Morderstwa w Somerset

Ależ to dziwna książka! W pozytywnym tego słowa znaczeniu. Mam pewien kłopot z jej opisaniem, ponieważ nie chciałabym zdradzić zbyt wiele z fabuły, aby nikomu nie popsuć osobistego odbioru. Oto urok kryminałów! Anthony Horowitz w swojej powieści podaje hołd Agacie Christie, dążąc do jak najbardziej zbliżonego klimatu. A ?Morderstwa w Somerset? są historią szkatułkową ? razem z redaktorką czytamy wciągający maszynopis, aby w kolejnej części próbować rozwikłać tajemnicę jego autora.
?
Oba motywy bardzo dobrze ze sobą współgrają, choć w przypadku pisarza, Alana Conwaya, czuję leciutki niedosyt, prawdopodobnie wynikający z zachwytu nad opowieścią, którą stworzył. Cóż, dzieło przerosło autora, choćby fikcyjnego! Niemniej jednak, warto pochylić się nad zakończeniem, a raczej dwoma zakończeniami, gdyż równocześnie poznajemy rozwiązanie obu przedstawionych czytelnikom zagadek.
?
Lektura sprawiła mi sporo frajdy, a w kwestii kryminałów bywam wybredna, bo często mnie nudzą. Jestem miłośniczką ?retro? tajemnic, jak to ładnie określa się w krajach angielskojęzycznych, ?manor mysteries? (szukam ciekawego przekładu tego stwierdzenia). Horowitz sprawia wrażenie człowieka z głową pełną pomysłów, które w interesujący sposób potrafi przelać na papier. I wydaje mi się, że sam świetnie się przy tym bawi, lubi swoich bohaterów, chociaż ich nie oszczędza! Teraz pora na ?Morderstwa w Suffolk?, oby równie udane. Jakkolwiek makabrycznie to brzmi?

Kryminał w kryminale, dlaczego nie? "Morderstwa w Somerset" to swego rodzaju dwie powieści w jednej. Mamy tu bowiem do czynienia z przedrukiem książki, którą napisał poczytny Autor, umiejscowioną w latach 50` XX wieku oraz aktualnymi wydarzeniami dotyczącymi świata realnego, w których ów Autor żyje. Oba śledztwa łączy wiele podobieństw, mnóstwo podejrzanych, detale, na które warto zwrócić uwagę i zaskakujące rozwiązanie. Pomimo faktu, iż książka swą objętością może na pierwszy rzut oka przestraszyć, należy jej oddać, iż jest napisana w taki sposób, że kompletnie tej ilości stron nie odczuwamy. Z ogromną przyjemnością poznajemy sekrety bohaterów obu światów, staramy się łączyć wszystkie puzzle i dążymy do rozwikłania zagadki. To naprawdę świetny i oryginalny kryminał, który zadowoli nawet wymagającego czytelnika.
Książka rozpoczyna się z przytupem bo od zgonu, który był następstwem nieszczęśliwego upadku ze schodów gospodyni. Wioska Saxby-on-Avon, pastor, który wszystkich zna, lokalna lekarka, ogrodnik, właściciel sklepu z antykami, nieszczęśliwa siostra, której brat zagarnął cały majątek, syn zmarłej, jej pracodawca.. Wszyscy mają coś do ukrycia ale czy jest to związane ze zmarłą? Wraz z upływem czasu pojawiają się kolejne zbrodnie, a rozwiązanie zdaje się być niemal niemożliwe do znalezienia. W pewnym momencie każda postać ma powody do tego, by być zabójcą i coś ukrywa. A to przecież fikcja literacka Alana Conwaya, dla którego życie przewidziało równie nieprawdopodobny scenariusz, jak te, których używał w książkach.
Niedokończony dziewiąty tom powieści poczytnego Autora wprowadza czytelnika do kolejnej, tym razem rzeczywistej sprawy. Przenosimy się do Londynu, a dokładnie do Wydawnictwa Cloverleaf Books, które wydaje m.in. powieści Conwaya. Sęk w tym, że ten umiera i coś nie do końca pasuje w całej sprawie narratorce tej części- Susan. Kochanek, siostra, pastor, kelner, producent, była żona oraz syn, ponownie- tropów i osób zyskujących na śmierci Alana jest wiele. Dodać należy, że nie był osobą zbytnio lubianą, więc szereg podejrzanych może się w każdej chwili powiększyć. Ale czy ambitna pracownica wydawnictwa zbytnio nie przesadza i nie wizualizuje treści kryminałów w prawdziwym życiu?
Pomysł na te książkę jest naprawdę intrygujący i świeży. Ponadto, ukazuje jak wiele, odrobinę zmanipulowanych wydarzeń i postaci, Autorzy przelewają na papier w swoich powieściach. Genialnie połączone zostały ze sobą światy fikcyjny i rzeczywisty przedstawione w książce. A sama idea kryminału w kryminale i to jeszcze takim, który znajduje swoje odzwierciedlenie w prawdziwym życiu? Bomba! Również okładka została doskonale dobrana do treści książki. Postaci natomiast są intrygujące, wywołują mieszane uczucia, mącą czytelnikowi w głowie i to w każdej części tej powieści. Ponadto, sama wyliczanka prezentowana w opisie książki, stanowi wstęp do rozdziałów książki, którą mamy okazję tu poznawać. W moim odczuciu to naprawdę świetna lektura, która jest w stanie zapewnić czytelnikowi wiele emocji i ciekawych wydarzeń, co więcej każdy szczegół w niej zawarty jest istotny, a całość dopracowana i bardzo satysfakcjonująca. Powinna zadowolić nawet bardziej wymagającego czytelnika!

"Wszystkie zdarzenia, których doświadczamy w życiu, rozgrywają się według pewnego wzorca, a zbieg okoliczności to tylko moment, w którym ów wzorzec przelotnie daje się dostrzec."

Bardzo podobała mi się ta przygoda czytelnicza, im bardziej się w nią zagłębiałam, tym mocniej przekonywałam się, że to książka skrojona pod mój gust. Nie nudziłam się przy niej ani przez moment, w pełni angażowałam w rozwiązywanie złożonej zagadki kryminalnej, dokładne poznawanie kluczowych postaci, wnikliwą interpretację zachowań bohaterów, a także frapujące snucie przypuszczeń i domysłów odnośnie przebiegu tragicznych zdarzeń. Autor sprytnie podsuwał fałszywe tropy mające zmylić czytelnika, ale również zgrabnie otulał w kłamstwa prawdziwe, długo nieokazujące właściwego kierunku. Przyjemnie było poddać się ciekawie prowadzonej narracji, mieszance stylów, a predefiniowana czcionka i osobna numeracja stron, intrygująco oddawały specyfikę i kontekst fragmentów przybliżanej historii.

Bo tak naprawdę mamy do czynienia z powieścią, w której zanurzona jest druga powieść, a obie intensywnie i zajmująco przemawiają. Uzupełniającą i wzbogacającą rolę pełnią listy oraz dialogi. Odpowiadał mi klimat obu z nich, przeplatanie wiktoriańskich odniesień z pięćdziesiątymi latami dwudziestego wieku oraz ze współczesnością. Klasyczne wydanie kryminalnej zagadki, logicznie wyreżyserowane, stawiające szczególny nacisk na umiejętności ludzkiego umysłu, zbieranie danych, kojarzenie faktów, odwołanie do intuicji, korzystanie z dedukcji, wysuwanie hipotez i ich weryfikowanie. A obok zawikłana zbrodnia w świecie zajmującym się wydawaniem i promowaniem bestsellerowych kryminałów, wstrząsająca, niejednoznaczna i tajemnicza. Wrażenie robi płynne zazębianie się wątków, wzajemne przenikanie poprzez podobieństwa i wspólnych bohaterów, pomysłowe wykorzystanie nazw, miejsc i postaci z cenionych światowych powieści kryminalnych.

Susan Ryeland, szef działu beletrystyki londyńskiego wydawnictwa, usilnie stara się dotrzeć do zaginionych rozdziałów najnowszej powieści Alana Conwaya. Pisarz popełnił samobójstwo, a nikt nie dysponuje pełną kopią jego ostatniej pracy. Redaktorka szybko wikła się w mroczne sekrety, zadziwiające incydenty i skomplikowane relacje. Z czasem robi się groźnie i niebezpiecznie. Co odkryje kobieta i jakie to wywoła konsekwencje? Świetna intelektualna zabawa, wciągający relaks z nietuzinkową fabułą, sugestywne przenoszenie się do świata zbrodni, intryg, kłamstw, uników, zazdrości, krzywd i cieni przeszłości. Wielu podejrzanych, potencjalnych motywów, wzajemnych powiązań, oraz pozorny brak spójności faktów, aby przedłużyć interesującą detektywistyczną zabawę. Także finalna odsłona powieści zaskakująca i satysfakcjonująca.

bookendorfina.pl

Anthony Horowitz to uznany pisarz twórca nowych przygód Sherlocka Holmesa, Jamesa Bonda, oraz scenariuszy do tak znanych seriali jak na przykład "Morderstwa w Midsomer", czy "Poirot".

"Morderstwa w Somerset" to jego kolejna powieść. Poznajemy w niej pewną redaktorkę z maleńkiego wydawnictwa, która dostaje do korekty książkę pewnego słynnego pisarza kryminałów. Poznajemy całą powieść, którą ona redaguje. Dosłownie możemy się zapoznać z całością tego kryminału. A raczej prawie z całością. Kiedy już wciągniemy się w całą opowieść, okazuje się że brakuje najważniejszych rozdziałów które wyjaśniają kto zabił i dlaczego.
Redaktorka rozpoczyna własne śledztwo mające wyjaśnić, gdzie podziały się brakujące rozdziały. Sprawę komplikuje fakt, że autor opowieści popełnił samobójstwo. Nie wierząc w tą wersję zaczyna szukać poszlak, które mogłyby wskazać mordercę. Ale czy będzie chciała poznać prawdę?

Bardzo mi się to wszystko podobało. I kryminalna opowieść o Atticusie i jego śledztwie i zmagania redaktorki, która nie ustaje w dążeniu do prawdy. Książka w książce, która prowadzi nas w kolejną niewyjaśnioną sprawę. Autor świetnie połączył obie te sprawy. Senne angielskie miasteczka, to najlepsze miejsce na popełnienie jakiejś zbrodni. Wiedzieli o tym już Holmes, czy Poirot. Tutaj nie jest inaczej. Tajemnice ukrywane od lat, wychodzą na jaw, zmieniając życie nie jednej osoby. Zazdrość, miłość i w końcu zbrodnia.
Polecam.