Mroczna materia (okładka serialowa)

To jedna z bardziej inteligentnych pozycji jakie do tej pory czytałam. Czasami wydawało mi się, że czytałam młodszą wersję Hemingwaya. On też wszystko poddawał pod wątpliwość, lubił analizować i myśleć tak intensywnie jak nikt dotąd. W tej historii jeden z uczonych zostaje porwany i tak trafi do świata, który próbuje zrozumieć. Całe porwanie przebiega w pierwszym rozdziale, który jest długi. Cokolwiek się tu działo było dla mnie dziwne, niezrozumiałe i ekscytujące jednocześnie. Wyobraźcie sobie bowiem człowieka, który jest niezwykłym fizykiem atomowym i wykładowcą, a który mógłby iść o wiele wyżej niż kiedykolwiek zapragnął, gdyby tylko nie poświęcił swojego życia choremu dziecku i żonie, którą prawdopodobnie kocha. Z jego zachowania widać, choć nie padają takie słowa, to jednak mowa ciała wydaje się być zrezygnowana. On pragnął być kimś, odkrywać to, co nieodkryte i dochodzić z tą wiedzą tam, gdzie innych jeszcze nie było. Żyjąc w rodzinie niby się cieszy, ale oczy pozostają bez wyrazu. Dusi go stagnacja, choć, kiedy dochodzi do porwania, nie myśli o niczym, tylko o żonie i dziecku. Końcowy efekt rozdziału pierwszego bardzo zaskakuje, bo nie tego się spodziewaliśmy. Oni dużo rozmawiają, zdradzają co myślą tuż przed ciemnością, która obejmuje obu. I ten wstęp wystarczy, aby koniecznie jak najszybciej przewracać strony. To okropnie wciągający thriller, który hipnotyzuje tajemnicą, która może dotyczyć wszystkich ludzi na ziemi. Po niej dopiero rozpoczyna się nasz wewnętrzny dialog, a ciągłe pobudzenie nie daje usnąć. Druk jest trochę mniejszy, ale ta treść! Podejrzewam, że gdyby Hemingway pisał thrillery, to właśnie tak by wyglądały:-) Rozdział drugi jest przepełniony dezorientacją, gdyż choć bohater się wybudza, nie jest tam, gdzie chciałby być. Robi wszystko żeby uciec, bo nic nie jest takie jakie być powinno, wszystko jest inne, odwrotne i przerażające! Do tego wciąż jest prześladowany. Przeczytajcie sami, by dowiedzieć się przez kogo:-)
Powiem tylko tyle, że jest to druga z pozycji, którą przeczytałam od Wydawnictwa Zysk, która zasługuje na miano książki roku! Najlepszego thrillera psychologicznego, który przerazi swoją prawdziwością i nieprzewidywalnością:-) Cudnie skonstruowany, bogate opisy myśli zagubionych, dokładna charakterystyka postaci i miejsca, gdzie przebywa. Nic autorowi nie umknęło! Po prostu boski!

Codziennie podejmujemy jakieś decyzje- jedne wydają się istotne, drugie stanowią nieodzowną część życia i nawet się nad nimi nie zastanawiamy. Jednak są takie postanowienia, które czasem, w środku nocy i w otaczającej ciszy, do nas wracają, pobudzając wątpliwości, czy na pewno wybraliśmy dobrze, czy nasze życie toczy się w odpowiednim kierunku. A może gdzieś tam istnieje inna wersja naszej rzeczywistości?

Jason to zwyczajny mężczyzna mieszkający w Chicago wraz z żoną i synem. Kiedyś miał szansę na świetlaną karierę, jednak wybrał rodzinę i dobrze mu się żyje pracując na uczelni i mogąc wracać do pełnego życia domu każdego dnia. Jednak, jak każdego, czasem dopadają go wątpliwości, czy dobrze zrobił wypuszczając z rąk szansę na zostanie utytułowanym, znanym i bogatym naukowcem. Podobnie jak jego żona, nauczycielka plastyki, która przecież mogła zrobić oszałamiającą karierę jako artystka. Jednak przecież, ważąc wszelkie za i przeciw, ich wspólne życie jest dobre, może nieco trąci już rutyną, może nie ma już tego gonia, co przed piętnastu laty, ale nie mają też prawa do narzekań. I nagle, w ułamku sekundy, przy wieczornym powrocie ze sklepu, z miętowymi lodami w ręku, wszystko się zmienia.

"Mroczna materia" to jedna z tych książek, która kompletnie namieszała mi w głowie, a do tego myśli o niej nie chcą mnie opuścić. Genialny pomysł Autora, poprowadzony z pomysłem, odpowiednim klimatem i zaskakujący czytelnika. Zdecydowanie zasłużył na ekranizację i z przyjemnością zobaczę jak postaci ożywają na szklanym ekranie. Choć obawiam się, że żaden serial nie jest w stanie dorównać genialnemu pisarstwu z jakim spotykamy się podczas lektury. Wizja świata, jaki przedstawia nam Crouch, jest przerażająca, a jednak z drugiej strony wcale nie jest tak zupełnie odklejona od rzeczywistości. W końcu ktoś zechciał odpowiedzieć nam na słynne pytanie co by było gdyby?, tylko ta odpowiedź niekoniecznie może się spodobać. Jednak to nie tylko powieść przedstawiająca koncepcję wieloświata (co warte podkreślenia- perfekcyjnie skonstruowanego!). To także historia o sile miłości i gotowości człowieka do poświęceń w jej imieniu ale także i dla tych, których bezwzględnie się kocha. To opowieść przypominająca o tym, żeby doceniać swoje życie, bliskich ludzi i każdy dany nam dzień. Nie spodziewałam się takiego zakończenia, jednak analizując je obecnie, było chyba najlepszym wyjściem z tej tragedii, w jaką zostali wplątani bohaterowie. Zdecydowanie jest to powieść warta polecenia, warta poświęcenia jej czasu, wyjątkowa, jeśli chodzi o dostępne na rynku propozycje. Serdecznie polecam!