Najlepsza przyjaciółka

Książka była niesamowitą podróżą do czasów 193X, 194X oraz 196X. Gwarantowane jest, że zdoła poruszyć wiele serc całą formą, tematami, a nawet listami, z których możemy się dowiedzieć więcej o życiu dwóch przyjaciółek. Jak się można spodziewać, nie wszystko było kolorowe i przyjemne, ale o to właśnie chodzi. Chciałam przeczytać coś, na czym nie będę się nudzić, więc przeczytałam. A tym bardziej po tym pierwszym spotkaniu z twórczością autorki, pozostanę na dłużej - oczywiście z chęcią sięgając po inne wydane tytuły.

Podobał mi się styl pisania, charakterystyczne problemy związane z tymi czasami (nawet relacje rodzinne nadawały tej książce realizmu) czy forma rozdziałów, w których przenosiliśmy się za każdym razem do innego momentu, innego roku. Z pewnością mogę to polecić osobom, które lubią takie tematy.

"Wy­da­wa­ło się, że nie ist­nia­ły mię­dzy nimi żadne ta­jem­ni­ce.."

Połączyła je głęboka więź i przyjaźń, która nie zdarza się zbyt często. Wspierały się w trudnych i najczarniejszych momentach życia "Obie miały cięż­kie życie. W nędzy, opa­rach go­rzał­ki i w at­mos­fe­rze cią­głych awan­tur." Były sobie bliższe niż siostry. Teraz Beata Lwowska powraca do rodzinnego miasta, by pożegnać swoją najlepszą przyjaciółkę Agnieszkę. Po pogrzebie z przykrością odczuwa, że nie jest tu mile widziana. Zostaje nawet wyproszona ze stypy przez męża Agnieszki, który na pożegnanie wręcza jej plik listów swojej żony. Zagubiona, nie rozumie, dlaczego przyjaciółka nie wysłała ich wcześniej, ale już pierwsze słowa listu ukazują, skrywane przez lata tajemnice. Zagłębiając się w lekturze odkrywa całkiem inny portret kobiety, która była jej tak bliska i sekrety, które odmienią jej życie.

Ta historia zawiera w sobie ogromny ładunek emocjonalny. Dwie przestrzenie czasowe, które przeplatają się ze sobą, tworząc wciągający i poruszający obraz. Codzienna szarość życia, pełna decyzji, wyborów i doświadczeń ubarwiona została ognistą czerwienią emocji. Odcienie przyjaźni wyróżniają się intensywnymi i wyrazistymi barwami, a skrywane sekrety odznaczają się ciemną smugą niedopowiedzeń. Wojna jest tutaj tłem wydarzeń, ponurym, przygnębiającym, bardzo autentycznym.

Dwie ambitne dziewczyny, które uparcie chciały wyrwać się z biedy. Dorastały w trudnych czasach, a marzenia i wzajemne wsparcie pomagały przetrwać. Z ciekawością zagłębiałam się w listy Agnieszki, odkrywając jej perspektywę wydarzeń. To powieść która skłania do przemyśleń i zostaje w sercu na dłużej. Polecam serdecznie.