Nadzieja matką głupich

Zakończenie pierwszego tomu porównałabym do wybuchu bomby. Jak ja się cieszyłam, że nie muszę czekać, tylko od razu mogę kontynuować tę emocjonującą przygodę.

W drugim tomie sporo tajemnic wychodzi na światło dzienne. Ich poznanie pozwala połączyć wątki poznane w pierwszej części oraz lepiej zrozumieć bohaterów i motywy ich działania. Pewnej dość istotnej kwestii dość szybko się domyśliłam, ale nie sprawiło to, by moja ciekawość osłabła. I tak chciałam więcej i więcej. Wiem, że to brzmi może trochę enigmatycznie, ale nie chcę nikomu popsuć przyjemności samodzielnego i stopniowego odkrywania kart.

Spodobało mi się w tej części dodanie perspektywy Jamesa. Myślę, że to przyczyniło się do pokierowania moich myśli w tym samym kierunku, co autorki.

W ogóle, to przy serii "Swallow" utwierdziłam się w przekonaniu, że lubię, gdy w książkach z wątkiem romantycznym mam możliwość poznania myśli i odczuć dwóch stron. Dawno temu, gdy czytałam pewną popularną serię z wampirami, bardzo brakowało mi rozdziałów z perspektywy Edwarda. A tu delektowałam się możliwością obustronnego przeżywania tych emocji. A tych nie brakowało, i nie mam na myśli wyłącznie emocji związanych z rodzącym się uczuciem, ale również tych dotyczących innych wątków.

Zakończenie było zaskakujące, może nie aż tak, jak w pierwszym tomie, ale jednak ciekawa jestem, czym jeszcze zaskoczy mnie autorka.

Nie znam wcześniejszych książek Aleksandry Muraszki, ale jeśli są utrzymane w podobnym klimacie, to chcę je poznać.

Haelyn i Rion choć wydawali się dla siebie idealni, stanęli przed najcięższym egzaminem życia, jakim jest rozłąka. Rion walczy o powrót do zdrowia odcinając się od wszystkich. Haelyn i James próbują się wspierać, żyć i iść dalej, wciąż trzymając miejsce dla Riona. Nie jest to łatwe zwłaszcza, że ich umysły wciąż szaleją z nieświadomości. Walcząc z demonami, które wciąż wychodzą ze swych kryjówek. Życie nie ma litości dla tych młodych ludzi. Widząc nadzieję na lepsze jutro i spokój, los ponownie pokazuje im środkowy palec udowadniając, że "nadzieja matką głupich". Wciąż muszą być ostrożni, zwłaszcza, że z przeszłości zaczynają wypływać pewne fakty, które mogą wstrząsnąć ich całym światem jeszcze bardziej,

Ta książka to niezwykle emocjonalna, rozrywająca serce przygoda, na którą wielu może nie być gotowym. Opasły grubasek zawiera w sobie ogromną ilość bolesnych i traumatycznych przeżyć, z którym wciąż się mierzą bohaterowie. Jedne udaje im się pokonać, a kolejne pojawiają się na horyzoncie. Łączą teraźniejszość z przeszłością, miłość z nienawiścią, śmierć z życiem. Każde z poznanych tutaj bohaterów niesie ze sobą ogromny bagaż doświadczeń życiowych, których konsekwencje wciąż odczuwa. Nie jest to sprawiedliwe, że tak ich doświadcza te zycie. Wspólnie próbują przeciwdziałać negatywnym skutkom, często nie swoich decyzji i postępowań, dźwigając na barkach ogromny ciężar odpowiedzialności, świadomości i dojrzałości, których wielu może się od nich uczyć. Nie są bez win, bo każde z nich popełnia także błędy, które ich uczą, pozwalają wyciągać wnioski. Z pełną napięcia ciekawością śledziłam kolejne ich losy, choć momentami wydawały się nazbyt naciągane i rozwlekane niepotrzebnie. W całości małe minusiki się zgubiły, bo zakończeniem totalnie Aleksandra wbiła mnie w ziemię. Zaszokowała mnie na całego i choć miałam nadzieję, że poznam finisz i zakończę czytanie w pełni usatysfakcjonowana, to nic z tego. Urwanie droga autorko historii w tak kluczowym momencie powinno być refundowane lekami na nerwy, których do wydania kolejnego tomu będę potrzebowała chyba w dużej ilości. Miłośnikom emocjonalnie wykańczających historii polecam z czystym sumieniem. Czekam na ciąg dalszy.

Nawet bolesna prawda jest lepsza od fałszywego szczęścia...



Swallow. Nadzieja matką głupich? to jedna z tych kontynuacji, na której premierę czekałam z wielką niecierpliwością. Muszę przyznać, że Aleksandra Muraszka po raz kolejny stworzyła dzieło, które emocjonalnie rozłożyło mnie na łopatki. "Swallow. Nadzieja matką głupich" to drugi tom trylogii, który dostarczy Wam nie tylko mnóstwo emocji, ale również zmusi do głębokiej refleksji nad życiem, prawdą i nadzieją.



Książka kontynuuje historię Haelyn i Riona, bohaterów, którzy w pierwszym tomie zmagali się z własnymi demonami. W "Swallow. Nadzieja matką głupich" dowiadujemy się, że nawet bolesna prawda jest lepsza od fałszywego szczęścia. Autorka wprowadza nas w świat pełen niepewności, gdzie każdy może być podejrzany, a nic nie jest pewne. Trzy słowa, dziewiętnaście liter, miesiące niepewności, milion pytań i jeden cel: odkrycie prawdy. Nadzieja bywa złudna, a jeśli się w niej zatracisz, możesz stracić wszystko. Kiedy wydaje się, że gorzej już być nie może, świat pokazuje ukryte karty i udowadnia, że cierpienia nigdy nie jest za wiele. Wracają uśpione demony przeszłości, a głęboko skrywane sekrety wychodzą na światło dzienne, co czyni tę historię niezwykle angażującą.



Aleksandra Muraszka zrobiła to po raz kolejny - stworzyła książkę, która dostarczała mi całą gamę emocji. Śmiałam się, płakałam i wściekałam się na to, co się działo. To opowieść o dziewczynie, która bała się śmierci i chłopaku, który pragnął umrzeć. W tym tomie czekają na Was nowe "grzeszki" przeszłości, które wywrócą fabułę o 180 stopni. Autorka wprowadza również trzeciego narratora, którego obecność początkowo była dla mnie zagadką, ale z czasem stała się kluczowa dla zrozumienia całej historii.



Ta część trylogii jest jeszcze lepsza od pierwszej. Muraszka po raz kolejny stworzyła bardzo autentycznych bohaterów, w których każdy czytelnik znajdzie cząstkę siebie. Zakończenie przebiło finał pierwszego tomu - nie sądziłam, że autorka ma w rękawie takiego asa. Przygotujcie się na duży szok, kiedy dotrzecie do pewnego fragmentu.... Przyznam, że ten tom rozpala zmysły, ale również sprawia, że czytelnik wyleje sporo łez. To piękna, bolesna opowieść o pragnieniu odnalezienia nadziei, która nie może wydobyć się z cienia traum z przeszłości.



Aleksandra Muraszka stworzyła kontynuację, która złamie serca wielu czytelników i pozostawi ich z mnóstwem pytań i refleksji. Ta książka, choć gruba (prawie 600 stron), jest lekturą, której nie da się odłożyć. Przeczytałam ją szybko i z wielkim zaangażowaniem. To historia, którą musicie przeżyć na własnej skórze.


Czy książkę polecam? Jeśli szukasz tytułu, który złamie Ci serce i spowoduje wiele wylanych łez, to "Swallow. Nadzieja matką głupich" jest idealnym wyborem. Styl pisania Aleksandry Muraszki oraz sposób doboru słów sprawia, że przez tę powieść dosłownie się płynie. Pomimo trudnych tematów, chce się czytać dalej. Jest to również książka, którą każdy z nas zrozumie zupełnie inaczej i przeżyje na swój własny sposób - czy nie po to właśnie czytamy książki? By przeżyć jakąś historię i dzielić się z innymi swoimi spostrzeżeniami