Matka (prawie) idealna

Dzięki uprzejmości wydawnictwa Literackiego miałam możliwość zapoznać się z książką ?Matka (prawie) idealna?. Maia to kobieta po trzydziestce, matka dwójki dzieci, partnerka faceta, który zamiast zająć się znalezieniem pracy, czas spędza na oglądaniu telewizji. Maia aby związać koniec z końcem pracuje jako sprzątaczka. Niestety rosnąca góra zaległych rachunków nie pozwala kobiecie na chwilę oddechu. Śmierć kobiety, u której Maia sprzątała niesie ze sobą zmiany o jakich rodzina nie śniła. Spadek, który Maia otrzymuje daje możliwość aby jej dzieci rozpoczęły naukę w Stirling Hall School, prestiżowej szkole gdzie dzieci nie wiedzą co to brak pieniędzy na spełnianie ich zachcianek. Czy dzieci odnajdą się w nowych realiach? Maia też nie ma lekko, ponieważ spotkania w gronie mam uczniów tej szkoły nie są czymś co kobieta z biednej dzielnicy polubi. Tej trójce będzie starał się pomóc jeden z nauczycieli. Czy mu się uda? Musicie przeczytać książkę Kerry Fisher aby się tego dowiedzieć.
To lekka i zabawna historia, która pokazuje, że pieniądze szczęścia nie dają, ale jednak kiedy się je ma jest dużo łatwiej w codziennym życiu. Tylko czy na pewno wszystko można za nie kupić? Co z miłością, przyjaźnią, szacunkiem? To wartości, których nie kupi się za żadne pieniądze. Mimo, że zakończenia jest zaskakujące, a miejscami trochę nieprawdopodobne to muszę przyznać, że dobrze spędziłam czas czytając. Jeśli szukacie przyjemnej lektury, na te deszczowe dni to ?Matka (prawie) idealna? umili Wam czas.

"Życie jest bezcenne. Wykorzystaj każdą jego chwilę."

Książka na sympatyczne podsumowanie ciepłych wakacji. Przyjemnie było się z nią spotkać, zanurzyć się w problemach głównej bohaterki, poczuć smak gorzkich i słodkich niespodzianek. Zdecydowałam się na nią, gdyż potrzebowałam lekkiej przygody czytelniczej, nie wybrzmiewającej przesadną egzaltacją, ambitniejszej niż zwykły romans, ciekawszej niż niezobowiązujące historie o losach ludzkich. ?Matka (prawie) idealna? spełniła się jako odskocznia od mrocznych i makabrycznych historii, jakimi lubię się otaczać w literackim świecie. Kontrastowa do nich, odmienna z przesłaniami, stawiająca na humorystyczne spojrzenie na zwykłą codzienność, sprawiła mi frajdę i radość, szybko złapałam wiatr w żagle i z uśmiechem mknęłam po jej stronach.

Przyjemny styl narracji sprzyja atrakcyjnemu śledzeniu zabawnych potknięć kluczowej postaci, jej nieśmiałych ambicji i odważnych decyzji. Trzydziestosześcioletnia Maia Etxeleku wzbudza sympatię, ujmuje osobowością, zbliża przyzwyczajeniami, zwraca uwagę nieszablonowym podejściem do kłopotów. Ambitna i ciekawa świata osóbka, która wychowuje dwójkę dzieci, w zasadzie bez zaangażowania partnera, stara się dopiąć rodzinny budżet sprzątaniem u bogatych ludzi. Nagle dostaje szansę, aby zapewnić córce i synowi najlepsze wykształcenie w elitarnej szkole. Mimo wielu obaw decyduje się na opcję prywatnej edukacji Bronte i Harleya. Mierzy się z wieloma wyzwaniami, przyjemnymi i miłymi, choć i tych o negatywnych barwach też nie brakuje. Od tej chwili niemal wszystko w jej życiu podlega metamorfozie. Na jak wiele spraw ma wpływ sama Maia, a w ilu kwestiach to los i przypadek za nią decydują?

Fabuła rozwija się w przewidywalnym kierunku, oczywiście nie zabrakło perturbacji i zamieszania, czasem zdarzenia idą pod górkę, aby za chwilę gładko sunąć w dół. Jest trochę naigrywania się z ogólnie przyjętych klasowych stereotypów, ale wszystko ze smakiem i wyczuciem. Współczesny Kopciuszek, który najpierw toczy walkę ze złem, a w finalnej odsłonie zbiera to, co najlepsze. Książka na poprawę nastroju, odpoczynek w ujmującym klimacie, wdzięcznie wybrzmiewające nuty i słabość do prawie idealnej matki.

...

Maia zajmuje się sprzątaniem w bogatych domach. Pojawia się z naręczem mopów i wiader, kiedy jej zadbane rówieśniczki spieszą się na lunch z przyjaciółkami, zajęcia pilatesu i do kosmetyczki. Nieoczekiwany spadek zmienia wszystko. Maia, jej córka i syn stają się częścią ekskluzywnego świata Stirling Hall School. To miejsce, w którym dzieci jak tlenu potrzebują organicznych moreli, a ich mamy nie wytrzymują tygodnia bez manicure?u. Jak poradzić sobie z nagłym awansem społecznym i wpasować w nowe środowisko? Może w tym pomóc pan Peters, szkolny nauczyciel. Ale czy ma czyste intencje? Jak skończy się jego znajomość z Maią?
.
Po przeczytaniu opisu nie byłam zbyt optymistycznie nastawiona do tej książki. Wszystko się zmieniło w trakcie czytania. To jest tak jakby współczesna bajka o kopciuszku, który na końcu bajki z kocmołucha przemienia się w księżniczkę. Tu jest tak samo. Maia musi przejść ciężka drogę, by na końcu zaznać luksusu. Nie mogłam się od niej oderwać, bo tak mnie zaciekawiła. W pewnych momentach utożsamiałam się z główną bohaterką i przeżywałam jej emocje. Mówiłam do siebie i śmiałam się, a kończyło sie na złości i płaczu. Książka pokazuje nam, że macierzyństwo nie jest proste. Każda z nas ( o ile ma dzieci) na pewno chce dla nich jak najlepiej, ale nie zawsze na wszystko możemy sobie pozwolić. A tutaj Maia miała szczególnie utrudnione zadanie, bo ojciec dzieci jednak nie poczuwał się do obowiązków, pracy nie miał, więc uznać można że wychowywała je samotnie. Ja osobiście podziwiam takie osoby, które wychowują samotnie dzieci, za tą siłę i determinację, bo to nie jest przecież łatwe. Ale wracając do książki czyta się ją, według mnie błyskawicznie. Jest napisana takim językiem, że każdy będzie się chichotał ????. Zastanawiam się czy będzie kontynuacja, bo nie wiem jak wy ale ciekawią mnie dalsze losy Mai. Jak to się wszystko potoczy czy będzie żyła długo i szczęśliwie, a może jakiś zwrot akcji i znowu coś się stanie, że wywróci jej życie do góry nogami? Polecam wam tą książkę nie będziecie się przy niej nudzić.