Nasze wczoraj

Siadając do tej książki nie spodziewałam się dwóch rzeczy. Po pierwsze, że ta historia wzbudzi we mnie aż tyle emocji, oczywiście wiedziałam, że autorka zadba o to by ich nie zabrakło, ale były one tak silne, że serce autentycznie mnie bolało. Po drugie, totalnym zaskoczeniem był dla mnie wiek głównych bohaterów. Byłam święcie przekonana, że będzie to historia dojrzałych ludzi i co się z tym wiąże o zupełnie innych problemach, z którymi będą się mierzyć. Musicie wiedzieć jednak, że to było jak najbardziej miłe zaskoczenie, a Łucja i Daniel całkowicie podbili moje serce.

Już dawno nie czytałam książki, w której relacja między głównymi bohaterami była tak dobrze opisana. Zdaję sobie sprawę, że dla niektórych czytelników będzie ona kontrowersyjna, ale nie zmienia to faktu, że to, co łączyło Łucję i Daniela było wyjątkowe i prawdziwe. Zadziwiające, że tak młodzi ludzie mieli wyrobiony w sobie tak silny instynkt opiekuńczości. Aby chronić siebie nawzajem gotowi byli na wszystko. Ich miłość nie miała prawa istnieć i oni doskonale o tym wiedzieli. Ale czy przed prawdziwym uczuciem da się uciec?

Niesamowicie podobają mi się trzy krótkie zdania zapisane na okładce książki i pozwólcie, że ja wam teraz przytoczę:
"Miłość jest jak spacer po cienkiej linie zawieszonej nad przepaścią. A utrzymanie równowagi w tym przypadku jest niemożliwe. Ktoś spadnie albo - zrobią to oboje".
Tak właśnie wyglądała miłość Łucji i Daniela. Uczucie duszone w sercu w obawie na reakcję otoczenia.

"Na zawsze wczoraj" to niesamowicie poruszająca historia zakazanej miłości. Opowieść o młodzieńczych błędach, poświęceniu, marzeniach i pasjach. To książka o relacjach rodzinnych i przyjaźni.

Jestem absolutnie zachwycona lekturą i już nie mogę doczekać się, aż otworzę drugą część i poznam dalsze losy moich ulubionych nastolatków, bo to zakończenie? co ja wam będę mówić, przeczytajcie sami.

Polecam gorąco