Mój mechanik

"Była naturalna, bezpretensjonalna i świeża jak wiosenny kwiatuszek. Wcześniej nie wiedziałem nawet, że są takie kobiety, a teraz nie potrafiłem spojrzeć w ten sposób na żadną inną. Nie miałem, pojęcia co się ze mną stało".


"Mój Mechanik" to wciągająca, romantyczna, miejscami zabawna, namiętna i wzruszająca historia o relacjach międzyludzkich. Książka napisana jest bardzo dojrzale, jest rozważna i przemyślana przez autorkę w każdym detalu.
Gorący romans, który pokazuje, że miłość można odnaleźć w najmniej oczekiwanym momencie i czasie. Autorka porusza w niej trudne tematy, takie jak syndrom DDA.
Fabuła książki ciekawie poprowadzona, wielowątkowa, nieszablonowa, pełno w niej emocji, gorących scen, ciekawych dialogów, zwrotów akcji.
Helena Leblanc przez tę historię uczy patrzenia na świat, jakim jest. Pokazuje, że pozbywając, się wyobrażeń zobaczymy więcej co mamy wokół siebie. Ważne jest, aby nie patrzeć tylko oczami, a słuchać swojego serca, a najważniejsze jest niewidoczne dla oczu, że czasami trzeba wyjść poza iluzję, którą sami sobie stworzyliśmy.
Autorka pokazuje, jak wychowanie w rodzinie z problemami alkoholowymi wpływa na dalsze życie takich dzieci z syndromem DDA, które przekładają się na problemy w dalszym życiu, wpływając na związki, postrzeganie świata, oraz z czym muszą się zmierzyć, jako dorośli ludzie.
Książkę czyta się bardzo szybko.

W książce dostajemy różne przedziały czasowe, dzięki czemu możemy idealnie wczuć się w historię bohaterów, poznać ich wcześniejsze doświadczenia, zobaczyć, z czym musieli się zmagać i dlaczego tak, a nie inaczej ułożyło się im życie.

Książka napisana jest z perspektywy kilku bohaterów, Luizy, Mateusza, Jacka, Hansa, Amelii, dzięki czemu mamy większy obraz na życie bohaterów, możemy zobaczyć ich myśli, poczuć przeżywane emocje, zobaczyć, jakimi są osobami i co przeżywają. Co doprowadziło ich do tego momentu, w którym się znaleźli i co miało wpływ na ich życie i podejmowane wybory.
Każda postać odgrywa ważną rolę w tej opowieści i dużo wnosi do tej historii. Jednak głównymi bohaterami tej historii są Luiza i Mateusz. Relacja pomiędzy nimi rozwijała się stopniowo, niepospiesznie, przechodząc od niechęci, po ciekawość, do przyjaźni a dopiero potem pojawiają się głębsze uczucia, gdy poznają, się na tyle by mogli to pojąć.

Bohaterzy świetnie wykreowani, wyraziści, różnorodni, mają różne style życia, ale przede wszystkim autentyczni. Możemy spokojnie się z nimi utożsamiać.

Podobała mi się relacja między Luizą a jej bratem Jackiem, zawsze mogli na siebie liczyć. Nie mieli przed sobą tajemnic, mówili co im w sercu gra, co dzieje się w ich życiu.

Luiza to inteligentna, charakterna, pełna ognistego temperamentu kobieta, która pogubił się delikatnie swoim życiu.

Mateusz przystojny, playboy z dużym przebiegiem. Typowy pies na baby. Ale pokazał swoją drugą twarz, pomocnego dżentelmena, na którego można liczyć w każdej sytuacji.

"... Ale teraz już rozumiałam, że nie tęskniłam za nim, tylko za wyobrażeniem, jakie o nim miałam. - Mnie też brakuje tych cudownych chwil, które spędziliśmy razem, ale życie nie składa się z chwil, Hansi, tylko z godzin, dni, tygodni, miesięcy, lat, wiesz? Chwilami nie nadrobisz tego, co tracisz przez cały czas".

Luiza ma 29 lat i pracuje w biurze w niemieckiej firmie z branży automotive. Niedawno rozstała się z chłopakiem, z którym spędziła w związku prawie dziesięć lat swojego życia. A teraz ponownie znalazła się w punkcie wyjścia. Całe życie czuła się nic nieznacząca, szukając bliskości, łaknąć uwagi i miłości, ładowała się w związki, które nie miały przyszłości. Na szkoleniu służbowym wdaje się w płomienny romans z Hansem swoim szefem. Jednak los, ma dla niej inne plany i ciągle na jej drodze stawia Mateusza, który jako jedyny przychodzi jej z pomocą za każdym razem, kiedy tego potrzebuje. Ich relacja, choć wydaje się, niezobowiązująca dla mężczyzny zaczyna znaczyć coraz więcej.


Mateusz jest mechanikiem samochodowym, który wyrywając klientki, liczy jedynie na dobrą zabawę. Jednak gdzieś w głębi serca marzył o prawdziwej miłości. Pewnego dnia staje na jego drodze Luiza, kolejna klientka z francuskim autem, ale właśnie kobieta całkiem inna od innych kobiet. Jest zdystansowana, nie nabiera się na jego gadkę, wręcz jest zniesmaczona jego zachowaniem.
Zapadła mu w pamięć, w dodatku nigdy nie reagował tak na żadną kobietę, a żeby było, śmieszniej przecież wcale nie znał.

-Czy Hans zrezygnuje z Luizy, swojego szczęścia dla korzyści materialnych?

-Czy Luiza podejmie dobrą decyzję?

-Czy Mateuszowi uda się zdobyć Luizę?

-Czy Luiza w końcu odkryje czym, jest prawdziwa miłość mężczyzny do kobiety i zobaczy to co ma w zasięgu wzroku?

-Czy Luiza spodka mężczyznę, który całkowicie i szczerze ją pokocha?

-Czy Jacek w końcu ułoży sobie życie?

Polecam.

Spoglądając na tytuł książki, nastawiłam się na szeroko rozbudowany motyw mechanika, ale nieco się w tej materii zawiodłam (chociaż może jako kobieta, nie tak bardzo), gdyż przewijał się on jakby lakoniczne. Jednak fabułę uratowały inne, ciekawe, a niekiedy też ważne wątki. Był to problem alkoholizmu w rodzinie i jego wpływu na dzieci, czego skutki są zauważane w ich dorosłym życiu.

Główna bohaterka, Luiza szuka zainteresowania i czułości w nieodpowiednich mężczyznach. Czy dojrzeje do normalnego związku? Czy tym mężczyzną będzie Mateusz? Ich relacja od samego początku jest jak burza z piorunami! Zaczyna się wzajemną niechęcią, zaciekawieniem, przyjaźnią, po... kiełkujące uczucia. To silne charaktery, zderzenie dwóch różnych światów i osobowości, więc iskry będą leciały. Nie podobał mi się rozwiązły styl życia Mateusza, ale z drugiej strony był wolny, prawda? Nikogo tak naprawdę nie oszukiwał.

Historia udowadnia, że niczego w życiu nie można być pewnym. Ono zaskakuje w najmniej spodziewanym momencie. Miłość, nawet jeśli w nią nie wierzymy, może przytrafić się każdemu. 

Ogromnie podobała mi się także silna więź między rodzeństwem. Nie do przecenienia jest taka relacja, gdzie wiemy, że zawsze możemy liczyć na brata czy siostrę, moc jej wszystko bez żadnego skrępowania powiedzieć. Fajnie wypadł też wątek wspólnych wypadów na rajdy. To całe błotko itd., aż sama chciałabym w czymś takim się zatracić... poczuć smak tej pasji.

Akcja jest dość dynamiczna, jednakże momentami wkrada się nieco chaosu, ale czyta się płynnie. Narracja z punktu widzenia kilku bohaterów nie każdemu przypadnie do gustu, gdyż opowiadają nam o tym, co już chwilę wcześniej przeczytaliśmy. Ale pojawiające się liczne retrospekcje były interesujące.

"Mój mechanik" to przepełniony emocjami, zabawny, wzruszający, z ciętymi ripostami, gorący romans o tym, że nie wszystko złoto, co się świeci. Udowadnia, jak ważna jest szczerość w związku, wyznanie prawdy o sobie. Książka dla fanek komedii romantycznych. Bawiłam się świetnie!

?Byłam zachwycona tym,że będę mogła Wam zrecenzować debiut autorki????Po tytule oczekiwałam mocy wrażeń i emocji związanych z książka.
Po calosci lektury jestem pozytywnie zaskoczona przebiegiem akcji oraz poznanymi bohaterami,którzy nie mieli łatwo w życiu.
Napisane rozdziały z różnych perspektyw bohaterów na przełomie dziesięciu lat dodaje histori wiarygodności i możliwości dogłębnego poznania ich.Jest to bardzo dobre posunięcie,ponieważ dzięki temu przeżywamy razem z nimi ważne w ich życiu chwile:wybory drogi życiowej,pierwsza miłość,rozczarowania,zdradę.

Jest to jedna z historii,która mogłaby wydarzyć się każdemu z nas.Bohaterowie są bardzo realistyczni i prawdziwi.Zmagający się z problemami dnia codziennego.Uczucia i emocje są mocna wyeksponowane w książce.Dzięki temu książka zostanie na długo w mojej pamieci????

Bardzo polecam wam sięgniecie po debiut autorki,który zabierze was w świat seksownego mechanika i dziewczynę,która pragnie kochac i być kochana??