Moja doskonała żona

?? Wciągająca i momentami zabawna historia o wspólnym nietypowym ?hobby? pewnego małżeństwa pochłonęła mnie od pierwszych stron. Jakbym miała ją podciągnąć pod jakąś kategorię, to raczej obyczajówka z wątkiem sensacyjnym. ?? Narracja prowadzona ze strony mężczyzny to to, co lubię w książkach. Bardzo dużo wewnętrznych przemyśleń, troszkę dialogów i krótkie opisy. Jednak trochę brakuje tutaj równowagi, niektórych rzeczy jest za dużo, a niektórych wręcz za mało. Opisy zbrodni też nie robią wielkiego wow. ?? Fabuła bardzo oryginalny pomysł. Ciekawy rozwój wydarzeń. Wkurzało mnie skakanie przez autorkę do przeszłości w trakcie rozdziału. Kolejny minius, to za dużo pobocznych w sumie mało ważnych wątków. Niby thriller, ale nie poczułam tego dreszczyku emocji. Dostałam tylko odrobinę tajemnic i niepewności. Za to dostałam bardzo dużo rodzicielskich i małżeńskich spostrzeżeń. Czyta się ją naprawdę szybko. A zakończenie troszkę przewidywalne i nie do końca jestem nim usatysfakcjonowana. Sam motyw był tak pospolity. Uważam, że pomysł na fabułę był świetny, ale nie do końca autorka wykorzystała potencjał tej historii. ?? Ciekawie wykreowani bohaterowie. Mąż zapatrzony w żonę uznający ją prawie za ósmy cud świata. Nie, nie jest pantoflem, już od samego początku pokazał pazurek. Z drugiej strony żoną, która wydaje się być perfekcyjna żoną, ale też skrywa swoje małe grzeszki. Jednak zabrakło mi trochę rysu psychologicznego postaci? ?? Książka jest dobrym i lekkim thriller, bez okrutnych opisów. Jeśli lubicie odpocząć od cięższych pozycji, to ta książka idealnie się nada.

Po świetnych "Nieznajomych" thrillery od wydawnictwa Mando czytam w ciemno. Z ekscytacją zabrałam się również za "Moją doskonałą żonę", bo opis jak i okładka mocno mnie przyciągnął.

Mamy doskonałą rodzinę, mieszkającą w ładnym domu w prestiżowej okolicy. Dorośli osiągają sukcesy w pracy, dzieci w szkole. Tylko to wszystko pozorna doskonałość. Tajemnicze zniknięcia kobiet i powrót seryjnego mordercy zachwieją ich spokojem. I tyle Wam mogę zdradzić, bo z dużo większą przyjemnością przeczytacie resztę w niewiedzy. Powieść ogromnie mnie wciągnęła, dobrze mi się ją czytało, a przecież to debiut autorki. Podobała mi się warstwa psychologiczna, chociaż nie było jej aż tak wiele jakbym sie spodziewała. Za to nadrabia rozbudowaną "obyczajowością" i tajemniczym klimatem. Świetnie ukazuje dekstrukcyjny wpływ mediów, walkę rodziców o dobro dzieci i pokrętny, chory sposób myślenia. Kłamstwa się nawarstwiają, ale jest już za późno by coś zmienić.

Książkę mogę z czystym sumieniem polecić i fanom lekkich thrillerów psychologicznych i wielbicielom obyczajówek. Na pewno przyjemnie spędzicie wieczór.