Mów mi Win

"Mów mi Win" jest początkiem nowej serii od Harlana Cobena, w której czołową postacią jest Wind­sor Horne Loc­kwo­od III czyli po prostu Win. Naj­lep­szy kum­pel znanego niektórym My­ro­na Bo­li­ta­ra. Niezwykle pewny siebie, bezczelny typ, który za­wsze do­sta­je to, czego chce, a pozwala mu na to bogactwo, władza i inteligencja. Sprawiedliwość - owszem ale tylko na jego zasadach.
Znaleziono zwłoki męż­czy­zny po­wią­za­nego z pewnym zamachem i historią rodziny Wina, a ten zrobi wszystko, by ta mroczna jej część, nigdy nie ujrzała światła dziennego.

Od pierwszych stron akcja wartka i ostra jak żyleta. Każdy rozdział zakończony w taki sposób, że po prostu nie masz wyjścia i musisz czytać dalej - to stały zabieg w repertuarze Cobena, który sprawdza się za każdym razem. Choć początkowo sprawa nie wydała mi się interesująca, to z każdą kolejną stroną nabierała rumieńców. Historię śledzimy z perspektywy tytułowego bohatera. Niezwykle kontrowersyjna postać, która od początku budzi ogromne emocje. Król Świata - doskonale wie, że może wszystko... i robi to. O dziwo polubiłam go, bawił mnie jego sposób bycia. Z wierzchu pozer, w środku humanista. I choć autorowi zdarzyło się popełnić lepsze książki, to jednak ta nie wypada najgorzej.

Po raz pierwszy spotkałam Windsora Horne Lockwooda III. Nie miałam wcześniej okazji na bliższe spotkanie. Czy to dobrze? Czy wiele straciłam? Nie znam cyklu powieści z Myronem, w których Win się pojawia. Zaczęłam od Mówi mi Win i być może sięgnę po kolejne, wszystko przede mną ?
W Upper West Side, w apartamencie na ostatnim piętrze znaleziono ciało mężczyzny.a przy nim skradziony wiele lat temu obraz Vermeera i skórzaną walizkę z inicjałami WHL3, czyli naszego bohatera. Niespodziewanie pojawia się dla śledczych możliwość dotarcia do sprawców zbrodni sprzed wielu lat, czy skradzione przedmioty do nich zaprowadzą. Budzi się mroczna przeszłość rodziny Windsora, trzeba dotknąć spraw trudnych i bolesnych, do których najchętniej nikt by nie wracał. Gdzie prowadzi trop? Gdy na jaw wychodzi, kim był zamordowany, sprawy nabierają nieoczekiwanego obrotu i znacznego przyspieszenia. Win sięga pamięcią daleko i przypomina sobie wydarzenia sprzed lat. Czy to możliwe, aby miały one aż taki związek z bieżącymi wydarzeniami? Realne, aby przez tyle lat chowały się w ukryciu, aby teraz, nieoczekiwanie ujrzeć światło dzienne? Przekonajmy się, jaki most łączy przeszłość z teraźniejszością i czy można nim dojść do prawdy?
Jakim bohaterem dla mnie był Windsor? Nietuzinkowym i nonszalanckim. Pewnym siebie i butnym milionerem. Aroganckim i bawiącym się kobietami. Ale za to bardzo inteligentnym i przekonanym o swojej nieomylności i wyższości. Nie ma dla niego rzeczy niemożliwych. Czy można spędzić z nim czas miło i przyjemnie? Owszem, całkiem ciekawe chwile były u boku WHL III, pełne ekspresji i emocji. Ale to nie jest mój ulubiony bohater. Nie przekonał mnie do siebie, jakoś nie zawładnął moim sercem. Mam nadzieję, że wszystko jeszcze przed nami ?
Mów mi Win na pewno przyciąga uwagę czytelnika ciekawą fabułą, szybkim tempem, nieoczywistymi zbiegami wydarzeń i oczywiście kontrowersyjnym bohaterem. Zabrakło mi takich emocji, które sprawiłyby, że nie mogłabym się od niej oderwać, że byłaby nieodkładalna. Niestety, tak nie było, momentami powiewało spokojną nudą i uśpieniem. Wiele intrygujących chwil spędziłam u boku Harlana Cobena, jednak w tym przypadku reguła pomyślności się nie potwierdziła.
Na pewno warto sięgnąć po tę lekturę, aby móc porównać twórczość autora na tle jego znakomitych tytułów, bo takich ma w swojej kolekcji mnóstwo. Czy to jest ten typowy Coben, jakiego znamy? Jak dla mnie trochę zmienił taktykę i uśpił mnie, już się martwię, aby mnie nie zniechęcił do kolejnych tytułów, które już zerkają na mnie i puszczają oczko ?
Jeżeli cenicie twórczość Cobena i oczekujecie inności, to polecam, taka jest właśnie ta powieść, zwyczajnie inna ?

W Upper West Side, na ostatnim piętrze w jednym z apartamentów, znalezione zostają zwłoki mężczyzny. Uwagę policji przykuwa skradziony ponad dwadzieścia lat temu obraz Vemeera i skórzana teczka z inicjałami WHL3. Po raz pierwszy, po tylu latach policji i FBI udaje się wpaść na trop osób odpowiedzialnych za porwanie i przetrzymywanie Patrici Lockwood. Win nie wie, jak skradziona dawno temu walizka i obraz trafiły w ręce ofiary. Kiedy FBI ujawnia, że mężczyzna miał związek z atakami terroryzmu, postanawia wykorzystać wszystkie środki, którymi dysponuje do odkrycia prawdy.

Po rewelacyjnej serii z Myronem, czas na Wina! Nie ukrywam, że bardzo czekałam na tę książkę, bo z tego duetu, to właśnie Windsor Lockwood III jest moim ulubieńcem. Z zapartym tchem śledziłam jego przygody i z niecierpliwością czekam na kolejny tom. Coben po mistrzowsku buduje napięcie, wie jak wciągnąć czytelnika w opowiadaną przez siebie historię i utrzymać jego zainteresowanie do ostatniej strony. Ja, jak zawsze zresztą, jestem po lekturze zachwycona. Dla mnie "Mów mi Win" to świetna książka, w iście cobenowskim stylu. Jest intrygująco i niepewnie, a kolejne podrzucane przez Autora mylne tropy, tylko wzmagają zainteresowanie czytelnika. Trudno było mi się oderwać od lektury. Znajdziecie tu misternie skonstruowaną intrygę, ironiczne poczucie humoru, wartką akcję i rewelacyjne wykreowanych bohaterów. Czyli wszystko to, za co uwielbiam książki Cobena! Do tego, główny bohater, zapatrzony w siebie narcyz z przerośniętym ego. Win to postać obok, której nie sposób przejść obojętnie. W "Mów mi Win" Autor kolejny raz udowodnił, że w swoich książkach potrafi stworzyć niesamowicie skomplikowaną historię, z niezwykle zaskakującym finałem. Coben od lat trzyma swoje powieści na naprawdę wysokim poziomie, a ja za każdym razem podczas lektury doskonale się bawię. Polecam!

Oto Win, a raczej Winston Horn Lockwood III. Z pewnością nie trzeba go przedstawiać tym, którzy znają i kochają serię z Myronem Bolitarem. Tym razem jednak to nasz narcystyczny, arogancki, obrzydliwie bogaty, ale i niepozbawiony magnetyzmu Win gra pierwsze skrzypce. Bo przecież naturalnie mu się one należą. Podobnie jak wiele innych rzeczy niedostępnych zwykłemu śmiertelnikowi, z których korzysta bez skrupułów.

Czy takiego bohatera, a raczej antybohatera można polubić? Czy można śledzić z zapartym tchem jego nieprzewidywalne działania i wyczekiwać kolejnych chełpliwych przechwałek? Jeśli napisze o nim Harlan Coben, to bezdyskusyjnie tak.

Bo prócz tak niecodziennego bohatera otrzymujemy jak zawsze u Cobena intrygę równie wciągającą, jak skomplikowaną. Prócz zabójstwa tajemniczego mężczyzny sięgamy w przeszłość rodzinną Wina, uprowadzenia przed laty jego kuzynki i kradzieży dzieł sztuki, a także ataku terrorystycznego, którego sprawców, podobnie jak porywaczy dziewczyny nigdy nie ujęto. Czy te wszystkie wątki mogą łączyć się ze sobą?

Win zrobi wszystko, by wyjaśnić sprawę. Tym bardziej że stać go na wiele więcej niż agentów FBI, a kierowanie się własnymi zasadami okazuje się dużo skuteczniejsze, niż trzymanie się ściśle litery prawa. Z czasem wyłania się obraz rodziny Wina, dla której podstawą jest dbanie o jej członków i reputację. Jak daleko są w stanie się posunąć, na co przymknąć oko, by zachować pozory?

Momentami jest zabawnie, czasem prowokacyjnie, a arogancja i przerost ego głównego bohatera aż bije po oczach, jednak dodaje to i tak niesamowicie ciekawemu wątkowi kryminalnemu sporo pikanterii. Dzięki temu powieść czyta się praktycznie na raz, nie sposób się od niej oderwać.

Hej, cześć i czołem! ????

Macie swoją ulubioną pisarkę albo ulubionego pisarza?

?RECENZJA?

W niewyjaśnionych okolicznościach zostają znalezione zwłoki mężczyzny. Ale nie to jest najgorsze. Uwagę policji przykuwa teczka z inicjałami WHL3 oraz pewne płótno. Oba te przedmioty zostały kilka lat wcześniej skradzione rodzinie Wina. Ów mężczyzna robi wszystko, żeby połączyć martwego mężczyznę z wydarzeniami sprzed lat. Czy uda mu się dowieść, co stało się w poprzednich latach? A może jego rodzina skrywa jakieś okropne tajemnice, o których Win nie ma pojęcia?
????
Za sobą mam po raz kolejny powieść mistrza harlancoben. Tym razem pisarz zabrał mnie w nietuzinkową historię, pełną niewiadomych, akcji i jej zwrotów oraz sytuacji, które powodują, że człowiek zbiera szczękę z podłogi ???? Ale również autor momentami gwarantuję nam papkę z mózgu! ???? Do teraz nie wierzę w to, co tutaj przeczytałam i zastałam ???? W tej lekturze możemy poznać lepiej głównego bohatera Wina. W poprzednich książkach autora przewijała się ta postać, ale nigdy nie była jako pierwszoplanowa. I w końcu nadszedł jej dzień! ???? Win pokazał się od bardzo pozytywnej strony, da się go lubić, ba! Nawet można by było się z nim zakumplować. Uważam, że jego kreacja jest na wysokim poziomie i już nie mogę doczekać się, aż w moje ręce wpadnie kolejna część z Winem w roli głównej. Lubię bohaterów, którzy wiedzą, czego chcą, nie dadzą sobie w "kaszę dmuchać" i mają swoje zasady moralne, których się trzymają. Jeśli chodzi o fabułę, to jest świetnie poprowadzona i wszystko scala się w całość na samym końcu. Nie ma tutaj przypadku, czegoś niepotrzebnego, wszystko jest po coś. Z tej powieści wylewa się wiele napięcia, a czytelnik chce wiedzieć więcej i więcej. Język i styl napisanej lektury jest świetny. Pisarz ma do tego dar, tutaj nie mam wątpliwości! Polecam! Ja z tą lekturą spędziłam świetny czas i wiem, że nieraz do niej wrócę! ...

Nie znam cobenowskiej serii z Myronem Bolitarem, więc dla mnie postać Wina była czystą kartą. Arogancki awanturnik, który dzięki milionom na koncie może właściwie wszystko, a jednak trzymający się swojego własnego kodeksu moralnego. Postać nie do końca jednoznaczna, co ja akurat bardzo lubię. Sama zagadka kryminalna, historia rodziny Lockwoodów, choć ważna i interesująca, jest na drugim planie, na pierwszy zdecydowanie wysuwa się Win, którego sylwetkę doskonale da się poznać na tle prowadzonej przez niego sprawy. Myślę, że to nie ostatnia powieść, gdzie ta postać będzie grała pierwsze skrzypce, więc na pewno będę wypatrywała kolejnych.

"Mów mi Win" to thriller z klimatem, w którym autor tak połączył obie sprawy, że otrzymujemy powieść pełną napięcia i oczekiwania na kolejne wydarzenia. Koniec świetnie spiął to, co ciągle gdzieś mi umykało, co niby widoczne, a jednak nie do końca dostrzegalne. Osią fabuły jest rodzina Lockwoodów, wydarzenia bieżące oraz z przeszłości nakładają się na siebie, jednak nie od razu tworzą zamkniętą całość, do tej musimy dojść powoli, składając wszystkie elementy. Bardzo dobrze się przy niej bawiłam i polecam.

Harlan Coben w swojej najlepszej odsłonie. ?Mów mi Win? to fantastyczny thriller, który trzyma w napięciu od pierwszej strony. Wartka akcja, ciekawa fabuła i dobrze wykreowany główny bohater.
?Mów mi Win? to jest pierwszy tom z cyklu ?Windsor Horne Lockwood III?.
Naszym głównym bohaterem jest Windsor Horne Lockwood III, jednak trzeba na niego mówić Win. Jest przystojnym, młodym milionerem. Jest również awanturnikiem. Ma ciekawy charakterek. Trzyma się z typkiem spod ciemnej gwiazdy ? Myronem Bolitarem. Dla niego nie ma nic niemożliwego. Zawsze dostaje to co chce.
Poznajemy również kuzynkę głównego bohatera ? Patricię. Przed dwudziestoma laty przeżyła niesamowity dramat. Ktoś zamordował jej ojca i porwał ją z rodzinnego domu. Przetrzymywał ją w obskurnej chacie. Jej udało się uciec, innym niestety nie. Dlaczego do tego doszło? Komu zależało na śmierci jej ojca? Dlaczego Patricia została porwana?
To nie wszystko. W obecnych czasach zostają znalezione zwłoki mężczyzny. W jego domu została znaleziona walizka z inicjałami naszego głównego bohatera oraz jego rodziny zaginiony przed laty obraz. Przypadek? Czy Win ma coś wspólnego z tym morderstwem? A może to było samobójstwo? Na te pytania znajdziecie odpowiedź w trakcie czytania powieści ?Mów mi Win?.
Win prowadzi prywatne śledztwo dotyczące śmierci tego mężczyzny. Ma pieniądze, więc wszystkie drzwi i okna stoją przed nim otworem. Do jaki wniosków dojdzie? Ktoś tu strasznie ściemnia? Czy nasz główny bohater w porę to odkryje o co tu chodzi? Czy będzie dla niego za późno?
Włosy jeżą się na rękach. Są dreszcze. Powieść pełna emocji. Znakomite zwroty akcji. Nie mogłam przestać czytać. Uwielbiam to w powieściach Harlana Cobena. Jeżeli wy też lubicie dobre pióro tego autora to nie możecie przegapić tego tytułu. ?Mów mi Win? na długo pozostanie w mojej pamięci.
Czy sekrety rodziny Lockwoodów ujrzą światło dzienne?
Harlan Coben jest dla mnie mistrzem zagranicznych thrillerów.
Tym razem dostałam powieść, po której szczęka mi opadła i jedynie co mogę powiedzieć to wow ? to absolutnie fantastyczna historia. Już nie mogę doczekać się kolejnej części.
Uwielbiacie czytać książki Harlana Cobena lub thrillery - to serdecznie zapraszam do przeczytania ?Mów mi Win?.
Z całego serca polecam.

Super książka - Mów mi win to dobry powrót mistrza. Ciekawa fabuła trzyma w napięciu. Polecam. Dostawa również bez problemu i na czas.

WIN WKRACZA DO AKCJI

Coben powraca z nową książką! Tym razem jednak bohaterem wiodącym nie jest jeden z jego typowych głównych bohaterów, a postać poboczna, tytułowy Win. Ale ponieważ jest to jedna z najciekawszych kreacji, jakie wyszły spoi ręki tego jednego z niekwestionowanych mistrzów thrillera, lektura to kawał naprawdę dobrej zabawy. Zwłaszcza, że fabularnie bynajmniej nie zawodzi.

Win wkracza do akcji, kiedy na Manhattanie zostaje znaleziony trup, a przy nim przedmioty skradzione przed laty rodzinie Wina. Problem w tym, że martwy mężczyzna miał powiazania z zamachami terrorystycznymi, a jakby tego było mało, przeszłość rodu Lockwoodów kryj się sekrety, które lepiej by sekretami pozostały. Zaczyna się zabawa w kotka i myszkę, próba odkrycia prawdy i walka o sprawiedliwość. Tylko, że każdy pojmuje ją nieco inaczej?

Często w popkulturze tak się zdarza, że bohaterowie drugo planowi czy nawet epizodyczni, okazują się być ciekawsi od tych zajmujących główne miejsce. Weźmy filmy Kevina Smitha, w których to poboczni Jay i Cichy Bob tak spodobali się widzom, że doczekali się duch własnych filmów, animacji i serii komiksowej. Albo ?Madagaskar?, gdzie show ukradły i pingwiny, i lemury. W ?Shreku? wybijali się osioł i Kot w butach, w ?X-Men? Wolverine? I długo można by tak wymieniać. Każdy jednak zna takie przykłady i może wymienić własne. W świecie literatury też nie brak podobnych postaci, a w twórczości Harlana Cobena zdecydowanie jest nią Windsor Horne Lockwood III.

Co to za postać? Niepokorny duch, człowiek żyjący według własnych zasad i interpretujący wszystko tak, jak mu odpowiada. A słowa, które padają z jego ust, można by uwieczniać jako cyniczne motta czy złote myśli. I to właśnie on odróżnia tę powieść, od innych książek Cobena. Pojawiał się już w powieściach poświęconych Myronowi Bolitarowi, z którym się przecież przyjaźni, ale teraz dostał główną rolę i wykorzystuje to w bardzo dobrym stylu. A mi osobiście taka odmiana od typowych cobenowksich postaci przypadła do gustu.

Cała reszta jednak to typowy Coben, co z pewnością ucieszy miłośników jego twórczości. Zbrodnia, zagadka, akcja, szybkie tempo, lekkość stylu, swoboda? Tej lekkości i swobody, nonszalancji niemal, zdecydowanie jest tu więcej, ale i miłośnicy bardziej typowych dla autora tworów będą usatysfakcjonowani. Tradycyjnie nie ma tu głębi, nie ma też psychologicznego nurzania się w umysły i dusze postaci, ale zabawa jest dobra, dobrze napisana i niepozostawiająca miejsca na nudę.

Czyli kolejna dobra pozycja autora dla miłośników mocnych wrażeń. Coś w sam raz na ponure jesienne wieczory z lekturą z dreszczykiem w dłoni. Oby tylko Coben zaserwował nam więcej przygód Wina w przyszłości, bo byłaby z tego ciekawa seria ze sporą dawką cynizmu.