Napisz mi jak zabić

Na wiejskiej polanie zostają odnalezione zwłoki autora kryminałów, który wcześniej został uprowadzony ze swojego domu, a jedynym świadkiem na to jest jego żona. Pani Klara Kubiak współtworzyła cykl kryminałów ze swoim mężem i to, co stało się w jej własnym domu, było wielkim szokiem. Bo kto mógłby sobie wyobrazić, że tacy autorzy mogliby sami stać się sednem dochodzenia policyjnego? Z czego jedno byłoby martwe, a drugie nieźle poturbowane?

Na całe szczęście sprawa została przydzielona utalentowanej Laurze Szumskiej i komisarzowi Olgierdowi Kotowi. Jednak mimo nawału pracy, każde z nich musi się zmierzyć nie tylko z ciężką sprawą... ale i swoim życiem.

Dawno nie czytałam tak dobrze napisanego i wciągającego kryminału. Jak już wyżej pisałam, to niesamowite, że autorowi kryminałów przydarzyło się niemal to samo, co sam opisywał w swoich książkach. Ponadto to wszystko jest okraszone pełnym oczekiwania napięciem, które kończyło każdy rozdział i problemami życiowymi. No mówię wam, jestem zakochana w tej książce, zwłaszcza po końcówce, na której uroniłam nawet parę łez.

I ogólnie trzeba tutaj przyznać, że największą furorę oprócz fabuły robią tutaj bohaterowie. Zwłaszcza z głównej dwójki upatrzyłam sobie komisarza Kota. Ten staruszek zmaga się z natarczywymi myślami samobójczymi. Zresztą na początku książki już się o tym dowiadujemy, kiedy Olgierd już jest bliski przejścia na drugi świat. Ratuje go tylko telefon od przyjaciela, który zatrudnia go jako konsultanta do sprawy, którą prowadzi Laura Szumska. Swoją drogą ona też ma swoje problemy, które niestety, jak dla mnie, były za mało rozwinięte i za mało wytłumaczone. Bo nasza pani podkomisarz niegdyś pracowała w Warszawie, ale przez pewną sprawę (której wam nie zdradzę, żeby nie zaspojlerować) została przeniesiona na Śląsk do Myszkowic. Jest to wszystko naprawdę ciekawe, ale mimo iż pani Szumska wybija się na tej książce niejako jako główna postać, to i tak zdecydowanie do gustu przypadł mi komisarz Kot. Zwłaszcza urzekł mnie swoim charakterkiem i przenikliwością oraz odrobiną humoru. A sam antagonista też jest świetną i niespodziewaną postacią, bo takiego mordercy chyba nigdy w życiu nie widziałam w żadnej książce. Ma też swoje własne problemy, chociaż nieco inne niż się z początku spodziewałam. (Chciałabym wam to nieco szerzej omówić, ale nie chcę też za dużo zdradzić, bo to jest naprawdę fajnie opisane i wyjaśnione).

Wrócę jeszcze na moment do fabuły. Nie chcę się tutaj za bardzo rozpisywać, ale naprawdę była świetna. Wszystko było spójne, a moje domysły potwierdziły ostatnie rozdziały książki. Zresztą autor genialnie to rozegrał, podsuwając nam poszlaki i takie mrugnięcie okiem, jakby czasami mówił "domyśl się czytelniku". I naprawdę da się domyślić. Ja swoją teorię miałam na końcu języka jakoś tak w połowie książki, ale myślałam że nie jest prawdziwa... a jednak była. (Szok i niedowierzanie - serio). Dodatkowo to, co wykombinował Dorian Zawadzki, jest super! Jednak nie chcę wam tego zdradzać, dlatego tylko powiem: Ta powieść jest jak książka w książce.
I tyle, reszty domyślcie się podczas czytania ;)

,,Napisz mi jak zabić" za świetnego antagonistę; dobrą robotę i bohaterów, którzy są żywi, dostaje ode mnie 9/10.

Ostatnie moje lektury było wyciszające, kojące? Teraz czas na mocne uderzenie i potężną dawkę czytelniczej adrenaliny!

Nowa powieść Doriana Zawadzkiego ?Napisz mi jak zabić? trafiła do księgarń na początku marca dzięki ...

Rzadko sięgam po współczesne kryminały i thrillery. Tę książkę wybrałam do zrecenzowania, bo miałam ochotę na coś mocnego, przyprawiającego o szybkie bicie serca. I trafiłam w przysłowiową dziesiątkę!

Na śląskiej prowincji policjanci odnajdują przykutą do łóżka i wycieńczoną żonę autora poczytnych kryminałów. Wkrótce potem odnajdują jego zwłoki. Wszystko wskazuje na to, że do rezydencji włamała się jakaś szajka, uprowadziła pisarza, a jego dużo młodszą małżonkę na kilkanaście godzin skrępowali.

Śledztwo w tej sprawie prowadzi niesamowita para: debiutantka Laura Szumska i doświadczony śledczy, Olgierd Kot, były wykładowca Laury. Początkowo wydaje się, że oboje bardzo się różnią. Szybko jednak okazuje się, że jest inaczej ? oboje mają za sobą traumatyczne przeżycia, oboje są bezkompromisowi i wyjątkowo inteligentni.

Laura od początku podejrzewa żonę zamordowanego, która wraz z nim pisała kryminały. Nikt nie wierzy w jej wersję. W dodatku w męskim środowisku młoda kobieta musi stawić czoła niewybrednie szowinistycznym i seksistowskim żartom.
Czy Laura miała rację? Czy tylko poniosła ją wyobraźnia? A może w tej kryminalnej intrydze jest jeszcze drugie i trzecie dno?

Na ostateczną odpowiedź trzeba poczekać, bo Dorian Zawadzki jest mistrzem suspensu ? podobnie jak stworzony przez niego bohater.

Powieść ?Napisz mi jak zabić? łączy cechy kryminału i thrillera. Na pewno zadowoli nie tylko miłośników czytelniczej adrenaliny, ale także tych, którzy lubią motyw książki w książce. Tu motyw ten urasta do rangi prozy szkatułkowej ? a to bardzo cenię.
Zaletą fabuły są też na pewno liczne retrospekcje ? to dzięki nim poznajemy przeszłość bohaterów i odkrywamy demony i traumy sprzed lat. Potrzeba czasu, by połączyć je z teraźniejszością. Przypomina to rozsypane puzzle, które stopniowo układamy w całość.

Nowa powieść Doriana Zawadzkiego przenosi nas też w mroczny i zawiły świat ludzkiego umysłu. Psychologiczne gry, podejrzenia, wspomnienia, cienie z przeszłości? To wszystko przeraża, ale i daje do myślenia.
Połknęłam tę powieść bardzo szybko i z wielkimi emocjami.
Polecam z czystym sumieniem, nie tylko miłośnikom gatunku! BEATA IGIELSKA