Najszczęśliwsza

,,Ludzie potrafią ukryć przed partnerami romanse, utratę pracy i alkoholizm, więc nie ma co się łudzić. Nigdy nie możemy mieć absolutnej pewności, że znamy drugiego człowieka. Tyle zdołałem się nauczyć."

Zapoznałam się z treścią i zauważyłam, że jest to wznowienie z 2018 roku. Mimo upływu sześciu lat, treść jak najbardziej trafia do czytelnika. Jedynie styl jest obrany nieco inaczej, jakby sam wróg nam ją napisał. Ogólnie jest ukazana jako niby wspomnienie, opis jakiś wydarzeń i scena, które je potwierdza z chwili, kiedy do nich doszło. Charakter książki jest ukazany pod sztukę i obrazy, które główny bohater maluje. Nam przyznaje, że według niego to, co robi jest niczym ważnym, lecz są osoby, które doceniają jego prace i widzą w nich większy przekaz. Spodobało mi się to stwierdzeni o szczęściu, że człowiek szczęśliwy nie nadaje się do prowadzenia swojego stada, gdyż nie zauważa potencjalnego zagrożenia. Czy też tak myślicie? W takim właśnie szczęściu znajduje się główny bohater, kiedy spogląda na swoją małżonkę. Nie widzi po za nią świata, jest spełnieniem jego marzeń. Zabierając ją ze sobą w pewne miejsce zupełnie nie spodziewał się, że tak szybko uśmiech zniknie z jego twarzy. To, co było oczkiem w jego głowie, staje się krwawym plackiem. Nawet ja pomyślałam, że to nie może być prawda... Lecz na tym opowieść się nie kończy. Bo czy możliwe jest, by zmarli ponownie powracali do świata żywych? Dlaczego list, który trzyma w dłoniach jest napisany pismem jego małżonki? Co ma wspólnego z tym wszystkim pewna mamusia, która prosiła swoje dziecko o różne rzeczy?
Uwielbiam thrillery psychologiczne, choć tutaj doszedł też wątek kryminalny. Autor bardzo lubi grać na uczuciach innych, lecz mocniej dostrzegą to osoby, które mają swoje drugie połówki, lub te posiadające dziecko. Ktoś, kto nie rozumie takich więzi nie będzie zbyt mocno jej przeżywał. Najbardziej zostały podkreślone uczucia malarza, który opisuje nam co czuje i jak radzi, bądź nie radzi sobie ze stratą i listem. Oprócz akcji ma też życie prywatne, gdzie je, śpi i rozmyśla. Osoba poszukująca soczystego kryminału nie znajdzie tu wartkiej akcji, gdyż oddany został przede wszystkim odzew psychologiczny, czyli to, co najbardziej lubię w książkach tego typu. Każdy z nas mierzy się z różnymi traumami, więc wiemy jak wygląda zadręczanie się i odkrywanie sekretów u ukochanych osób, które wiele chowały przed światem. W taki stanie jest nasza postać. Jakby odkrywał świat z lustra, który pokazywał odwrotność tego, co brał za pewnik. Trochę szokujących treści poznamy ze strony samej małżonki, która taka szczęśliwa jak on sądził, wcale nie była...
Mnie wkręciła od początku, dlatego wam ją polecam:-)

Dawid Kaster dostaje list od swojej byłej żony, która cztery lata temu została zamordowana. Mężczyzna nie ma żadnych wątpliwości, że to Ilona rzeczywiście mu go wysłała, w szczególności, gdy niebawem dostaje kolejny prezent.

Opis jak i sam początek zwiastował naprawdę świetną historię, jednak jego potencjał niestety nie został wykorzystany. Nie ukrywam, były chwilę, że się najzwyczajniej w świecie przy niej nudziłam, choć akcja naprawdę miała szybkie tempo i najprawdopodobniej to było problemem. Większość wątków zostały słabo rozwinięte i nie wszystko było zrozumiałe. Pod sam koniec co prawda wszystko się wyjaśnia, jednak i tak mnie to do siebie nie przekonuje.
Całość mamy przedstawioną z dwóch narracji - Dawida, który stracił swoją żonę i choć ułożył sobie życie na nowo, to wciąż nie potrafi się z tym pogodzić. To on znalazł ją martwą i wie, że nie ma żadnej możliwości, że doszło do pomyłki, to jednak po dostaniu listu, rodzi się w nim nadzieja. Wierzy w to co chce, żeby było rzeczywistością.
Poznajemy także kobietę o której tak naprawdę nic nie wiemy. Pojawiają się jej wątki, opowiada nam o swoim życiu, użala się nad sobą, jednak do samego końca nie mamy pojęcia kim jest. Ten wątek powinien być intrygujący, jednak mnie on osobiście irytował.
"Najszczęśliwsza" to wznowienia książki autora wydanej w 2018 roku i przypuszczam, że gdyby napisał ją od nowa to wypadłaby znacznie lepiej, tak niestety czuję jedynie rozczarowanie.

Max Czornyj po raz kolejny przybywa z odurzającą powieścią, ukazującą człowieka jako istną mozaikę dobra i zła. Granica między nimi jest niezwykle elastyczna, a jednak jej pierwsze przekroczenie usytuowane jest zwykle traumatycznym doświadczeniem, obdarciem z niewinnego dzieciństwa, kontaktem z czystą ciemnością. Ile zła jest w stanie znieść człowiek, by samemu nie stać się bestią? Jak traumatyczne doświadczenie dziurawią ludzką psychikę?

Mglisty, mroczny, odurzający klimat to bezsprzecznie najważniejsza cecha dobrego thrillera i w tym wypadku Autor spisał się rewelacyjnie. Max Czornyj stopniowo odkrywa kolejne elementy tej mrocznej układanki nie z tej rzeczywistości. Rozpoczyna delikatnie, po to, by po chwili z przytupem zatrząść całym światem i pozostawić czytelnika w totalnym oszołomieniu i poczuciu zagrożenia. Krocząc po kolejnych stronach wciąż zastanawiałam się, czy wyjaśnienie zagadki będzie miało charakter logiczny, czy raczej mam do czynienia z jakimiś mocami spoza tego świata...

Niełatwo pogodzić się z utratą ukochanej osoby, każdy przeżywa żałobę na swój własny, indywidualny sposób, dlatego nie potrafimy określić, czy zwątpienie Kastera dotyczące zmarłej żony, jest tylko mechanizmem obronnym czy poważniejszym urojeniem. Z czasem paranoja bohatera całkowicie udziela się czytelnikowi, staje się on podejrzliwy, niemal zaczyna wariować, w skutek czego z lękiem i fascynacją kroczy ku finałowi tej mrocznej opowieści.

Najszczęśliwsza to wciągający, nieprzewidywalny, mocny thriller psychologiczny, który zachwyci najbardziej wymagających czytelników. Niepokojący klimat, utrzymujący się od pierwszych stron do samego końca, mroczne sekrety, genialna intryga, doskonale nakreślone portrety bohaterów, a wszystko dopieszczone wnikliwą analizą ludzkiej psychiki. Stopniowe odkrywanie poszczególnych elementów i perfekcyjne zwodzenie czytelnika czyni z historii fascynującą a zarazem mroczną przygodę, o której długo nie da się zapomnieć, szczególnie, że zakończenie naprawdę wbija w fotel! Polecam całym sercem!

Sprawdź, jak niewiele dzieli idealne życia od przerażającego kłamstwa...

"Najszczęśliwsza" to thriller psychologiczny, który od samego początku wciąga czytelnika w mroczny świat pełen tajemnic i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Max Czornyj, mistrz mylenia tropów, serwuje nam historię, która z każdą kolejną stroną buduje napięcie i trzyma w niepewności do samego końca.

Głównym bohaterem jest Dawid Kaster, który otrzymuje list od swojej byłej żony, Ilony. Problem w tym, że Ilona została zamordowana cztery lata temu. List przypomina charakterem pisma i treścią autentyczną wiadomość od Ilony, co wprowadza Dawida w stan konsternacji i szoku. Kiedy mężczyzna zaczyna otrzymywać kolejne wiadomości, przeszłość powraca, a demony, które próbował zapomnieć, stają się coraz bardziej realne. Dawid zaczyna odkrywać kolejne wskazówki, które prowadzą go wprost do przerażającej prawdy. Czy zabójca Ilony prowadzi z nim sadystyczną grę? A może Ilona żyje, a jej śmierć cztery lata temu była niewyobrażalną pomyłką?

Od samego początku książka przyciąga uwagę swoim klimatem. Rozdziały są krótkie, ale treściwe, co sprawia, że akcja rozwija się dynamicznie, nie pozwalając czytelnikowi na chwilę wytchnienia. Narracja jest prowadzona w taki sposób, że im dalej zagłębiamy się w historię, tym mniej wiemy, co tak naprawdę się dzieje. To mistrzowska technika Czornyja, która skutecznie wprowadza czytelnika w stan niepewności i napięcia.

Bohaterowie są dobrze zarysowani i wiarygodni. Dawid Kaster to postać pełna sprzeczności - z jednej strony zmagający się z żałobą i bólem, z drugiej pełen determinacji, by odkryć prawdę. Jego emocje są autentyczne, co sprawia, że łatwo się z nim utożsamić i współodczuwać jego lęki oraz nadzieje.

Jednym z największych atutów "Najszczęśliwszej" jest umiejętne budowanie napięcia. Każdy rozdział przynosi nowe zagadki i komplikacje, co sprawia, że książka trzyma w napięciu aż do samego końca. Czornyj doskonale balansuje pomiędzy momentami spokojniejszymi a tymi, w których akcja pędzi jak z bicza strzelił. Czytelnik czuje autentyczny strach, a atmosfera staje się coraz bardziej gęsta z każdą kolejną stroną.

Choć gdzieś w połowie książki mogło się wydawać, że można przewidzieć zakończenie, Max Czornyj potrafi zaskoczyć. Finał jest nieoczywisty i wyjaśnia wszystkie niewiadome w sposób, który pozostawia czytelnika z uczuciem zaskoczenia i satysfakcji. To zakończenie, które zwala z nóg i sprawia, że cała historia na długo pozostaje w pamięci.

"Najszczęśliwsza" to doskonały przykład thrillera psychologicznego, który łączy świetny pomysł na fabułę, wyczuwalne napięcie i mistrzowskie mylenie tropów. Max Czornyj pokazuje, jak niewiele dzieli idealne życie od przerażającego kłamstwa. Książka pełna jest emocji, a bohaterowie z krwi i kości sprawiają, że historia staje się jeszcze bardziej angażująca. Polecam tę książkę wszystkim miłośnikom gatunku, którzy cenią sobie inteligentne i zaskakujące historie.