Najsłabsze ogniwo

Książki tego autora to klasa sama w sobie, więc i tym razem nie spodziewałam się niczego innego. Jego najnowszy thriller ?Najsłabsze ogniwo? pochłonęłam w jeden wieczór! Cóż to była za emocjonująca lektura!
Wiecie co świadczy o talencie autora? Kiedy pisze postać, którą poznajemy zaledwie na 2 czy 3 stronach, a do końca martwimy się o nią jak o członka własnej rodziny. Niesamowite, że można stworzyć postać epizodyczną, która ledwie zapoznajemy z czytelnikiem , oprzeć całą fabułę powieści na jej gorączkowych poszukiwaniach, w taki sposób żeby czytelnik zaangażował się w te sprawę całym sobą.

Książka pochłonęła mnie od pierwszych stron, głównie przez to, że szybko zżyłam się bohaterami. Historia jest bardzo ciekawa i wielowątkowa, nie pozwala nam stracić zainteresowania nawet na chwilę. Autor umiejętnie podkręca napięcie tak, że nie raz miałam ochotę krzyknąć ?nie rób tego!? ?nie idź tam? i w duchu krytykowałam głupotę czy lekkomyślność głównego bohatera. Wstrzymywałam oddech, kiedy już połączył kropki i zrozumiał ?co się właśnie odjebało? i trzymałam kciuki w trakcie niesamowicie emocjonującego finału, który koniec końców okazał się zupełnie inny niż przypuszczałam.
Zwrotów akcji w tej powieści nie zliczycie, autor wodzi nas za nos jak małe dzieci i co rusz zaskakuje czymś nowym. Trzeba dobrego nosa i dużej wprawy, żeby poukładać te puzzle przed finałem ????
Bawiłam się doskonałe! Myślę, że to tytuł idealny na długie jesienne wieczory.

Robert Małecki to jeden z moich ulubionych polskich pisarzy kryminalnych. Nie musiałam się wiec długo zastanawiać nad sięgnięciem po jego najnowszą książkę. ?Najsłabsze ogniwo? to thriller podejmujący modny ostatnio motyw zaginięcia.

Głównym bohaterem jest pisarz, co już zdobyło pierwszego plusa. Piotr Warot jest ostatnią osobą która widziała dziewczynę swojego brata przed jej nagłym zaginięciem. Policja swoje podejrzenia kieruje w stronę Aleksa, a utwierdza ich w tym przekonaniu fakt, że mężczyzna znika kilka dni po tym, jak jego partnerka była widziana po raz ostatni. Niedługo po tym bez śladu znika nastoletni syn sąsiada Piotra, którego pisarz wieczorem podwoził do domu. Co łączy Warota z tymi trzema zaginięciami? Czy zdesperowany pisarz będzie w stanie samodzielnie dojść do prawdy?

Pan Robert, jak zawsze, zaserwował nam wyśmienitą ucztę literacką i świetnie spędzony czas. Niestety nie udało mi się rozwiązać zagadki zaginięcia Aliny i Aleksa, ale do ostatniej chwili usiłowałam połączyć ze sobą elementy układanki. Jeśli się zastanowić, to chyba miałam małą nadzieję, na zupełnie inny finał, autor jednak zaserwował coś, czego nie sposób się było domyślić, przynajmniej przez pierwszą część fabuły.

O, takie historie lubię!
Takie thrillery się powinno pisać; człowiek bierze z myślą ?tak tylko sprawdzę, co tu znowu nagryzmolił?, takie tam kilka stron chce przeczytać, a po paru godzinach nie może uwierzyć, że to już koniec.

?Najsłabsze ogniwo? kupiło mnie fabułą, pisarzem w roli głównego bohatera i lekki piórem autora. Historia zawiła, poplątana, nieoczywista. Momentami zbliżała się do granicy absurdu, ale nigdy jej nie przekroczyła i nie pozostawiła w mojej głowie posmaku tandety. Wciągnęłam się, zaangażowałam i naprawdę myślałam, a może bardziej miałam nadzieję, że skończy się zupełnie inaczej?

Książka jest klimatyczna, pełna rodzinnych intryg i sekretów. Te kilka wątków, które początkowo nie chciały mi się w głowie połączyć, w głowie autora znalazły wspólny język, co dało mocny finał. ?Najsłabsze ogniwo? to kawał solidnej lektury, z rodzaju tych, które bardzo trudno odłożyć, dopóki nie przeczyta się ostatniego zdania.

Historie Roberta Małeckiego mogę już brać w ciemno, bo nigdy mnie nie zawodzą i zawsze satysfakcjonująco zaskakują. Ze swojej strony ?Najsłabsze ogniwo? polecam i inne książki tego autora też polecam! I czekam na kolejne!

"W każdym łańcuchu kłamstw znajduje się ?Najsłabsze ogniwo "

Fikcja literacka to też swojego rodzaju kłamstwo, jednak Robert Małecki uknuł tym razem taką intrygę, że nie sposób doszukać się w niej słabego ogniwa. Takie kłamstwa akceptuję i to z ogromną przyjemnością!

Klimat powieści zachwycił mnie od pierwszych stron. Niemal namacalne poczucie, że wydarzy się coś, co przewróci spokojne życie głównego bohatera, znanego pisarza powieści obyczajowych, do góry nogami, od razu podnosi poziom napięcia i utrzymuje go do szokującego końca, podsycając co rusz odsłonięciem rąbka jednej z wielu skrywanych tajemnic, czy nagłym zwrotem akcji.

Zaginięcie w krótkim odstępie czasu trójki mieszkańców spokojnej, podtoruńskiej wsi wydaje się co najmniej intrygujące, ale i budzi niepokój. Czyżby brat Piotra wraz z dziewczyną wyjechali nagle do spa, a nastoletni syn sąsiada przechodzi okres buntu? A może za ich zniknięciem kryje się coś więcej?

Brak jakiegokolwiek kontaktu z zaginionymi zmusza do działania policję, ale i Piotr za wszelką cenę dąży do poznania prawdy. I w pewnym momencie chyba tylko jemu na niej zależy. Czy uda mu się zerwać łańcuch kłamstw i odkryć tajemnice skrywane przez wszystkich wokół, również jego najbliższych?

Autor bardzo życiowo, realistycznie oddał emocje związane z dorastaniem, niełatwe relacje nastolatków z rodzicami. Ale poruszył również dylemat związany z kwestią zaufania i dochowywania tajemnicy za wszelką cenę. Czy w niektórych przypadkach złamanie danego słowa, nadużycie zaufania nie byłoby mniejszym złem? Szczególnie jeśli mogłoby zapobiec tragedii? Gdyby tylko można było z góry znać konsekwencje wyboru jednej lub drugiej drogi.

Elektryzujący kryminał! Nie sposób wyzwolić się spod jego uroku do ostatnich stron. Czytajcie!

Popularny pisarz, Piotr Warot, mieszka razem z żoną i dziećmi w podtoruńskiej wsi. Pewnego letniego dnia w tajemniczych okolicznościach znika jego brat Aleks, a wraz z nim jego dziewczyna Alina.

Oboje nie dają znaku życia. W tym samym czasie znika z domu również nastoletni syn sąsiadów. Wydaje się, że sprawy nie są ze sobą połączone, a nastolatek po prostu uciekł z domu.

Warot postanawia zrobić wszystko, aby odnaleźć brat. Rusza śladem ostatnich działań Aleksa i Aliny. Musi rozwikłać łańcuch tajemnic, w który uwikłani są wszyscy mu bliscy.

"Najsłabsze ogniwo" to nowa książka Roberta Małeckiego, a dla mnie pierwsze spotkanie z jego twórczością.

To książka o kłamstwach. O skrywanych sekretach. Gęstą sieć tych tajemnic oplata głównego bohatera. Mimo niespodziewanych i tragicznych wydarzeń, bardzo trudno jest rozwiązać ten węzeł tajemnic. Każda z postaci ma inne powody, żeby nie zdradzać prawdy.

"Najsłabsze ogniwo" to również historia o rodzinie. O sile rodzinnych więzów. O tym jak wiele jesteśmy w stanie zrobić dla najbliższych. Ile jesteśmy w stanie wybaczyć.

Zakończenie mnie zaskoczyło. Spodziewałam się jednak trochę innego. Ale nie będę więcej Wam zdradzać na ten temat.

Książka będzie idealna na jesienny wieczór. Akcja nie goni, ale dużo się dzieje i wciąga w wir kolejnych zdarzeń. Autor stworzył świetny klimat, w którym można się zatopić.

Ja jestem po wrażeniem warsztatu autora i czekam na więcej.

Popularny pisarz, Piotr Warot, mieszka razem z żoną i dziećmi w podtoruńskiej wsi. Pewnego letniego dnia w tajemniczych okolicznościach znika jego brat Aleks, a wraz z nim jego dziewczyna Alina.

Oboje nie dają znaku życia. W tym samym czasie znika z domu również nastoletni syn sąsiadów. Wydaje się, że sprawy nie są ze sobą połączone, a nastolatek po prostu uciekł z domu.

Warot postanawia zrobić wszystko, aby odnaleźć brat. Rusza śladem ostatnich działań Aleksa i Aliny. Musi rozwikłać łańcuch tajemnic, w który uwikłani są wszyscy mu bliscy.

"Najsłabsze ogniwo" to nowa książka Roberta Małeckiego, a dla mnie pierwsze spotkanie z jego twórczością.

To książka o kłamstwach. O skrywanych sekretach. Gęstą sieć tych tajemnic oplata głównego bohatera. Mimo niespodziewanych i tragicznych wydarzeń, bardzo trudno jest rozwiązać ten węzeł tajemnic. Każda z postaci ma inne powody, żeby nie zdradzać prawdy.

"Najsłabsze ogniwo" to również historia o rodzinie. O sile rodzinnych więzów. O tym jak wiele jesteśmy w stanie zrobić dla najbliższych. Ile jesteśmy w stanie wybaczyć.

Zakończenie mnie zaskoczyło. Spodziewałam się jednak trochę innego. Ale nie będę więcej Wam zdradzać na ten temat.

Książka będzie idealna na jesienny wieczór. Akcja nie goni, ale dużo się dzieje i wciąga w wir kolejnych zdarzeń. Autor stworzył świetny klimat, w którym można się zatopić.

Ja jestem po wrażeniem warsztatu autora i czekam na więcej.

?Najsłabsze ogniowo? autorstwa Roberta Małeckeigo to książka o losach znanego pisarza powieści obyczajowych, który postanawia rozwiązać tajemniczą zagadkę zniknięcia jego brata oraz dziewczyny. Piotr Warot wijąc się w pajęczynie kłamstw będzie musiał odnaleźć w sobie sporego nakładu sił, by móc zdiagnozować ?najsłabsze ogniowo? w łańcuchu tajemnic, którymi się niespodziewanie oplótł.

Robert Małecki to autor o wielkiej kulturze słowa pisanego, co pokazał już niejednokrotnie przy swoich poprzednich książkach. Jego powieści są pozbawione wyjątkowo brutalnych scen, nie obfitują w makabryczne opisy bestialskich morderstw, oprawionych litrami przelanej krwi. Mimo to książki te potrafią wchłonąć czytelnika w swoją fabułę, w której nic nie dzieje się z przypadku. Doskonale wplatane wątki obyczajowe w powieść i znakomicie zarysowani ich bohaterowie są niezaprzeczalnie wielkimi atutami, które nie pozwalają odłożyć książki przed ich zakończeniem.

Nie inaczej jest i w tym przypadku. ?Najsłabsze ogniowo? to thriller o bardzo fajnej fabule. Cała historia jest przedstawiona w inteligentny i przyjemny dla oka sposób, będąc świetnym towarzyszem przy kawie. W tej książce nie uświadczyłem ani przez chwilę momentu nudy, a moja ciekawość wzrastała wraz z każdym kolejnym rozdziałem. Autor umiejętnie zwodził mnie za nos przez cały czas, gdyż finałowe zakończenie nie było tym, które wydedukowałem sobie w trakcie czytania. To kolejny atut książki. Historia ta ma wszystkie niezbędne składniki, by móc ją sklasyfikować jako świetny thriller, do którego sięgnięcia namawiam każdego miłośnika gatunku.

Podsumowując książkę muszę po raz kolejny powiedzieć, że Robert Małecki znowu to zrobił. Znowu wprowadził mnie w tajemniczy świat swojej wyobraźni, w którym czułem się po prostu doskonale. Świetnie się bawiłem dlatego też mam nadzieję, że Pan Robert nie pozwoli mi długo czekać na kolejną swoją książkę i po raz kolejny zaprosi mnie do bycia jej maleńką częścią jako czytelnika?

Książkę przedpremierowo mogłem przeczytać i zrecenzować dzięki uprzejmości wydawnictwa Czwarta Strona, za co jestem bardzo wdzięczny. Była to dla mnie wielka przyjemność.

Jestem fanką książek Autora i to od momentu gdy przeczytałam ,,Skazę", dla szczegółu Mąż również. Kiedy po seriach kryminałów dostałam do ręki pierwszy thriller, byłam równie zachwycona. Czy najnowsza książka Autora mnie zauroczyła?

Piotr Warot jest osobą znaną, tym trudniej przeżyć mu to co się dzieje. Gdy informacje o jego życiu pojawiają się w mediach ma poczucie, że jest w centrum wydarzeń na które nie ma wpływu. Znika dziewczyna jego brata oraz jego brat Aleks i do tego jeszcze syn sąsiadów. Piotr rozpoczyna własne śledztwo, chce odszukać rodzinę i oczyścić się z podejrzeń. W taki czy inny sposób znajduje się w samym centrum wydarzeń.

Mogę powiedzieć... no Panie Robercie, znów się Panu udało. Książka z zaskakującą historią i genialnie napisana. Dostałam taką kumulację tajemnic i splotu zdarzeń, że nie byłam w stanie wypuścić jej z rąk.

Autor ma swoją niezaprzeczalną kulturę pisania, Jego książki nie ociekają krwią, nie są przepełnione brutalnymi scenami, a jednak powodują u czytelnika szybsze bicie serca, zarumienione policzki i zawalanie obowiązków. Dlaczego? Przez idealnie skonstruowaną fabułę i przemyślane ,,dokładanie do pieca". Małecki potrafi z wyczuciem grać na emocjach czytelnika, podsycać jego ciekawość i wiązać z bohaterami. Dba o doskonały rys psychologiczny, wplata wątki obyczajowe i nie wiadomo kiedy zaczynamy żyć powieścią. Jesteśmy w środku wszystkich wydarzeń, przeżywamy wzloty i upadki bohaterów.

Do tego wszystkiego dochodzi jeszcze element zaskoczenia, nie da się przewidzieć kto winien. Odkrywając kolejne wydarzenia czułam się jak dziecko we mgle, a im więcej wiedziałam tym bardziej miałam wrażenie, że zdecydowanie jednak mniej wiem. Taka to dziwna zależność.

Kiedy biorę do ręki książkę Autora, mogę być pewna, że to będzie kawał dobrej literatury, że wszystko będzie miało sens, że język polski pozostanie językiem polskim, że moje zauroczenie znów wzrośnie, no i oczywiście gdy skończę ostatni rozdział pomyślę....jak On to wszystko pięknie wymyślił. Książki Małeckiego mają w pełni dopracowaną formę, wszystkiego jest dokładnie tyle ile powinno być. Nie ma tu przerostu formy nad treścią, nie ma zapychania stron czymś co nic nie wnosi, tu wszystko jest ważne i konieczne.

Coben pisze świetne książki, ale najbardziej jestem mu wdzięczna nie za miły czas jaki przy nich spędziłam a za zainspirowanie Roberta Małeckiego do sięgnięcia po pióro. Panie Robercie gratuluję pomysłów i wykonania!!!!! To znów była rewelacyjna lektura!!!!!!!!!!!

Zacznę od tego, że jedyna książka autora jaką do tej pory czytałam to "Zmora" , która totalnie mi się podobała. Wobec tego miałam duże oczekiwania co do nowości Pana Roberta. Jak wypadło to tym razem ?

Fabuła książki opiera się na tajemniczych zaginięciach trzech osób. Zdawać by się mogło, że jedno z nich nie ma żadnego związku z całością , ale czy na pewno ?

Autor sprytnie prowadzi nas przez kolejne tropy, które z każdym kolejnym rozdziałem zaczynają układać się w spójną całość. Im dalej wgłąb książki, tym bardziej wzrasta ciekawość co do rozwiązania zagadki. Nie brakuje tu mylnych tropów i urywanych myśli , które tylko podkręcają burze mózgu jaka towarzyszy czytaniu.

Samo zakończenie na plus. Jednak im bliżej do niego było, tym łatwiej było odgadnąć o co w tym wszystkim chodzi. Z tego powodu trochę zabrakło efektu wow.

Całość uważam za naprawdę dobrze skonstruowany kryminał, który czytało się bardzo szybko i przyjemnie.