Nie płacz, księżyc gaśnie

"Dunla. Tu każdy miał jakieś tajemnice. Niektóre ciągnęły się aż po grób. Inne sięgały znacznie dalej.".

Każda zbrodnia budzi nasz sprzeciw, lecz dzieciobójstwo jest tą, która najbardziej przeraża i nie znajduje zrozumienia. Nikodem, słysząc strzał, nie ma pojęcia, jak porażająca scena ukaże się we wnętrzu chaty. Jak straszna tragedia rozegrała się dosłownie przed chwilą. Wszystko wydaje się proste. Morderca, swym milczeniem, zdaje się pogodzony z losem, który w tej sytuacji wydaje się jedynym słusznym wyrokiem. Dunla. Tu reżyserem jest nie-spokój, który nigdy nie cichnie i nie pozwala o sobie zapomnieć. Nigdy nie wiadomo, kiedy przydarzy się nieszczęście. Nikodem jednak czuje, że nic nie jest tym, czym wydaje się na pierwszy rzut oka, a tajemnica skrywa prawdę o jeszcze większej tragedii.

Dobrze było wrócić do Dunli i ponownie zanurzyć się w dusznej, mrocznej atmosferze tego małego miasteczka. Zatracić się w niegasnącym źródle nie-spokoju oraz w plątaninie decyzji podjętych pod wpływem impulsu. Nie wszystkie z nich były dobre, a konsekwencje, niczym karma, powracają nawet po latach. Pojawiają się pytania, liczne domysły i pragnienie sprawiedliwości. Dwie przestrzenie czasowe przeplatają się ze sobą, rzucając światło na wydarzenia, które poprzedziły tragedię. Towarzyszymy Nikodemowi w poszukiwaniu prawdy, Wandzie, która stara się znaleźć swoje miejsce na ziemi oraz Wiktorii, której świat legnie w gruzach. Mnogość perspektyw ukazuje szerszy obraz wydarzeń oraz intensywną mieszankę emocji. Doskonale uchwycona złożoność relacji panujących w małych miejscowościach odsłania wzajemne zależności oraz skrywane sekrety. Poruszające są słowa końcowe autora, mówiące o inspiracji prawdziwą zbrodnią.

Oto mamy kolejną fantastyczną książkę Cyryla Sone.
Seria o Kroonie była świetna, ale to Nikodem kupił mnie w całości. Seria "Prawo Dunli" to jest coś co się czyta i nie chce się przestać.

Dunla przyciąga, tu czai się sławetny "nie-spokój", tu ziemia przesiąknięta jest złem, a kto nie ucieknie na czas, tego wciągnie i już nie odpuści.

Wanda, była partnerka Nikodema marzy o ucieczce z Warszawy. W poprzedniej części nakręciła serię o wyklętym przez Kościół Katolicki klasztorze "Niebieskie światło" i uznała że w Dunli jest to czego szukała - sielska atmosfera, cudowne powietrze i cisza. Tu zapragnęła się przeprowadzić i zapuścić korzenie. Niech rzuci kamieniem, kto choć raz nie marzył o własnym kącie, gdzie usiądzie z kawą na tarasie z widokiem na jezioro?. Wanda nie słucha ostrzeżeń miejscowych i kupuje dom, którego o dziwo nie udało się sprzedać od pięciu lat. Krąży o nim legenda o nawiedzeniu, ale kto by tam słuchał przesądów. Bardzo szybko zdaje sobie sprawę, jak wielki błąd popełniła. Gdy w jej domu ojciec przy świadku morduje ukochanego jedenastoletniego synka, wiadomo że nic tu nie dzieje się przypadkiem. Nie było kompletnie żadnego motywu, a świadkiem zabójstwa jest nikt inny tylko Nikodem. Ten facet mógłby śmiało powtórzyć za Chandlerowskim bohaterem Philipem Marlowe "kłopoty to moja specjalność". Dziwne i niebezpieczne sytuacje przyciąga do siebie jak magnes. Gdzie czai się zło, tam Nikodem wpadnie. Może to jego osobowość, zblazowanego, sarkastycznego i cholernie inteligentnego czterdziestolatka? Może dziecinna wręcz chęć do pchania się w gips i wtykania nosa tam gdzie nie trzeba? Jedno wiadomo, nie sposób go nie lubić. Nikodem nie podda się, póki nie pozna prawdy. Niecierpliwie czekam na część trzecią, choć szkoda mi że będzie ostatnią.

Kto jeszcze nie zna niech pozna. Warto.

Chciałbym Was ponownie zaprosić do Dunli. Małej mieściny, w której nic nie jest oczywiste, a tajemnice jakie się w niej kryją nie chcą pozostać odkryte.
Na samym początku będziecie świadkami ogromnej tragedii, ojciec zabije na oczach świadków swojego ukochanego syna. Sprawa jasna i dość klarowna. Wyjaśnienie tej zbrodni powinno być przysłowiową "bułką z masłem" dla miejscowej Policji. Nic bardziej mylnego.
Tak się złożyło, że świadkiem tej zbrodni będzie nie kto inny jak Nikodem Rand - pisarz, który postanowił wrócić do Dunli i dokończyć swój nowy pisarski projekt. Niestety zamiast znaleźć spokój i możliwość oddania się pasji twórczej odnalazł zbrodnię, która mogłaby z powodzenie stać się pomysłem na fabułę jego kolejnej książki.
Tylko on nie wierzy w to co widział. Jest przekonany, że umysł płata mu figle, a serce podpowiada, że sprawa ma drugie dno. Zaczyna się walka z czasem i własne śledztwo mające na celu wyjaśnienie tragedii.
Cyryl Sone nie kazał nam długo czekać na kontynuację "Zaśnij, diabeł patrzy", do tego kontynuacja wyszła mu naprawdę dobrze. Mroczny klimat Dunli i paleta świetnych bohaterów to wartości dodane tej serii.
Wydawać się może, że każda z opisanych tu postaci prowadzi swoją wewnętrzną walkę z demonami przeszłości. Część z tych postaci się zna, kolejne zupełnie nie, ale finalnie wszystkich łączy mrok Dunli, miejscowości, która wydawać się, żyje własnym życiem, życiem które niekoniecznie ma być spokojne i radosne.
Coś w tej miejscowości wyzwala w ludziach nieodkryte dotąd instynkty. Jedni kierują się zyskiem, inni władzą. Każdy z nich ma wrażenie, że panuje nad swoim losem. Wrażenia niestety często pozostają mylną iluzją ? jedno jest tutaj pewne NIE-SPOKÓJ.
Bardzo zachęcam Was do poznania tej książki i całej serii z Nikodemem Randem.
Osobiście z niecierpliwością wypatruję oliwkowego porsche na horyzoncie co będzie zwiastunem nadejścia trzeciej, zapowiedzianej przez autora odsłony.
Polecam gorąco.

"Nie płacz, księżyc gaśnie" autorstwa Cyryla Sone to druga odsłona cyklu Prawo Dunli, która nie tylko dorównuje pierwszemu tomowi, ale wręcz go przewyższa. Autor ponownie udowadnia, że potrafi pisać historie, które jednocześnie wciągają, przerażają i zmuszają do głębokiej refleksji.
Już od pierwszych stron książka wciąga czytelnika w wir dramatycznych wydarzeń. Brutalne morderstwo dokonane przez ojca na własnym synu to punkt wyjścia do historii pełnej moralnych dylematów, tajemnic i mroku. Świadek zdarzenia, Nikodem Rand, staje się głosem rozsądku w świecie pełnym emocji i osądów. Jego prywatne śledztwo to wędrówka przez ciemne zakamarki ludzkiej psychiki, a także społeczności Dunli, gdzie nic nie jest takie, jakim się wydaje.
Cyryl Sone mistrzowsko buduje napięcie. Każda strona to kolejne pytania, na które odpowiedzi wydają się być tuż na wyciągnięcie ręki, a jednak znikają w cieniu kolejnych tajemnic. Autor balansuje na granicy gatunków ? kryminału, thrillera i psychologicznego dramatu ? tworząc historię, która nie pozwala oderwać się od lektury.
Jednym z najmocniejszych elementów książki jest głębia bohaterów. Nikodem Rand to postać, która ewoluuje wraz z rozwojem wydarzeń, zmuszając czytelnika do zastanowienia się nad naturą prawdy i sprawiedliwości. Jego determinacja i wątpliwości sprawiają, że czytelnik wciąga się w śledztwo równie mocno jak on.
"Nie płacz, księżyc gaśnie" to opowieść o winie i karze, ale także o tajemnicach, które mogą zniszczyć życie całych rodzin. Cyryl Sone umiejętnie nawiązuje do autentycznych wydarzeń, co dodaje historii jeszcze większego ciężaru emocjonalnego.
Premiera książki zaplanowana jest na 15 stycznia 2025 roku - to data, którą każdy miłośnik kryminałów powinien zapisać w kalendarzu. Ta książka to dowód, że Cyryl Sone jest jednym z najlepszych współczesnych autorów kryminalnych. Jeśli jeszcze nie mieliście okazji zapoznać się z jego twórczością, to teraz jest to najlepszy moment, by to nadrobić.