Nic więcej

Widziałam, że wiele osób narzeka na ilość mądrych sentencji i cytatów zawartych na kartkach tej powieści, a dla mnie była to chyba jedyna zaleta tej książki. No dobra, muszę też przyznać, że autorka ma bardzo przyjemny w odbiorze styl, bo mimo tego, że historia mi się nie podobała, to i tak czytało się ją naprawdę szybko i z taką jakby lekkością. Niemniej jednak nie wiem, czy jeszcze kiedykolwiek odważę się sięgnąć po coś autorstwa pani Karoliny, bo żadna z dwóch wydanych przez nią książek, niestety mi się nie spodobała.

....

Sylwia po studiach wraca do rodzinnego domu i zaręcza się ze swoim wieloletnim partnerem. Jednak nie jest to spełnienie jej marzeń, ponieważ nie czuje się spełniona w tym związku, ma wręcz wrażenie, że trwa przy Łukaszu z wygody i przyzwyczajenia jednocześnie niewiele od siebie dając i nie otrzymując niemal nic w zamian.
Wszystko zmienia się w chwili gdy poznaje Igora, współpracownika i wieloletniego przyjaciela ojca. Niemal wszystko wokół jest przeciwne uczuciu Tyc dwojga, ale w chwili gdy widzą się po raz pierwszy cały świat zamiera, a ich priorytety ulegają całkowitej przemianie. Czy taki związek ma szansę na przetrwanie?
Gdy Sylwia jest z daleka od Igora rozum podpowiada jej, że powinna zerwać tę niezdrową relację utrzymywaną przed wszystkimi w tajemnicy, jednak gdy tylko ich oczy się spotykają nic wokół się już nie liczy.
***
Książka nie tylko o miłości. Autorka w świetny sposób ukazuje zawiłość ludzkich uczuć oraz bezradność w obliczu głębokiej miłości. Uczucie, jakie zdarza się raz na milion, a droga do jego spełnienia usłana jest cierniami.
Znajdziemy tutaj przede wszystkim analizę ludzkich słabostek, ale także siły charakteru, która pozwala zwyciężyć przeciwności losu. Ludzkie uprzedzenia, które zostają czytelnikowi ukazane skłaniają do przemyślenia własnych zachowań ? czy głośno wrażając pewne poglądy nie ranimy innych? A może wyrządzamy krzywdę bliskim osobom poprzez zatajanie pewnych informacji?
Główną bohaterką mogłaby by niemal każda z nas, ponieważ opisywani bohaterowie są zwykłymi ludźmi pełnymi wad i niepewności, dzięki czemu czytelnik utożsamia się z nimi i lubi ich jeszcze bardziej.
Książka, którą czyta się bardzo przyjemnie i niemal na jednym wdechu zastanawiając się, jak postąpiłoby się w podobnej sytuacji. Czy najważniejsza jest miłość czy nasza odrębność? Czy warto postawić wszystko na jedną kartę i zaryzykować niemal wszystko dla tej jednej osoby, przy której wszystko wydaje się piękniejsze? Na te i jeszcze wiele innych pytań czytelnik musi sobie odpowiedzieć podczas czytania. Świetna książka, po którą koniecznie trzeba sięgnąć. Ja cieszę się, ze zasiliła szeregi mojej domowej biblioteczki.

Sylwia po studiach wraca do rodzinnego domu i zaręcza się ze swoim wieloletnim partnerem. Jednak nie jest to spełnienie jej marzeń, ponieważ nie czuje się spełniona w tym związku, ma wręcz wrażenie, że trwa przy Łukaszu z wygody i przyzwyczajenia jednocześnie niewiele od siebie dając i nie otrzymując niemal nic w zamian.
Wszystko zmienia się w chwili gdy poznaje Igora, współpracownika i wieloletniego przyjaciela ojca. Niemal wszystko wokół jest przeciwne uczuciu Tyc dwojga, ale w chwili gdy widzą się po raz pierwszy cały świat zamiera, a ich priorytety ulegają całkowitej przemianie. Czy taki związek ma szansę na przetrwanie?
Gdy Sylwia jest z daleka od Igora rozum podpowiada jej, że powinna zerwać tę niezdrową relację utrzymywaną przed wszystkimi w tajemnicy, jednak gdy tylko ich oczy się spotykają nic wokół się już nie liczy.
***
Książka nie tylko o miłości. Autorka w świetny sposób ukazuje zawiłość ludzkich uczuć oraz bezradność w obliczu głębokiej miłości. Uczucie, jakie zdarza się raz na milion, a droga do jego spełnienia usłana jest cierniami.
Znajdziemy tutaj przede wszystkim analizę ludzkich słabostek, ale także siły charakteru, która pozwala zwyciężyć przeciwności losu. Ludzkie uprzedzenia, które zostają czytelnikowi ukazane skłaniają do przemyślenia własnych zachowań ? czy głośno wrażając pewne poglądy nie ranimy innych? A może wyrządzamy krzywdę bliskim osobom poprzez zatajanie pewnych informacji?
Główną bohaterką mogłaby by niemal każda z nas, ponieważ opisywani bohaterowie są zwykłymi ludźmi pełnymi wad i niepewności, dzięki czemu czytelnik utożsamia się z nimi i lubi ich jeszcze bardziej.
Książka, którą czyta się bardzo przyjemnie i niemal na jednym wdechu zastanawiając się, jak postąpiłoby się w podobnej sytuacji. Czy najważniejsza jest miłość czy nasza odrębność? Czy warto postawić wszystko na jedną kartę i zaryzykować niemal wszystko dla tej jednej osoby, przy której wszystko wydaje się piękniejsze? Na te i jeszcze wiele innych pytań czytelnik musi sobie odpowiedzieć podczas czytania. Świetna książka, po którą koniecznie trzeba sięgnąć. Ja cieszę się, ze zasiliła szeregi mojej domowej biblioteczki.

Co zrobić, gdy miłość pojawia się, choć wcale jej nie chcemy?

 

?Nic więcej? to historia o miłości, która nie powinna się zdarzyć, wbrew wszystkiemu i wszystkim. Jej bohaterami są Sylwia i Igor. Sylwia jest dwudziestopięcioletnią młodą kobietą, która po skończonych studiach przyjeżdża do swojego rodzinnego miasta Rzeszowa. Rozpoczyna swoją pierwszą poważną pracę. Jest w związku z Łukaszem, który oświadcza się jej. Całe jej życie jest z pozoru szczęśliwe, spokojne i wymarzone. Jednak w głębi duszy Sylwii czegoś brakuje. Pewnego dnia poznaje Igora ? przyjaciela jej ojca, rozwodnika, zagorzałego singla. Pomiędzy nimi od razu zaczyna coś się dziać, choć oboje nie chcą się do tego przyznać. Czy ich uczucie będzie miało szansę na coś więcej?

Cała powieść utrzymana jest w spokojnym i stonowanym klimacie. Pierwsze co rzuca się w oczy, to bardzo dojrzały styl autorki, który nie jest dość popularny, ale mi bardzo się podobał. Byłam zaskoczona tym, że w opisie książki nie napisano, że Igor był w wieku ojca Sylwii. Przeważnie takie smaczki są od razu ujawniane, więc wg mnie to kolejny plus. Fabuła książki jest dobrze skonstruowana i przykuwa uwagę, ponieważ porusza tematy i problemy, które dotykają każdego z nas: nieszczęśliwa i wielka miłość, zdrada, a nawet rasizm. Część powieści była dla mnie atrakcyjna, jednak druga część okazała się niezadowalająca. Kłuł mnie w oczy dziwny związek Sylwii i jej narzeczonego, bo mało się z sobą kontaktowali, a kiedy kobieta zdradziła narzeczonego z Igorem nie wykazywała żadnych wyrzutów sumienia. Nieustanne bronienie się Sylwii i Igora przed wzajemnym pociąganiem i uczuciami, którymi ewidentnie się darzyli, było później nieco męczące. Rozumiałam ich obawy, strach przed niepowodzeniem, a także opinią bliskich, co do dużej różnicy pomiędzy nimi, jednak skoro chcieli być ze sobą, nie powinni aż tak bardzo bronić się przed tym.

Podsumowując, powieść okazała się być historią o różnych obliczach miłości: tej niespełnionej, tej wielkiej, która przetrwa wiele lat, tej rodzicielskiej, a także takiej trudnej, niejasnej i bolesnej, ale też tej prawdziwej i szczerej, nie znającej żadnych barier ????

Miłość w tej powieści to słowo kluczowe. Często o niej możemy przeczytać, jednak ukazana jest nie tylko jako ta piękna ale też ta która przynosi ból, czasem ból nie do opisania. Tak jak w życiu, dla jednych miłość może być cudowna dla innych sprawiać ból i ten fizyczny i ten duchowy. Sylwia po studiach wraca do rodzinnego miasta, do Rzeszowa. Tam znajduje wymarzoną pracę, ma chłopaka z którym planują przyszłość, kochających rodziców, jednak czegoś jej w życiu brakuje do spełnienia marzeń. Świat wywraca się do góry nogami, gdy poznaje Igora, mężczyznę po przejściach, pięćdziesięciolatka który zawładnie jej sercem , choć nie miało to prawa się wydarzyć. Pewne fakty ujrzą światło dzienne, jednak czy to będzie miało wpływ na ich przyszłość? Czy Sylwia będzie gotowa poświęcić wieloletni związek i stać się kimś więcej dla tego mężczyzny? A Igor, czy zadeklarowany singiel, facet który boi się związków na poważnie będzie gotów zmienić się dla tej o połowę lat młodszej dziewczyny? Jak to się zakończy? Ja już wiem. Miałam wielką przyjemność czytać książkę Karoliny Winiarskiej, która dostarczyła mi ogromu wzruszeń, przyspieszyła bicie mego serca i zawładnęła moimi myślami. Za lekturę dziękuję

To moje pierwsze spotkanie z piórem autorki i nie ostatnie. Urzekła mnie ta powieść i w pewnym sensie poruszyła do głębi. Ci, którzy znają mnie bliżej będą wiedzieć dlaczego. W pewnym sensie ta recenzja, będzie moją chyba najbardziej osobistą jaką tu do tej pory zamieściłam? Czym tak naprawdę jest miłość? Czy miłość wystarczy by przetrwać sztorm, jaki często serwuje nam życie? A może wystarczy tylko nic nie znaczące słowo kocham, bez fajerwerków, bez motyli w brzuchu i wszechogarniającego napięcia i emocji? Z tym wszystkim zmierzy się główna bohaterka Sylwia, która zdaje się, że ma wszystko. Ukończone studia, narzeczonego z którym wieloletnia znajomość doprowadziła ich związek na etap zapewnień bez większych ekscytacji. Brak w nim czułości, a miłość jakby wyparowała, a może wcale jej nie było? Może to zauroczenie czy przyzwyczajenie? Do tego, co już jest, znane i pewne. I nagle pewnego dnia w jej życiu pojawia się Igor, który prowadzi życie singla. Miłość od pierwszego wejrzenia uderza ze zdwojoną siłą i spowija ich w swoje sidła. Ale czy ma rację bytu? Czy uczucie między dwojga ludźmi, których dzieli spora różnica wieku ma siłę przetrwania? Miłość, która rówieśnikom dodaje skrzydeł, a Sylwii i Igorowi wiele utrudnia. Obawy związane z akceptacją związku w rodzinie i środowisku jakim się otaczają, a także przeszłość. Przeszłość, która goni ich nieustannie i nie daje o sobie zapomnieć. Czy ta miłość, która ich połączyła będzie na tyle silna i trwałaby przetrwać to co los im podarował? Czy Igor odważy się zapomnieć o przeszłości i da porwać się temu cudownemu uczuciu?? Czy wygra jednak rozsądek? Przekonajcie się sami?

Autorka zabierze Was w bardzo emocjonalny rollercoaster. Uczucia bohaterów są tak namacalne, że nie sposób oderwać się od książki. Esencja życia, problemy które w sposób prawdziwy dotykają ludzi. Doskonale wiem, jak to jest ????strach lęk przed ty,, co powiedzą ludzie, jak będą patrze?? 21 wie,, a my tak naprawdę boimy się miłości. I to autorka chce nam pokazać. Miłość nie liczy lat. Miłość daje, lecz nie zabiera. Ma być ostoją i opoką. Jest też trudna, wymaga, lecz wiele ofiaruje. Sprawia, że czujemy się potrzebni, kochan?? Oprócz rodzącej się miłości, mamy tu też wątek rozstań. Pokazują nam, że chociaż są bolesne to czasem bardzo potrzebne, oczyszczające.

Dziękuję autorce za niesamowitą podróż, bo to w pewnym sensie była moja podróż w czasie. Ponownie mogłam poczuć te wątpliwości, obawy ?

To moje pierwsze spotkanie z piórem autorki i nie ostatnie. Urzekła mnie ta powieść i w pewnym sensie poruszyła do głębi. Ci, którzy znają mnie bliżej będą wiedzieć dlaczego. W pewnym sensie ta recenzja, będzie moją chyba najbardziej osobistą jaką tu do tej pory zamieściłam? Czym tak naprawdę jest miłość? Czy miłość wystarczy by przetrwać sztorm, jaki często serwuje nam życie? A może wystarczy tylko nic nie znaczące słowo kocham, bez fajerwerków, bez motyli w brzuchu i wszechogarniającego napięcia i emocji? Z tym wszystkim zmierzy się główna bohaterka Sylwia, która zdaje się, że ma wszystko. Ukończone studia, narzeczonego z którym wieloletnia znajomość doprowadziła ich związek na etap zapewnień bez większych ekscytacji. Brak w nim czułości, a miłość jakby wyparowała, a może wcale jej nie było? Może to zauroczenie czy przyzwyczajenie? Do tego, co już jest, znane i pewne. I nagle pewnego dnia w jej życiu pojawia się Igor, który prowadzi życie singla. Miłość od pierwszego wejrzenia uderza ze zdwojoną siłą i spowija ich w swoje sidła. Ale czy ma rację bytu? Czy uczucie między dwojga ludźmi, których dzieli spora różnica wieku ma siłę przetrwania? Miłość, która rówieśnikom dodaje skrzydeł, a Sylwii i Igorowi wiele utrudnia. Obawy związane z akceptacją związku w rodzinie i środowisku jakim się otaczają, a także przeszłość. Przeszłość, która goni ich nieustannie i nie daje o sobie zapomnieć. Czy ta miłość, która ich połączyła będzie na tyle silna i trwałaby przetrwać to co los im podarował? Czy Igor odważy się zapomnieć o przeszłości i da porwać się temu cudownemu uczuciu?? Czy wygra jednak rozsądek? (...)

Autorka zabierze Was w bardzo emocjonalny rollercoaster. Uczucia bohaterów są tak namacalne, że nie sposób oderwać się od książki. Esencja życia, problemy które w sposób prawdziwy dotykają ludzi. Doskonale wiem, jak to jest strach lęk przed tym, co powiedzą ludzie, jak będą patrze?? 21 wie,, a my tak naprawdę boimy się miłości. I to autorka chce nam pokazać. Miłość nie liczy lat. Miłość daje, lecz nie zabiera. Ma być ostoją i opoką. Jest też trudna, wymaga, lecz wiele ofiaruje. Sprawia, że czujemy się potrzebni, kochan?? Oprócz rodzącej się miłości, mamy tu też wątek rozstań. Pokazują nam, że chociaż są bolesne to czasem bardzo potrzebne, oczyszczające.

Dziękuję autorce za niesamowitą podróż, bo to w pewnym sensie była moja podróż w czasie. Ponownie mogłam poczuć te wątpliwości, obawy ?

Recenzja Nic Więcej ????

Witam :) Dziś mam dla was recenzję książki Nic Więcej, autorki Karoliny Winiarskiej.

Każdy z nas, ma inny pogląd na nasze życie. Niekiedy wiemy, co chcemy, robić w życiu, z kim chcemy być czy spełniamy swoje marzenia. Lecz niestety, życie bywa różne, my też jesteśmy różni. Kiedy mamy wszystko, czyli, dobrego chłopaka, który akurat się oświadczył, bardzo dobrą przyjaciółkę, pracę którą, chcieliśmy i rodzinę która, kocha się nad życie, czy możemy chcieć więcej? Niestety nie raz, to co czujemy, w sercu jest inne, dziwne, pragniemy czegoś innego, tego by w związku, zaiskrzyło, czy nawet by, poczuć, te słynne motyle w brzuchu. Co robić gdy nie ma tego, wszystkiego, być z kimś, kogo się nie kocha? Zmusić się do małżeństwa i być nieszczęśliwym?


Kiedy wszystko nie jest, takie jak powinno, człowiek zastanawia się, nad swoim szczęściem i dokonywaniem wyborów. A kiedy życie jest trudne, nie wolno się poddawać, zawsze warto próbować.


Autorka pokazuje w ten sposób, że, nic nie jest łatwe, że, życie komplikujemy sobie sami, na własne życzenie.


Po co utrzymywać związek, w którym nic nie czuć, po co pakować się w takie małżeństwo. Lepiej poznać miłość swojego życia, być szczęśliwym i nie myśleć co powiedzą inni.


W książce pokazane jest też, że, w naszym życiu brakuje nam tolerancji, że, inni szykanują, obrażają, czy nawet pozwalają sobie na różne występki, byle by pokazać komuś, że, jest inny, że, ma inny kolor skóry, czy inne pochodzenie.


Moim zdaniem każdy z nas ma prawo, by żyć, gdzie chce, oraz jak chce i nie powinniśmy być okrutni.

Książka ta to opisane życie, może nie każdego z nas, ale zawsze znajdzie się taka osoba, która, nie może odnaleźć się w swoim życiu. Nie każdy jest szczęśliwy, nie każdemu wszystko przychodzi łatwo. Zawsze znajdzie się ktoś, kto to życie przechodzi nieszczęśliwie. Ale myślę, że kiedy mocno się postaramy, zawsze jest wyjście z sytuacji, zawsze można osiągnąć swój cel i po prostu zaznać szczęścia.

...