Nad ranem

Powrót do rodzinnego domu na wsi, wbrew pozorom, nie jest łatwy. Nina podjęła decyzję, o przerwaniu studiów i to tam, w miejscu, które kocha i za którym tęskniła, chce poszukać dla siebie nowej drogi. Co na to Oskar? Przyjaciel, z którym dziewczyna spędzała niegdyś każde lato i z którym łączyła ją wyjątkowa więź. Ich drogi niespodziewanie rozeszły się. Czy powrót Niny na nowo rozpali to, co zostało nagle zgaszone. Nie będzie łatwo, bo jest ktoś, kto zrobi wszystko, by do tego nie dopuścić.
.
Monika Sygo stworzyła powieść ciepłą jak kakao z piankami o poranku i piękną jak wschody słońca. Każdy z nas śmiało może utożsamiać się z bohaterami, którzy nie zawsze podejmują zrozumiałe decyzje, popełniają młodzieńcze błędy. Ale też po raz pierwszy przeżywają nastoletnie zauroczenie. Historia Niny i Oskara, to historia dojrzewania, rozkwitania relacji między obojgiem. Autorka z niezwykłym wyczuciem, delikatnością przedstawiła wątek romantyczny. W dużej mierze oparty na subtelnych gestach. Sięgając po tę książkę będziesz obserwować wschody słońca popijając przy tym kakao z piankami, usiądziesz przy ognisku, poznasz sekrety, które stały się lekcją życia i zobaczysz to wszystko, co ukształtowało tych młodych ludzi.
.
Polecam tę książkę nie tylko młodszym czytelnikom, ale tym starszym również.

Szukacie przyjemnej i spokojnej historii, której akcja dzieje się w małej wiosce, gdzie wszyscy się znają a w każdy czwartkowy wieczór młodzi ludzie spotykają się na ognisku i wspólnie spędzają czas? Gdzie odwiedziny jednej osoby mogą wszystko zmienić? Gdzie przez niedopowiedzenia wszystko się rozsypało?
"Nad ranem" to podróż po odzyskiwaniu zaufania. To historia o tym, jak miłość, która rozkwitła w dzieciach przetrwała lata rozłąki. To przygody dwójki przypadkowo poznanych kobiet, które stają się przyjaciółkami. To powieść o wspaniałej więzi między rodzicami a dzieckiem. To odnajdywanie własnej drogi i stawienie czoła błędom przeszłości. W końcu to wspólne wschody słońca, będące synonimem nowego początku, nadziei.

"Nad ranem" mogę śmiało polecić młodszym odbiorcom. Mając 16 lat uwielbiałam sięgać po takie historie, a teraz, gdy mam 12 lat więcej ta książka była dla mnie prawdziwą comfort book, choć nie obyło się bez pewnych potknięć w życiach bohaterów. Czy polecam? Oczywiście, nie widzę innej opcji. Historia Oskara i Niny jest ciepła i słodka niczym kakao z piankami, które nasi bohaterowie tan chętnie pili o brzasku.