Nad ziemią

????Historia wykreowana przez autorkę bardzo mi się spodobała, była bardzo lekka i pochłonęłam ja bardzo szybko. Pierwszy tom podobał mi się jednak bardziej (w sumie często tak bywa), ponieważ zawsze bardziej podoba mi się moment poznawania. Autorka postanowiła wpleść z historię wątek pracy strażaka, który (w odróżnieniu do innych książek) bardzo przypadł mi do gustu i nawet wkrecilam się w tą opowieść. Autorka ma talent do realistycznego przestawiania problemów. Świetne było to że w drugiej części pojawiła się playlista, co uwielbiam!!!

?Dzień po dniu, tydzień po tygodniu, miesiąc za miesiącem. Życie przepływało nam przez palce, czy tego chcieliśmy, czy nie. Ile zmarnowanych szans? Ile chwil, które mogłyby być inne, gdybyśmy tylko mieli w sobie, choć odrobinę odwagi?.
Nowina, którą usłyszała, Iga zmieniła, drastycznie jej priorytety. Zrezygnowała z pracy, z wielkiego miasta i postanowiła wrócić do rodziców. Olek również przeżywa swoje dramaty. Mężczyzna nie radzi sobie z całą sytuacją. Nie potrafi zawalczyć o miłość. Związek zakochanych wisi na włosku. Czy będą w stanie mimo wszystko się odnaleźć?
Bohaterowie w tej części są bardzo zagubieni. Dziwne zbiegi okoliczności jeszcze bardziej oddalają ich od siebie. Źle odczytane sytuację i podsłuchane strzępki rozmów powodują wiele krzywd. Nie potrafią przez to przełamać się i wykonać pierwszego kroku. Potrzebna jest pomoc najbliższych. A ilu takich ludzi żyje na świecie. Marnują cenny czas na unoszenie się dumą, zamiast spędzać go z najbliższymi. Niejednokrotnie miałam ochotę nimi potrząsnąć. Czekałam tylko na moment, aż się ogarną i zaczną działać. Czy się doczekałam? Tego zdradzić nie mogę, sami musicie sprawdzić.
Po zaskakującym zakończeniu pierwszego tomu nie mogłam się doczekać dalszych losów bohaterów. Obawiałam się tego, co tu zastanę. Ten tom jest jeszcze bardziej emocjonujący niż pierwszy. W trakcie czytania towarzyszył mi cały wachlarz emocji. Wielokrotnie wzruszyłam się, a nawet popłakałam podczas lektury. Jak tylko zaczęłam, to już wiedziałam, że przepadłam. Nie mogłam oderwać się, aż nie dokończyłam książki. Cieszę się, że dałam szansę tej historii.

Historia Igi i Olka tak mocno pochłonęła moją uwagę, że wprost nie mogłam doczekać się momentu, gdy sięgnę po jej kontynuację. Drugą część zaczęłam jeszcze tego samego dnia. Przyznaję - pochłonęłam tę pozycję w kilka godzin, ale całą winą obarczam autorkę i to, jak dobrą historię stworzyła. No ale okej, ja tutaj słodzę, ale jak oceniam całą dylogię ostatecznie?

Choć Iga i Olek przeszli sporo, to pragnęli spróbować wspólnego życia. Jednak przeszłość nieustannie o sobie przypomina, a liczne tajemnice zaczynają się nawarstwiać, co prowadzi do kolejnych nieporozumień. Wkrótce w ich relacji pojawia się zazdrość i brak zaufania... Ponowne spotkanie zakochanych na nowo daje im nadzieję na szczęśliwe zakończenie. By się to udało, czeka ich prawdziwa walka ze swoimi demonami i licznymi przeszkodami, jakie stają na ich drodze. Czy odnajdą w sobie na tyle siły, by je pokonać?

Główni bohaterowie sprawili, że po raz kolejny nie mogłam się oderwać od lektury, a moja ciekawość w pewnym momencie osiągnęła punkt krytyczny. Iga wzbudziła we mnie dużo irytacji swoim postępowaniem, choć byłam w stanie je zrozumieć. Kobieta ta wiele przeszła w swoim życiu, a niewyleczone traumy mają ogromny wpływ na nasze życie - tego się nie da ukryć. Nie mogę nic jednak poradzić na to, że w pewnym momencie miałam ochotę wejść do tej książki i nagadać Idze. Tak, bywam czasem nerwowa, nie oceniajcie mnie.

Po drugiej stronie barykady jest Olek, który nie okazał się wcale lepszy. Myślę, że w odniesieniu do tych dwojga idealnie sprawdzi się powiedzenie, że swój do swego ciągnie - oboje są piekielnie uparci, zawzięci i w gorącej wodzie kąpani. Jest w nich jednak coś takiego, co po prostu sprawiło, że realnie się do nich przywiązałam i nie chciałam, by moja przygoda z nimi zakończyła się tak szybko. No ale niestety, nie potrafiłam spowolnić swojego czytania, więc drugi tom pochłonęłam w kilka godzin.

Magdalena Szponar po raz drugi pokazała mi, jak mocno potrafi namieszać w życiu swoich bohaterów, nie zapominając jednak o ważnych wątkach, które w pewien sposób stanowią wyjaśnienie ich postępowania. Sytuacja Igi była bardzo trudna i absolutnie nikomu nie życzę przechodzić przez coś takiego. Cieszę się, że autorka postanowiła wpleść taki wątek do swojej powieści i że zrobiła to tak delikatnie, a jednak bardzo szczegółowo i dokładnie. Na wszelkie pochwały zasługuje również rzeczowe przedstawienie pracy strażaków oraz przykładowe opisy akcji ? po raz kolejny wyrażam swój podziw w stosunku do osób, które pracują w tym zawodzie.

Nad ziemią to bardzo dobra kontynuacja, a jednocześnie zakończenie historii Igi i Olka. Jak wspomniałam wyżej, związałam się emocjonalnie z tymi bohaterami i będzie mi ich bardzo brakować. Z chęcią również sięgnę po inne powieści autorki, ale i po historię Marty i Rafała - najlepszych przyjaciół naszych głównych bohaterów.

Jeśli potrzebujecie wciągającego romansu, w którym nie brakuje emocji i dramatów, to koniecznie sięgnijcie po tę dylogię - myślę, że się nie zawiedziecie.

"Nad ziemią" jest drugim tomem dylogii Uczucia nie do ugaszenia z motywem strażackim w tle, opowiadającej historię Igi i Olka.

Magdalena Szponar wie jak zagrać na uczuciach i emocjach czytelnika, co pokazała już w pierwszej części. Gdy już myślimy, że wszystko zmierza ku dobremu, następuje nagły zwrot akcji i znów nic nie jest pewne. Bardzo lubię takie momenty w książkach i taką niepewność co do dalszych losów bohaterów. I to nawet jeśli miałam przeogromną ochotę mocno trzepnąć po uszach zarówno Igę, jak i Olka... Ale niestety, to oni sami musieli zawalczyć o siebie, przejrzeć na oczy. Dobrze że chociaż mieli wielkie wsparcie ze strony przyjaciół - Marty i Rafała. A o to, jak wiemy, w dzisiejszych czasach wcale nie tak łatwo. 

Ponownie widzimy jak łatwo tajemnice, niedopowiedzenia, domysły, pochopne wnioski, wiara w to, co się zobaczy czy usłyszy, demony z przeszłości, a przede wszystkim brak szczerej rozmowy mogą zniszczyć związek. Skumulowało się tego naprawdę dużo i momentami zastanawiałam się, czy aby autorka nie za bardzo daje Olkowi i Idze w kość? Ale to wszystko było tak angażujące, że nie potrafiłam przerwać. Gdy poznałam całą tę historię, doszłam do wniosku, że to Olkowi bardziej udało się przekonać mnie do siebie, a nawet zdobyć moje serce. Taki facet to skarb. Mimo popełnionych błędów, to on bardziej dojrzał, zmienił się i na pewno będzie mu łatwiej iść przez życie.

Książka dostarcza wielu emocji. Czujemy to, co bohaterowie. Miłość, ból, tęsknota, szczęście, strach i wewnętrzne rozterki - to wszystko jest bardzo namacalne i realne.

"Nad ziemią" to pełna emocji, wzruszeń i humoru powieść pokazująca, jak wielką przeszkodę do szczęścia mogą stanowić niedomówienia, sekrety i tajemnice. A także, że aby ruszyć do przodu, najpierw trzeba rozliczyć się z przeszłością. Polecam Wam tę dylogię. Ogień gwarantowany!

Pozory...
Zarówno Iga, jak i Olek są okropnie dumni, uparci, skryci i skrzywdzeni. Ta mieszanka działa lepiej niż rozpałka do grilla i ciągle wznieca ogień. Pełen nieporozumień, uczuć, żalu, tęsknoty, złości i rezygnacji. Bohaterowie ciągle krążą wokół siebie i nie mogą znaleźć drogi, która by ich połączyła. Mimo, że jest na wyciągnięcie ręki. W pewnym momencie już miałam dość tych niedomówień pomiędzy nimi. Każde z nich uważało, że historia, którą stworzyli sobie w głowie jest rzeczywistością. A tej jednak daleko było do spełnienia wyimaginowanych oczekiwań.

Nawet proste sytuacje potrafią się porządnie skomplikować gdy zabraknie komunikacji. Dorośli powinni już na ten temat coś wiedzieć i zamiast wyciągać pochopne wnioski, po prostu usiąść i szczerze ze sobą porozmawiać. Ile cierpienia, bólu, nerwów i czasu można dzięki temu zaoszczędzić. No ale cóż, każdy uczy się na własnych błędach. Szkoda tylko, że jednemu wystarczy popełnić go raz by wyciągnąć wnioski, a inny będzie tak błądzić przez całe życie.

Na początku mamy tutaj zabawę w kotka i myszkę. Typowe, kiedy jedno chce to drugie nie może. Po przekroczeniu połowy książki sytuacja się zaczyna stabilizować. Przynajmniej do momentu, kiedy przeszłość nie postanowiła trochę zamieszać ???? Wszystko wraca jak bumerang. Sekrety wychodzą na jaw. Mury pękają i zostaje tylko czysta, naga prawda.

Zycie nie jest usłane różami, ale o tym już każdy zdołał się przekonać. Nasi bohaterowie również. Chodzi w nim jednak o wytrwałość, pokorę, czerpanie ile się da z każdej, nawet najmniejszej chwili. Chodzi o uczucia, dawanie, a nie tylko branie. Przede wszystkim chodzi o znalezienie sensu, rzeczy, bądź osoby, dla której codziennie rano będzie się wstawać pomimo przeszkód i ciężaru przygniatających nas problemów. Tego nasi bohaterowie na szczęście zdążyli się nauczyć ????

Kontynuacja historii przystojnego strażaka Olka i zwariowanej Igi.

Miłość oparta jest na prawdzie i szczerych rozmowach.Niestety w przypadku bohaterów tego zabrakło.Oboje są dorosłymi osobami a zachowywali się jak dzieci-bładzili we mgle wierząc w to-co w części usłyszą lub zobaczą.Nie potrafili stawić czoła problemów odrazu jak się pojawiają,tylko odkładają w czasie raniąc siebie nawzajem.Przez takie zachowanie tracą cenny czas i szanse na szybsze szczęście we dwoje.

Powieść jest istnym zbiorem uwag-jak nie zachowywać się w związku,aby nie ranić ukochanej osoby!
Trzymałam kciuki,aby jak najszybciej porzucili dumę i zawalczyli o siebie.

Podobało mi się wplątanie do fabuły wyjazdów strażaków na akcje.Było to realistyczne z towarzyszącymi emocjami i obawami o zdrowie swoje i innych.

Oba tomy serii ?uczucia nie do ugaszenia? są rewelacyjne.Nasycone emocjami i przepełnione wewnętrznymi rozterkami bohaterów.
Koniecznie sięgnijcie po tą serie.
Polecam

,,Nad ziemią" to książka, która pokazuje, że zaufanie jest to podstawa udanego związku, lecz trzeba pamiętać, że milczenie, czyli brak szczerej rozmowy może złamać niejedno serce! Uczucia nie do ugaszenia to seria, która mnie zaskoczyła w wielu aspektach! Po pierwsze, premiery są równocześnie w jednym dniu, po drugie oba tomy dotyczą jednej pary, a co za tym idzie, że na dalsze losy bohaterów nie musimy czekać, dla osoby niecierpliwej takiej, jaką jestem ja, jest to coś fantastycznego! Po trzecie przepadłam, ponieważ historia Igi i Olka porusza bardzo wiele istotnych wątków! Autorka skupiła się na dogłębnej kreacji bohaterów, która z punktu widzenia czytelnika nie jest łatwa! ,,Nad ziemią" ten tytuł doskonale odzwierciedla to, co się znajduje w książce, bohaterowie lawirują wokół siebie, zarówno fizycznie, jak i psychicznie, a to wszystko z braku rozmowy! Czy ich drogi się zejdą? Tego to ja już nie zdradzę! Autorka pokazuje, że wyleczenie się z traumy to jest bardzo czasochłonny proces, ale pierwszym krokiem do jego podjęcia jest zrozumienie, że pomoc jest potrzebna i tutaj dosyć często ważną rolę odgrywają przyjaciele, którzy pomogą zrobić ten pierwszy krok! ,,Nad wodą" to książka, która mnie zachwyciła prostotą, ponieważ nie ma tutaj nic, co by wykraczało poza normy, każde zachowanie bohaterów jest w jakiś sposób uzasadnione, mimo tego, że w niektórych sytuacjach wydaje się, że człowiek postąpiłby odwrotnie, niż działali bohaterowie, to należy pamiętać, że jeśli podejmujemy decyzje pod wpływem emocji, nie zawsze będą one racjonalne. Autorka nie oszczędzała bohaterów w książce, zmusiła ich do walki, która nie była łatwa, ze względu na to, że dotyczyła ich samych, musieli zmierzyć się z demonami przeszłości, które ich nawiedzały dzień w dzień. Czy polecam serię? Tak, tak, i jeszcze raz tak! Znajdziecie w niej miłość, pożądanie, rozpacz i nadzieję, ale co jest dla mnie najważniejsze, to poczucie, że Iga i Olek, to przyjaciele, z którymi wiąże was niewidzialna nić! Cała książka jest napisana w taki sposób, że nie ma w niej przepaści pomiędzy fikcją a rzeczywistością! Polecam!