Między nami pingwinami

Książka napisana przez dwudziestodwulatka zakręconego na punkcie ptaków. Daje się to odczuć pod każdym względem i na niemal każdej stronie. Zafascynowanie tematem pingwinów jest niebotyczne. Nie przeszkadzają autorowi śnieg, mróz, porywisty wiatr ? przecież rzecz dzieje się na Antarktydzie, a jak powszechnie wiadomo, pogoda tam nie rozpieszcza. Może jedynie błoto stanowi problem, ponieważ gdy zrobi się cieplej (temperatura tuż powyżej zera) to wszystko się topi i rozmarza. Nasz młody ornitolog nie ma żalu do swoich obiektów obserwacji, nawet wtedy gdy boleśnie od nich obrywa dziobem po piszczelach, czy gdy defekują mu prosto w twarz. Cóż, pingwin, zwłaszcza młody musi się jakoś bronić. Ciekawe są pomysły na życie tego młodego człowieka, jego absolutne pewność, że wybrał właściwą drogę (jak najbardziej słuszne), którą powinni podążyć wszyscy jego rówieśnicy (tu bym polemizowała). Jest sporo potknięć stylistycznych, ale nie mam pewności, iż należy winą za nie obarczyć autora. Może przysłużyła się tu korekta. Książkę przeczytać warto. Nie jest to może kompendium wiedzy, ale za to lektura jest przyjemna w odbiorze. A jeśli wpadnie w ręce młodego człowieka, może zainspiruje go do tego, aby w życiu konsekwentnie realizować własne pasje. Polecam.