Moment życia

Jest tyle możliwości spędzania wolnego czasu! Im dłużej czytałam "Moment życia", tym więcej pomysłów przychodziło mi do głowy. Mogłabym coś ugotować, pójść na zakupy albo dla przykładu... poszukać lepszej książki.

Joanna jest studentką mieszkającą w Płocku, ma znajomych, własne mieszkanie i dobrą pracę. Jej w miarę spokojne życie zmienia się wraz ze spotkaniem Krzysztofa, tj. przystojnego, tajemniczego i bardzo irytującego gangstera. Próżno się dziewczyna zapiera, że nic do niego poczuje. W końcu facet jest PRZYSTOJNY i jeszcze patrząc jej prosto w oczy powiedział, że będzie ją miał, także nie masz co walczyć z przeznaczeniem, Asiulo! Lepiej szybko się rozbieraj i rób, co ci Krzysiu mówi!

Czy czuję, że zmarnowałam czas? Tak, i to bardzo. Już przy pierwszych stronach w mojej głowie rozległ się alarm. Starałam się jak mogłam nie zwracać uwagi na błędy, ale niektóre zdania były tak koślawo złożone, że musiałam je czytać po kilka razy, żeby odnaleźć sens. Powtórzenia, często dziwna składnia, taka że musiałam się zastanawiać, o kogo chodzi albo gdzie nagle przeniosła się akcja, mowa potoczna i używanie wulgaryzmów bez potrzeby - nie tego oczekuję od literatury. W taki sposób to znajoma na szybko może mi opowiedzieć, co się u niej ostatnio działo.

Już tylko fabuła miała szansę podwyższyć odrobinę ocenę, ale dla mnie jest kompletnie niewiarygodna. Nie wierzę w prawdziwość ani jednej postaci. Nie rozumiem reakcji głównej bohaterki i jej błyskawicznych zmian nastroju. Najpierw powtarza, jaki z Krzysztofa jest palant, a potem robi wszystko, o co ten poprosi, zamiast wyrzucić go z domu. I odwrotnie, kłóci się z nim, kiedy nie ma ku temu powodu! Inna sytuacja - szef Joanny w jej dzień wolny bez uprzedzenia wchodzi do jej mieszkania i jeszcze się z niej śmieje, bo ta jest ubrana w piżamę. Ratunku, gdzie tu logika?

Niestety nie znalazłam w tej powieści żadnych plusów. Prawdę powiedziawszy nawet okładka jest kiczowata i odpychająca. Tyle w tym doświadczeniu dobrego, że chociaż szybko o nim zapomnę.

????????????????????????????????????????????????

"???????? ????????ł???? ???????????????????????????? ????????????????????????????ę???????????? ????????????????????ą???????? ????????ł???? ???????? ????????????????????."

W tej książce poznajemy młodą studentkę Asię, która przeprowadza się do Płocka. Prowadzi tam poukładane życie. Ma mieszkanie i dobrą pracę oraz przyjaciółki na, które może liczyć w każdej sytuacji Jednak czy nie jest to zbyt pięknie?

Jeden dzień, jedno spotkanie burzy jej dotychczasowy spokój. W jej życie wkracza przystojny Krzysztof. Od samego początku jest zaborczy i nachalny. Nie ma nic gorszego niż ciągle narzucający się mężczyzna. Zgodzicie się ze mną?

Jednak miłość zaczyna się od nienawiści. Tak początkowa niechęć wobec mężczyzny przeradza się w kiełkujące uczucie. Niestety wszystko psują tajemnice. Kim okaże się mężczyzna. Czy życie u boku niego może okazać się niebezpieczne? Kiedy zrobi się niebezpiecznie, odważy się zaryzykować?

Relacja bohaterów była dosyć specyficzna. Asia pokazywała, że nie jest zainteresowana znajomością z Krzysztofem, lecz on nie chciał przyjąć tego do wiadomości. Ciągle kłótnie, nakazy i zakazy sprawiały, że dziewczyna mogła poczuć się jakby była pod ciągłym nadzorem. Osobiście dla mnie ta relacja była toksyczna, lecz nadawała pikanterii całemu związkowi. Rygor, niebezpieczeństwo, namiętność te słowa idealnie określają ich relację.

Przyznam, że książka nie od samego początku zachwyciła mnie swoją fabułą, pierwsze kilka rozdziałów czytało mi się bardzo długo. Nie zniechęciłam się i dałam szansę tej historii. Wiecie co? Nie pożałowałam tego. Książka po prostu nabierała tempa, aby pod koniec wystrzelić fajerwerki. To, w jakim momencie się zakończyło, sprawiło, że muszę sięgnąć po kolejną część. Jesteście ciekawi historii poukładanej Asi i stąpającego po kruchym lodzie Krzysztofa?

To pierwsze spotkanie z tą autorką. Książka bardzo ciekawa, choć sama historia początków nudnawa. Joanna, prowadzi dość zwykłe życie, ma prace , mieszkanie i przyjaciółki, z którym spędza czasem czas. Przypadkowe spotkanie sprawi, że na jej drodze staje Krzysztof. Początkowo czuje się osaczona. Potem łączy ich specyficzna relacja, zwłaszcza że Krzysztof zajmuje się przestępczością. Joanna staje przed dylematem uciekać, czy zostać u boku .

Bohaterowie są od początku wyraźni, dobrze wykreowani choć sama fabuła ciężka do przetrawienia. Punktem kulminacyjnym jest impreza, w której omawiana jest akcja. Dopiero wtedy całość nabiera rumieńców, a książkę czyta się z wypiekami. Dodatkowo wątek kryminalny, miesza się z erotycznym a niedopowiedzenia i tajemnicę układają w całość.

Joanna jest osób z charakterem, nie dała się ułożyć, a sama relacja między bohaterami jest dość wybuchowa. Od miłości do nienawiści i na odwrót. Rozstania i powroty. Jest miła, towarzyska ale jak ktoś jej nadepnie na odcisk, potrafi być ostra.

Krzysztof to taki czarny charakter. Szef organizacji, choć mało tu mamy opisanej tej strony mafijnej . Strasznie irytujący gość, którego początkowo nie polubiłam. W zasadzie tuż przed końcem książki jego obraz się zmienił ale nie potrafiłam go do końca przetrawić.

Jeśli chodzi o zakończenie. Nie spodziewałam się takiego. Autorka świetnie ukryła przed nami fakty. Planowana akcja nie doszła do skutku, a Krzysztof z chłopakami trafił do aresztu. Ktoś zdradził. I matko jedyna to był totalny szok, gdy autorka nam ujawniła prawdę.... Epilog zaciekawił także aż się ciesze, że tom II czytałam tuż po odłożeniu pierwszego.

Joanna Wicher jest dwudziestokilkuletnią studentką, która z małej miejscowości przeprowadziła się do Płocka. To właśnie tutaj staje się obiektem zainteresowania pewnego przystojniaka, który z dnia na dzień ją osacza. Relacja nabiera ekspresowego tempa. I wszystko byłoby w porządku, gdyby nie mały szczegół - Krzysztof Minier jest gangsterem... Czy Asia zaakceptuje ciemniejszą stronę życia swego partnera? Czy jest bezpieczna? O tej książce dowiedziałam się przypadkiem. Dostałam propozycję recenzji kontynuacji, której premiera już niedługo. Postanowiłam się skusić. I prawie od samego początku autorka pokazuje głównego bohatera w samych "superlatywach". No jak mnie mógł drażnić i irytować. Chorobliwie zazdrosny, jeszcze bardziej zawzięty i uparty. Idealna postać do gangsterki, tylko do życia z kobietą niekoniecznie. Ale mi napsuł krwi. Tak się rządził, jakby był królem. Wydawał rozkazy i Asia musiała się go słuchać. Bezczelny i arogancki. Cały Krzysztof. Co on wywijał to głowa mała. W miarę czytania zaakceptowałam jego trudny charakter ale to ciężki przypadek. I musiała na niego wpaść właśnie ona. Joanna to ciepłą i przyjacielska osóbka. Wesołą, radosna, mająca własne zdanie, którego nie boi się wyrazić. Jej zawziętość zaskakuje. Bardzo dobrze sobie autorka wszystko przemyślała. Dobierając do siebie dwie tak charakterne i uparte postacie leciały iskry. Relacja głównych bohaterów jest gwałtowna i pikantna. to istna huśtawka ich kłótni, rozstań i powrotów. Co za uparciuchy! Zamiast dać sobie szczerość to tak tańczą wokół siebie przepełnieni pożądaniem i złością. Sceny uniesień są takie jak bohaterowie. Gwałtowne i spalające. Widać czystą chemię i pożądanie tak gęste, że można je siekać tasakiem. Autorka nie pozwalała im na nudę. Dokładała im co rusz kolejnych kłopotów i zmartwień. Mąciła spokój i nie pozwalała na zbyt długi odpoczynek. Na dłuższe lenistwo. Finalne wydarzenia i zalążek przeszłości głównego bohatera zostawiły mnie w niedosycie. I w tym momencie bardzo się cieszę, ze mam pod ręką kontynuację. Dzięki temu tuż po zakończeniu tej historii przeszłam bezpośrednio do kontynuacji. Ale o niej w osobnym poście. Mafijny romans w wykonaniu autorki wyszedł mroczny i pikantny. Została zachowana równowaga a emocje szalały niczym spuszczone z łańcucha bestie. Co prawda na początku miałam problemy z wczuciem się w historię. Winien był główny bohater, który dość mocno mnie irytował. Może dlatego, że spodziewałam się odrobinę jakiegoś humoru, takiej normalności, takiej równowagi a nie tylko ciągłej jego złości i notorycznego podminowania. Nerwowości i zaborczości. Ale za to jak złapałam bakcyla, to potem było już z górki. Jedno jeszcze na co muszę zwrócić uwagę - przy tak sztywnych kartkach tak wąską powieść czytało mi się dość ciężko. Książka się składała i musiałam cały czas skupiać się na tym, by ją kontrolować i używać siły do utrzymania jej otwartej. To także trochę mnie drażniło, bo nie pozwalało mi się w stu procentach skupić na czytanej powieści. Jak widać, format książki także ma znaczenie, bo on wpływa na jakość czytania. Ale powracając do treści. Jeśli szukacie powieści o miłości, o intrygach, kłamstwach i tajemnicach z mafijnym tłem, to jest to powieść dla Was.

?Moja dusza została gdzieś w jego domu. Każdego dnia mam nadzieję, że obudzę się bez tego bólu, jednak tak się nie dzieje. Każdego dnia budzę się przepełniona nim i wiem, że to nauczka za tamten moment życia.? str. 305

Joanna to dwudziestotrzyletnia kobieta, która przeprowadza się do Płocka, gdzie kończy studia i pracuje jako asystentka wiceprezesa w biurze, które zajmuje się różnymi inwestycjami. Wiedzie raczej poukładane i przede wszystkim spokojne życie, do pewnego deszczowego dnia, kiedy przypadkowo poznaje Krzysztofa, który wkrada się w życie dziewczyny niczym tornado i niszczy na swojej drodze to, co stawia opór. Krzysztof ma wszystko pod kontrolą, wie, gdzie dziewczyna wychodzi i z kim, kiedy wraca i w jakim stanie. Jak się później okazuje, mężczyzna jest gangsterem, a dokładniej zajmuje się handlem narkotyków. Jest to niebezpieczny osobnik i tacy sami go otaczają. Jak do całej sytuacji odniesie się Joanna?

?Ten człowiek był złem wcielonym. Omamiał mnie. Przy nim nie byłam sobą. Najgorsze było to, że przyciągał jak magnes. Irytował, momentami przerażał, ale nadal przyciągał.? str. 56

Jest to książka o rozstaniach i powrotach, nawet nie jestem w stanie powiedzieć ile razy główni bohaterowie się rozchodzili, ale nie umniejsza to całości, bowiem przez to fabuła jest bardziej ciekawa. Wartka akcja zmusza odbiorcę, aby nie odkładał książki na półkę póki w całości jej nie przeczyta. Bohaterowie są wspaniale nakreśleni, a w szczególności Joanna, która jest osobą temperamentną, potrafi tupnąć nóżką i postawić się Panu Groźnemu Gangsterowi, który z kolei ma do kobiety słabość, lubi ją kontrolować, ale czy wynika to jedynie z jego chorobliwej zazdrości, a może z obawy o życie Joanny? Język oraz styl są poprawne, w książce nie znajdziecie literówek czy błędów. Co mnie boli? Otóż ogromnie żałuję, że taka świetna historia została oszpecona taką okładką, ale jest to mój jedyny zarzut, więcej nie przedstawię, bo nie mam się czego przyczepić.

Historia Joanny i Krzysztofa tak bardzo mnie pochłonęła, że skończyłam ją czytać w jeden dzień, wprost nie mogłam się od niej oderwać. Zakończenie mnie z jednej strony zachwyciło, ponieważ było dużym zaskoczeniem, ale zostało tak napisane jakby miał nastąpić ciąg dalszy całej opowieści, na co po cichutku liczę. Jeżeli natomiast zostało to napisane w sensie, aby czytelnik sam sobie dopisał zakończenie, to powiem... nie ładnie, bardzo nie w porządku ze strony autorki. Mam nadzieje, że doczekam się kontynuacji.

?Czasem łatwiej nie zadawać pytań i udawać, że nie ma problemu, niż zmierzyć się z rzeczywistością.? str. 117

Co mnie ucieszyło, to to, że autorka przedstawiła wątek romansu w bardzo sensualny sposób, przy stosunku brak wulgaryzmów czy innych wyzwisk. Emocje bohaterów przemawiają do czytelnika, są doskonale przedstawione. Joanna i Krzysztof to mieszanka piorunująca, oboje mają silne charaktery i ciężko jest im dojść do obopólnego konsensusu. Uwielbiam kiedy miedzy bohaterami dochodzi do werbalnego starcia. Dialogi nie są ani za długie, ani za krótkie są wprost idealne i nie są one sztuczne, ani wymuszone, wszystko dzieje się naturalnie.

?Trudno jest żyć, bojąc się o jutro.? str. 259

Jak już wspomniałam autorka przedstawiła historię w sposób naturalny. Nie rzucała na każdym kroku przesłodzonych, wręcz mdłych epitetów. Dzięki czemu nie powstał z tego tani romans, a powieść o pięknej lecz trudnej miłości. Pisarka tłumaczy między wierszami czym jest zaufanie oraz jak dojść w związku do kompromisu, tak aby obie strony były szczęśliwe. Przedstawia do czego jest zdolna kobieta, która kocha i chce dla swego partnera jak najlepiej, ale czy on będzie jej za to wdzięczny?

?Nie będę robiła tego, co chcesz. Nie jestem lalką, którą będziesz ustawiał, jak będzie ci się podobało.? str. 65

Gdzieś czytałam (ale nie pamiętam gdzie), że autorka posiada podobny styl do Lingas-Łoniewskiej, owszem muszę się tutaj zgodzić z tym stwierdzeniem. Pytanie czy na polskim rynku pisarskim właśnie narodziła się kolejna "Lingas-Łoniewska", która jak wiadomo ma swoje rzesze fanek?

Generalnie jestem bardzo usatysfakcjonowana z lektury. Lekturę czyta się szybko i z ogromnym zainteresowaniem. Lektura przyjemnie wypełnia czas. Książkę polecam wszystkim kobietom, które lubią w książkach charyzmatycznych bohaterów, cięte dialogi, walkę o związek oraz romans w tle. Polecam.