Miejsce cudów

Barbara ONeal nakreśliła wyjątkową, pasjonującą historię, która nadzwyczaj silnie angażuje wszystkie zmysły, przyjmując formę przepięknej, niemal uchwytnej jawy, z której nie sposób się otrząsnąć jeszcze długo po zakończeniu lektury. Poróżniona przez zdrady i liczne romanse zmarłego Augustusa rodzina, misternie utkana sieć oszałamiających sekretów, walka z nałogiem, żałoba, a w tle mroczne demony przeszłości, jakie są piętnem każdej partnerki niedawno pochowanego mężczyzny. Wszystko to tworzy razem niesamowitą, misternie nakreśloną, dotykającą najciemniejszych zakamarków duszy całość, którą pochłania się z zapartym tchem!


Po raz kolejny, fundamentem historii utalentowanej Autorki jest mistrzowsko nakreślone tło psychologiczne, ale także otumaniający, naszpikowany mrocznymi sekretami klimat, dopełniony kolejnymi rodzinnymi dramatami, których konsekwencje okazały się wręcz miażdżące. Liczne romanse, zdrady, skomplikowane relacje, czytelnik spotyka tu tak zawiłą sieć powiązań, iż dosłownie nie jest w stanie ogarnąć tego umysłem. Jak jeden mężczyzna, mógł zawrócić w głowie tylu kobietom?


Akcja powieści toczy się pomału, pisarka prowadzi z czytelnikiem swoistą grę złudzeń, kolejno przedstawia niebanalne postacie, rozbudza niepokój, wplątuje go w skomplikowaną sieć kłamstw, niedomówień i demonów przeszłości, które już na zawsze ukształtowały każdego członka rodziny Augustusa. Zdawać się może, że każdy nosi starannie dopracowaną maskę, prowadzi sumienną grę pozorów. Bezsprzecznie, takie błyskotliwe powieści pochłania się z zapartym tchem, a ciekawość, jak dale potoczą się losy bohaterów dosłownie spędza sen z powiek.


Miejsce cudów to nieprzewidywalna, misternie skonstruowana, dopieszczona tajemniczym, sensualnym, niemalże intymnym klimatem historia, łącząca losy poturbowanych lecz jakże zdeterminowanych, pogrążonych w żałobie kobiet. Prostota życia, naznaczona zbyt wieloma dramatami, rewelacyjne kreacje nadzwyczaj złożonych bohaterów, toksyczne relacje, wywołujące wachlarz emocji i dopełnione iskierką nadziei zakończenie, jakie koi i pozwala uwierzyć, że każdy zasługuje choć na odrobinę szczęścia i miłości! Polecam gorąco! Ta książka was pochłonie!

"Dotykam włosów Augustusa, przesuwam palcami po lokach, są takie same w dotyku jak wcześniej. Tama pęka; zalewają mnie setki, tysiące wspomnień (...)"

Z czułością malująca portrety czterech tak różnych, a tak bliskich sobie kobiet.
Z wyczuciem acz dogłębnie przenikająca serca czytelniczek.

Z twórczością Barbary ONeal spotkałam się w ubiegłym roku, kiedy to miałam możliwość zrecenzowania jej powieści "Kiedy wierzyliśmy w syreny". Ta książka całkowicie mnie porwała i oczarowała, dlatego z wielką przyjemnością sięgnęłam po kolejną powieść autorki.

"Miejce cudów" skusiła mnie swoją okładką (wszak jest przepiekna, prawda?), ale także opisem, który wzbudził moją ciekawość.

Cztery kobiety.
Jeden mężczyzna.
I niezwykła historia, od której nie sposób się oderwać.
May
Rory
Meadow
Norah
I On - Augustus - ojciec, były mąż, partner biznesowy i życiowy.
Kiedy umiera, życie każdej z tych kobiet się zmienia.
Na jaw wychodzą skrywaną przez lata sekrety.
A żałoba rozprzestrzenia się w sercach każdej z nich.
Każda inaczej ją przeżywa.
Kazda nosi w sobie piękne, ale także bolesne wspomnienia Augustusa.
Każda, chociaż cierpi, idzie dalej. Bo życie także nie stoi w miejscu, ono także się toczy...

"Miejsce cudów" to książka refleksyjna, wyważona, wyrafinowana. Idealna uczta dla czytelnika.
To taka powieść, która wkrada się w serce bardzo powoli, która rozczula duszę i daje obraz niesamowitej acz bolesnej historii czwórki kobiet, które połączyła wspólna tragedia.
Ohh jak przyjemnie się ją czytało na świeżym powietrzu, wśród śpiewu ptaków. Jak pięknie to wszystko współgrało z miejscem cudów. Bo dla każdej z bohaterek to miejsce było zupełnie gdzie indziej, zakorzenione na dnach zranionych serc i pocharatanych dusz.
Dla każdej z bohaterek to miejsce miało zupełnie inny wymiar.
A może jednak nie...

Barbara ONeal otula tą powieścią. Jest ona tajemnicza, momentami zmysłowa. Ale posiada też wątek kryminalny, walkę z nałogiem, niezabliźnione rany.

To taka powieść, która zostaje w sercach na dłużej, która daje nadzieję, przywraca wiarę...

Piękna w swojej prostocie.
Ujmująca delikatnością.
Refleksyjna.

Czytaliście?
Jeśli tak to podzielcie się wrażeniami.
Jeśli nie - koniecznie to nadróbcie.

Strata bliskiej osoby zawsze wiąże się z ogromnym bólem. Zwłaszcza gdy przychodzi nagle i nie jesteśmy na nią przygotowani. Jak pożegnać się po raz ostatni z kimś, kto na stałe wyrył się w naszym sercu? Czy po takiej tragedii można odnaleźć jeszcze szczęście i ukojenie?

Augustus to dla mnie główny bohater tej historii, choć, co ciekawe, opowieść nie toczy się z jego perspektywy. Zostaje znaleziony martwy, policja podejrzewa zawał, a najbliższe mu kobiety stają w obliczu życia bez jego osoby. Barwnej, z charakterem, nie bez wad, jednak tak mocnej osobowości, która miała ogromny wpływ na ich jestestwo. I choć można o nim powiedzieć wiele, wiele mu również zarzucić, to jedno jest pewne ? potrafił kochać i wspierać. Meadow to jego była żona. I choć ich rozstanie było wysoce uzasadnione nigdy nie stracili kontaktu i nadal łączyły ich sprawy biznesowe, lecz można też podejrzewać, że ich wzajemne uczucie nigdy nie wygasło. Maya, jego biologiczna córka, która nie chciała mieć z nim kontaktu, musi teraz poradzić sobie nie tylko z własnym uzależnieniem, ale i żalem z powodu wielu niedomkniętych spraw, które łączyły ją z Augustusem. Rory, jego adoptowana córka, ogromnie cierpi na wieść o tej stracie, bo był dla niej jedynym ojcem i obdarzył ogromnymi pokładami miłości. Norah, obecna kochanka, z dnia na dzień zostaje z niczym i musi poukładać swój świat, który przed kilkoma miesiącami ten szef kuchni wywrócił do góry nogami. Jak te kobiety poradzą sobie z utratą mężczyzny, który tak mocno na nie wpłynął?

?Miejsce cudów? to intrygująca powieść obyczajowa z nutą romansu, w której ważnymi elementami są zarówno trudna teraźniejszość, jak i tajemnicza przeszłość. To opowieść o żałobie i próbie życia z nią, funkcjonowania na co dzień, odnalezienia spokoju, gdy serce rozrywane jest właściwie na części. To historia o walce z własnymi demonami, o błędach, których nie da się naprawić, o dawnych dziejach, które rzutują na całą egzystencję i nie da się ich zamazać, o skomplikowanych relacjach rodzinnych i złych decyzjach, których żałuje się, gdy już jest za późno i nie da się ich cofnąć. To także powieść o kobietach z niełatwą przeszłością, z rzucającą wyzwanie teraźniejszością i niepewną przyszłością, które muszą stanąć na własnych nogach i żyć w świecie bez Augustusa, który już na zawsze pozostawił w nich ślad. Znajdziemy tu także wątki dotyczące alkoholizmu, toksycznej relacji, wykorzystywania seksualnego, sieroctwa oraz zwyczajnych trudów życia, z którymi możemy się utożsamiać. Napisana w lekki, aczkolwiek przejmujący sposób, pozostaje w myślach na dłużej i skłania do refleksji ? nie tylko nad kruchością życia, ale też nad relacjami międzyludzkimi i ścieżkami losu, które obieramy. To naprawdę godna poznania pozycja, którą mogę śmiało polecić z czystym sumieniem, bo nie wydaje mi się, aby mogła kogokolwiek zawieść swoją treścią.