My mechanical romance

?My mechanical romance? jest moim pierwszym spotkaniem z twórczością autorki, zauroczyła mnie okładka, ale także opis książki. Wydawnictwo You & Ya potrafi rozpieścić czytelników, którzy zwracają uwagę na okładki, są niecodzienne i bardzo przyjemne dla oka. Życie niejednokrotnie zdołało pokazać, że nieszczęścia i zmiany potrafią spaść na człowieka falami. Tego wydaje się doświadczać główna bohaterka, jedna zmiana pociągnęła za sobą ich lawinę. Chciałam się przekonać, czy sobie poradzi, czy przestanie się bać, czy zdoła zaklimatyzować w nowym miejscu? Chciałam się dowiedzieć, czy Olivie Blake, potrafi stworzyć przyjemną lekturę, na jaką miałam ochotę?
Główną bohaterką książki autorstwa Olivie Blake pod tytułem ?My mechanical romance? jest Bel Maier, życie dziewczyny zmienia się, kiedy opuścił ich ojciec. Przestało ją cokolwiek cieszyć, tak samo nie miała głowy, aby myśleć o swojej przyszłości. Nie liczyły się zajęcia dodatkowe, uniwersytet, czy podanie na studia. Zmiana szkoły i miejsca zamieszkania niczego nie ułatwia. Przypadkiem dziewczyna pokazuje, jakie ma zdolności inżynierskie, tedy też nauczycielka używa swojej siły perswazji, aby zaczęła uczęszczać do klubu robotyki. Bel nie czuje się tym faktem zadowolona, nie traktuje tego poważnie. Kapitanem klubu jest Mateo Luna, to niezwykle ambitny chłopak, który oddaje wszystkim zajęciom sto procent siebie. Zawody krajowe wiele zmieniają i chociaż nie interesują Bel, inaczej to widzi Mateo. Nie zamierza się poddać i stara się przekonać dziewczynę do tego, że robotyka ma sens, może także przysparzać wiele przyjemności. Czy mu się to powiedzie? Co się wydarzy między bohaterami? Czy z nauki może narodzić się coś więcej?
?My mechanical romance? to bardzo ciekawa powieść, która jest przyjemna, lekka i nie sprawiła najmniejszych problemów. Olivie Blake napisała historię, którą mamy okazję poznać z perspektywy zarówno Bel, jak i Mateo. Bohaterowie są przepełnieni zaletami, wadami, są niesamowicie rozrysowani i świetnie się ze sobą dogadują, chociaż jak to zazwyczaj bywa początki są niezwykle trudne. W takich przypadkach dobrze mieć przyjaciół, postacie drugoplanowe nie były tylko bezbarwnym tłem. W książce mamy ukazane, jak ważna jest pasja w życiu człowieka, jak wystarczy odpowiednio kimś pokierować, aby jego życie się zmieniło i odkrył coś, w czym jest naprawdę dobrym, co jest jego atutem. Kobietom w naukowym świecie nie jest lekko, często bywają dyskryminowane. ?My mechanical romance? to książka, która dość wiele czasu poświęca dziedzinie robotyki, co jest fajne i ciekawe. W powieści znajdziecie sporo rywalizacji, zwrotów akcji i słodkiego uczucia, które wydaje się kiełkować między bohaterami.

Alexene Farol Follmuth to amerykańska pisarka, którą zapewne bardziej kojarzycie z pseudonimu Olivie Blake. Miałam przyjemność poznać jej dwie książki: "The Atlas Six" - po mistrzowsku napisana fantasy, łącząca magię i naukę, zawiła i oryginalna - oraz "Sami w eterze" - romans, w którym wyjątkowi byli jedynie charakterni, specyficzni bohaterowie.

"My mechanical romance" jest opowieścią o młodzieży dla młodzieży, więc jak widać autorce nie straszna wielogatunkowość. Historia śledzi losy Bel, nastolatki niepotrafiącej zdecydować, jak powinna wyglądać jej przyszłość. Bel ma problem z wyborem uczelni oraz kierunku studiów, co wiąże się z wieloma nieprzespanymi nocami. Na dodatek na ostatni rok liceum zmienia szkołę, a to z kolei przysporzy Bel wiele kłopotów z rówieśnikami.

A może nie? A może Bel uda się nawiązać wyjątkowe relacje i znajdzie przyjaciół? Z pewnością nie spodziewa się, że zapewni jej to dołączenie do Klubu Robotyki - najbardziej prestiżowego, popularnego klubu w szkole.

Jedno jest pewne. Kiedy drogę Bel przetnie Mateo Luna, świat dziewczyny wywróci się o sto osiemdziesiąt stopni.

"My mechanical romance" to sympatyczna, kilkuwątkowa opowieść o nastoletnich dylematach wiążących się przede wszystkim z poszukiwaniem własnej drogi oraz podejmowaniem trudnych decyzji zaważających na dalszym życiu, takich jak wybór studiów czy kierunku rozwoju. Autorka umiejętnie pokazuje, że nie każdy w wieku osiemnastu lat zna swoje powołanie. Bel czuje się osaczona przez rodziców, znajomych oraz nauczycieli, co chwilę pytających, czy złożyła papiery na uczelnie. A jakim cudem ona może je złożyć, skoro nawet nie wie gdzie i po co? Cały ten wątek został poprowadzony niezwykle realistycznie i dawał do myślenia.

W książce poruszono też motyw szykanowania kobiet w świecie inżynierii. Seksizm i nierówność wychwytywało się w rozmowach między bohaterami lub w ich zachowaniu, chociaż nie od początku były dokładnie zobrazowane. Pojawił się raczej pod koniec lektury.

Według mnie największym minusem "My mechanical romance" była lekko nudna, zbyt pośpieszna relacja między Bel a Matteo. Nie potrafiłam wyczuć między nimi większej chemii czy typowego młodym związkom napięcia. Rozmowy między bohaterami okropnie mi się dłużyły, a czasami były kompletnie bezemocjonalne. Szkoda, bo wiem, że autorka umie operować na uczuciach, co udowodniła w "The Atlas Six".

Ostatecznie "My mechanical romance" polecę, bo mimo kilku mankamentów książka poruszała jednak ważne tematy zagubienia oraz seksizmu i nierówności wśród środowiska inżynierskiego. Historii sporo brakowało, dlatego nie oczekujcie cudów. Ot, miła opowiastka na nudny wieczór.

?My Mechanical Romance? autorstwa Alexene Farol Follmuth to doskonały romans z gatunku YA, który od samego początku zachwycił mnie swoją uroczością. Słowo, ta książka przyciągnęła mnie do siebie przez emitujące od siebie ciepło oraz lekkie pióro autorki, przez które pochłonęłam ten tytuł w zaledwie jeden wieczór. Nie będę ukrywać, że pokochałam historię Bel oraz Teo - zupełnie przeciwieństwa, którym to kibicowałam od samego początku.

Bel wolałaby umrzeć niż myśleć o przyszłości. Zwłaszcza po tym, jak tata pół roku temu nagle ich zostawił. To przez niego musiała się wyprowadzić ze swojego domu i zmienić liceum. Dlatego? podania na studia? Zabawne. Przedmioty rozszerzone? Trzymajcie mnie. Zajęcia pozaszkolne? Nie ma szans.
Jednak kiedy na zajęciach Bel przypadkowo ujawnia talent do inżynierii, Pani Voss podstępem nakłania ją, by wstąpiła do klubu robotyki. Czy może być jeszcze gorzej?
Kapitanem ?robotyków?, i całej masy innych drużyn, jest Mateo Luna. Prawdziwy nerd, a jednocześnie ? najpopularniejszy, najprzystojniejszy i najambitniejszy chłopak w szkole. Dla Teo zawody krajowe, w których drużyna bierze udział, to walka na śmierć i życie. Bel nie dba o nie w ogóle. By ją zmotywować, a także wyjaśnić podstawy programowania, chłopak spotyka się z nią po lekcjach. Im więcej czasu ze sobą spędzają, tym jaśniejsze staje się, że budują nie tylko kolejnego robota?

Wybaczcie, że dzisiaj nie będę się zbytnio rozpisywać jak zawsze, ale ta książka jest tak genialna, że brak mi słów, by opisać emocje, które targały mną w trakcie lektury. ?My Mechanical Romance? to króciutka, licząca ledwie 280 stron powieść, która chwyciła mnie za serce już po pierwszym rozdziale. Alexene posługuje się tak cudownym językiem, który sprawił, że z każdą stroną moje serce roztapiało się coraz bardziej. Przez swoje lekkie pióro autorka bardzo płynnie wprowadziła mnie do świata fizyki, robotyki, czy innych podobnych rzeczy.

Jak już wspomniałam we wstępie, dwójka głównych bohaterów stanowiła swoje zupełnie przeciwieństwa. Bel była outsiderką, która nie do końca wiedziała, czego chce, a Teo był najpopularniejszy chłopak w szkole, który wszystko miał zaplanowane. Pomimo, że byli z zupełnie innych biegunów to razem tworzyli świetny zespół, który świetnie się dopełniał, a powstała między nimi rywalizacja sprawiła, że pomiędzy nimi pojawiło się pewne uczucie.

Czy książkę polecam? Coś czuję, że zbyt szybko o tej historii nie zapomnę. ?My Mechanical Romance? to lekka, wciągająca, pełna doskonałego humoru powieść o rywalizacji, pierwszej miłości i robotyce, w której dziewczyny też są mistrzami. Pod przykrywką słodkiej i niewinnej historii Folluth ukryła drugie dno, które porusza bardzo istotne problemy, ale jakie? Tego już musicie dowiedzieć się sami.