Neuronauka w psychoterapeutycznym procesie zmiany

W książce ?Neuronauka w psychoterapeutycznym procesie zmiany? John B.Arden łącząc ze sobą takie obszary jak neuronauka, psychoterapia, psychologia rozwojowa, badania nad pamięcią czy przywiązanie, przedstawia niezwykle interesujące podejście mające charakter uniwersalny. Autor sam przytacza wskazówki, umożliwiające połączenie poszczególnych nurtów badawczych w taki sposób, aby było to możliwe do zastosowania w praktyce, tak aby pacjenci mogli zrozumieć czym są określone zaburzenia, jaka jest ich geneza, przebieg, jak sobie z nimi radzić na co dzień i jak takie działania wpływają na mózg. Zagadnienia jakie poruszył Arden przybliżone zostają czytelnikowi w sposób niezwykle zorganizowany, gdyż na początku zapoznajemy się z ich aspektem historycznym (np. przywoływanie wcześniej obowiązujących koncepcji danego zjawiska, badań na jego temat, czy nieskutecznych sposobów leczenia), czy też ewolucyjnym (w odniesieniu np. do społecznego ewoluowania naszych przodków, które odbyło się dzięki współpracy). Krótki opis na tylnej okładce książki, informuje, że jest ona przeznaczona i wręcz gotowa do zastosowania dla codziennej praktyki wśród klinicystów i psychoterapeutów, jednak jest to pozycja godna polecenia także dla studentów psychologii, medycyny, w szczególności zainteresowanych wiedzą o funkcjonowaniu mózgu i wykorzystaniu tego
(tj. wiedzy) w procesie psychoterapeutycznym. Czytelnik zyskuje w tej pozycji naukowej wiedzę z zakresu technik radzenia sobie z oporem klientów, sposobów budzenia w klientach silniejszej motywacji do udziału w terapii, a także narzędzi służących wytłumaczeniu pacjentom znaczenia takich elementów, jak wsparcie społeczne, dieta, ćwiczenia fizyczne czy sen dla ich zdrowia psychicznego. Oprócz tego John B. Arden w każdym rozdziale umieszcza wyróżnione graficznie ramki oraz krótkie opisy badań z zakresu neuronauki, które ilustrują omawiane zagadnienia. Jest to pozycja godna polecenia także przez wzgląd na fakt, jak wiele możemy dowiedzieć się o nas samych, o tym jak poszczególne działania oddziałują na nasz umysł, na określone jego ośrodki, mogąc je upośledzać, nadmiernie aktywować, czy nawet w dłuższej perspektywie czasu zmieniać strukturalnie. W dużej mierze autor posługuje się językiem technicznym, właściwym dla neuronauki, więc językiem wyrażanym w opisywaniu określonych ośrodków mózgowych, neuroprzekaźników, neurochemii danych zjawisk psychicznych, co czasami może utrudniać przyswajanie treści, wymuszać sięgnięcie do innych źródeł wiedzy, celem doprecyzowania danego terminu. Jednakże dla osób ciekawych, chcących zgłębiać wiedzę z zakresu neuronauki, nie powinno to stanowić żadnego rodzaju bariery, a raczej okazję do poszerzenia horyzontów.
Tytułowy proces zmiany, można odnieść do samego siebie-czytelnika, odbiorcy w taki sposób by aktualizować swoją wiedzę, by podwyższać swoje kompetencje
i także monitorować siebie samego niezależnie od tego czy jest się doświadczonym czy początkującym psychoterapeutą czy pacjentem.