Ulotna chwila

"Postanowiłam, że zrobię wszystko, żeby zrozumiał, że zależy mu na mnie tak samo, jak i mnie na nim."

"Moment życia. Ulotna chwila." to drugi tom serii, która wprowadza nas do świata mafii, zła, niepewności, ale także strachu, który czai się na każdym kroku.

Mijają trzy długie lata, od wydarzeń, które zostały nam przedstawione w pierwszym tomie tej historii. Joanna zmieniła swoje życie o sto osiemdziesiąt stopni. Płock to właśnie tam napisze swoją nową historię. Z nową pracą, nowymi znajomymi, ale także z synkiem u boku. Tylko że świadomość tego, że na każdym kroku musi spoglądać za siebie, nie pozwala jej tak naprawdę cieszyć się tym, co tu i teraz. W końcu przeszłość wróci, ale nikt nie wie, kiedy i gdzie nas dopadnie. Gdyby nie jej zdrada, wszystko wyglądałoby inaczej. Gdyby...

Czy przyjdzie jej za to zapłacić śmiercią? W końcu tak w tym świecie są karani zdrajcy.
Nadchodzi dzień, którego nie chciała. Dzień spotkania z Krzysztofem. Pojawia się zaskoczenie, bo nie takiej reakcji się spodziewała. Mężczyzna czuje do niej coś na wzór żalu, zawodu... Ale teraz dziecko będzie dla niego najważniejsze.
Czy mają jeszcze szansę, aby stać się rodziną? Czy dawne błędy są jeszcze do naprawienia?

"Moment życia. Ulotna chwila." to książka, która pokazuje, że nasze życie jest tylko ułamkiem sekundy. Nic nieznaczącą chwilą, w której jesteśmy, aby za chwile odejść na wieki.

Ta książka wielokrotnie was zaskoczy. Jest tutaj jeszcze więcej emocji, zaskoczenia, ale także momentów, które przyśpieszą akcję książki. Powróci przeszłość, która wiele zmieni. Nie da im zapomnieć o sobie ani na chwilę.
W bohaterach zaszła zmiana. Oboje przewartościowali swoje życie i w końcu zaczęli zauważać, co tak naprawdę jest w nim ważne. Mają dziecko, które albo ich połączy, albo rozdzieli. Jak będzie? O tym musicie przekonać się sami.
Pierwszy tom bardzo mi się podobał, ale jednak ten drugi zdobył całkowicie moje serce. I jeszcze to zakończeni... Każdy może sobie wybrać te, które bardziej mu pasuje. Ale myślę, że dla mnie to pierwsze będzie tym właściwym. Bo jak powtarzam. Pierwsza myśl zawsze jest tą słuszną.
Dajcie znać, czy jesteście team "sad end", czy "happy end".

RECENZJA
Hejo :) dzisiaj mam wenę na pisanie recenzji więc korzystam i nadrabiam zaległości. Tym razem będzie to opinia o książce Joanny Zawadzkiej ?Moment życia. Ulotna chwila". ...
?Moment życia. Ulotna Chwila? to ciąg dalszy losów Krzyśka i Aśki. Joanna ratując życie Krzyska wsadza go do wieżienia po czym wyprowadza sie do Warszawy. Tam wiedzie życie szczęśliwej samotnej matki. Jednak z gdzieś z tyłu głowy czai się myśl i strach, że któregoś dnia Krzysztof wyjdzie z więzienia i będzie chciał się zemścić za to, co mu zrobiła. Bardziej niż o siebie, Joanna obawia się o bezpieczeństwo Szymka, ich syna. Wkrótce jednak okazuje się, że spotkanie po latach przebiega zupełnie inaczej, niż to sobie wyobrażała. Uczucia, o których oboje sądzili, że już dawno wygasły, nagle ożywają na nowo. Jednak droga do szczęścia w tym przypadku nie będzie prosta: niedokończone sprawy z przeszłości i ludzie, którzy niegdyś zostali w nie zamieszani, nie pozwolą się tak łatwo usunąć w cień. Czy mimo wszystko Joannie i Krzysztofowi uda się wykorzystać kolejną szansę na miłość? Czy tym razem będą szczęśliwi?
?Moment życia. Ulotna chwila? to drugi i ostatnia część losów Krzysztofa i Joanny. Z wielką chęcią zabrałam się do jej czytania i ubolewam nad tym, że to już koniec. Autorka zafundowała nam tutaj o wiele więcej emocji niż w poprzedniej części. Płakałam, śmiałam się i przeżywałam każdą emocję bohatera. Przedstawiła nam metamorfozę bohaterów, to jak przeszłość i trudy ich teraźniejszego życia zmieniają ich byt i kształtują psychikę. W tej części jest mniej tego mafijnego świata, ale za to więcej intryg i kłamstw. Dużym plusem jest tutaj to, że autorka daje nam czytelnikom możliwość wyboru zakończenia. Z racji tego, że ta seria opiera się po części na porachunkach mafijnych, ja wybrałam zakończenie nr 1. Wywarło na mnie większe wrażenie a łzy same cisnęły się do oczu. Jeszcze nigdy nie udało mi się przeczytać książki w pół dnia. Wpadłam w sidła tej historii. Jeśli jeszcze nie znacie losów tych dwojga to nie czekajcie i łapcie za pierwszą część. Gwarantuje Wam, że się nie oderwiecie od niej.

"Ulotna chwila" jest kontynuacją "Momentu życia", ale czy trzeba wiedzieć, co zaszło między Joanną a Krzysztofem w pierwszej części? Niekoniecznie. Wystarczy powiedzieć, że Krzychu jest gangsterem, który wraca z więzienia wkurzony, a Asia, jego była?/obecna? kobieta boi się o bezpieczeństwo swoje oraz 3-letniego synka Szymka. Reszty można się łatwo domyśleć i ta przewidywalność to niestety "Ulotnej chwili" drugie imię.

Na plus (!) zasługuje to, że poprawił się styl autorki. Dalej pojawiają się błędy, ale jest ich mniej. Powieść można czytać płynnie, czego nie mogę powiedzieć o pierwszym tomie, bo tam co chwilę coś mnie wybijało z rytmu. Są rozdziały pisane z punktu widzenia Joanny i Krzysztofa, więc czytelnik widzi sytuację z obu stron, niemniej...

...bohaterowie dalej są dla mnie sztuczni, papierowi i pozbawieni głębi. Zgaduję, że lekturze powinno towarzyszyć napięcie w rodzaju "wybaczy mi czy nie?" oraz "czy po tym, co zrobiłam mamy szansę na normalny związek?", ale nic takiego nie czułam. Mężczyzna pojawia się wkurzony na dzień dobry, a bohaterka najczęściej nie liczy się z jego uczuciami czy zdaniem.

Mam wrażenie, że wprowadzenie dziecka sprawiło, że ta historia stała się jeszcze nudniejsza niż dotąd była. Szymon oczywiście od razu łapie dobry kontakt z ojcem, bohaterowie zamiast przepracować swoją relację skupiają się na zabawach z małym i tak to się wszystko rozciąga w czasie. Niby tylko 200 stron (w ebooku), a czas ciągnie się jakby było dwa razy tyle.

Zakończenia są dwa do wyboru, bo jedno bardziej pasowało autorce, a na drugie naciskali czytelnicy z Wattpada. To kiepskie rozwiązanie według mnie, bo powieść w moich oczach już całkiem traci na wiarygodności. Na miejscu twórczyni albo trzymałabym się wyłącznie swojej wizji albo dawała kierować fabułą fanom niezależnie od własnych odczuć. Ja w tej chwili mam wrażenie, że historia była bez sensu, skoro mogła się skończyć tak albo siak.

Jestem czytelniczką z przypadku, nie śledziłam tej historii na Wattpadzie i dla mnie obie części są rozczarowaniem. Polecam wyłącznie fanom autorki i prostych, pisanych raczej po amatorsku gangsterskich romansów.

Czytając tom I dałam mu takie 7/10. Początkowe trochę nudne ale jak już akcja się rozpoczęła to z przytupem i szokiem w zakończeniu. Dlatego ciesze się, że tom II czytałam bezpośrednio po I. Dodatkowo książkę pochłonęłam w pół dnia, co można uznać za duży sukces. Fakt niedzielę mam zwykle wolniejszą, ale mało kiedy udaje mi się skupić tylko na czytaniu.

Mija trzy lata odkąd Krzysztof trafił z resztą chłopaków do więzienia. Joanna ucieka z Płocka. Wie,że wszyscy ją nienawidzą zwłaszcza Krzysztof. Jedynym sojusznikiem jest Natalia, kto czytał tom pierwszy ten jak ja przeżyje szok na pierwszych stronach. Dodatkowo Joanna ukrywa fakt ,że ma syna. Jak Krzysztof zareaguje na wieść o synu? Czy wybaczy jej to, co zrobiła?

Krzysztof wie wszystko o Joannie. Jest ściekły ale jednocześnie nie potrafi ułożyć sobie życia bez niej. Początkowo planuje się zemścić , ale uczucia odżywają. W dodatku nie ułatwia mu zadania mały Szymonek, który pokochał go zanim jeszcze dowiedział się, że to jego tata. Krzysztof sam nie miał szczęśliwego dzieciństwa ani nie miał dobrych relacji z synem. Dlatego chce dogadać się z Joasią i liczy się dobre ich synka. Czy im to wyjdzie? Czu uda im się odnaleźć siebie i miłość?

Sama fabuła jest bardziej klarowna. Jest dużo wątków, które się idealnie łączą. Autorka dawkuje nam wiadomości, powoli odkrywa karty. Potrafi odwrócić uwagę wprowadzając trochę chaosu. Po czym jak już myślimy, że wszystko jest pięknie mamy zwrot akcji i okazuje się, że wrogowie nie są nimi a wrogiem jest ktoś o kim byśmy nie pomyśleli.

Bohaterowie są bardzo wyraźnie opisani, każdy ma swój charakter. Widać ich przemianę, to jak dojrzali. Zwłaszcza Joanna, która musiała się zmierzyć z dylematem i podjąć decyzję, która nie była dla niej przyjemną ani łatwą. Dokonany wybór sprawił, że musiała się zmierzyć z przeciwnościami losu. Porzucenie pracy, mieszkania, ciągły strach co będzie potem. W dodatku miała synka, któremu chciała zapewnić wszystko, co najlepsze, chroniąc go przede wszystkim. Postawa Krzysztofa także jest na plus. Zapunktował tym, że dla syna potrafił zmieć wszystko od podejścia do Joanny po swoje zachowanie.

Na koniec zakończenie. Wbije was w fotel. Nie takiego zakończenia się spodziewałam. Choć muszę przyznać, że właśnie dzięki temu jest zupełnie inne. Nieumienia to faktu, że się popłakałam i czułam żal do autorki, że nie będzie happy endu. Co prawda autorka zrobiła coś, z czym się chyba nie spotkałam jeszcze. Mamy alternatywne zakończenie z happy endem. Nie będę jednak ukrywac ale pierwotna wersja, mimo iż najsmutniejsza możliwych przemawia do mnie bardziej.

Joanna Wicher po zaskakujących wydarzeniach drży w obawie o to, co teraz będzie. Martwi się tym co planuje Krzysztof Miner i jak to wszystko na nią wpłynie. A ona musi myśleć nie tylko o sobie. Otoczona przyjaciółmi stara się żyć najlepiej jak umie. Ale od przeszłości nie sposób jest się odciąć. Ona nie zapomina...
Co zrobi Krzysztof, gdy dowie się prawdy? Na co zdecyduje się Asia? Czy w końcu będzie im dane zaznać spokoju i szczęścia?

Tom drugi jest bezpośrednią kontynuacją, wiec jeśli macie książkę w planach to koniecznie czytajcie chronologicznie. Wpadamy kolejny raz w sam środek zaskakujących wydarzeń. Wydarzeń zaskakujących i absorbujących uwagę. Takich, które ciężko jest opisać nie spojlerując. Dlatego skupię się tylko na sprawach istotnych. Główny bohater, Krzysztof ma jedne cel. Joannę i odkrycie prawdy. To nadal pewny siebie, zaborczy i rządzący się pan i władca. Bardzo się nie zmienił ale im głębiej w tekst tym widać postępy. W głównej bohaterce natomiast od początku widać różnicę. Już nie jest taka lękliwa. Jest silniejsza i pewniejsza siebie. Walczy i nie boi się. Chce i musi. Autorka kolejny raz doskonale mąci wody powieści. Dodaje smaczku i pikanterii. Sceny uniesień są niezwykle gorące i doprawione erotyzmem. Kuszą i spalają. Ale poza czystym pożądaniem widać uczucie i taką subtelność. Od strony mafijnej oraz intryg i tajemnic wyszło bardzo sensacyjnie. Akcja była dynamiczna. Odpowiednio mroczna i mrożąca krew w żyłach. Drżałam w obawie o ciąg dalszy. O to, co jeszcze autorka zgotuje swoim bohaterom. A gotowała wyśmienicie. Od początku do samego końca czytałam z uwagą. Wciągnęła mnie ta część. Finisz mnie rozbił i zostawił z szokiem. Dosłowne zbierałam szczękę z podłogi. Tak się nie robi no. Moje biedne serce.
Ten tom w moim odczuciu jest zdecydowanie lepszy od swego poprzednika. Widać progres jaki uczyniła autorka pod względem przelewania słów na papier. Tworzenia dialogów czy opisów. Drobiazgowości i podsycania akcji. Wyobraźnia szalała a opisywane wątki były realne. Doprawione i do bólu prawdziwe. Spędziłam z nią przyjemne chwile. Pełne emocji i wrażeń. Tę serię warto przeczytać. Zarówno tom pierwszy, jak i ten teraz omawiany. To niesamowicie wciągająca historia miłości, która została wystawiona na ogromną próbę. Wystarczy tylko chwila, moment, który zmieni nasze życie o sto osiemdziesiąt stopni. Nigdy nie możemy być pewni tego, co na ans czeka. Życie jest pełen niespodzianek. Zobaczcie sami, co tym razem spotka bohaterów powieści.

Polecam.