Medea z Wyspy Błogosławionych (twarda)

"Medea z wyspy Błogosławionych" Magdy Knedler to już trzeci tom przygód najsilniejszej kobiety, jaką poznałam w literaturze! Uwielbiam czytać jej losy, poznawać siłę i inspirować się do działania, bo z takich kobiet czerpać inspirację powinna każda z nas!
Ta książka kończy naszą przygodę z Medeą Steinbart, której mieliśmy okazję towarzyszyć w tym najtrudniejszym etapie życia. Kobieta, której siłę, wolę walki i miłość mogliśmy podziwiać we wszystkich tomach powieści.
Do domu, choć z licznymi ranami na duszy i trwałymi śladami na psychice powraca Thomas, który nie potrafi poradzić sobie z tym, czego doświadczył. Medea wraz z Adamem postanawiają mu pomóc, wysyłając go do miejsca na Wyspie Błogosławionych, gdzie prowadzony jest ośrodek, który zajmuje się pomocą osobom, na których psychice wojna odcisnęła znaczące piętno. Ośrodek jest prowadzony przez Horsta, który znów powraca do życia Medei?
Losy Medei śledziłam od samego początku z zapartym tchem. Uwielbiam książki z wojną w tle, a w tej serii autorka niezwykle realistycznie oddaje realia wojny, które były bardzo trudne dla ludzi. Od początku podziwiam również siłę i niezłomność Medei, która zdecydowanie jest godna naśladowania. Kobieta, która nie boi się życia, walczy o swoje dzieci i ich dobro, całej rodzinie stara się zapewnić bezpieczeństwo i byt. Prowadzi swoją firmę, a nawet decyduje się na kolejny biznes, który ma zapewnić im dobrobyt.
Autorka stworzyła historię, która porusza, idealnie oddaje realia tamtych czasów i wciąga czytelnika. Ja pokochałam Medę oraz jej historię, a na każdy kolejny tom czekałam z niecierpliwością! Zdecydowanie bardzo polecam wszystkie części serii, której wspaniałym zwieńczeniem jest ?Medea z wyspy Błogosławionych?!

Magda Knedler w swojej powieści przenosi nas w powojenne realia, gdzie wśród ruin i zgliszczy próbuje odnaleźć się młoda kobieta, Medea. Autorka, znana z umiejętności budowania atmosfery i kreowania wiarygodnych postaci, tym razem zabiera nas w podróż pełną emocji. Ta część serii wywarła na mnie największe wrażenie. Autorka tworząc losy Medey, przeszła samą siebie. Kobieta po tylu przejściach i tragediach potrafi przejść przez życie z podniesioną głową, pełna wiary w siebie. W tej części bohaterka pokazuje siłę walki kobiet i zwycięstwo w dążeniach.


Medea z Wyspy Błogosławionych to opowieść o nadziei i przetrwaniu, zabiera nas w podróż pełną emocji, które nam będą towarzyszyć podczas czytana. Historia ta jest pełna smutku, nadziei, wiary w lepszą przyszłość, okazując bezgraniczną miłość.


Powieść Magdy Knedler "Medea z Wyspy Błogosławionych" to nie tylko portret psychologiczny bohaterki, ale także tło historyczne, które znacząco wpływa na przebieg wydarzeń.


Akcja powieści rozgrywa się w powojennej Polsce, w mieście, które próbuje podnieść się z ruin. Medea, główna bohaterka, staje przed wyzwaniem odbudowania swojego życia i zapewnienia przyszłości swojej rodzinie.


Medea otwiera mały zakład krawiecki, który staje się jej ostoją i źródłem utrzymania. Poprzez szycie próbuje zapomnieć o przeszłości i zbudować nową przyszłość. Zakład ten przynosi jej sukces, staje się znana i rozpoznawalna. Jej dzieła mają wartość, a dla niej dużą wartość sentymentalną.


W życiu tej kobiety w tej części dochodzi do wielu zmian osobistych, zostaje wdową, a z wojny wraca syn jej drugiego męża. Pasierb jest bardzo okaleczony psychicznie i próbuje odzyskać normalność. Podejmuje leczenie w sanatorium na Wyspie Błogosławionych. Nieoczekiwanie Mada odkrywa, kim jest jego dyrektor i gdzie to sanatorium, tak naprawdę się ono znajduje.


Dyrektorem jest jej były narzeczony i ojciec jej córki. Nie widzieli się tyle lat, ponieważ wojna ich rozdzieliła. Czy można uciec przed przeznaczeniem? Czy Mada może mieć nadzieję na nową miłość? Czy po śmierci swojego męża, będzie umiała pokochać ponownie?


Jest jeszcze coś co zmieni jej życie diametralnie. Powróci historia jej pierwszego męża i dzieci, które z nim miała, a on jej odebrał. Co się stało, że ta historia powraca i jak zmieni to ich dotychczasowe życie?


W tej części serii wiele się dzieje, jest dopięciem wszystkich części i przypomnieniem, tego, co było. Ta dzielna kobieta, matka piątki dzieci, zostaje sama i musi się zmierzyć z tym co ją czeka obecnie.


Od tej książki nie można się oderwać. Ciekawość dalszych losów i szybkość akcji, nie pozwala zamknąć książki. Koniec natomiast zasmuca, bo boję się, że autorka zakończy tę serię, choć zostawiła furtkę, by pociągnąć losy tej kobiety i jej rodziny, na co całym serduszkiem liczę.

Czas powojenny jest bardzo trudnym czasem, który przynosi nie tylko stratę najbliższych, ale również utratę życia bądź walkę o nie. Nasza bohaterka musi stawić czoła narastającym kłopotom, by zawalczyć o rodzinę i pokazać swoją siłę, bo inni na nią liczą.

Powieść jest trudnym obrazem wojny i skutków jej. Czas wielkich zmian oraz podejmowaniu trudnych decyzji w życiu. Można starać zapomnieć się o przeszłości, lecz ona nigdy o nas nie zapomni. Szczególnie osoby, których nie dano nam poznać.

Postać Madei pokazuje siłę kobietę i jej ogromną przemianę przez lata. Ze strachliwej kobiety zmienia się w kobietę pewną siebie, która myśli o dobru innych i swojej rodziny. Los jej nie oszczędza, zabierając bliskie osoby, lecz ona trwa i dąży do uszczęśliwienia swoich najbliższych.
Madea to także symbol wytrwałości, oddania oraz miłości. Jej osoba przedstawia walkę w bardzo trudnych czasach, które wyniszczało społeczeństwo po wojnie.

To wspaniała kontynuacja losów bohaterki i osób spotkanych na jej drodze. Obraz jej życia jest gwarancją na to, że trzeba iść na przód i czasem pozwolić komuś odejść, by zamknąć miniony etap swego życia.

Jest lekturą dla osób kochających powojenne historie oraz każdego lubiącego dobrą literaturę.
Gorąco polecam