Mengele Anioł śmierci z Auschwitz

Najpierw Kat z Płaszowa, potem Bestia z Buchenwaldu, teraz przyszła kolej na Anioła Śmierci z Auschwitz.... Max Czorny po raz kolejny napisał przerażającą książkę, która z pewnością pozostanie w pamięci na dłużej...

Książki na faktach nieraz mną wstrząsają, rzadko kiedy po nie sięgam, bo wiem, że później ciężko mi będzie wrócić po nich do normalności. Ostatnią książką "Idealny tata" żyłam prawie cztery dni, bo historia w niej opisana tak bardzo weszła mi do głowy, że do tej pory jak sobie o niej przypomnę, to ogarnia mnie jakiś taki wewnętrzny smutek. Z kolei jeśli chodzi o książki o psychopatach z czasów Auschwitz, to owszem też mną wstrząsają, ale nie do tego stopnia, żebym jakoś wewnętrznie długo je przeżywała.

O Mengele zapewnie słyszał każdy. Jeśli o mnie chodzi, to mój pierwszy styk z tą psychicznie chorą osobą, a Max Czornyj przedstawił ją w tak popaprany sposób, że nie zliczę ile razy podczas czytania robiło mi się niedobrze. Zapewne największą tego zasługą jest tu narracja pierwszoosobowa, przez co ja, nieraz czułam się jakby ten pseudonaukowiec z zapałem i ogromnym entuzjazmem zwierzał mi się ze swoich "zboczeń". A ja jedyne co byłam w stanie zrobić to otworzyć oczy z niedowierzania i przestać momentami oddychać. To w jaki sposób autor przedstawił pracę "szalonego doktora" nieraz napawało mnie przerażeniem i wywoływało ciarki na plecach. Jego bezduszność i traktowanie dzieci, kobiet i ludzi jak przedmioty, które są tylko potrzebne do badań mroziły mi krew w żyłach. A te wszystkie opisy w książce były po prostu ohydne. Mało co mnie w książkach obrzydza, a tutaj nieraz robiło mi się niedobrze. Pewnie też dlatego, czytanie tej książki zajęło mi zdecydowanie dłużej niż dotychczasowe powieści autora, które pochłaniałam na raz. Nie będę opisywać Wam wszystkich wynaturzeń do jakich zdolny był Mengele, bo mogłabym napisać tu elaborat. Jeśli jesteście ciekawi, to sięgnijcie po najnowszą książkę Maxa Czornyja - autor nie przebiera w słowach i jak to za każdym razem pisze - "Prawda bywa bardziej przerażająca od najwymyślniejszej fikcji".

Chyba pierwszy raz poczułam tak bardzo opisane sceny. Szczególnie jedna utkwiła mi w pamięci, po plecach przeleciał dreszcz; i to nie Mengele przeprowadzał ?badanie?. Był widzem, a eksperyment został przygotowany, na jego powitanie w obozie.
Wiedziałam, że ponownie spotkanie z postacią tego pseudonaukowca, będzie dla mnie trudne. Nie czuję smutku czy żalu, czytając takie książki, jedyne złość, ale i podziw dla ofiar, dla tych, którzy przeżyli i mówią o wybaczeniu.
Już przy poprzednim spotkaniu, przy innej publikacji, doszłam do wniosku, iż Josef był chory, na wygórowaną ambicję. Wojna dała mu możliwość robienia potworności, ale po, był ponownie miłym facetem z sąsiedztwa. Wielu mu pomogło, podało rękę, wsparło i nie dało wiary w czyny , których się rzekomo dopuścił. Wojna stworzyła możliwości, a on je wykorzystał, uzewnętrzniając najbardziej szaleńcze, bestialskie pomysły, które wprowadzał w życie. Ponieważ został wychowany w przekonaniu, że jego naród jest pierwszym wśród innych; nie powinno nas dziwić jego zachowanie. Chciał być sławny, wielki, pamiętany przez stulecia. Osiągnął cel?
Potwór. Sadysta. Zwyrodnialec.
Podziwiam Autora, że potrafił napisać książkę w pierwszoplanowej narracji, właściwie, że miał dość sił i odwagi zmierzyć się z oprawcą i jego czynami, a nas za przeczytanie. W posłowiu Pan Max zadaje pytanie ?Jak to o nas świadczy?? o nim ? który napisał, o nas ? którzy przeczytali.
Empikgo audiobook/e-book

Nie wszyscy lubią czytać książki typowo historyczne. Dlatego też zawsze mocno się cieszę, jak autorzy ważne kawałki historii przekładają do książek obyczajowych. Dzięki temu te wydarzenia nie zostaną zapomniane, a nam czytelnikom, łatwiej jest je poznać.

To niesamowicie poruszająca lektura. Taka, której się nie zapomina i o której nawet po jej przeczytaniu będziecie jeszcze długo myśleli. Historie osób, które są przedstawione w tej powieści, zostaną z Wami na zawsze.

Ja wcześniej nie czytałam książki, która całkowicie byłaby poświęcona postaci, jaką był Joseph Mengele, teraz dzięki tej książce w końcu to zrobiłam! Już w trakcie jej czytania, dokładam sobie wiedzę, wyszukując w internecie dodatkowe kawałki życiorysu tego człowieka. Wiedziałam, jak okrutnych rzeczy się on dopuszczał, wiedziałam dokładnie, co robił i jak działał, ale tutaj autor wszedł w jego skórę i to chyba jest w tej książce najbardziej poruszające. Widzimy wszystkie wydarzenia z jego perspektywy i widzimy, czym się kierował. Na mnie ta książka zrobiła ogromne wrażenie i zdecydowanie i mocno ją Wam polecam. To historia, którą zdecydowanie trzeba poznać.

Mengele. Anioł śmierci z Auschwitz" to oparta na faktach historia opętanego szaleństwem pseudonaukowca, który na własną rękę prowadził swoje badania nie bacząc na zdrowie i życie innych ludzi.
Ten tytuł to wyjątkowo brutalna historia, która została napisana przez samo życie, bo myślę że nawet człowiek nie byłby w stanie wymyśleć tak strasznego okrucieństwa wobec drugiego człowieka. Najbardziej wstrząsnęło mną stwierdzenie, że nie ma znaczenia sto ludzkich żyć żydowskich, jeśli pozwoli to uratować jedno niemieckie istnienie. To przerażające jak bardzo Mengele nie szanował innych, jak wielką nienawiścią do nich pałał i do czego był zdolny.
Mengele nie liczył się z ludzkim życiem i zdrowiem, za wszelką cenę chciał spełnić swoje pragnienia o badaniach. Jego głównym założeniem było to, aby żydzi przestali istnieć, a Niemcy mogli rozmnażać się szybciej, aby opanować świat. Stąd też jego upodobanie do badań nad bliźniętami i możliwości zachodzenia w ciążę bliźniacze. Niemniej jednak to, w jaki sposób tego dokonywał dosłownie przeraża.
Okrutne opisy dokonywanych zbrodni na osobach, które nie dostały znieczulenia, bo było go szkoda dla żydów. Dosłownie rozrywanie ludzkiego ciała podczas kobiecych badań ginekologicznych, zszywanie na żywca dwóch oddzielnych istot, które są rodzeństwem bliźniaczym. Te zbrodnie to tylko niewielka namiastka tego, co dokonywał pseudolekarz.
Książka zawiera brutalne historie i nie jest dla każdego. Trzeba mieć naprawdę nerwy ze stali, aby czytać o tym okrucieństwie. Jednak autor tak intrygująco wszystko opisuje, że mimo wielkiej brutalności i okrucieństwa książkę czyta się szybko i z wielkim zaciekawieniem. Ja nie mogłam się od niej oderwać, mimo iż byłam zaskoczona, oburzona i przerażona. Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autora i wiecie co, żałuję że tak długo z tym zwlekałam, bo pisze naprawdę świetnie i zamierzam nadrabiać zaległości.
Bardzo serdecznie polecam ten tytuł, bo zawiera wiele historii, można się z niego wiele dowiedzieć i poznać Josepha Mengele, zarówno z życia prywatnego jak i tego obozowego.