Matylda Droga ku marzeniom

atylda po śmierci Elke Klinsmann zaczyna martwić się o swoją przyszłość. Kobieta bowiem wiele jej w życiu pomogła. Jednak udaje jej się pozostać w fabryce i tam pracować. Dziewczyna ma na utrzymaniu nie tylko siebie ale też dwójkę braci. Mimo ciężkiej pracy udaje jej się każdego dnia wygospodarować chwilę na spełnianie swoich marzeń o teatrze. Nie jest jej łatwo gdyż pomoc ze strony ojca nie wchodzi w grę. To ona musiała stać się głową rodziny aby jej i jej braciom niczego nie brakowało. Do tego dochodzą jej zmartwienia o jednego z braci, który znalazł sobie dość niebezpieczny sposób na zarobek. Jednak nie poddaje się i każdego dnia stara się przetrwać oraz dąży do realizacji marzeń.

Jednak czy Matylda będzie w stanie sprostać wszystkim zadaniom? Czy mimo braku pomocy ze strony ojca rodzeństwo poradzi sobie? Jak potoczą się losy Matyldy?

W tej części poznajemy dalsze losy Matyldy. Dziewczyny niesamowicie silnej i odważnej. W momencie gdy została rzucona na głęboka wodę nie poddała się tylko dążyła do celu. Z dnia na dzień to ona stała się głową rodziny odpowiedzialną za swoich braci. Jednak ani przez chwilę nie wahała się czy czy podjąć się tego zadania. Jest to książka o codziennej walce o lepszą przyszłość, miłości i oddaniu wobec rodzeństwa oraz o dążeniu do realizacji własnych marzeń. Podziwiam determinację Matyldy z jaką dążyła do celu. Z ogromną przyjemnością sięgnę po kolejną część aby dowiedzieć się jak potoczyły się dalsze losy tej silnej dziewczyny.

"Walcz o siebie i marzenia, bo jesteś wyjątkową osobą"
Kontynuacja losów Matyldy Daszkowskiej, młodziutkiej kobiety, która po raz kolejny musiała szukać swojego miejsca na ziemi. Jest świadoma tego, że życie nie dla każdego jest sprawiedliwe ale wszystko przyjmuje z pokorą. Nie szuka winnych a próbuje znaleźć wyjście z danej sytuacji. Mimo, że jej serce jest pełne rozterek i wahań, Matylda się nie poddaje. Dla braci jest gotowa dla naprawdę wielu poświęceń i nawet przez moment nie szuka wymówki. Nie może się pogodzić z tym, że ukochany tata nie jest już w tak dużej mierze jak kiedyś częścią jej życia ale to już dawno przestało być zależne od niej. Jest niesamowicie dobroduszna a mimo to życie traktuje ją nieco po macoszemu.
Matylda dorasta, zaczyna nieśmiało myśleć o założeniu rodziny i nawet w tym przypadku nie może liczyć na zbyt wiele szczęścia. Marzy o tym by móc się rozwijać i spełniać swe marzenia. To wszystko byłoby dużo bardziej osiągalne, gdyby nie świat zdominowany przez często zadufanych w sobie mężczyzn. Oni sami czują się lepsi i ważniejsi w hierarchii społecznej co boleśnie dają odczuć kobietom. Mimo wielkiej pasji jaką posiada Matylda, wciąż drzemie w niej niepewność i strach jak jej kolejny krok odbierze otoczenie. Skutkiem tego wciąż stoi w cieniu swojego pracodawcy i marzy, że kiedyś również ona spełni swoje sny. Reżyser Goc sprytnie manipuluje więc młodziutką dziewczyną by dla swojej chwały zdobyć jak najwięcej. Jest w tym wszystkim tak okropnie perfidny, że po prostu nie da się go polubić. Nie potrafiłam znaleźć w nim ani jednej pozytywnej cechy, mimo szczerych chęci. Edmund, który początkowo wydawał mi się kimś wartym uwagi okazał się tak samo zepsuty jak Goc. Jakie to szczęście, że ma przyjaciół, którzy rozumieją jej rozterki i zawsze gotowi są coś doradzić i wyciągnąć pomocną dłoń.
Zakończenie zaskoczyło mnie ogromnie. Nie spodziewałam się takiego obrotu spraw i konsekwencji jakie za sobą poniosą. Wygląda na to, że w życiu młodziutkiej Matyldy zmieni jest jeszcze naprawdę wiele i mam nadzieję, że również miłość w końcu zapuka do jej drzwi.

Od wyprowadzki Matyldy z domu niemieckich pracodawców minęło już kilka lat. Mimo wielu przeciwności losu dziewczyna stara się jak może, aby realizować swoje plany o lepszym życiu. Ciężko pracuje, uczy się, i stara się postępować uczciwie i rozważnie. Nie zapomina również o swoim pochodzeniu i tak często, jak może odwiedza dom rodzinny i swoich dorastających braci. Jej przyjaźń z młodym Żydem trwa nadal, jednak kilkukrotnie wystawiona zostaje na ciężką próbę. Czy w życiu zapracowanej dziewczyny pojawi się w końcu prawdziwa miłość? Oczywiście, że tak. Jednak czy będzie ona tą jedyną i na zawsze tego zdradzić wam nie mogę, bo przeczytacie o tym sami. Zachęcam do lektury, bo warto. Książka napisana jest przepiękną polszczyzną, jest hołdem dla twórczości wielkich polskich wieszczów i prozaików, którzy wspominani są tu nie raz. Ich dzieła były wzorem dla osób takich jak Matylda, którzy pragnęli związać swoją drogę zawodową z pisaniem i pokazać męskiej części społeczeństwa, że kobieta także może czarować czytelników i widzów słowem pisanym. A Matylda marzy o tym, aby pisać scenariusze i żeby na podstawie jej testów powstawały wspaniałe spektakle. Autorka podejmuje głos w dyskusji o roli kobiety w powojennej Polsce. Czy ma prawo upominać się o dostęp do zawodów i ról społecznych zarezerwowanych dotychczas dla mężczyzn? Czy może być nie tylko żoną i matką, ale i pracownikiem wyższych stanowisk? . ?Matylda. Droga ku marzeniom? to opowieść o młodych, pełnych życia ludziach, którzy z uporem i ambicją dążą do spełnienia swoich marzeń. Mimo niesprzyjających okoliczności i chwil zwątpienia idą naprzód z nadzieją, że będą tym pokoleniem, które wpłyną na los odradzającej się ojczyzny. Prowadzeni przez mądrych nauczycieli tj. prof. Koźmińska mają szanse wyrosnąć na czołowych przedstawicieli nowego nurtu. Zawód nauczyciela przedstawiony jest tu jako ten pożądany i szanowany społecznie ? zupełnie inaczej niż dzisiaj. Nauczyciel to wychowawca, przewodnik i misjonarz, na którego barkach spoczywa los młodego człowieka. Jego rolą jest kształtowanie mas, zachęcanie młodych do obalania stereotypów i pomoc w wejściu w dorosłość. Szczególnie jedno zdanie wypowiedziane przez wspomnianą tu profesor zapadło mi w pamięć i warto by każdy recenzent je sobie zapamiętał. ?Zanim ocenicie i wyrazicie swoje zdanie, to zastanówcie się nad tym, czy sami potrafilibyście cos takiego stworzyć? Jakże mądre to nieprawdaż? . Chylę czoła dla talentu pisarki, jej wnikliwości w obserwacji świata i wiernym oddaniu tamtych czasów. Autorka porusza w książce wiele bolączek okresu międzywojennego. Od zacofania intelektualnego, po bezrobocie, trudności w dostępie do usług medycznych czy ciężką sytuację mieszkańców wsi. Lektura zmusza do refleksji, wzbudza emocje i zachwyca. . Najnowsza powieść Krasińskiej podbiła moje serce i zostawiła ogromny niedosyt. Nieczęsto się zdarza, że część druga dorównuje części pierwszej, a w tym przypadku śmiało mogę rzecz, że z jeszcze większymi wypiekami na twarzy śledziłam losy młodej dziewczyny. Z niecierpliwością czekam na tom trzeci. Jak już mówiłam przy poprzedniej części tak i powtórzę to jeszcze raz- to rewelacyjna książka. Polecam!

Nareszcie się doczekałam drugiego tomu fascynujących losów Matyldy.

Tym razem musi mierzyć się z nowymi wyzwaniami, zdana na siebie samą po śmie*ci protektorki walczy o swój byt.

Głód wiedzy nie wygasa a Matylda chce być niezależną kobietą, więc jak to ona, zakasuje rękawy i ciężko pracuje by utrzymać się w mieście.
Udało się jej zdobyć upragnione wykształcenie dzięki Pani Elke.

Jednak los i tym razem jej nie oszczędza.
Nie jest łatwo w tym zdominowanym przez mężczyzn świecie a Matylda odnajduje swoją pierwszą miłość.
Jednak czy jest ona prawdziwa?

Przyjaciółki z czasów szkolnych są obecne w jej życiu, zakładają rodziny i zmagają się z trudem dorosłego życia.

Ten tom czytałam jeszcze szybciej i z jeszcze większym zainteresowaniem.
Bardzo lubię styl pisania autorki, który spaja wszystkie tomy w jedną całość i nie pozwala nam na oderwanie się od lektury.

Było kilka zwrotów akcji, do naszej bohaterki dołączyli młodsi bracia - to świetny zabieg, że ich postacie zyskały nieco więcej barw i charakteru niż tylko bycie młodszym rodzeństwem pozostawionym na wsi.

Matylda standardowo w większej mierze myśli o innych więc potrzeby rodzeństwa przedkłada ponad swoje a jednocześnie próbuje swoich sił w dążeniu do marzeń.
Jest pracowita, inteligentna i zdeterminowana.

Niestety, moim zdaniem trafia na kogoś zawistnego i zazdrosnego, kto nią manipuluje i usiłuje niniejszych jej talentowi.
Jak sobie poradzi Matylda?
Czy znajdzie swoje szczęście?
Czy znowu musi wyruszyć w drogę?

Zaskoczyło mnie zachowanie Daszkowskiego.
Nie sądziłam, że jest aż tak ślepy na manipulacje swojej drugiej żony i odwróci się od swoich dzieci z pierwszego małżeństwa.
Szczęście, że nasza Matylda miała cudowną matkę i ma dobre (aż za dobre) serce dzięki czemu próbuje spoić więzy rodzinne jednakże nie bez uszczerbku.

Bardzo jestem ciekawa, co przyniesie nam kolejny tom, na który już teraz niecierpliwie czekam.
Zakończenie nabrało takiego tempa i skończyło się w kluczowym momencie (chociaż mogę się domyślić kierunku tego pociągu) że mam niedosyt i chcę poznać już dalsze losy rodzeństwa Daszkowskich teraz, zaraz.

Matylda. Droga ku marzeniom? to drugi tom serii, która mnie porwała od samego początku
Akcja książki dzieje w Łodzi. To tutaj Matylda szuka zatrudnienia. Coraz częściej myśli o tym by rozwijać swoje zainteresowania i rodzący się talent. Jednak czy na początku XX wieku, kiedy to jeszcze mężczyźni rządzili jest to możliwe?
Akcja książki ma swoje tempo. Jest ono raczej nieśpieszne, ale nie oznacza to, ze nudne. Autorka poprzez taką akcję pokazała realia tamtego świata, gdy kobiety wychodziły powoli z cienia mężczyzn i zapragnęły marzyć. Nie było to łatwo. Uwielbiam powieści, które pokazują to jak zmienia się główna bohaterka. Z małej dziewczynki staje się kobietą, która z odwagą i determinacją dąży o lepszy los dla siebie. Zaczyna interesować się literaturą, która prowadzi ją do teatru. Matylda pragnie uczyć się i rozwijać. Czy spełni swoje marzenia?
Poznając dalsze losy głównej bohaterki i jej przyjaciół, widzimy również rozwój rozwojem przemysłowym i kulturowym Łodzi.
Książka wspaniale oddaje realia tamtej epoki. Dostarcza wielu emocji. Porusza i wzrusza, ale także skłania do refleksji nad rolą kobiety w społeczeństwie.
Ja już nie mogę doczekać się kolejnego tomu. A Wy dacie się zabrać w tę emocjonującą podróż do czasów dwudziestolecia międzywojennego?