Moje Wuhan

Często sięgam po twórczość autorów, których nie znam, dlatego chętnie zgodziłam się zapoznać z książką ?Moje Wuhan? i wiecie co, było naprawdę super.

Jest to zbiór kilku naprawdę krótkich opowiadań, które poruszają temat miłości widzianej z perspektywy faceta. Ten zabieg autora przypadł mi do gustu i przyznać muszę, że przyjemnie czytało mi się tą lekturę.

Były tu momenty, gdy śmiałam się w głos, innym razem było podniośle, czy też poważnie, namiętna scena rozpalała zmysły, ale znalazła się także taka chwila, gdy potrzebowałam chusteczek.

Uważam, że pisarz ma talent, jego opowiadania mają ogromny potencjał. Może jedynie rozbudowałabym odrobinę niektóre z nich, by powstały dłuższe historie, które zachwyciły by wielu czytelników.

Jerzy to samotny egocentryk, skupiony na sobie, szukający prawdziwego uczucia. Wydaje mu się, że świat kręci się wokół niego, pali, popija i nie ma stałej pracy. Podrywa dziewczyny, ale najwyraźniej nie dorósł jeszcze do stałego związku, bo zawsze coś zawala. Jak dla mnie to trochę taki wieczny ?Piotruś Pan?.

Jedyna historia, która odstaje od wszystkich i najbardziej poruszyła moje serce to był ?Monolog matki nad trumną syna?. Czytając słowa tej kobiety, wypowiadane nad ciałem zmarłego potomka, zaskoczyły mnie, a za moment miałam oczy pełne łez i zaczęło dławić mnie w gardle. Kilkadziesiąt zdań spowodowała, że rozsypałam się zupełnie i potrzebowałam chwili przerwy, by dojść do siebie.

Jeżeli do tej pory nie mieliście tej książki w swoich rękach to zachęcam do nadrobienia tego niedopatrzenia. To tylko 92 strony, ale wartościowe, wywołujące tyle emocji, że trudno je opisać.

Ta pozycja to nie debiut. Pan Gauder wcześniej wydał ?Kocham cię, dziewczyno? i muszę koniecznie poznać tę książkę. Ze swej strony polecam poznać te kilka opowiadań, które w prosty i przystępny sposób poruszają temat poszukiwań tej prawdziwej, wymarzonej miłości. Czy bohaterowi się to uda? Nie pisnę ani słówka. Przekonajcie się sami, zapewniam, że naprawdę warto.

Dziękuję z całego serca autorowi za egzemplarz ?Moje Wuhan?. Czas na lekturze pana dzieła uważam, za pouczający i bardzo miło spędzony.

Czytałam pierwszą książkę podobała mi się ta bez wierszy i rymów jest inna choć pióro podobne mnie się podobała. Agnieszka

,, Moje Wuhan " Adam Gauder oryginalne fragmenty książki. ,BIZNES więc zacząłem gryźć palce, pomogło na kolejną chwilę, zdobyłem się na odwagę i zapytałem, kończysz, zaraz nie teraz dobrze mi, odparła bezdusznie I co robić szepnąłem zgodnie z prawdą, ja już słysząc me wyznanie, odparła przerażona, zaczekaj chwilkę, pewnie poczuła, że nie kłamię i dostała przyspieszenia, zaraz chwilę, chwilę już,, ,POWRÓT DO ŻYCIA ,czemu jesteś taka złośliwa, niezłośliwa badam cię do cholery, co kombinujesz, nie będę pił, nie będę jarał, pójdę do uczciwej pracy, czy nie za dużo tego na raz nie nazwę tego kłamstwami ani bajkami, ale obietnicami nie za dużo obietnic na raz, a jak uwierzę, zaufam, to wiesz, k...wa jak będzie bolało i pobiegła ze łzami w oczach