Moja siła (twarda)

?MOJA SIŁA. JAK PRZETRWAĆ KRĄG PRZEMOCY I ZACZĄĆ ŻYCIE BEZ LĘKU.?

Justyna Moraczewska Wydawnictwo Słowne

Siła tkwi w każdej kobiecie. Nie dajcie sobie wmówić, że jesteście słabe i nic nie warte. To, że teraz jest źle nie znaczy, że już tak zawsze będzie. Walczcie o dobro dla siebie i swoich dzieci.

Dzięki ... miała przyjemność przeczytać tą niesamowitą książkę. Jestem nią bardzo zachwycona. Autorka pokazuje nam, że z domowym tyranem trzeba walczyć i nie wolno się jemu poddawać. Nigdy nie ma zgody na przemoc fizyczną i psychiczną. W książce ?Moja siła? znajdziecie historie kilku kobiet, którym udało się uwolnić od swojego oprawcy. Znajdziecie również krótkie rozmowy z ekspertami a właściwie 5 pytań do? między innymi radcy prawnego, instruktora terapii uzależnień i policjantki.
Jestem dumna z tych kobiet. Zawalczyły o swoje lepsze jutro i wygrały. Nie poddały się. Kat zawsze pozostanie katem. Nie wierzcie, że jak raz uderzył i przeprosił nie zrobi tego ponownie. Często oprawcy biją tak, żeby nie było widać. Słaba psychicznie kobieta uzna, że tak musi być. To jest nieprawda. Na to co dzieje się w waszym domu patrzą dzieci.
Dzieci cierpią więcej niż my dorośli. I często to czego nauczą się w domu będą uczyć w swoim domu. Przemoc stosowana w domu odbija się także na ich psychice i nie wykluczone, że dzieci będą takie same jak ich rodzice.
Panie, które opowiedziały autorce swoje historie dają nam złote rady. Mówią o czerwonych lampkach i innych sygnałach, które mogą świadczyć o tym, że dany mężczyzna to potencjalny damski bokser.
Warto wziąć je do serca. W książce również jest opisana historia pewnej pani, której ojciec znęcał się psychicznie i fizycznie nad rodziną. Jak ona sobie radzi w życiu? Bardzo pouczająca historia dla każdego rodzica.
Czy przemoc fizyczna jest gorsza od przemocy psychicznej?
Moim zdaniem przemoc psychiczna jest znacznie gorsza. W przemocy fizycznej rany się zagoją. I przeważnie je widać ? można zareagować. Przemocy psychicznej niestety nie widać. Nie tak łatwo jest ją wykryć. Ta wewnętrzna rana zostaje z nami do końca życia. Wydaje mi się, że jest niestety znacznie częściej stosowana niż przemoc fizyczna. Dlatego proszę przeczytajcie książkę "Moja siła".
Może akurat ona przyczyni się do uratowania waszego życia. Do otworzenia oczu, że tak nie powinno być.
Jeżeli jesteście ofiarami przemocy domowej nie bójcie się prosić o pomoc.
W książce ?Moja siła? znajdziecie również przydatne numery telefonów, dzięki którym możecie otrzymać pomoc.

Z całego serca polecam ?Moja siła. Jak przerwać krąg przemocy i zacząć życie bez lęku."

"W tej definicji [przemocy] zakreśl czerwonym długopisem słowa: godność i wolność. I patrz na nie tak długo, aż dadzą ci siłę, by zacząć życie bez lęku".

Justyna Moraczewska sama przeszła tę drogę, więc wie, co pisze. Daje przykład, daje siłę, daje wiarę, że jest to możliwe. Pięć kobiet, które wydostały się z kręgu przemocy opowiada o swoim życiu. Przeszły tak wiele, że nawet czytanie o tym boli. A nie były to proste, niezaradne kobiety. Odnosiły sukcesy, były niezależne. Ale jednak słabe - zbyt miłe i grzeczne, uległe... A później zastraszone i pozbawione poczucia własnej wartości, upokorzone, zmanipulowane... Znosiły to długo, zbyt długo, aż przyszedł moment, w którym powiedziały DOŚĆ i podjęły walkę o siebie, udowadniając, że zwycięstwo jest możliwe! Kobiety są silniejsze, niż się wszystkim wydaje.

Podoba mi się forma książki: w każdej historii osadzone są "czerwone flagi" - zaznaczone niepokojące zachowania, sytuacje będące ostrzeżeniem, a które zostały niezauważone lub zignorowane. Opowieść każdej z kobiet podsumowana jest przez specjalistę, który odpowiadając na pięć pytań wyjaśnia meandry tej trudnej sytuacji. Na końcu znajdziemy spis i kontakt do miejsc, w których można znaleźć pomoc.

"Moja siła" nie tylko pokazuje losy kobiet - uświadamia, że kobiety mogą wyrwać się z kręgu lęku i przemocy, daje nadzieję, że zmiana jest możliwa, podpowiada, jakie kroki podjąć - mówić o swojej sytuacji, zbierać dowody i nie wstydzić się prosić o pomoc. To sprawca powinien się wstydzić, nie ofiara. Autorka nie obiecuje, że będzie lekko, ale i tak lepiej, niż w toksycznym związku.

Uważam, że warto przeczytać tę książkę, szerzej otworzyć oczy, może dostrzec kogoś, komu trzeba pomóc, w porę dostrzec zbliżającą się katastrofę i zareagować, zanim sytuacja wymknie się spod kontroli?

...

Przemoc wobec kobiet jest wszechobecna, poczynając od kultury gwałtu, po przemoc fizyczną i psychiczną skrywaną w czterech ścianach.

Współczuję niemiłosiernie bohaterkom, które podzieliły się swoją historią. Nie wiem jak jest w innych krajach, ale mamy przytoczony w książce przykład z USA, gdzie prawo działa obustronnie. Oprawca jest karany, a kobieta pozwalająca na przemoc, nie zgłaszając takiej sytuacji, nie szukając pomocy, może stracić dzieci. W Polsce czekają, aż ktoś kogoś zniszczy, zabije, prawo nie chroni ofiar przemocy prawie w ogóle. Mam wrażenie, że walczymy z wiatrakami.

Ta pozycja w żadnym przypadku nie pomoże kobiecie, która już w tym momencie jest w środku tego piekła. Ona najzwyczajniej w świecie nie dotrze do tej książki. Jest to ostatnia rzecz po którą sięgnie, żeby uwolnić się od oprawcy. Na ten moment zaprząta ją strach. Jest jednak dobrą pozycją dla młodych dziewczyn, które wchodząc w związki, mogą poznać schemat oprawców, uchronić się przed konsekwencjami, pójść inną drogą. Jest to raczej lekkie liźnięcie tematu. Najciekawsze są zawarte w niej alerty, które mogą uruchomić sygnał ostrzegawczy jeszcze przed podjęciem decyzji o stworzeniu poważnego związku oraz odpowiedzi ekspertów na zadane przez autorkę pytania. Najbardziej boli to, że pomoc dla ofiar przemocy jest znikoma. Już mają depresję, czy nerwicę, a jeszcze muszą znaleźć siłę na walkę, wysłuchać krytycznych uwag od innych, do tego często z dziećmi i bez pieniędzy.

Samym wnętrzem książki będziecie z pewnością zachwyceni. Treść daje do myślenia i z pewnością pozwoli innym nie powielać złych wzorców - szczególnie matkom. Dziękuję ...