Nasza prywatna gra

Zachwycona najnowszą książka Pani Magdaleny Zimniak "Czarcie lustro" nie mogłam sobie odmówić przyjemności i sięgnąć po poprzednią książkę autorki "Nasza prywatna gra". Tak się składa, że tę książkę w zeszłym sprezentowała mi moja przyjaciółka Halinka. A jak Halinka przeczytała i poleca, to mi nie pozostaje nic innego jak tylko czytać.

"To taka nasza prywatna gra, prawda?"

Bianka i Emil od pięciu lat są małżeństwem, od trzech starają się o dziecko, ale bez skutku. Bianka jest lektorką w szkole językowej, ma nienormowane godziny pracy. W domu jest praktycznie gościem. Emilowi coraz mniej podoba się taki układ. Pewnego dnia Bianka wybiera się do Nasielska do swojej rodzinnej miejscowości. Odwiedza grób mamy i rozmawia z dawnymi znajomymi. Wieczorem prowadzi zajęcia i słuch po niej ginie. Odzyskuje przytomność w piwnicy, a jej porywacz ukrywa się pod dziwaczną maską. Zdesperowany mąż Bianki łączy siły z jej ojcem Stefanem i wspólnie rozpoczynają poszukiwania. Na światło dzienne wychodzą tajemnice, o których Emil nie miał pojęcia. Okazuje się, że tak naprawdę nie znał swojej żony. Karmiła go kłamstwami i sporo przed nim zataiła. Jej przeszłość to dla niego totalne zaskoczenie. W międzyczasie znika kolejna dziewczyna. Czy te sprawy się ze sobą łączą? Kim jest porywacz i czego chce?

"Nasza prywatna gra" to kolejny genialny thriller Pani Magdaleny, od którego nie sposób się oderwać. Niepowtarzalna fabuła, dobrze skonstruowany portret psychologiczny porywacza, trauma, wyparcie i osobowość Borderline to wszystko znajdziecie w tej powieści. Do tego autorka każe nam się zastanowić, co dziedziczymy po rodzicach. Co przechodzi z ojca na syna i z matki na córkę? Czy agresję można mieć zapisaną w genach? Czy choroby psychiczne są dziedziczne? Młody wiek i trauma powodują, że wypieramy z naszej pamięci bolesne wspomnienia. Pamiętamy tylko to, co dobre. Sytuacje kryzysowe pokazują nam, ile człowiek jest gotowy poświęcić dla kochanej osoby. Żeby nie psuć dobrego wizerunku swojej rodziny potrafić zaakceptować i zgodzić się na wszystko. Ale wreszcie nadchodzi taki moment, że pojawiają się wyrzuty sumienia...
Rewelacyjna książka z zakończeniem, które wbija we fotel.

Zakochałam się w historiach tworzonych przez Magdalenę Zimniak po przeczytaniu książki Gra poza prawem, świetnego thrillera psychologicznego z elementami kryminału, w którym porusza wiele ważnych problemów z miejscem osób niepełnosprawnych w społeczeństwie na czele, własnych kompleksach i relacjach z najbliższymi. Poprzednia książka Magdaleny Zimniak ? Piwnica, też mi się bardzo podobała, bo jest to powieść, o której nie da się zapomnieć i nie tylko z powodu występujących tu zjawisk paranormalnych, czy tajemnic z przeszłości, ale głównie z powodu oryginalnej fabuły, bo jest to świetnie napisana powieść psychologiczna na tle wydarzeń historycznych.
Kolejna książka autorki to Nasza prywatna gra. Świetnie napisany thriller, który zmusza do refleksji z doskonale skonstruowaną fabułą, nieprzewidywalny i pełen tajemnic. Jestem pewna, że podobnie, jak poprzednie historie napisane przez Magdalenę Zimniak, długo zostanie w mojej pamięci.

Bianka wciąż żyje w cieniu samobójczej śmierci matki, bo nigdy nie dowiedziała się, co pchnęło ją do tego kroku.Wiedziona impulsem pewnego dnia wybiera się sama na grób matki do Nasielska, żeby w ciszy zrozumieć i poczuć, dlaczego jej matka popełniła samobójstwo. Przy okazji odwiedza swój stary dom rodzinny, w którym teraz mieszka matka jej dawnego chłopaka. Niestety nie otrzymuje odpowiedzi na swoje pytania i ta wizyta niewiele jej pomaga ani rozmowa ze znajomą lekarką. Pytani o matkę, kręcą i nie mogą lub nie chcą udzielić jej odpowiedzi.

Po powrocie z Nasielska następnego dnia Bianka wychodzi do pracy jak zwykle, ale z niej nie wraca.

Bianka budzi się w piwnicy z więzami na rękach i nogach, przywiązana do stołu. Jeszcze się łudzi, że to tylko kolejny koszmarny sen, z którego się obudzi. Gdy uświadamia sobie, że jest uwięziona, w jej głowie zaczynają się rodzić pytania. Kto ją porwał, dlaczego tu ją więzi? Czyżby miało to jakiś związek z jej wizytą w Nasielsku? Rzucone przez porywacza zdanie o prywatnej grze, mrozi kobiecie krew w żyłach, bo nie wiele osób z jej otoczenia o tym wie. Blanka zaczyna snuć domysły kim naprawdę jest osoba, która ją porwała.
Blanka, siedząc uwięziona w piwnicy, nie znając tożsamości porywacza ukrywającego się za dziwnym przebraniem, powoli układa w głowie wspomnienia, które wcześniej wypierała. Z jej wspomnień powoli wyłania się obraz niezrównoważonej psychicznie matki, która wpadała w szał i bez powodu się awanturowała.

Emil zastanawia się, czy żona została porwana, czy postanowiła sama zniknąć, tym bardziej że kiedyś miało miejsce podobne zdarzenie z jej udziałem. Zaczyna prowadzić własne dochodzenie, ale im więcej faktów odkrywa z przeszłości Blanki, tym bardziej stwierdza, że nie wiele o niej wie. Stefan były policjant, jest przerażony zaginięciem córki, ale jednocześnie okazuje się, jak wiele ma do ukrycia. Panicznie boi się, że cała prawda wyjdzie na jaw. Obaj mężczyźni pomagają sobie w poszukiwaniach Blanki, ale nie przeszkadza im to we wzajemnym podejrzewaniu się o udział w jej porwaniu.

Nasza prywatna gra to świetny thriller na bardzo wysokim poziomie, wspaniale napisany, wciągający, nieodkładalny. Krótkie rozdziały powodują, że przez fabułę książki mknie się z zawrotną prędkością, a przerzucana od jednej postaci do drugiej narracja, przypominała zgrany bieg w sztafecie. Z każdym przekazaniem pałeczki na jaw wychodzą kolejne, ciemne tajemnice bohaterów. Każde z nich ma swoją chwilę prawdy, ale te ich rozważania, wcale do tej prawdy nie przybliżają, a wprost przeciwnie jeszcze bardziej zaciemniają obraz, bo każde z nich ma coś na sumieniu.Magdalena Zimniak zaprezentowała rotmistrzowo świata w konstruowaniu intrygi. Wszyscy wydawali się podejrzani, każdy z nich miał coś do ukrycia, każdy miał coś na sumieniu. Rodzinne tajemnice ukryte w zakamarkach pamięci niczym w mrocznej i dusznej piwnicy. To niesamowita układanka, w której nic nie jest oczywiste, nawet wtedy, gdy wydaje się, że kolejny element trafił we właściwe miejsce. Każdy fragment tego mrocznego obrazu kryje złe emocje, strach, obłęd, trudne relacje rodzinne, osobowość borderline, depresja poporodowa, brak akceptacji i zrozumienia. Niejednoznaczne relacje sąsiedzkie, podejrzenia, nieufność, niesłuszne oskarżenia i na koniec zaskakujący finał.
Autorka, jak zawsze prezentuje nie tylko wspaniały warsztat pisarski, ale pokazuje, że nie boi się poruszać trudnych tematów, a teraz nie pozostaje mi nic innego, jak czekać na kolejną książkę.

Bianka jest lektorką języka angielskiego. Zajęcia prowadzi popołudniami i późnymi wieczorami, co odbija się niestety na jej małżeństwie. Oboje z mężem pragną dziecka, mimo braku jakichkolwiek przeciwskazań, kobiecie nadal nie udało się zajść w ciążę. Traumatyczna przeszłość, od której kobieta całkowicie się odcięła, wraca ponownie. Bianka budzi się związana, w ciemnej opuszczonej piwnicy, skazana na łaskę człowieka w przebraniu. Na jaw wychodzą tajemnice rodzinne, które już dawno wydawać by się mogło, zostały zapomniane. Ojciec i mąż kobiety rozpoczynają śledztwo na własną rękę. Czy uda im się uratować Biankę?

Świetnie wykreowani bohaterowie, tropy tak mylące, że do ostatniej chwili nie byłam pewna kto stoi za porwaniem głównej bohaterki. Sama historia kobiety, jej przeszłość dosłownie mnie poraziły. Nie mogłam objąć rozumem tego, przez co przeszła i jak się z tym wszystkim uporała. Narracja jest pierwszoosobowa, poprowadzona oczami Bianki. Przepleciona z narracją trzecioosobową, pokazującą perspektywę innych postaci, ojca czy męża kobiety ? choć nie tylko. Autorka umiejętnie miesza czytelnikowi w głowie, przeplatając wspomnienia, codzienność kobiety i jej relacje z innymi. Stwarzało to pełniejszy obraz sytuacji, ale i wprowadzało dodatkowe wątki, nasuwało nowe wnioski. To wszystko zarazem sprawiało, że w głowie czytelnika pojawiają się kolejne pytania. Tajemnice z przeszłości, odkrywane stopniowo przerażają, wzbudzają współczucie. Jednak to napięcie i adrenalina, przede wszystkim nie opuszczały mnie nawet na moment. To była genialna powieść, którą dosłownie pochłonęłam. Nie mogłam się od niej oderwać. Doskonale przemyślana fabuła, napięcie, które sięga zenitu, zaskakujące zwroty akcji. To thriller na naprawdę wysokim poziomie, który z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom gatunku. Czy uda się uratować Biankę? Kto stoi za jej uwięzieniem co skrywa przeszłość kobiety? Odpowiedzi na te pytania poznacie w ?Naszej prywatnej grze?. Polecam.

???????????? RECENZJA ????????????

Bianka Magnacka pracuje jako lektorka języka angielskiego. Ma kochającego męża- Emila oraz ojca. Jednak Bianka nie jest w stanie zaznać spokoju. Jej matka popełniła samobójstwo. Kobieta do tej pory nie jest w stanie pogodzić się z tym faktem. Wybiera się do rodzinnego Nasielska aby tam poszukać prawdy i spróbować zrozumieć postępowanie matki. Wizyta w rodzinnych stronach nie przynosi rozwiązania. Kobieta wraca do pracy. Jednak w drodze do domu ślad po niej ginie. Nikt nie wie gdzie jest i co się z nią stało. Ojciec wraz z mężem Bianki zaczynają poszukiwania na własną rękę. Niestety podejrzanych z godziny na godzinę przybywa co nie ułatwia odnalezienia kobiety.

Czy uda się odnaleźć Biankę? Kto stoi za jej porwaniem? Jakie tajemnice skrywa przeszłość kobiety?

Muszę Wam powiedzieć że jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki ale napewno nie ostatnie. Jest to naprawdę świetna I wciągająca historia. Do ostatnich rozdziałów nie byłam w stanie wytypować porywacza ???? Jednak to co mi się podobało najbardziej to sytuacje przedstawiane oczami poszczególnych bohaterów. Wszystko ze sobą współgrało i nie ma mowy o tym aby pogubić się w akcji. Jak dla mnie duży plus. Jeżeli lubicie thrillery trzymające w napięciu to koniecznie musicie przeczytać ,,Naszą prywatną grę " Gorąco polecam ????????

Wyobraź sobie ciasne i duszne pomieszczenie ogarnięte ciemnością. Chłód przenika Twoje ciało, a gdy próbujesz się ruszyć, uświadamiasz sobie, że sznur boleśnie unieruchomił Twoje kończyny. Ogarnia Cię przeraźliwy lęk i obezwładniająca bezsilność. Czy to miejsce zostanie niemym świadkiem Twojej śmierci? Nagle powoli otwierają się drzwi. Patrzysz z nadzieją na delikatny snop światła, który nieco rozproszył ciemność. W zasięgu wzroku pojawia się on. Twój oprawca. Jego twarz skrywa się za groteskową maską. Tak rozpoczyna się koszmar z którego nigdy się nie otrząśniesz...

Lubicie książki z motywem porwania?
"Nasza prywatna gra" to intrygujący i wielowątkowy thriller psychologiczny przy którym nie sposób się się nudzić!
Tajemnicze porwanie, sekrety z przeszłości i bezlitosna prawda, która przez lata nie ujrzała światła dziennego.

To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Magdaleny Zimniak i nie wiedziałam czego mogę się spodziewać. Czy tytułowa prywatna gra wciągnie mnie w swój mroczny świat?

Bieg zdarzeń od samego początku budzi ciekawość, a narracja z punktu widzenia kilku bohaterów sugeruje, że każdy ma coś do ukrycia. Autorka skutecznie wodzi czytelnika za nos, często myląc tropy. Kilkakrotnie podczas lektury zmieniłam swoje zdanie kim jest oprawca, ale ostatecznie moje pierwsze przypuszczenia okazały się trafione. Czy to świadczy o tym, że przedstawiona historia jest przewidywalna? W żadnym wypadku! Niektóre wydarzenia szczerze mnie zaskoczyły.

W "Naszej prywatnej grze" zabrakło mi indywidualnych cech wykreowanych postaci. W thrillerach mam słabość do analizy psychologicznej bohaterów, co sprawia że dana książka zapisuje się w mojej pamięci na dłużej. Najlepiej ukazana została Bianka, ofiara porwania, to wlaśnie ona poprzez swoje wspomnienia obudziła we mnie najwięcej emocji.

Jeśli lubicie historie o burzliwych relacjach rodzinnych oraz sekretach z przeszłości, warto zwrócić uwagę na ten tytuł!