Na tropie stwórcy Droga szamana etap 7

NIE CHCĘ KOŃCZYĆ TEJ SERII! Najchętniej od razu zaczęłabym ją od nowa, tylko po to, by nie musieć opuszczać Barliony ani na chwilkę! Genialna, fenomenalnie przemyślana, trzymająca w napięciu i pełna akcji. Jednym słowem - UWIELBIAM! A siódma część jest tak samo dobra jak wszystkie poprzednie :) Bez wątpienia jest to jedna z najlepszych serii fantasy, jakie kiedykolwiek czytałam. Niesamowita przygoda zarówno dla osób, które uwielbiają gry komputerowe, ale i po prostu dla tych, którzy kochają złożone historie fantasy, rozwijających się z tomu na tom bohaterów i akcję, która zapiera dech w piersiach. POLECAM Z CAŁYCH SIŁ!

zaskakujaca i barszo ciekawa czekam na kontynuacje

Niecały rok temu dane mi było rozpocząć genialną przygodę z Machanem w Barlionie w roli głównej, a już muszę się z nią żegnać. Ostatnim etapem tej wędrówki jest ?Na tropie stwórcy?, czyli już siódmy tom tej serii. Z niecierpliwością czekałem na kolejne powieści o Szamanie Machanie, choć obawiałem się, że w końcu autorowi zabraknie pomysłów lub chęci, by kontynuować tę historię. Po satysfakcjonującym zakończeniu poprzedniej części spodziewałem się, że to już koniec tego świetnego cyklu, dlatego nieco zdziwiła mnie informacja o kolejnej książce. Dopiero potem dowiedziałem się, że wymagał tego wydawca, a nie był to pomysł Wasilija Machanienki, co tłumaczy wiele rozwiązań zastosowanych w fabule.

Jest to według mnie powód tego, że jest to najsłabsza część serii i uratować to mogłyby tylko kolejne części, które rozwinęłyby i ostatecznie zakończyły wątki rozpoczęte w tej książce. Bo podczas lektury ?Na tropie stwórcy? można odnieść wrażenie, że jest to początek kolejnej przygody naszego szamana. Wprowadzone wątki są naprawdę ciekawe i dobrze rozwinięte przez większość książki, ale końcówka wygląda jakby autor przypomniał sobie, że to ostatnia część serii i trzeba to kończyć, przy czym i tak nie zamknął definitywnie wielu z nich. Teraz Machanienko musi napisać kolejny tom albo dwa, ewentualnie siedem, bo wątpię, że czytelnicy będą zadowoleni z takiego obrotu spraw. Jak już wspomniałem, nowe wątki są ciekawe, dzięki czemu całość czyta się bardzo dobrze i ciężko oderwać się od lektury. Bohaterów jak zawsze, nie da się nie lubić i im nie kibicować. Ponadto, pojawiają się nowe postaci, które mają potencjał, jednak na razie muszą poczekać, czy Machanienko zdecyduje się pociągnąć tę historię. Miałem jednak wrażenie, że niektórzy dawni bohaterowie zostali potraktowani niesprawiedliwie i jest o nich zdecydowanie zbyt mało powiedziane, jak na przykład Drako.

Reasumując, choć powiedziałem, że jest to chyba najsłabsza część całej ?Drogi Szamana? to nadal jest to bardzo dobra powieść i zasługuje na szansę. Mam nadzieję, że dane nam będzie jeszcze poczytać o Machanie i jego przyjaciołach, ale i wrogach.
...