Materiał ludzki

Książka "Materiał ludzki" Piotra Borlika, to drugi tom znakomitej trylogii z panią komisarz Agatą Stec. Od razu wam powiem, że trzeba czytać całą serię po kolei. Cała trylogia, to jedna wielka historia. W każdym tomie znajdziecie "ciekawą" zbrodnię i bardzo dobrze prowadzone śledztwo. Do tego wszystkiego dochodzą bohaterowie. Niezapomniana komisarz Agata Stec i jej bardzo kontrowersyjny brat, psycholog Artur Kamiński przyprawiają czytelnika o zawrót głowy. Mają coś w sobie przyciągającego i jednocześnie odpychającego. Polubiłam zarówno Agatę jak i Artura. Chyba jestem szalona. Artur to istny manipulator. Wie dobrze jak rozmawiać z ludźmi, żeby wyszło wszystko, tak jak sobie wymarzył. Czy tak będzie i tym razem? Przekonacie się o tym, czytając książkę Piotra Borlika pod tytułem "Materiał ludzki".
Czytając drugi tom, byłam bardziej przerażona. Nie myślałam, że pewna osoba może posunąć się do takiego okrucieństwa. Po raz kolejny autor udowodnił, że jest mistrzem w tym co robi. Tej historii się nie czyta, przez nią się płynie.
Znajdziecie tutaj zbrodnie, która wami wstrząśnie. Bałam się o Agatę, ponieważ jej życie było zagrożone. Została porwana. Czy ktoś chciał ją zamordować? Czy uda jej się uciec?
W pewnej wsi na Kaszubach zostają znalezione dwie kobiety, które wyglądają przerażająco. Obie dziewczyny przywiązane były do pali, ale to nie wszystko... Czy któraś z nich to przeżyje? Kto był za to odpowiedzialny? Tego oczywiście wam nie zdradzę. Dlaczego do całej sprawy ponownie swoje trzy grosze wrzuca Artur?

Końcówka książki jest niezwykle emocjonująca. Więcej wam nie zdradzę.
Druga część trzyma w napięciu dosłownie aż do ostatniej strony. A po niej ma się duży apetyt na wielki finał. Nie mogłam doczekać się, aż poznam zakończenie całej trylogii.
Jeżeli cenicie sobie pióro Piotra Borlika i uwielbiacie thrillery i kryminały, to śmiało sięgnijcie po tę powieść. Przed przeczytaniem "Materiału ludzkiego" odsyłam was do książek: "Baltica" i "Boska proporcja". Dzięki czytaniu poprzednich części lepiej poznacie głównych bohaterów i lepiej zrozumiecie zaistniałą sytuację.

Z czystym sercem polecam.

?Na zawsze już pozostaniesz zwierzyną w krainie drapieżników.?

Książka oparta na intrygującej fabule, jednak wolałabym więcej niewiadomych i fałszywych tropów. Przyjemnie się czyta, ale kryminałowi brakuje napięcia i dreszczyku emocji. Tym niemniej ciekawie zaprezentowany scenariusz zdarzeń, atrakcyjne opisy scen, harmonijnie zrównoważona makabra. Niezbyt skomplikowane zagadki detektywistyczne, jednak ujmują specyficzną atmosferą osobliwego kaszubskiego miasteczka, zaś psychologiczne aspekty udanie ubarwiają historię. Plusem są atrakcyjne pomysły na postaci, chociaż niekiedy brakuje spójności w postawach. Kluczowa bohaterka wciąż działa pod wpływem impulsu, cechuje się mocno rozbudowaną intuicją, ale dość niskim poziomem kojarzenia faktów, a przy tym zbyt chętnie rozdawanym zaufaniem i potocznie mówiąc długim językiem. Natomiast jej brat skrywa wiele sekretów, obraca się wokół dobra i zła. Naprawdę zadziwia, że Agata tak mocno liczy się z obecnością tego mężczyzny w swoim życiu. Zgrzytają drobne niekonsekwencje w opisie zdarzeń czy zachowaniu bohaterów, brakuje realizmu, zwłaszcza podczas porwania, pożaru i przesłuchań. Psuje to przekonujący odbiór podwalin i następstw zdarzeń, ale przy przymkniętym oku nie burzy płynnego odbioru powieści.

Porwanie komisarz Agaty Stec kończy się śmiercią sprawcy i odkryciem koszmarnego miejsca zbrodni. Cudem udaje się uratować jedną z ofiar, niestety dla drugiej kobiety pomoc przyszła za późno. Śledztwo zostaje szybko zamknięte, ponieważ wydaje się, że interpretacja dowodów jest wystarczająca, aby to zrobić. Jednak Agata wie, że nie tak powinno się wszystko odbywać. W ramach urlopu przyjeżdża do Czarnowa i rozpoczyna prywatne śledztwo. Zaskakuje ją mnogość sekretów skrywanych przez mieszkańców wsi, oraz problemów, z jakimi musi się zmierzyć. Wita lawina kłamstw, matactw i manipulacji. Początkowo wydaje się, że szef policji w Czarnowie nie do końca jest sobą, ale to mylne wrażenie. Autor konsekwencje trzyma się wytycznych osobowości postaci i zachowań w określonych okolicznościach. Z kolei potencjał drzemiący w Jacku Biernacie nie zostaje w pełni wykorzystany dla uatrakcyjnienia opowieści. Czy Stec wychodzi obronną ręką i dociera do prawdy?

Tom drugi "Boskiej Trylogii" zatytułowany "Materiał ludzki" rozpoczyna się równie spektakularnie, co jego poprzednik, bo od porwania samej pani komisarz. Jednak ta kobieta nie da sobie w kaszę dmuchać i bardzo szybko obezwładnia porywacza, który wywozi ją ? dosłownie w pole, tam odnajduje zawieszone na palach kobiety zamienione w pieprzone pergole. Okazuje się, że jedna z nich wciąż żyje.

Muszę przyznać, że w tym szaleństwie jest metoda i bardzo podoba mi się nieokiełznana wyobraźnia Piotra Borlika. Rozwiązania fabularne serwuje odważnie i z rozmachem, a bohaterami swoich historii czyni nietuzinkowe i charakterne osobowości, od komisarz Stec, poczynając na wybitnie pokręconych umysłach złoczyńców, kończąc. Dla mnie najbardziej frapującą postacią pozostaje wciąż brat Agaty, Artur Kamiński ? tajemniczy i nieprzenikniony psycholog, który zdaje się być ponad tym, co dobre i złe, a to drugie nieodmiennie go fascynuje. Oczywiście zakończenie sprawia, że w te pędy należy sięgnąć po część trzecią.

Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją książki Materiał ludzki autorstwa Piotra Borlika. Jest to druga część cyklu kryminalnego z komisarz Agatą Stec w roli głównej. Wydarzenia w powieści toczą się dwutorowo. Z jednej strony mamy do czynienia z zagadką kryminalną związaną ze znaleziskiem, jakiego dokonała Stec po tym jak została uprowadzona i wywieziona furgonetką na kaszubską wieś. Pani komisarz trafiła na makabryczny widok - dwie kobiety zostały przytwierdzone do pala w charakterze pergoli. Jedna z nich przeżyła i niespodziewanie stała się obiektem zainteresowań Artura Kamińskiego, czyli brata Agaty. Od pierwszego spotkania z psychoterapeutą mam co do niego jak najgorsze przeczucia. Metody stosowane przez niego są łagodnie rzecz ujmując mało konwencjonalne. Nie miałam żadnych złudzeń co do jego intencji i tym razem. Zwłaszcza, że kobieta nie jest jedyną pacjentką objętą szczególną opieką Artura. Tymczasem Agata po umorzeniu śledztwa przez prokuratora postanawia wrócić do Czarnowa i poprowadzić śledztwo na własną rękę. Wspomaga ją lokalny policjant, a reszta lokalsów jak to zwykle bywa nic nie widziała, nic nie słyszała i nic nie wie. Stec jest jednak uparta i zdeterminowana, aby doprowadzić sprawy do końca. Czy jej się to uda? Sprawdźcie sami. Drugim ważnym wątkiem jest poszukiwanie przez Agatę mężczyzny, który był głównym świadkiem w prowadzonym przez nią postępowaniu opisanym przez autora w Boskiej proporcji. W toku śledztwa stali się sobie bardzo bliscy, ale po jego zakończeniu mężczyzna niespodziewanie zniknął bez śladu. Co się za tym kryje? Czy Stec dowie się jaka jest prawda? Odpowiedzi czekają na kartach powieści. Przyznaję, że jestem zachwycona, a Piotr Borlik na dobre dołączył do grona moich ulubionych autorów. Bardzo pasuje mi klimat jaki stworzył w tej trylogii jej autor. Jest tu dużo makabry oraz krwawych i brutalnych opisów. Po mistrzowsku wykreowani zostali bohaterowie - zwłaszcza Artur Kamiński, z którym nie chciałabym się znaleźć sam na sam w jednym pomieszczeniu chociaż na pięć minut. Jestem ciekawa co Piotr Borlik zaserwuje w finale tej historii.