Naszyjnik królowej (twarda)

Czy są tu fani Aleksandra Dumas? Ja z pewnością się do nich zaliczam. Choć nie przeczytałam wszystkich jego dzieł, to połowę z nich znam na pewno i lubię do nich wracać od czasu do czasu. Fascynuje mnie język, jakim posługuje się autor, a także historie, które snuje w każdej ze swoich książek. Dziś chciałabym podzielić się z Wami recenzją "Naszyjnika królowej", drugiego tomu serii "Pamiętniki lekarza". Przyznaję, że nie znam pierwszego tomu, ale nie miałam problemu ze zrozumieniem drugiej części. Oczywiście, muszę to nadrobić!
"Naszyjnik królowej" to 816 stron, które pochłoniecie, nim się obejrzycie. Nie ukrywam, że osoby, które nie miały wcześniej styczności z twórczością Dumas, mogą napotkać pewne trudności z językiem, który różni się od współczesnego. Akcja rozgrywa się w 1784 roku, w dworze Ludwika XVI i Marii Antoniny. Wydarzenia, które opisuje autor, są oparte na prawdziwych faktach, co sprawia, że tym bardziej polecam tę książkę. Szkoda, że lekcje historii nie są prowadzone w tak interesujący sposób. Spiski, romanse, zdrady, szaleństwo - to prawdziwy koktajl Mołotowa! Każdy z bohaterów przeżywa swoją rolę w sposób, który autor przedstawia w niezwykle przekonujący sposób.
Jak byście zareagowali, gdybyście dowiedzieli się, że w czasach biedy, podczas surowej zimy, gdy brakuje podstawowych środków do ogrzewania, głowa państwa kupuje naszyjnik dla swojej ukochanej? Wyczuwacie zapach intrygi, która jest wymierzona przeciwko Marii Antoninie i jej mężowi, Ludwikowi XVI? Wkraczacie w świat francuskiej arystokracji, gdzie przepych i obłuda są odczuwalne zarówno psychicznie, jak i fizycznie. To dwa światy, które nigdy nie znajdą kompromisu - bieda i bogactwo. O ile biedni uczą się zaradności (choć nie zawsze), o tyle bogaci, szlachta, nie potrafią odnaleźć się w rzeczywistości, w której nie mogą zaspokoić swoich pragnień.
Poznacie ich psychiczne i fizyczne zmagania, co zostało genialnie uchwycone. XVIII wiek, cała ta otoczka etykiety, momentami przeraża, ale i bawi. Widzicie ludzką głupotę, która skłania do refleksji, zwłaszcza że, jak już wspomniałam, książka oparta jest na faktach.
Zdecydowanie polecam dodać tę pozycję do swojej biblioteczki, jak i inne dzieła autora.

Naszyjnik królowej, francuska klasyka, awanturnicza, doskonale napisana powieść, do której z chęcią i sporym sentymentem wróciłam po bez mała 20 latach. Mamy złoty wiek francuskiej arystokracji, tak by się zdawało, 1784 rok, dwór Ludwika XVI i Marii Antoniny, arystokracja się bawi, ucztuje, romansuje i nie tylko. Oj dzieje się, dzieje. Maria Antonina zamawia u jubilera drogocenny naszyjnik. Jednak z powodów finansowych nie jest w stanie go opłacić. W tym momencie pojawia się tajemnicza kobieta, która zobowiązuje się kupić naszyjnik. Jednak naszyjnik zostaje skradziony. Rozpoczyna się śledztwo i początek niezwykłej, jakże brawurowej opowieści. To niby z pozoru zwyczajne wydarzenie zwane przez historyków aferą naszyjnikową, było jedną z przyczyn wybuchu wielkiej rewolucji francuskiej, początkiem wielkich zmian. Wspomniana afera naszyjnikowa była taką kroplą, która przelała czarę goryczy. Dwór królewski w tym czasie, w XVIII wieku, miał i tak kiepskie notowania u francuskich poddanych. Wybuch afery naszyjnikowej umocnił niezadowolenie z monarchii i wstrząsnął ówczesną opinią publiczną. Dla nas żyjących w XXI wieku to nic takiego. Dla ludzi końca XVIII wieku monarchia była wszystkim, zbytkiem, wynaturzeniem, przyczynkiem ich nędzy. Tego typu afera była dla Francuzów szokiem. Książkę czyta się świetnie, nieomal z wypiekami na twarzy. Dumas naprawdę potrafił pisać i porwać czytelnika. Udało mu się stworzyć mistrzowski wprost miks świetnie nakreślonej książki historyczno-obyczajowej z doskonałą powieścią łotrzykowsko-kryminalną. Genialnie nakreślone postaci, wiele z nich nieoczywistych, ewoluujących w trakcie całej fabuły, walka dobra ze złem, w najczystszej postaci, kontrast nędza ludu vs zbytek królewskiego dworu i wiele innych ważnych społecznie kwestii oraz ludzkich przywar. To wszystko Dumas ma na sztandarach książki i pod ich pozorem pokazuje tak wiele, prezentuje ponadczasowe prawdy i kwestie. Gorąco polecam. Świetna książka, genialna literatura.

?Przeznaczenie znajduje zawsze wiernych sprzymierzeńców dla spełnienia wyroków swoich.?

Nie czytałam pierwszej części cyklu zatytułowanej ?Pamiętniki lekarza?, a po wprowadzeniu do istotnych wydarzeń zamieszczonym w przypisie na początku drugiej, widzę, że koniecznie muszę się z nią zapoznać. Spodziewam się mocnych wrażeń, z fenomenalnie zaplecioną intrygą, jak ma to miejsce w ?Naszyjniku królowej?. Aleksander Dumas z rozmachem opowiada, raczy nie tylko pięknymi opisami, uwzględniającymi szeroką gamę uczuć i starannością w uwypuklaniu detali, ale również wielką swobodą płynnego potoku słów. Czasami wydaje się, że zmierza ku przegadaniu, zwłaszcza w dialogach, jednakże czyni to w tak przyjaznym i uroczym stylu, że nie można się mu oprzeć, zwłaszcza jeśli uwzględni się fakt, że pierwotnie powieść była drukowana w odcinkach w prasie, a to wymuszało pewne literackie posunięcia. Lubię takie rozdmuchane powieści, z logicznie ułożoną fabułą, rozdziałami wypełnionymi akcją i zawieszeniem kuszącym do kolejnej odsłony historii.

W portretach postaci, kreacjach dialogowych, interpretacji kontekstu incydentów, przebija doskonała znajomość natury ludzkiej, przydzielenia prawa do różnorodności, uczynienia z władców zwykłych ludzi, dostrzegania w przeciętnych czegoś wyjątkowego. W ?Naszyjniku królowej? zanurzamy się w dworskich intrygach, pokrętnych, bezlitosnych, brutalnych i wielowarstwowych. To zerknięcie na Paryż pogrążony w zimnie, głodzie i nędzy połowy lat osiemdziesiątych osiemnastego wieku. Z jednej strony arystokracja, z drugiej lud. Kontrast kulturowy, nierówność społeczna, przepaść sytuacji materialnej. Dumas sprawia, że wchodzimy w trudną dla Francji epokę, plany obalenia monarchii i wypełnioną przemocą rewolucję, z wielką intensywnością i realizmem. Barwne opisy ukazują zwyczaje warstw społecznych, panującą modę, odniesienia do kultury, kuchni, architektury, wystroju wnętrz, środków transportu, czy choćby mesmeryzmu. Plastyczne ukazuje zbiór elementów definiujących ówczesnych ludzi, z czym wiązało się ich wzburzenie, jakich bolączek nie mogli już więcej znieść, jakimi kierowali się ideami, pragnieniami i marzeniami. Ogromnej wartości naszyjnik królowej podsyca celowo rozpuszczone plotki nasycone jadem, nienawiścią i kłamstwem, uaktywnia wichrzycieli i obłudników, ośmiela zdrajców i wrogów, zaognia nieprzychylność opinii publicznej, rozrywa przywiązanie do monarchii. Refleksja o przewrotności losów Marii Antoniny, oskarżona o zdradę i rozrzutność dwieście trzydzieści lat temu ścięta na gilotynie, obecnie traktowana jako ikona. Bookendorfina