Mroczna zasłona

Co czuła w swym małym ciałku ośmioletnia Elfka, która to musiała, pokonywać liczne zadania nie wiedząc, co ją dalej jeszcze czeka, a siłą prób i pomyślenia szybkiego z zastosowaniem rzeczy, których nie zawsze my na co dzień korzystamy i nie wiemy, do czego je użyć, a ona jednak nie pozostała im obojętna. Czy tym razem wystarczy jej sił na to, aby spotkała się z rodziną, poczuła ciepło płynące od niej, mogła, znów na nowo opowiedzieć co wydarzyło się, kiedy czas stanął, a ona zmagała się z tym, co nie każdy by się podjął tak od razu?

Mroczna zasłona to opowieść, w której okaże się, kto jest prawdziwym przyjacielem, a kto umie się bawić życiem, komu można zaufać, czy znajdziemy prawdziwego przyjaciela od serca, czy jednak pozostawieni jesteśmy samemu sobie, ale czy znajduje się choć jedna istota umiejąca zmienić nasz los, kiedy czujemy się samotni w tym nie zawsze cudownym świecie, jakim jest przebywanie dla nas obcej planecie.

Dziękuję Wandzie Siubieli autorce, za to, że przeniosła mnie do świata, w którym to małe uczynki są piękne, ale umiejętnie trzeba to dostrzec poprzez ich analizę i przekonania się o tym, komu tak naprawdę zależy na naszym szczęściu, mając na uwadze do pokonania niełatwą drogę, nie zawsze godne perspektywy, w których należy się wykazać, nawet kiedy sytuacja jest nie do rozwiązania tak od razu, a innym wydaje się, że jest to takie proste.

Przeczytanie 12 tomów książek należących do gatunku literackiego fantasy z serii -Kamień Królestwa Sloget sprawiło mi ogromną radość, ponieważ nie spodziewałam się tego, że kiedy zapoznam, się z pierwszą księgą pt. Wzgórze Olch będę mogła uczestniczyć w wędrówce sympatycznej głównej bohaterki 8-letniej Elki Anastazji, która to przyczyniła się do tego, że każdą jej przygodę przeżywałam, trzymając, za nią mocno kciuki, aby wytrwała do samego końca i nie poddawała się pomimo tego, że wyznaczone zadania były niełatwą drogą do pokonania.

Poznanie twórczości Wandy Siubieli uważam, że było dla mnie niezwykłą, tajemniczą cudowną podróżą, która zachęca do wielokrotnego myślenia, że spotykając, we współczesnym świecie ludzi, a w ich obecności czujemy lęk, bo musimy być ostrożni, ale przede wszystkim łatwo im nie ulegać, bo mogą, nam wyrządzić krzywdę nawet nie wiedząc o tym. Być może ukrywają oni się za zasłoną trudnych do rozszyfrowania z przeszłości przeszkód, które są zazwyczaj w ich cieniu nie zawsze łatwych do pokonywania, obawiają się, że my możemy ich ocenić, o ile uznamy, że jest to konieczne.

Książka ta składa się z 7 rozdziałów.

Dzięki zastosowanym tekstom dialogowym można zagłębić się w nich na dłużej i dokonać oceny, który z występujących bohaterów podobał się bardziej, a może był mniej sympatyczny.

Elementem przykuwającym, w tej książce jest pięknie zaprojektowana okładka przez jej autorkę. Dobrała umiejętnie kolorystykę, grafikę oraz odpowiednią czcionkę ułatwiającą jej przeczytanie.

Polecam przeczytać tę książkę.

Dziś przyszła pora opowiedzieć o kolejnej fascynującej lekturze dla młodszych czytelników. Ostatnio pojawia się wiele ciekawych pozycji i "Mroczna zasłona" nie jest wyjątkiem.
Bardzo się cieszę, że mogłam objąć patronatem medialnym i poznać kolejną wartościową historię, która pokaże młodemu czytelnikowi, co tak naprawdę jest wartością w dzisiejszych czasach.

Książka jest dedykowana młodszemu czytelnikowi- choć ja bardziej, ze względu na fabułę, poleciłabym ją raczej nastolatkom niż młodszym dzieciom, w moim odczuciu maluchy mogą sobie jeszcze nie poradzić z tą historią- ale po tę opowieść powinien sięgnąć również dorosły czytelnik, bo może ona stać się doskonałym pretekstem do wielu cennych rozmów z naszymi pociechami. Pozwoli ona poruszyć w rozmowie takie tematy jak: akceptacja, zrozumienie, otwartość na "inność", samotność, empatia i współczucie.
Pokazuje, jak ważna w naszym życiu jest przyjaźń i wiara w dobro.
Autorka pokazuje, jak proste akty życzliwości mogą wiele zdziałać. Pokazuje też, że nie wolno oceniać nikogo po wyglądzie, a "inność" wcale nie jest gorsza.
Historia małej Anastazji podnosi na duchu i daje nadzieję. Napisana w pogodnym tonie, otulająca czytelnika magią... czaruje i wciąga, nie pozwala, by odłożyć ją na bok bez poznani całej historii. Potrafi wzruszyć, ale i momentami naprawdę rozbawić. Czyta się w mgnieniu oka i jestem przekonana, że przyjemny w odbiorze pisarski styl pani Wandy, skradnie nie jedno młode, ale i troszkę starsze serce :)
W tym miejscu muszę zaznaczyć, że jest to już trzynasty tom przygód Anastazji, a zarazem wprowadzenie do nowego cyklu. Piszę o tym dlatego, że czytając "Mroczną zasłonę" możecie, nie wiedzieć początkowo kto jest kim i może wprowadzać to w poczucie sporego dyskomfortu. Gwarantuję jednak, że im bardziej poznajemy małą elfkę, tym bardziej mamy rozeznanie w sytuacji. Warto znać poprzednie części, ale jeśli ich nie znacie (tak jak ja), dość szybko się odnajdziecie w tej historii.
Trzeba zwrócić również uwagę na piękne wydanie tej książki. Przyjemna w dotyku okładka, duża czcionka i co najważniejsze- każda strona otoczona jest czarno-białą grafiką przedstawiającą roślinność sprawia wrażenie tajemniczości i ukrytych przygód, których tu naprawdę nie brakuje.
Kolorowa, przyciągająca wzrok okładka stanie się atrakcyjną ozdobą każdej dziecięcej biblioteczki.

Autorce gratuluję fantastycznego pomysłu i życzę wielu kolejnych tak udanych i wartościowych opowieści, nie tylko dla młodszego czytelnika. A ja koniecznie muszę nadrobić wszystkie poprzednie części.

Czy polecam?
Oczywiście, że tak. Pogodna, radosna i przede wszystkim wartościowa książka.
Język jest prosty, jednak przekazuje ogromne wartości. Ta książka pozwala to dostrzec i docenić.