Nigdy nie gasną

Po moim bardzo udanym powrocie do cyklu Mroczne umysły nie mogłam doczekać się rereadu części drugiej, czyli Nigdy nie gasną. Przyznaję, że miałam pewne obawy, ponieważ za pierwszym razem tom drugi mnie rozczarował. Jak wyszło tym razem? Czy mogę powiedzieć o tej pozycji więcej dobrego? O tym w recenzji poniżej.

Ruby nigdy nikogo nie prosiła o umiejętności, jakie przyszło jej posiadać. Z pewnością, gdyby znała ryzyko, jakie się z tym wiąże ? w życiu nie prosiłaby się o bycie pomarańczową. Umiejętności te sprawiają, że nastolatce żyje się ciężej i stale musi uciekać przed ludźmi, którzy pragną posiąść ją i jej moce. Teraz chce zebrać grupę tych, którzy jeszcze zostali i sprawić, by razem z nią przystąpili do walki ze skorumpowanym rządem. Kiedy przez przypadek poznaje niebezpieczny sekret, musi opuścić Ligę Dzieci i odnaleźć Liama Stewarta. On jeden zna prawdę o chorobie, która wywołała ten chaos i to on jeden jest tym, którego Ruby kochała.

Zaczynając tę książkę, miałam nadzieję. Po cichutku liczyłam na to, że tym razem zdołam się zaangażować w tę historię na tyle, bym mogła powiedzieć, że jest to rewelacyjna kontynuacja historii Ruby i pozostałych dzieciaków, które znajdują się w ogromnym niebezpieczeństwie. Los jednak nie chciał, by tak się stało... Część książki sprawiła, że w pewien sposób czułam się znudzona, choć muszę przyznać, że większość przeczytanej przeze mnie treści skutecznie podtrzymywała moją uwagę przy sobie.

Ruby po raz kolejny pokazała mi, że jest warta mojej sympatii i potrafi zawalczyć nie tylko o siebie samą, ale i o tych, na których jej zależy. Momentami wzbudzała moją irytację swoją nadgorliwością, która często okazywała się niepotrzebna lub wręcz utrudniająca funkcjonowanie, ale z drugiej strony rozumiem, dlaczego postać ta postępowała właśnie w ten sposób. Ostatecznie nie mogę powiedzieć o niej nic więcej negatywnego, bo jest w tej postaci po prostu coś takiego, co sprawia, że Ruby całkowicie trafia w mój gust.

Akcja powieści skupia się na Lidze Dzieci, na opracowywaniu planu postawienia się skorumpowanemu rządowi, który tylko czeka na okazję, by pochwycić w swoje szpony wszystkie niezwykłe dzieciaki (oczywiście w celu wykorzystywania ich do swoich własnych celów, bo przecież jaki inny powód mógłby tutaj istnieć?) oraz na samych dzieciakach, które próbują po prostu przetrwać w tym szalonym świecie, w którym nie mogą być sobą. Zamysł tej powieści oceniam naprawdę dobrze, ponieważ autorka naprawdę ciekawie prowadzi tutaj swoich bohaterów i stawia na ich drodze zaskakujące zwroty akcji. Jednak wciąż... czegoś mi tutaj zabrakło, tej iskry, która roznieciłaby w moim sercu prawdziwy ogień i sprawiła, że całkowicie pokochałabym tę książkę.

Nigdy nie gasną to nie jest zła książka. Ona jest naprawdę dobra i naprawdę wciągająca, tylko ja nadal jestem pod wrażeniem pierwszego tomu, który świetnie wprowadza nas w całą tę historię, przez co mam wrażenie, że kontynuacja wypada dosyć blado, po prostu. Przede mną jeszcze dwie książki z tego cyklu, więc mam nadzieję, że ich lektura sprawi, że Mroczne umysły staną się jednym z moich ulubionych cykli.

Jeżeli kochacie wszelkie dystopie, w których głównymi bohaterami są młodzi ludzie walczący o swoją niezależność i bezpieczeństwo, to obie te książki mogę Wam polecić. Bo one są po prostu dobre i warte poznania. Poza tym ci, którzy pragną powrócić choć na chwilę do młodzieżówek królujących w 2015-2016 roku, podczas poznawania tych książek Alexandry Bracken mogą poczuć przypływ nostalgii.

?Nigdy nie gasną? autorstwa Alexandry Bracken jest książką, o której nie tak dawno myślałam, zastanawiałam się, co będzie dalej z jej bohaterami. Poprzednia część zaskoczyła chyba wszystkich czytelników, mało, kto przypuszczał, że sprawy potoczą się w taki sposób. Wyrzec się własnej wolności dla innej osoby żyjąc w takiej rzeczywistości jest czymś wielkim. Często zastanawiałam się, jakbym postąpiła będąc na miejscu Ruby, każdy zasługuje na to, aby móc decydować o sobie. Czy więc postawienie kogoś przed faktem dokonanym jest tym właściwym posunięciem? Główną bohaterką książki autorstwa Alexandry Bracken pod tytułem ?Nigdy nie gasną? jest szesnastoletnia Ruby. Kilka lat temu rozprzestrzeniła się choroba atakująca dzieci. Niektórzy jej nie przetrwali, ale Ci, co pozostali otrzymali pewne umiejętności, można powiedzieć moce. Rząd pod pretekstem resocjalizacji odbierał te dzieci rodzicom i umieszczał je w specjalnych placówkach, aby mieć je pod kontrolą. W poprzednim tomie bohaterka błąkała się po ucieczce z ośrodka rehabilitacyjnego, spotykała dzieciaki z organizacji kierowanej przez byłego polityka. Ruby jest Pomarańczową, co oznacza, że jest niebezpieczna, potrafi dostać się do ludzkich głów, zobaczyć ich wspomnienia, przejąć nad nimi kontrolę. Obecnie przebywa w Lidze Dzieci, zdecydowała się na to, aby ocalić jej ukochanego ? Liama. Żeby mógł jakoś funkcjonować usunęła wszelki ślad z jego pamięci. Wybrała jego dobro ponad swoje. Sama jednak musi mierzyć się z konsekwencjami swojego wyboru. Nie wszystko jednak wydaje się być tak, jak powinno. Liam gubi się w swoich własnych uczuciach i emocjach, czy Ruby postąpiła słusznie zabierając mu wspomnienia? ?Nigdy nie gasną? to naprawdę jedna z najlepszych książek, jakie czytałam. Wszystko było idealne, a fabuła była tak dobra i przez całą tę książkę, kiedy czytałam, doświadczałam tak wielu różnych emocji, że trudno mi dobrać odpowiednie słowa. Drugi tom Mrocznych Umysłów był jeszcze bardziej przepełniony akcją, oprócz znanych postaci pojawiło się kilka nowych. Ruby przeszła przez wiele etapów rozwoju postaci. Była silniejsza i miała większą kontrolę nad swoimi umiejętnościami. Było to zasługą całego szkolenia, które otrzymała, w końcu miała kontrolę nad swoim życiem i wiedziała, co chce robić. Jest niezwykle lojalna wobec swoich przyjaciół i zrobi wszystko, by ich chronić, nawet, jeśli oznaczałoby to podjęcie trudnej decyzji. Mimo wszystko nie widzi siebie w pozytywnym świetle, zmaga się z własną ciemnością. Uważa się za potwora, nawet jej rówieśnicy postrzegają ją, jako królową lodu. Nieustannie stawia innych ponad sobą, a w głębi duszy najważniejsza jest dla niej ochrona bliskich, jest odważna i bezinteresowna. ?Nigdy nie gasną? to powieść, w której wiele razy wstrzymywałam oddech, gorączkowo przewracając strony, aby dowiedzieć się, co będzie dalej. Przygotujcie się na wiele akcji, która będzie trzymała Was w napięciu.

Po wczorajszej recenzji "Mrocznych umysłów" Alexandry Bracken, dziś przychodzę do Was z moją opinią o drugim tomie serii, ???? czyli książce "Nigdy nie gasną". Czy kontynuacja tej dystopijnej historii również mnie wciągnęła?????? O tym za moment. ????

Ruby, po ucieczce z obozu, od sześciu miesięcy przynależy do Ligi Dzieci. ?????????????????????????????Przez ten czas nauczyła się panować nad swoimi mocami, posiadła również całkiem nowe umiejętności. ???? Dziewczyna i pozostali członkowie postawili sobie jeden cel - pragną uratować inne dzieciaki przetrzymane w obozach. ???? Aby tego dokonać, muszą odkryć prawdę o tajemniczej chorobie oraz sprzeciwić się rządowi. Czy uda im się tego dokonać??

W drugim tomie możemy spojrzeć na wykreowany przez autorkę świat z dużo szerszej perspektywy. ???? Zagłębiamy się w panującą tam sytuację oraz poznajemy więcej szczegółów związanych z polityką. Wyjaśnia się też wiele spraw z części pierwszej, ???? ale równocześnie wiele z tych, które były już dla nas jasne, nagle się komplikuje. ??????? Autorka nieźle pogrywa sobie z czytelnikiem, fundując mu prawdziwy rollercoaster emocji. ???? Ogromu wrażeń dostarcza też jeszcze bardziej wartka akcja i jeszcze szybsze tempo wydarzeń niż to, które znaliśmy z tomu numer jeden. ???? W tej części wnikamy również wgłąb umysłu Ruby, dużo lepiej poznajemy jej myśli i uczucia oraz jesteśmy świadkami przemiany, jaką przechodzi. ????

"Nigdy nie gasną" to książka przede wszystkim niezwykle ciekawa i wciągająca, pełna intryg, tajemnic oraz niezwykłych zwrotów akcji. ???? Dzieje się w niej naprawdę dużo, nie sposób więc się przy niej nudzić. ??????? I choć wymaga od nas mocnego skupienia się na treści, ???? to czyta się ją jednym tchem. Ta lektura porusza, wzbudza mnóstwo emocji i daje do myślenia. Gorąco polecam??????