała pokazać.

Książka łączy ze sobą elementy różnych wierzeń, fantastykę i psychologię a to wszystko jest doskonale ze sobą splecione niczym nitki tej samej tkaniny.

Bohaterowie są tak różnorodni a jednocześnie skomplikowani, że stanowią dla nas interesującą zagadkę przy czym na pewno nie możemy narzekać na nudę czy znużenie.

Oś czasowa? A co to takiego? Tutaj skaczemy po niej niczym na trampolinie jednocześnie z niej nie spadając i trzymając jednakowy rytm.

Barwne postacie jak Śmierć strzelająca sobie z recepturki w nadgarstek, duch narzekający na swe lokum czy wampirzyca zamieniająca się nocą w... kota to tylko mały przedsmak tej mieszanki wybuchowej.

W historii znajdziemy dużo emocji, potężną dawkę dobrego humoru, mocny przekaz oraz przygodę.
Możemy polubić bohaterów, utożsamić się z niektórymi a nawet momentami lekko wzruszyć (aczkolwiek łzy pozostały na swym miejscu).

Ta książka jest wielobarwna, wielowątkowa a jednocześnie spójna i z pewnością do zapamiętania na dłużej!
Koniecznie ją poznajcie, nawet jeśli myślicie, że to nie dla Was to powiem Wam, że jesteście w błędzie!

Życie to wzloty i upadki, a na końcu przychodzi... śmierć. Zależnie od wiary i prywatnych przekonań to, co dzieje się później ma wiele wersji. Ale czy każdy ma możliwość tak od razu przejść na drugą stronę? Zanurzając się w świat fantastyki pewnym jest, że odpowiedź na to pytanie brzmi nie, a ilość stworzeń, które poznamy może okazać się całkiem spora.

Viola, wampirzyca można by powiedzieć z przypadku- to od niej wszystko się zaczyna. Jako agentka nieruchomości nie obawia się wyzwań, a obecnie stoi przed problemem pozbycia się nieproszonego lokatora z posiadłości do sprzedania. Ów lokator, Tom, jest bowiem niezbyt przyjaznym duchem, nie może wyjść poza teren domu i skutecznie odstrasza potencjalnych nabywców. I tak, wraz z pomocą Isis- demonicy z charakterem, trafia do Foxa i łączy ich historie. Fox, jako chrześniak śmierci, wydaje się być wyjątkowy, lecz w praktyce jest zwyczajnym śmiertelnikiem. Ma za to ciekawych przyjaciół i przychylność papcia, co pozwala mu wieść ciekawe życie - obecnie w Chicago. Podaje się za medium i w ten sposób splata swój los z Violą i jej znajomymi. Lecz ta niecodzienna znajomość zaskoczy jeszcze wielu.

"Masters of Death" to książka, która przyciągnęła mnie wydaniem. Złocona, twarda oprawa, piękne, barwione brzegi, do tego niezwykle starannie wydana zawartość i ilustracje- nie trzeba chyba przekonywać miłośników edycji specjalnych, by ta pozycja znalazła się w ich zbiorze. Tematyka książki na równi mnie intrygowała jak i przerażała, bowiem fantastyka nie jest zwyczajowym gatunkiem po który sięgam. Jednak gdy tylko zasiadłam do czytania... przepadłam! Sposób narracji Blake jest niesamowity, niezwykle realnie i naturalnie oddaje wszelkie dialogi, wplata mnóstwo humoru, tworzy intrygujące postaci i kreuje fabułę, która nie tylko wciąga ale i jest niepowtarzalna. Nieśmiertelni, żyjący od wieków bohaterowie mają swoje do przekazania czytelnikowi, a ich niecodzienna gra, którą toczą udowadnia, że nawet oni mają swoje słabości i nie są w stanie wyzbyć się wszelkich ludzkich odczuć, jak mogłoby się im zdawać. Nie zabraknie tu miłosnych rozterek, tajemnic, układów, niespełnionych nadziei i błędnie obranych ścieżek, które choć w pozaziemskiej odsłonie, przemawiają do czytelnika i skłaniają do refleksji. To nie jest zwyczajna książka przenosząca nas w inny, fantastyczny świat, pełen demonów, wampirów, elfów, ghuli i innych, to coś o wiele więcej. I choć kompletnie się tego nie spodziewałam to zakochałam się w przekazie tej powieści, w jej kreacji i podróży w jaką mnie zabrała. Bo okładka to tylko piękna wisienka na torcie nieziemskiej przygody!

MASTERS OF DEATH to książka jedyna w swoim rodzaju! Zaintrygowała mnie już od pierwszej strony, przez co porzuciłam inne lektury na rzecz historii wampirzycy i medium ? chrześniaka Śmierci. Do tego Śmierć strzelający z gumki recepturki za każdym razem, gdy przeklnie, a później gdzieś przepada, demonica będąca całkiem niezłą kumpelą, czy też anielica z nietypową historią lub nieznośny duch. To tylko kilka z postaci, które się tu pojawiły - trzeba przyznać, że wszyscy są niezwykle barwni i intrygujący, a jak się okazuje, są też w jakiś sposób powiązani z rozwiązaniem zagadki gry nieśmiertelnych i zniknięcia Śmierci. Olivia Blake ma niezwykle zręczne i lekkie pióro, a opowieść, którą nam zaserwowała, pełna jest humoru, sarkazmu, gier słownych i zabawnych wtrąceń. Czytałam z uśmiechem na ustach i ciężko było mi się oderwać od książki. Co ważne, przebijają się też wartościowe treści, więc można z tej lektury wyciągnąć jakąś lekcję życia. Sam pomysł na ekipę osobliwych bohaterów był genialny, ale co bardzo ważne ? wykonanie i poprowadzenie historii również było na satysfakcjonującym poziomie. Przez tę książkę dosłownie się płynie! Dużą rolę pełni tu również narracja, bo to ona buduje specyficzny klimat i humor powieści. Narrator jest niczym taki sarkastyczny gawędziarz, który dużo gada, dużo wtrąca, ale i tak świetnie opowiada. Można się jedynie przyczepić do tego, że historia jest nieco przegadana, ale przyznam, że zdałam sobie z tego sprawę dopiero na koniec, bo styl pisania był tak wciągający, że nawet gdyby pojawił się tam komentarz do książki telefonicznej, to i tak byłabym zachwycona. Mam wrażenie, że właśnie taki urok tej książki, by zatracić się w sposobie jej opowiadania. Dodatkowo, dla miłośników nienachalnych wątków romantycznych, mamy tutaj trzy, nieco nietypowe, ale za to genialne. Niby nie przejmują one całej historii, ale jak się później okazuje, pełnią ważną rolę w rozwiązaniu całej akcji. Pojawia się też coś na kształt miłości rodzicielskiej i autorce udało się zgrabnie to przemycić do powieści.
Jestem zachwycona tą lekturą! Serdecznie polecam!