Most pomiędzy nami

i naturalna, ani piękna. - Mówisz to przynajmniej trzy razy na tydzień, a ja uważ - Noah nagle przerywa, bo ktoś siada obok mnie na sofie. Mimo że ciemne, kręcone włosy dziewczyny zasłaniają jej profil, rozpoznaję ją od razu. - Och, Nie wiedziałam, że wracasz dziś z wymiany - mówię powoli, próbując sobie przypomnieć, czy miałam odebrać ją z dworca, czy może jednak nie. Z przerażeniem dochodzę do wniosku, że to chyba kolejna sprawa, o której zapomniałam. - Mówiłam ci o tym w zeszłym tygodniu - cedzi ze skrzyżowanymi rękoma. - Dzwoniłam do ciebie jakieś siedem razy. Nie wiem, co jej na to odpowiedzieć. Znowu dałam ciała i zwykłe ,,przepraszam" już nie wystarczy. Patrzę na Noaha, szukając u niego pomocy, ale on odwraca wzrok i udaje zainteresowanie widokiem za oknem. Daje mi do zrozumienia, że mam sobie radzić sama. Nagle Ruth łapie mnie za ramiona i potrząsa. - Mogłabyś choć raz nie mieć wyciszonego telefonu? - jęczy, przestając mną trząść po tych słowach. Ach, no tak. O nim też zapomniałam. Czy w wieku dwudziestu jeden lat należy zacząć się martwić utratą pamięci? Chciałabym nie dopuścić do tej pełnej grozy ciszy, która jednak zapada. Po dłuższej chwili Noah próbuje się odezwać. - Chcesz kawy, Ruth? Dziewczyna piorunuje go wzrokiem. Przyjaźnimy się w trójkę, ale jeszcze nigdy Noahowi nie udało się jej udobruchać, kiedy jest na mnie zła. - Podziękuję - rzuca zgryźliwie, chwytając moją kawę i dopijając ją. Nie wiem, czy lepiej będzie paść na kolana i błagać o wybaczenie, czy kupić jej ciasto jagodowe. Jest tak niezręcznie, że mam ochotę stąd uciec. Ta chwila ciągnie się w nieskończoność. Kiedy Ruth podsuwa mi ulotkę, moje nerwy są napięte do granic możliwości. Wiem, że teraz dostanę ultimatum i tylko to sprawi, że wybaczy mi moje zapominalstwo. - Wolontariat na Linii Wsparcia. Wpisałam się na listę, ale jednak nie mam ochoty tam chodzić, a oni muszą mieć niezbędne minimum, żeby ruszyć ze szkoleniem. Zastąp mnie i będziemy kwita. - Przecież to szantaż - mruczę pod nosem, przeglądając ulotkę. - Przez ciebie stałam na peronie prawie dwie godziny, więc to łagodna kara - mówi i wychodzi bez słowa pożegnania. Patrzymy z Noahem po sobie, wypuszczając wstrzymywane powietrze. - Kupię ci na urodziny kalendarz, wtedy będziesz o wszystkim pamiętać. - Chyba że wcześniej zapomnę to zapisać. LOG #243 - Masz jeszcze dwadzieścia minut. - Wystarczy mi dziesięć. Szmer i odgłos zamykanych drzwi. - Zabawne, że dopiero po dwustu czterdziestu trzech nagraniach stwierdziłem, że warto byłoby spróbować kamery zamiast dyktafonu. Ostry kaszel. - Tylko ja potrafię złapać przeziębienie w środku Ale nie o tym chciałem mówić. Cisza. - Dziś jest ósma rocznica śmierci mojego brata, Lucasa, a Odgłos zapalanej zapalniczki. - Od dawna nie ma mnie tam, gdzie teoretycznie powinienem być. Poza tym raczej nie mam ochoty wracać w rodzinne strony. Dobrze mi tu, gdzie jestem. Szum wypuszczanego powietrza. Cisza. - Chciałbym zapytać Lucasa, co sądzi o tym, czym się teraz zajmuję. Pewnie by się zaśmiał i powiedział coś w stylu: cienias z ciebie. Śmiech. - Kto mu pozwolił odejść z tego świata? Od zawsze myślał, że skoro jest starszy, to mu wszystko wolno. Przysięgam, ż Ostry kaszel. - Zabiłbym tego, kto mi go odebrał. Syk papierosa. - Beznadziejnie być uzależnionym, ale jeśli nie dopadnie mnie własna paranoja, to na coś trzeba umrzeć, no nie? Pukanie do drzwi. - Fotograf już jest. - Jasne, idę. Moment ciszy. - Niedługo pewnie się usłyszymy w kolejnym logu, a może nawet zobaczymy. Do mnie, który odsłucha to za jakiś tydzień: trzymaj się, brachu. Koniec logu dwieście czterdziestego trzeciego. NAGRANIE ZAKOŃCZONE. JUNE Dalsza część dostępna w wersji pełnej Spis treści: Okładka Karta tytułowa JUNE LOG #243 JUNE LOG #245 JUNE LOG #248 JUNE LOG #251 JUNE LOG #255 JUNE LOG #255,5 JUNE LOG #256 JUNE LOG #257 JUNE LOG #258 JUNE LOG #259 JUNE LOG #260 JUNE LOG #261 JUNE LOG #262 JUNE LOG #263 JUNE LOG #264 JUNE LOG #264 JUNE LOG # JUNE LOG #265 JUNE LOG #266 JUNE LOG #267 JUNE LOG #268 JUNE LOG #269 JUNE LOG #270 JUNE LOG #271 JUNE LOG #272 JUNE EPILOG Karta redakcyjna Most pomiędzy nami Wydanie pierwsze ISBN: 978-83-8219-569-9 (C) Claudia Moonever i Wydawnictwo Novae Res 2021 Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie, reprodukcja lub odczyt jakiegokolwiek fragmentu tej książki w środkach masowego przekazu wymaga pisemnej zgody wydawnictwa Novae Res. Redakcja: Katarzyna Dziedzicka Korekta: Konrad Witkowski Okładka: Wiola Pierzgalska Wydawnictwo Novae Res ul. Świętojańska 9/4, 81-368 Gdynia tel.: 58 716 78 59, e-mail: Publikacja dostępna jest w księgarni internetowej Na zlecenie Woblink plik przygotowała Katarzyna Rek