Mity narodów Europy

iła głowę, a trzeciego dnia - całą postać. Był to pierwszy człowiek, nazwano go Búri - zrodzony. Synem Búriego był Bor, który z kolei stał się ojcem Odyna. AUGE, gr., kapłanka Ateny, córka Aleosa, króla Tegei, zgwałcił ją pijany Herakles, urodziła z tego związku syna Telefosa. Dziecko na rozkaz ojca porzucono w górach. Za grzech nieczystości, popełniony nie ze swojej winy, Auge została skazana na utopienie, ale wyroku nie wykonano. Wywieziono ją do Mizji, gdzie została żoną króla Teutrasa. Telefosa wykarmiła łania, potem zaopiekowali się nim pasterze. Gdy dorósł, dzięki wyroczni odnalazł matkę w Mizji, gdzie wkrótce objął po niej władzę nad królestwem. AUGIASZ, gr., syn Heliosa i Naupidam?, król Elidy (na Peloponezie), uczestnik wyprawy Argonautów, posiadał ogromne stada bydła i koni, jego stajnie oczyścił Herakles. Była to jego szósta praca, za którą nie otrzymał przyrzeczonej zapłaty: dziesiątej części majątku króla. Herakles zemścił się na Augiaszu poprzez zabicie go. AUGUROWIE, rzym., kolegium kapłańskie; kapłani, którzy rezydowali przy wyroczniach, wróżący z dymu ofiarnego, z lotu lub krzyku ptaków, dźwięku potrącanych przez wiatr mis miedzianych zawieszonych na gałęziach drzew itp. Podobno ostatnimi augurami byli Ragonius Wenustus zmarły w 390 r. i Wettius Agorius Pretekstatus zmarły w 384 r. AULESTES, rzym., przywódca Etrusków, sprzymierzeniec Eneasza. AURORA, rzym. bogini świtu i zorzy porannej; grecka Eos. AUSTER, rzym. (gr. Notos), wiatr południowy. Patrz: wiatry. AUSZAUTS, patrz: Auszautus. AUSZAUTUS (Auszauts), w mitologii Prusów bóg lekarz. AUTOCHTHON, władca mitycznej wyspy Atlantydy, opisał ją Platon w Timajosie; w związku z czym do czasów obecnych jest przedmiotem spekulacji, czy istniała naprawdę. AUTOMATE, gr., córka Danaosa i Europy, narzeczona Buzyrysa. AUTOMEDON, gr., jeden z bohaterów Iliady Homera, słynący ze zręczności woźnica Achillesa, a potem jego syna, Neoptolemosa. AUTONOE, gr., córka Kadmosa, siostra Penteusza, matka Akteona. AUTRIMPS, staropruski bóg morza, oddawana mu cześć wywodzi się z dawnego kultu jednego z trzech najważniejszych bogów Prusów: Perkuna, Trimpsa, Patolsa. AVALLACH (Afallach), w legendach walijskich ojciec Modron, władca rajskiej Wyspy Jabłek (lub Wyspy Jabłoni) - Awalonu. AVENABLE, postać z legend arturiańskich, dziewczyna przebrana za giermka pod imieniem Grisandole, występująca w służbie cesarza. Gdy władca miał sen, w którym zobaczył lochę z koroną na głowie w otoczeniu dwunastu dorodnych warchlaków, Avenable odszukała Merlina, który sen wytłumaczył. Maciorą była wiarołomna cesarzowa adorowana przez urodziwych młodzieńców, kochanków. Cesarzową natychmiast spalono na stosie, a Grisandole poślubiła cesarza. AVERRUNCUS, rzym. bóstwo mające moc odwracania i zażegnywania nieszczęść. AWALON, Wyspa Jabłek, wg celtyckiej legendy o królu Arturze cudowna wyspa, na którą został zabrany ranny król Artur. Uważano ją za raj przeznaczony dla zmarłych ludzi prawych i szlachetnych za życia. Król Artur został tam zabrany jeszcze jako żyjący i tam miał żyć wiecznie, wg legendy bowiem był nieśmiertelny. Awalon jest również identyfikowana jako Wyspa Kobiet lub Wyspy Szczęśliwe zamieszkałe przez przepiękne kobiety. AZAN, gr., jeden z trzech synów Arkasa; władca Arkadii. AZAZEL (Asasel), postać z apokryfów Biblii, upadły anioł, który ze śmiertelną kobietą spłodził demona żądzy i pijaństwa - Asmodeusza. AZJA, gr., żona Japeta; wg jednej z wersji mitu matka Prometeusza. AZJOS, gr., 1. syn Hyrtakosa i Arisby, sprzymierzeniec Priama, któremu pośpieszył z posiłkami, poległ pod Troją, zabity przez Idomeneusa; 2. syn Dymasa, brat Hekaby, żony Priama, wuj Hektora, zginął z ręki Ajaksa; 3. syn Imbrasosa, walczył wspólnie z Eneaszem. AŻDACHA, w wierzeniach ludów bałkańskich złowrogi duch powietrzny. ÁLFHEIM, w mitologii staronordyckiej siedziba elfów zarządzana przez dobroczynnego boga Freya. Patrz także: elfy. ÄGIR, starogerm. bóg morza, poprzednik dobrych i złych bogów, Asów i Wanów. W niektórych wersjach mitu brat Lokiego, boga oszusta. Miał dziewięć córek fal (magiczna dziewiąta fala). Był niezwykle groźny, wyłaniał się z morskich głębin i zatapiał okręty. Patrz też: dziewiąta fala. Mity narodów Europy Wydanie pierwsze, ISBN 978-83-8147-102-2 (C) Jan Tetter i Wydawnictwo Novae Res 2018 Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie, reprodukcja lub odczyt jakiegokolwiek fragmentu tej książki w środkach masowego przekazu wymaga pisemnej zgody wydawnictwa Novae Res. REDAKCJA: Paulina Zyszczak KOREKTA: Katarzyna Kusojć OKŁADKA: Paulina Radomska-Skierkowska KONWERSJA DO EPUB/MOBI: WYDAWNICTWO NOVAE RES ul. Świętojańska 9/4, 81-368 Gdynia tel.: 58 698 21 61, e-mail: Publikacja dostępna jest w księgarni internetowej