Mur duchów

Historia opowiada o obozie antropologicznym, na który wybierają się studenci wraz ze swoim opiekunem oraz jego przyjacielem, który w ramach urlopu zabiera ze sobą żonę i córkę- Silvie. Wszyscy uczestnicy obozu mają na celu odtworzenie życia w epoce żelaza. Muszą znaleźć w lesie pożywienie, przyrządzić je, myć się w rzece, spać na ziemi. Nie posiadają toalety, sztućców, ubrań. Studenci traktują obóz jako przygodę, zabawę, dlatego też posiadają w swoich namiotach ukryte rzeczy codziennego użytku, a także chodzą do pobliskiej wsi na zakupy. Główna bohaterka nie może ułatwić sobie swojej życia, ponieważ stale obserwuje ją ojciec, który uważa się za głowę rodziny, która ma prawo decydować o wszystkim i o wszystkich. Za każde przeciwstawienie się ojcu Silvie otrzymuje kary cielesne. Nie może prowadzić życia towarzyskiego, posiadać odzieży odkrywającej dekolt bądź nogi, spóźnić się chociaż o sekundę z wykonaniem danej czynności. Obsesja ojca dotycząca patriarchatu doprowadza do sytuacji, w której Silvie może stracić życie...

Autorka poruszyła bardzo ważny temat relacji rodzinnych oraz ustawiania życia członków rodziny pod własne parytety. Porównuje spokojne życie beztroskich studentów z losami Silve, która nie może niczego nowego doświadczyć. Możemy wyobrazić sobie jej udrękę, strach, a także pragnienie sielskiego życia. Takie normalnego, któremu nie towarzyszy codzienna obawa o nieposłuszeństwo i związane z tym przykre konsekwencje.

Jedynym minusem książki jest styl Autorki, który nie przypadł mi do gustu. Brak wydzielenia rozdziałów oraz dialogów (wszystko napisane jest jednym ciągiem) powoduje, że czytanie nie sprawia przyjemności. Wiele razy musiałam wracać do fragmentu tekstu, by zrozumieć, który z bohaterów wypowiada daną kwestię.

Marzą mi się wakacje w warunkach jak przed tysiącami lat, bo kto nie chciałby tego doświadczyć, przeżyć przygody życia? Powrót do natury, jedzenie tego co się zbierze, lub upoluje, poznawanie dawnych tradycji - to wszystko brzmi cudownie.

Na takim właśnie eksperymencie archeologicznym poznajemy Silvie, naszą nastoletnią narratorkę, oraz jej rodziców. Jednak ten idylliczny obrazek, z letnim klimatem sielskich łąk, wrzosowisk i lasów zaczyna razić, przemoc niszczy go stopniowo niczym trucizna wnikająca w ciało.

Autorka wprowadza czytelnika w rodzinny dramat, którego tym razem nie kryją cztery ściany domu. Który zostaje wystawiony na widok publiczny, a jego świadkami (czy tylko?) okażą się uczestniczący w eksperymencie profesor i studenci.

Gdy ?Mur duchów? trafił w moje ręce zdziwiła mnie jego objętość. Teraz wiem, że te raptem 150 stron, wystarcza w zupełności, by wydobyć z czytelnika najgłębsze emocje i zostawić go z krwawiącym sercem.

Bo nie sposób zapomnieć niemego krzyku ofiar przemocy. Ofiar tak zaszczutych, żyjących w ciągłym strachu przed oprawcą, kryjących i usprawiedliwiających jego brutalność.

"Jak ktoś się kimś przejmuje na tyle, by go skrzywdzić, to znaczy, że go kocha."

To opowieść, która porusza do głębi i uderza w najczulsze struny.

Witajcie Kochani ???? Czy uważacie, że tylko mężczyźni mają rację, a kobiety nadają się tylko do garów?

Dzisiaj przychodzę z przedpremierową recenzją książki MurDuchów .

Kim jest autorka?
Sarah Moss urodziła się w Glasgow. Jest autorką siedmiu powieści. W swojej twórczości często porusza temat rodzicielstwa, płci i podziału obowiązków.

Tak też jest w tej książce. Autorka pokazuje nam brutalne zachowanie jednego z bohaterów. Strach pomyśleć, że w XXI wieku część mężczyzn uważa, że kobiety nadają się tylko do garów, sprzątania i wychowywania dzieci. Oni mówią, że kobiety nie mają prawa głosu, plus za każde odstępstwo następuje bicie...i to tak, żeby nie było widać siniaków. To jest straszne????????????
W tej historii mamy podobnie. Ojciec głównej boharerki Silvi uważa, że jego żona i córka nie mają prawa głosu i wszystko co on powie jest święte... Niestety nasza bohaterka obrywa od ojca za brak posłuszeństwa. Matka zamiast bronić córkę staje po stronie sadysty.. Tak nie robi dobra mama a zastraszana kobieta...
Głównym tematem książki jest obóz archeologiczny, na który wybrało się 7 osób. Silvie z rodzicami, profesor oraz 3 studentów: Molly, Dan i Pete. Postanowili oni żyć jak mieszkańcy Nortumbrii z epoki żelaza. Czy im się udało? Musicie przeczytać sami. Powiem tak żywili się tym co zerwali i upolowali... Czy ktoś pomoże biednej Silvie i jej mamie? Jak potoczą się ich dalsze losy z tyranem?

Książka swoją premierę będzie miała 29.07.2020r. Gorąco zachęcam do jej przeczytania.

Dla mnie 9/10 ? Chętnie przeczytam poprzednie książki tej autorki ????
"Mur duchów" dzisiaj dostałam i dzisiaj przeczytałam. Czasem fajnie jest oderwać się od ulubionego gatunku.

Książka jest ciekawa. Zachęca do myślenia. Lubię takie powieści.
Moim zdaniem nie powinno być przyzwolenia na bicie kobiet i dzieci. Mężczyzna, który w ten sposób odreagowuje stres nie jest mężczyzną a zwykłym robakiem.