Mężczyzna z ogniem w sercu

Świat strażaka Miłosza legł w gruzach po śmierci ukochanej. Na szczęście ma przyjaciół, którzy pomogą mu przetrwać w tych trudnych chwilach i zrobią wszystko, by odzyskał chęć do życia.
Pewnej nocy Miłosz jest świadkiem tragicznego wypadku na autostradzie. Miłosz ratuje Agatę i zakochuje się w niej od pierwszego wejrzenia. Przez kilka miesięcy szuka jej, ale bez skutku.
Los sprawia, że Agata ponownie pojawia się w jego życiu. Miłosz robi wszystko, by przekonać do siebie młodą kobietę.

Książka bardzo emocjonalna, która wzruszyła mnie. Koniecznie zaopatrzcie się w chusteczki.
Piękna historia o miłości, która daje nadzieję na lepsze jutro.
Jestem oczarowana i pokochałam tych bohaterów.
Spędziłam miło czas przy tej książce.
Autorka potrafi pięknie pisać o miłości.
Gwarantuję, że tak jak ja nie oderwiecie się od tej książki dopóki nie poznacie zakończenia.
Z niecierpliwością będę czekała na kolejny tom.
Polecam!

Miłosz Jastrzębski po tragicznych wydarzeniach nadal nosi w sobie ból. Choć wygląda na pozór na beztroskiego i rozrywkowego, tak w głębi serca nadal gnębi go śmierć Mellody, z którą nie umie się pogodzić i zaakceptować faktu, że zrobił wszystko. I tak pewnego dnia na londyńskiej autostradzie jest świadkiem wypadku. Jako strażak udziela pomocy półprzytomnej młodej kobiecie, o której nie może potem zapomnieć. Jakiś czas później drogi Miłka i Agaty ponownie się przecinają. Czy tym razem będzie im dane rozwinąć tę znajomość? Czy jej przeszłość na to pozwoli? Czy MJ jest w stanie na nowo pokochać i otworzyć swe serce na miłość?

Za mną pierwszy tom serii "Niepokorni". "Mężczyzna z tuszem na dłoni" był przepełniony bólem. Po tej książce byłam ogromnie ciekawa dalszych losów Miłosza Jastrzębskiego. Wiedziałam, że kolejny tom będę chciała przeczytać. I w końcu nadeszła ta chwila. Od razu zaznaczę, że w moim odczuciu można czytać bez trzymania się kolejności ale ja zawsze to odradzam. Jeśli to seria, to zawsze lepiej zacząć od początku, by wczuć się w historię, w fabułę i bohaterów, którzy mają odniesienie w kontynuacjach. Tym razem zaczęło się również życiowo. Ale bohaterka była inna. Też miała swoje problemy i swoją przeszłość ale wydawało się to być błahe w porównaniu z Mellody. Jakże się myliłam. Ta nieśmiałą, spokojna artystka skrywa niejedną niespodziankę. Pod względem relacji z głównym bohaterem pokazuje temperament, zadziorność, bezpośredniość i działa na jego zmysły. A Miłosz to ciepły, troskliwy i kochający całym sercem przystojny strażak. Autorka dobrze zrobiła, dając mu tym razem kogoś spokojniejszego. Dała mu nadzieję na szczęście i miłość na całe życie. Niestety, jak to w życiu, tak na kartach powieści los potrafi płatać figle. Jest nieprzewidywalny. Pod tym względem akcja ciągle trzymała w napięciu. Ciekawiła, intrygowała, spowalniała, przyspieszała a na koniec totalnie zszokowała. Serce moje się ścisnęło a łzy popłynęły. No takim wydarzeń się nie spodziewałam. A tym bardziej tego, kto za nimi stoi. To był szok dla mnie i to ogromny. Autorka napisała niezwykle realną, przejmującą, smutną ale niosącą nadzieję historię dwojga ludzi, których drogi połączył los. Autorka świetnie pociągnęła historię głównego bohatera. Nadała jej odpowiedni kształt i przesłanie. Lektura została napisana dobrze mi znanym style z części pierwszej, który bardzo mi się podoba. Bohaterowie realni i sympatyczni. Zarówno ci pierwszoplanowi, co i pozostali. No może może tym jednym rodzynkiem, który okazał się niezwykle gorzki. Teraz czekam na tom trzeci, bo jestem ogromnie ciekawa jak dalej potoczy się życie bohaterów. Jeśli czytaliście tom pierwszy i Wam się podobał, to myślę że ten spodoba Wam się jeszcze bardziej. A jeśli nie dane wam było zapoznać się z tą serią a szukacie historii emocjonalnych, do bólu prawdziwych, to myślę, że powinna Wam się spodobać.

Polecam.

Z utęsknieniem wyczekiwałam już drugiej części Niepokornych! I gdy na stronie autorki wyskoczyła informacja o ?Mężczyźnie z ogniem w sercu? świat stał się piękniejszy! Pierwsza część skradła moje serce, a Kuba do tej pory w nim zamieszkuje! Czy znalazło się w nim też miejsce dla Miłosza?

Miłosz, po śmierci swojej ukochanej, próbuje stanąć na nogi. Pomagają mu w tym wspaniali przyjaciele, którzy są przy nim i będą przy nim na dobre i na złe. Pewnej nocy na jego drodze staje Agata. Może nie do końca ?staje na jego drodze?, bo mężczyzna ratuje jej życie. Kobieta bowiem uczestniczy w wypadku samochodowym, a jej stan jest naprawdę krytyczny! Miłosz obiecuje jej, że nigdy jej nie zostawi. Czy będzie w stanie dotrzymać danego jej słowa? Nawet w momencie, gdy dziewczyna obudzi się w szpitalu i nie będzie go pamiętać? Czy los połączy ich drogi ponownie?

Jestem jak najbardziej za tym, żeby na świecie było więcej takich mężczyzn jak Miłosz czy Kuba ;) autorka po raz kolejny zachwyciła mnie kreacją swoich bohaterów. Jak w pierwszej części nie dało się ich nie polubić, tak tutaj jest to samo! Miłosz to ewidentnie spełnienie marzeń każdej kobiety! Z kolei Agata momentami mnie denerwowała ? miałam wrażenie, że jej zachowanie jest niedojrzałe, a jej podejście do niektórych spraw wręcz przerażające. Pomimo to cała historia tej pary była naprawdę interesująca! Ich związek pomimo tego, że na początku przybrał bardzo szybki obrót, później dojrzewał naprawdę powoli, przez co chwilami aż można było się rozmarzyć i rozpłynąć ? o tak, było trochę tęczy, ale kto z nas na początku związku nie patrzył przez różowe okulary? :D
Ale żeby nie było cały czas tak pięknie i kolorowo, autorka zaserwowała też momenty, które podniosły moje ciśnienie. Tajemnice skrywane przez Agatę, przyprawione tajemniczym mężczyzną z Bentleya i zachowanie kobiety w jednym momencie, skutecznie wyprowadziło mnie z równowagi!
Ale to nic w porównaniu z tym co zrobi z czytelnikiem zakończenie! Skłamie mówiąc, że się tego nie spodziewałam? bo akurat tak przeczuwałam już od połowy książki. Chociaż jedna rzecz była dla mnie mocnym zaskoczeniem! ? a co to było to wiedzą tylko nieliczni ;)
Uwielbiam styl pisania autorki i to jak świetnie potrafi wprowadzić czytelnika w różne stany ?od euforii po nerwice. Serio! Pani Monika wie jak zagrać nam na emocjach, przez co za każdym razem chce się więcej takich historii! Pomimo tego, że ?Mężczyzna z tuszem na dłoni? był dla mnie bardziej emocjonujący i więcej się w nim działo, gorąco polecam Wam też ?Mężczyznę z ogniem w sercu?, który na pewno wznieci w Waszych sercach niemały ogień!

Jak wiecie, moich zachwytów nad "Mężczyzną z tuszem na dłoni" nie było końca. Wielu z was podzielało moją opinię. W "Mężczyźnie z ogniem w sercu" dzieje się trochę mniej, ale jest za to więcej trwania związku, którego nie doświadczyliśmy w części pierwszej. Ale tak samo jak tam pokochałam Kubę, tak tu, nie byłam w stanie przejść obojętnie obok Miłosza.

Krucha, inflantylna momentami Agata, może doprowadzić niejednego czytelnika do palpitacji serca. Ciężko ją jednak winić. Przez wszystkie problemy przeszłości czuje się kompletnie pogubiona. Nie jest w stanie podejmować słusznych decyzji. Odwieczny strach, poczucie zobowiązania i przygnębienie nie dają o sobie zapomnieć. Bardzo łatwo udało mi się z nią utożsamić. W tak młodym wieku też podjęłam wiele błędnych decyzji, mimo że teraz postąpiła bym kompletnie inaczej. I wtedy pojawia się on. Mężczyzna, który daje jej wszystko, czego potrzebuje kobieta by być szczęśliwą - wsparcie, poczucie bezpieczeństwa, miłość. Ten jeden człowiek zmienia jej świat. Pomaga jej podjąć słuszne decyzje, chroni przed złem, staje się jej opoką, chociaż ona nie do końca jest w stanie to docenić. Nie obędzie się więc bez kłótni, bez problemów, bez wahań. Początki nie zawsze są łatwe. Miłosz i całość fabuły przypomina mi trochę początki mojego związku z mężem, dlatego emocje szalały. Myślałam sobie, jakaś ty głupia, po co się tam pchasz, czemu sobie na to pozwalasz? Jednocześnie modliłam się, żeby Miłosz to zrozumiał. Nie oceniał jej od razu, nie wyrzucał ze swojego życia, żeby poczekał, aż Agata otworzy oczy i zmieni swoje myślenie.
Ostatnie rozdziały rozwaliły mnie po całości. Nie wierzę, że to mogło się tak skończyć. Nic jednak nie zdradzę. Sami musicie sprawdzić, jak perfidne może być życie.
Książka jest odrobinę słabsza od poprzedniej. Wywołuje w czytelniku więcej negatywnych emocji.